...ฉันมาขอต่อรักอีกสักครั้ง ถ้าเธอยังมีใจให้กับฉัน มาเติมรักภักดีที่ห่างกัน ถ้าเธอนั้นยังเหลือซึ่งเยื่อใย เรื่องแล้วมาอย่าคิดเธอผิดพลาด ดูนักปราชญ์ยังแย่ยากแก้ไข เมื่อเจอรักหนักหนาคราแพ้ใจ ดูยังไร้ปัญญาวิชาตน เหมือนเจอเขาเท่านั้นลืมฉันหมด เธอลืมจดรักฉันนั้นคือผล เหตุเกิดที่มีใจใครอีกคน ฉันจึงพ้นทางฝันที่ฉันรอ ในทางฝันฉันนี้มีเธอคู่ เคียงข้างอยู่เป็นเพื่อนในเรือนหอ ที่รวมใจใช้รักคอยถักทอ กลับเหี่ยวห่อสุดท้ายมลายลง ไม่มีเหลือเมื่อเธอมาเจอเขา ทางฉันเศร้าสับสนจนเดินหลง ไม่มีเหลือเมื่อเขาเฝ้าเจาะจง เหมือนลางบ่งบอกเหตุเจตนา จึงแพ้ใจไปอยู่เคียงคู่เขา อย่าได้เศร้าเรื่องใดไปเลยหนา ถึงเขาทิ้งชิงชังกี่ครั้งมา โปรดรู้ว่าที่นี้มีคนรอ...
2 กันยายน 2547 23:31 น. - comment id 322418
เหมือนจะเศร้า แต่จริงๆแล้ว อาจจะยิ้มกริ่มตอนเขียน :)
3 กันยายน 2547 01:24 น. - comment id 322499
เอ...ตอนเขียนนึกถึงใครนา..คุ้นๆๆๆ ใครมาเจอใยไหมอยู่ตรงนี้อย่าเพิ่งไล่เดี๋ยวจาไปนอนแล้ว เหนื่อยมากเพิ่งเสร็จงานอ่ะ...
3 กันยายน 2547 01:29 น. - comment id 322508
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ ราตรีสวัสดิ์แล้วนะค่ะ
3 กันยายน 2547 07:01 น. - comment id 322619
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 08:42 น. - comment id 322664
เขียนอ้อนออกมาได้อย่างสวยงาม เพราะรักมันไม่เหตผล มันจริงเป็น เรื่องยากยิ่งที่จะพิสูจน์ความถูกผิด ๚ะ๛ size>
3 กันยายน 2547 15:24 น. - comment id 323029
เป็นคำพ้อที่น่ารักมาก...น่านั่งรถกลับมาดูใจจังค่ะ.. ...
3 กันยายน 2547 18:29 น. - comment id 323185
น่ารักจังค่ะ.. นี่แหละที่ว่ารักจริง.. ...................................................... :) เป็นรักที่ประเสริฐจ้า..
15 ธันวาคม 2547 03:50 น. - comment id 388893
:]