ก็ยังอยู่ก็ยังอยู่ แม้หดหู่ก็ยังยิ้มแหยแหย ก็ยังทนก็ยังทน แม้ทุกข์ท้นก็ยังคอยตามแจ ตามหายังตามหา เพื่อรู้ว่ายังมีมิตรภาพแน่แท้ เพื่อเติมวัยเพื่อเติมใจ ในประเทศประทัยที่คนส่วนใหญ่ยังยากจนนี้แล ------------------------------ ไม่ได้เข้ามานานเลยครับ คราวนี้คงได้แวะเข้ามาบ่อย คิดถึงมวลมิตรครับ ทั้งคุณtiki คุณrain คุณพุด คุณอัลมิตรา คุณชัยชนะ คุณมัท คุณหนึ่ง คุณผู้หญิงไร้เงา และอีกหลายๆท่าน ยังสบายดีกันอยู่ใช่ไหมครับ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 28 ส.ค. 2547 04:46 น. - ID 59852 
760
2
0
28 สิงหาคม 2547 07:44 น. - comment id 317960
เรน..ก็ ..คิดถึง..เช่นกันคะ..
28 สิงหาคม 2547 10:33 น. - comment id 318011
หน้าส่วนตัว
(o_o)
size>
28 สิงหาคม 2547 10:52 น. - comment id 318021
ขอบคุณอะจ้า กำลังจะไปงานสมาคมนักเขียนที่เดอะมอลล์ บางกะปิ อ้าวเห็นชื่อคุณแวะมาเยี่ยมก่อนนะ สบายดีมีสุขดีค่ะ ไปโชว์หนังสือตัวเองค่ะ
28 สิงหาคม 2547 12:08 น. - comment id 318046
มัทคิดถึงพี่พงษ์นะคะ ไปไงมาไง หายเงียบไม่มีข่าวคราว ทราบป่าวน้องสาวคนนี้ยังรอจะไปเที่ยวภูกระดึงนะคะ
28 สิงหาคม 2547 12:29 น. - comment id 318064
ดอกคิดถึงบานพราวเฝ้ารอรับ ก่อใจกลับเรือนไทยไม่ทิ้งเหงา มาร่วมเรียงรัดร้อยถ้อยลำเนา มาพร่างเพราพร่างพรายให้หวานรัก.. ดีใจมากกกก แรงรักแรงใจแรงคิดถึงมีจริงเนอะ
28 สิงหาคม 2547 20:37 น. - comment id 318220
ดีใจครับที่ได้รับคำทักทายจากมวลมิตร คุณพุด คุณมัท คุณเรน และดีใจที่ได้ทักทายคุณRobert TingNongNoi คุณtikiออกหนังสือแล้ว ผมยังไม่ถึงไหนเลย ดีใจด้วยครับ งานรัดตัวครับคุณมัท มันหนักและเหนื่อยมากเลยเขียนอะไรไม่ออก เรื่องเยือนมิตรที่หมู่บ้านใกล้ภูกระดึงก็เขียนค้างไว้ไม่ได้ต่อเลย ถ้ามีแรงเป็นปกติดีแล้วจะแปะให้อ่านครับ สำหรับคุณพุดผมก็ยังไม่ลืมถ้อยคำเพราะๆของคุณครับ ยังอยากดวลกลอนกับคุณพุดอยู่ คุณRobert TingNongNoi ชื่อของคุณเท่ห์มากเลยครับ ผมนึกถึงเพลงของชาย เมืองสิงห์ โจ๊ะ ติงนังนัง กระทั่งติงนองนอย เอากระปิใส่หน่อยชะมันอร่อยหวานจัง... จะเข้ามาใหม่ครับ ฝนเทลงมาแล้วผมขอออกจากเน็ตซักช่วง เพื่อความปลอดภัย ฟ้าที่บ้านผมดุเหลือเกิน โมเด็มพังไป 2 ตัว เพาเวอร์ซัพพลาย ไหม้ไป 1 ตัว แล้ว เพราะฟ้าผ่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
