ก้าวที่ถูกลืม

เวทย์

หลายสิบปีที่ก้าวผิดเผลอคิดพลาด
คนทั้งชาติมึนงงอย่างสงสัย
เมื่อคำว่า ประชาธิปไตย
เขียนลงในสำนึกด้วยหมึกดำ
ฤๅพานทอง รัฐธรรมนูญ ไว้ทูนเทิด
รอการเกิดมรรคผลจนก้าวถลำ
ทุกช่องว่างทางระบอบถูกครอบงำ
กอบโกยกินเป็นกอบกำ..ท่านทำกัน!!
ตราบ ระบบอุปถัมภ์ นำทางคิด
ยอมขายสิทธิ์แลกทรัพย์เปลื้องคับขัน
ตราบ พรรคพวก พร้อมสนองของกำนัล
แล้วจัดสรรตำแหน่งแบ่งช่องทาง
ผลประโยชน์ทับซ้อนซ่อนปมเงื่อน
แค่กลบเกลื่อนด้วยปากเก่งถากถาง
ตราบ ข้อมูล มืดดำถูกอำพราง
แค่ ข้ออ้าง อาจใช้ผูกใจคน
เขาปากกัดตีนถีบชีพเหนื่อยไฉน
ห่างประชาธิปไตยไกลเหตุผล
คนที่เรียกเขาว่า ประชาชน
ยังคอยปล้นโอกาสอำนาจครอง
ความรู้(เอื้ออาทร) สอนเขาเถิด
เพื่อให้เกิดผลลัพธ์กลับมาสนอง
สอนให้คนส่วนใหญ่รู้ไตร่ตรอง
เป็นฐานรองเร่งรัดการพัฒนา
เพราะประชาธิปไตยใช่แค่เปลือก
มิใช่เลือกโดยวิธีสุ่มสี่สุ่มห้า
มิใช่เลือกตามที่ใครบอกให้กา
แต่ยึดโยงด้วยปัญญาประชาชน
ตราบประชาธิปไตยยังไร้ทิศ
ตราบใช้สิทธิ์โดยมิได้ใช้เหตุผล
ตราบใครใครส่วนมากยังยากจน
อิทธิพลย่อมลำพองครองบ้านเมือง
ปลูกประชาธิปไตยให้เติบกล้า
การศึกษาควบคู่จึงฟูเฟื่อง
พร้อมปากท้องของคนพ้นฝืดเคือง
เพื่อจบเรื่องขายเสียงเพียงรุ่นเรา