ต้องอยู่กับเวลาที่ผ่านเลยไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบเจอ คนที่หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ อยู่เสมอ อยากจะรู้ อยู่ที่ไหน วอนดาวคืนนี้ช่วยตอบที ใครคือคนที่คิดถึงห่วงยัย ฟ้ากว้าง พื้นน้ำ ที่กว้างใหญ่ จะเก็บใจไว้รอเทอคนเดียว
27 สิงหาคม 2547 10:39 น. - comment id 317487
เยี่ยมจังครับ สามารถบรรยายภาษาเหงาซึ่ง มันเป็นภาษาเงียบในเนื้อหาออกมาได้อย่าง งดงามเกินคาดครับ เก่งมากน่าชื่นชม ๚ะ๛ size>
27 สิงหาคม 2547 13:40 น. - comment id 317592
นอกจากแก้คำว่าเทอ..เป็น เธอ ต้องแก้คำว่าห่วงยัย..เป็น ห่วงใย พยายามตรวจทานนิดค่ะ ช่วยกันรักษาภาษาไทยไว้นะคะ
8 กันยายน 2547 09:57 น. - comment id 326776
กลอนเขียนมาสื่อความหมายได้ดี แต่เหมือนที่คุณยามบ่ายบอกนั่นแหละครับ ช่วยกันรักษาภาษาให้ดีด้วยน่ะครับ ไม่เฉพาะภาษาเขียนเท่านั้น แต่ภาษาพูดก็ต้องด้วยน่ะครับ -----------------------------------------