ทะเลเอย ไฉนไม่เคยหลับ ดาววาววับ ไฉนไม่อับแสง สายลมเอย ไฉนไม่สิ้นแรง ตะวันทอแสง ไฉนไม่มืดมน มนุษย์เอย ไฉนต้องต่อสู้ ความเป็นอยู่ ไฉนต้องสับสน เกิดแก่เจ็บตาย ไฉนต้องดิ้นรน หนีไม่พ้น ไฉนต้องกลัวเกรง ไป ที่ไหนก็ได้อย่างใจคิด ไม่ ยึดติดสิ่งใดให้ข่มเหง กลับ สนุกสดชื่นให้ครื้นเครง หลับ มีเพลงบรรเลงกล่อมให้นอน ไม่ หลงในกิเลสเหตุปัญหา ตื่น ตลอดปัญญาพาสั่งสอน ฟื้น สติสัมปชัญญะให้แน่นอน ไม่ คลายคลอนสอนสั่งอย่างตั้งใจ มี ทาน ศีล ภาวนา สมาธิ หนี ทิฐิกิเลสให้จงได้ ไม่ ประมาทเป็นทาสอารมณ์ใคร พ้น เมื่อใดคงได้พบสัจธรรม
26 สิงหาคม 2547 18:22 น. - comment id 317177
สาธุ..................... แหะแหะ..... จิงอย่างคุณว่าซะด้วยสิคะ....
26 สิงหาคม 2547 18:33 น. - comment id 317180
ขออนุโมทนา.... เขียนได้เยี่ยมจริงๆครับ มาช่วยกันทำให้งานเขียนแนวนี้เริ่มทีสีสรร จรรโลงใจ ดีครับ ดีครับ
26 สิงหาคม 2547 18:38 น. - comment id 317184
อีกหนึ่งบทกลอนที่มีคุณภาพ อ่านง่ายเข้าใจง่าย จึงต้องแสดงความขอบคุณที่มีของดีมาฝากกัน สวัสดีค่ะคุณ คนเมืองลิง
26 สิงหาคม 2547 20:29 น. - comment id 317245
เขียนดีค่ะ..แวะมาชมรับฟังธรรมมะ.. ...
26 สิงหาคม 2547 20:34 น. - comment id 317248
..สื่องาน..มีความหมายมากเลยคะ.. เรน ..แวะมาชื่นชม .. นะคะ..
26 สิงหาคม 2547 21:21 น. - comment id 317274
พันธุ์ไม้ใหญ่ ปลูกไว้ ในกระถาง จะมีทาง โตใหญ่ ได้ละหรือ คงแคระแกร็น เฉาตาย เมื่อปลายมือ ที่ปลูกคือ เหตุให้ ไม้งามดี สังคมเลว ใครมา อยู่อาศัย ก็พาให้ ต่ำต้อย ด้อยศักดิ์ศรี สังคมดี เสริมให้ คนได้ดี เปรียบอย่างนี้ คงเข้าใจ ได้ทั่วกัน ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
26 สิงหาคม 2547 22:45 น. - comment id 317307
ไป แล้วลาโลกจากจร ไม่ คืนพักผ่อน กลับ ย้อนเยี่ยมหาจากัน หลับ ตานิทราลงพลัน ไม่ ฟื้นคืนหัน ตื่น ตาอย่ามัวหลงทาง ผลงานเปี่ยมล้นคุณภาพครับ
26 สิงหาคม 2547 23:38 น. - comment id 317332
:) ได้อรรถรสค่ะ มีความหมายเยี่ยม
27 สิงหาคม 2547 08:59 น. - comment id 317431
สื่อออกมาได้แสนคม ทำให้นิยมจับใจ เรื่องอะไรในใต้หล้า มันเกิดมาจาก เหต ตามองต์ปัจเจกท่านสอน ดังนั้น จึงต้องนิวรณ์ระวัง ใช้ทางธรรมเข้ามา พิจารณา บรรยายได้อย่างเลิศค่า.สาธุ ๚ะ๛ size>
27 สิงหาคม 2547 09:00 น. - comment id 317432
ปลงซะแหละ หุๆๆๆ
27 สิงหาคม 2547 14:04 น. - comment id 317624
มาอ่านแบบรีบด่วน ไปละคะ
27 สิงหาคม 2547 14:58 น. - comment id 317650
สาธุ ธรรมมะ ธรรมโม ฟังแล้วทำให้สงบจิตสงบใจได้เลยอ่ะอิอิอิกำลังคิดจะไปบวชชีเหมือนกาน555 ล้อเล่น สาธุขอให้อย่าบาปเลยนะคะที่พูดเล่นแบบนี้
27 สิงหาคม 2547 16:24 น. - comment id 317692
ครับเป็นสัจธรรมอันแท้จริงที่ทุกคนหนีไม่พ้น เมื่อยังมีลมหายใจอยู่แล้วไม่ขนขวายรั้งอยู่ในความประมาท หากสิ้นลมหายใจไปแล้วยากจะกลับฟื้นตื่นมาได้อีก อนุโมทนาด้วยครับ แก้วประเสริฐ.
29 สิงหาคม 2547 19:53 น. - comment id 318831
เกิดมาทุกคนทุกชนชั้น ใยต้องมีขีดขั้นหรือกำหนด ในเมื่อเราทุกคนแม้งามงด ต้องเจอหมดกับสิ่งนี้ที่มีมา นั้นก็คือการไปแบบไม่กลับ หรือการหลับแบบไม่ฟื้นคืนมาหนา ฉะนั้นสิ่งหนึ่งควรทำไว้ในวิญญา นั่นก็คือการทำมาซึ่งความดี เพราะสิ่งนี้จะมีติด แม้ชีวิตจากไปจากโลกนี้ ก็จะยังคงอยู่และดูดี ตลอดปีตลอดไปในโลกกา *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
30 สิงหาคม 2547 13:34 น. - comment id 319242
ดาหลามีธุระมากมายค่ะ...ตอนนี้พอจะมีเวลาว่างรีบมาหานะค่ะมานั่งเป็นเพื่อนเหมือนเดิมจ้า.... คิดถึงนะค่ะ...
10 กันยายน 2547 22:40 น. - comment id 328763
อาเมน สิ่งในโลกล้วนอนิจจัง รู้สึกจะเป็นคนใจบุญด้วยนะ มีกระตังให้กู้รีป่าวล่ะ 5555