เมื่อพายุกระหน่ำซ้ำความเจ็บ จนใจเหน็บหนาวร้อนอ่อนและไหว ต้องยอมรับความพ่ายมิหมายไว้ อย่างหมองไหม้แตกดับอับคืนวัน ร่ำร้องเรียกปรารถนาก็เปล่าค่า สิ้นดาราแวววับดั่งภาพฝัน ไม่มีแม้ถ้อยคำจักจำนรรจ์ ปลุกปลอบขวัญให้ใจอย่างนึกกลัว อยู่ลำพังกับความเชียบอารมณ์เหงา ทุกความเศร้าเร้ารุมสุมเต็มหัว ปิดชีวิตอยู่ในโลกส่วนตัว ที่ระทัวระทึกตรึกตรองกาล ............................................. ล่วงวันคืนพัดพาท้องฟ้าเปิด ควาบรรเจิดพริ้งเพริศก็ขับขาน ปล่อยระทมขมขื่นเป็นตำนาน ที่เพียงผ่านกาลเวลามาทักทาย ในชีวิตก็หวังใจจักพึงพบ ความประสบให้สมดั่งมาดหมาย วาดความฝันลบเลือนความแพ้พ่าย ให้คลี่คลายมลายสิ้นชีวินเรา ออกจากโลกมืดมิดที่ปิดกั้น ที่รำพันทุกทุกข์อันเงียบเหงา ปล่อยดวงใจสลัดความโศกเศร้า มาเป็นเงาของความสุขสนุกใจ ............................................
แว่นดอย 24 ส.ค. 2547 17:39 น. - ID 59598 
810
8
0
24 สิงหาคม 2547 17:54 น. - comment id 316062
ลมที่โชยพัดต้นหญ้าใบไม้ปลิว แดดที่อ่อนใสหอมกลิ่นของวันใหม่ เมฆน้อยน้อยยังลอย เป็นนิทานบนฟ้าไกล อยากให้เธอได้มาอยู่ตรงนี้จัง หยาดฝนที่ทอสายพร่างพรมสู่พื้นดิน ใบไม้แตกกิ่งใบมาสู่โลกใบใหม่ เด็กน้อยน้อยยังคงมีฝันลอยไปกว้างไกล อยากให้เธอได้มาอยู่ตรงนี้จัง เมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกท้อในใจ เมื่อไหร่ที่เธอสับสน อยากให้รู้ว่ายังมี ตัวฉันอีกคน กับโลกที่งดงามหนึ่งใบ เก็บเอาไว้ ให้เธอมาพักใจ เธอจะอยู่ไหนใกล้ไกลสักเท่าไร หากเหงาให้จำไว้ว่าเธอนั้นมีใคร ที่เก็บความสวยงามรอให้เธอมาชื่นชม เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ เมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกท้อในใจ เมื่อไหร่ที่เธอสับสน อยากให้รู้ว่ายังมี ตัวฉันอีกคน กับโลกที่งดงามหนึ่งใบ เก็บเอาไว้ ให้เธอมาพักใจ เธอจะอยู่ไหนใกล้ไกลสักเท่าไร หากเหงาให้จำไว้ว่าเธอนั้นมีใคร ที่เก็บความสวยงามรอให้เธอมาชื่นชม เก็บเอาไว้ให้เธอมาพักใจ หากอ่อนล้าเมื่อวันใด กลับมา...
24 สิงหาคม 2547 18:21 น. - comment id 316080
บรรจงลิขิตออกมาได้พริ้วแผ่วงดงาม มองเห็นภาพของความเหงา ได้อย่าง เต็มอารมณ์ จนรู้สึกขื่นขมกับชีวิต๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 22:24 น. - comment id 316223
......( ^_^ )....น่ารักครับ
25 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 316456
พี่ดาหลามาชื่นชมผลงานงามๆนะค่ะ....เป็นกำลังใจให้น้องแว่นดอยเสมอค่ะ... หลังจากที่ฟ้าหลั่งน้ำตา...ท้องฟ้าจะสวยงามค่ะ... คิดถึงจึงมาหาจ้า....
31 สิงหาคม 2547 20:38 น. - comment id 320321
แม้อาทิตย์ลับขอบฟ้าคล้ายลาจาก แต่อีกฟากยังมีจันทร์แสนสดใส แถมวันพรุ่งยังคงรุ่งสิวิไล มีแสงแจ้งอำพันวันใหม่มี *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
31 สิงหาคม 2547 22:55 น. - comment id 320457
ถึง คุณRobert TingNongNoi ขอบคุณที่มาสร้างรอยยิ้มให้กันเสมเสมอ ......ขอบคุณในไมตรีงามค่ะ
31 สิงหาคม 2547 22:58 น. - comment id 320460
ถึงคุณเอกมาศ ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ ......ยินดียิ่งในรอยยิ้มอันสุขใจค่ะ
31 สิงหาคม 2547 23:02 น. - comment id 320462
ถึงคุณพี่ดาหลา ดีใจมากมากที่มาทักทายให้อุ่นใจนะคะ จริงอย่างว่าค่ะ...หลังฟ้าหม่น...จึ่งเกิดแสงพรายรวี ........ขอบคุณจากใจค่ะ
31 สิงหาคม 2547 23:05 น. - comment id 320463
ถึงผู้หญิงไร้เงา ซึ้งในน้ำใจงามค่ะ......คิดถึงมากมากค่ะ ....ขอบคุณบทกวีอันเป็นข้อคิดค่ะ .....รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
