ร่างน้อยน้อยสั่นระริก ปิดสนิทตัดออกจากความเคลื่อนไหว ไร้วี่แววแห่งวิญญา ฤ หัวใจ หวาดและไหวหวาดกลัวจะกล่าวเกิน ปราศจากเรี่ยวแรงพยุงร่าง ลากสังขาลไร้พลังเที่ยวหกเหิน มองไปในนัยย์ตาต้องเผชิญ สิ่งที่เกินใครจะรับกรรมกงเกวียน
16 สิงหาคม 2547 20:14 น. - comment id 312776
ไอ้ตัวน้อยๆนี่ตัวอะไรหรือ๚ะ๛ size>
16 สิงหาคม 2547 20:28 น. - comment id 312789
เดาว่าเป็นลูกสุนัขหรือเปล่า หลังจากโดนรถชนด้วย โอ้ จินตนาการลึกล้ำ อิอิ.. แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ คุณidaho วีนัสก่ะเจ้า
17 สิงหาคม 2547 00:24 น. - comment id 312839
เมื่อกงกรรมกงเกวียนเวียนมาทับ จำยอมรับ ยังเรื่องราว ระหกนระเหิน ขอพบใครในฝันเคียงคู่เดิน ไม่เผชิญอย่างโดดเดี่ยวหาเกี่ยวกอ
17 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 312957
- Robert TingNongNoi มีหลายตัวเลือกตามอำเภอใจเลย +++++++++++++++++++++++++++ - =_+ VeNuS +_= โอ้ล้ำลึกมั้กมั้ก ก็น่าจะเป็นได้นะ ++++++++++++++++++++++++ ชัยชนะ เมื่อกงเกียวเกี่ยวกันพานจะล้ม เกี่ยวกันกลมจรสะดุดใจจะหาก ระเกะระกะขาพันซังกะตาม กงอะไรกงเกี่ยวหรือกงเกิน งงปะ เขียนเองงงเอง