เพียงลายลักษณ์อักษรที่ปรากฎ ยังแจ่มจดจำไว้กลางใจฉัน ทุกเนื้อถ้อยร้อยคำที่จำนรรจ์ ช่างเสกสรรสิ่งชอบไว้ปลอบใจ รักครั้งเก่าเผาจินต์แทบสิ้นหมด เพราะรักคุดคุกคามสุดห้ามไหว จิตที่เคยกล้าเก่งไม่เกรงใคร พอถูกไฟรักร้ายแทบวายวาง ฝืนกายหยัดยืนสู้เพื่อกู้หน้า ฝืนทีท่าเกลื่อนกลบหลบรอยหมาง ฝืนหน้ายิ้มแย้มผุดพิสุทธิ์ปราง แม้แก่นกลางใจช้ำก็จำทน จะไม่พบใครที่ไหนอีก จะหลบหลีกปลีกหนีที่สับสน จะหลบความวุ่นวายข่ายผจญ หลบรักรนร้อนรุ่มกลุ้มระอา..
ไม่ใช่ความเป็นจริง 15 ส.ค. 2547 15:29 น. - ID 59143 
934
3
0
15 สิงหาคม 2547 17:03 น. - comment id 312312
หน้าส่วนตัว
อ่านแล้วงดงามมากในการใช้ภาษา
สื่อนัยยะออกมา ได้อย่างซาบซึ้งกินใจ
อ่านแล้วจำต้องข่มใจจากพ้นความระทม
อย่างนี้ซิหนาเขาเรียกว่า หน้าชื่นอกตรม ๚ะ๛
size>
16 สิงหาคม 2547 13:21 น. - comment id 312610
ไพเราะ ค่ะ
17 สิงหาคม 2547 15:37 น. - comment id 313068
ไพเราะจริงๆ จ้ะ
20 สิงหาคม 2547 06:45 น. - comment id 313334
สื่อได้..ไพเราะ..มากเลยคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
