ฝากจันทร์

ปรายรวี

. . .  กอดเข่า ใต้เงามืดของพระจันทร์
 ฟังเสียงสายลมรำพัน ร่ำไห้
นึกถึงอดีต นึกถึงเธอที่ฟากฟ้าไกล
นึกถึงความสุข นึกถึงรอยยิ้มของเธอ
วันเวลาผ่านไปเนิ่นนาน
กลิ่นหอมหวาน ของความรักยังไม่จางหาย
อ้อมกอดอุ่นๆ แม้ยากจะไข่วขว้า เพราะเธอจากไปแสนไกล
แต่ความคิดถึง ยังตราตรึงทุกนาที
วอนแสงจันทรา ช่วยโปรด
ฝากความคิดถึงไปหาเธอจะได้ไหม
ฝากความรัก ความห่วงหา ความห่วงใย
ฝากบอกเธอที่ฟากฟ้าไกล ฉันรักเธอมากเกินจะลืม . . .				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    12 สิงหาคม 2547 19:38 น. - comment id 310989

    
    กลอนงดงามยอดเยี่ยมมากครับ๚ะ๛
    
    size>
  • มณี ปัทมะ ตารา

    13 สิงหาคม 2547 08:07 น. - comment id 311109

    ผะแผ่วผ่านด้วยห่วงหา
    วอนลมมาคนึงถึง
    ฝากจันทราด้วยติดตรึง
    ความคิดถึงมิโรยรา
    
    ข้ามฟากแดนฟ้ามหาสมุทร
    รักดุจหยดหยาดน้ำค้างหนา
    อย่าเศร้าโศกตรมข่มอุรา
    จันทราพาบอกไปตามลม
    
    บอกว่ามีคนเค้าคิดถึง
    ติดตรึงห่วงใยและใฝ่หา
    ด้วยรักหวงห่วงทุกเวลา
    จันทร์เจ้าขาบอกแล้วนะคนดี
    
    ธรรมะสวัสดีค่ะคุณปรายรวี
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    13 สิงหาคม 2547 08:40 น. - comment id 311136

    แวะมาอ่านเป็นกำลังใจให้กันครับ
    
    
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    13 สิงหาคม 2547 13:30 น. - comment id 311323

    เพราะมากนะคะ
    ............................
  • เมกกะ

    14 สิงหาคม 2547 15:36 น. - comment id 311868

        สวัสดีครับน้องปราย
    ยินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านไทยโพเอมครับ
    เมกก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เข้ามาอาศัยบ้านหลังนี้
    แวะมาผูกมิตรในฐานะสมาชิกคนหนึ่งครับ
    จะแวะมาให้กำลังใจกันเรื่อย ๆ ครับ
    โชคดีครับน้องปราย
    
    ~*~ปรารถนาจะคิดถึงใครสักคนหนึ่ง 
    แต่ในห้วงคำนึงกลับว่างเปล่า 
    หลงเหลือเพียงคราบรอยความปวดร้าว 
    เป็นความรู้สึกที่โศกเศร้าและเดียวดาย 
    
    	ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
  • 1/1

    15 สิงหาคม 2547 14:37 น. - comment id 312258

    นั้นใช่ปรายที่อยู่ปทุมวิไลใช่มั้ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน