แม้ใบจะล่วงหล่น - แต่บนต้นยังมี

ผู้หญิงไร้เงา

แม้ใบจะล่วงหล่น
                                    เมกกะ
เหมือนใบไม้หนึ่งใบที่ร่วงลงพื้น
ไม่มีวันที่จะฝืนมาแตกใบไหม่ได้
ก้อคงเปรียบเหมือนใครบางคนที่จะก้าวจากไป
แต่ถึงอย่างไรก้อมอบความห่วงใยให้กัน
ไม่อยากให้เธอเป็นเหมือนกับใบไม้
ไม่ต้องการให้เธอลาไกลไปจากฉัน
นับแต่วันที่เราสองผูกพันธ์กัน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
พร่ำบอกกับหัวใจตัวเอง
กลัวเหลือเกินกลัวว่าใจจะเหว่ว้า
ไม่อยากให้เธอไปไกล...สายตา
เธอจะได้ยินบ้างไหมล่ะ...คนไกล
หากวอนฟ้า วอนดาว จะเว้าวอน
จะให้ช่วยป้อนชีวิตเธอให้ยืนยาว..จะได้ไหม
ไม่ต้องการได้ยินคำว่า...ล้างลาไกล
มันอาจจะเป็นความเจ็บที่ก้าวมาใหม่...อีกครา ฯ
             แต่บนต้นยังมี
                                        ผู้หญิงไร้เงา  
  
เธอจะไม่ต้องเจ็บปวดและรวดร้าว
ในทุกคราวต่อจากนี้จะมีฉัน
คอยอยู่ใกล้ห่วงใยใฝ่สัมพันธ์
และคงมั่นเช่นนั้นตลอดไป
แม้ก่อนนั้นอาจห่างหายไม่มาหา
เหมือนดั่งว่าต้นไม้ใบล่วงไหว
แต่บนต้นยังมีให้วิไล
กับใบไม้น้อยใหญ่ยังคงมี
ดั่งเหมือนฉันห่างหายไม่มาหา
แต่อุราไม่เคยจะหน่ายหนี
ยังห่วงใยอุ่นไอมิตรไมตรี
มอบแด่เธอคนดีนี้เหมือนเดิม
แถมยังไม่ผันเปลี่ยนหรือเปลี่ยนผัน
ด้วยตัวฉันเฝ้าห่วงใยให้ต่อเติม
กับสัมพันธ์ที่มากค่ามากกว่าเดิม
เพื่อเพิ่มเติมอุ่นไอในรักเรา				
comments powered by Disqus
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    12 สิงหาคม 2547 04:26 น. - comment id 310639

    มาเรียนรู้งานของพี่เม็กและพี่ตูนครับเป็นคู่ที่น่ารักจัง
  • rain..

    12 สิงหาคม 2547 04:54 น. - comment id 310643

    โห้ยย ..  น่ารักมากเล้ยยคะ..
           เป็นบทกวี ..ที่บอกความรู้สึก ..ได้ดีจังคะ..
      พี่หญิงฯ 
          ไพเราะ..ทั้งของพี่เมกกะ..
      และ..ของพี่หญิงฯ ....
            เรนแวะมา ..ทักทาย ..อรุณสวัสดิ์ นะคะ..
  • pigstation

    12 สิงหาคม 2547 05:36 น. - comment id 310665

    ใบไม้ที่หลีกทาง
    
    ก่อนเรียนรู้ผิดเป็นครูใช่ไหม
    ก่อนกำเนิดใหม่ต้องสิ้นสูญ
    ละทิ้งสิ่งเก่าจึงเพิ่มพูน
    ทวีคูณได้ต้องรู้สละให้เสียก่อน
    
    รับรู้อยู่มาก่อนกาล
    ถึงวารวันต้องละวาง
    ใบเขียวเริ่มซีดจาง
    จึงหลีกใบอ่อนผลิใหม่เอย
    
    รักไม่เป็นจึงเห็นแต่ตนตัว
    จึงเจ็บปวดและขลาดกลัว
    ผ่านทุกข์ทนจนไม่เมามัว
    รักถ้วนทั่วทั้งมวลมีแบ่งปัน
    
    คือบทเรียน ยอมตัดทิ้งเสียบางส่วน
    แม้ไม่ครบถ้วนแต่ยังคงอยู่
    ใบเก่าเมื่อเน่าเปื่อยบำรุงต้น
    เฉกคนย่อมดูแล...กันและกัน
    
    
  • pigstation

    12 สิงหาคม 2547 05:40 น. - comment id 310670

    รับรู้อยู่มาก่อนกาล
    ถึงวารวันต้องละวาง
    ใบเคยเขียวเริ่มซีดจาง
    จึงหลีกทางใบอ่อนให้ผลิบาน
    
    เช่นก่อนรับรู้รสหวาน
    ต้องผ่านรสขมตรมไหม้
    ฟ้าหลังฝนผ่านไป
    หัวใจดวงใหม่สดใสกว่าเดิม
    
  • Robert TingNongNoi

    12 สิงหาคม 2547 08:20 น. - comment id 310702

    
    ไพเราะงดงามมากครับ๚ะ๛
    
    size>
  • somebody

    12 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 310743

    ตรึงจิตติด ณ ห้วงรัก
    กายจักรักรู้เพียงหนึ่ง
    แท้หลอกรู้สึกตรึกตรึง
    ลึกซึ้งผสานในใจเดียว
    
    เพียงรู้สึกในบริสุทธิ์
    สู่จุดสูงสุดหลุดหวน
    คืนสู่สามัญรัญจวน
    ผันผวนผ่านพ้นกามา
    
    ขอธรรมะคุ้มครองคุณเมกกะ  ผู้หญิงไร้เงา  และทุกท่านค่ะ
  • แก้ม .. ป่อง

    12 สิงหาคม 2547 09:51 น. - comment id 310781

    จุดจบของความเหงาเริ่มที่มีเธอเข้ามา
    เปลี่ยนความกลัวเป็นความกล้าจะรักใครอีกสักหน
    ไม่รู้ว่าเธอต่างจากคนอื่นตรงไหน..รู้แต่หัวใจรับเธอไว้ได้แค่หนึ่งคน
    ผิดไหมถ้าความรู้สึกมากกว่าเหตุผล และคนหนึ่งคนต้องการการเปิดใจ
    
    
    อาจเป็นเพราะแววตาของเธอมันอบอุ่น
    โลกเคยเป็นสีฝุ่นจึงยอมหมุน และ อยากเข้าใกล้
    หากเธอคือผู้ชายที่ฉันรัก...ก็ขอให้เป็นตลอดไป
    ให้ความรักเป็นดังต้นไม้ จะร่วงหล่นสักแค่ไหน แต่กิ่งก้านใบยังแข็งแรง
    
    
    จากนี้ จะรดน้ำคอยดูแล
    ต้นไม้จะเฒ่า จะแก่ อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง
    ฉันจะอยู่ที่นี่ อยู่ใกล้ๆตรงนี้ไม่เปลี่ยนแปลง
    วันใดเริ่มแห้งแล้ง จะอยู่เป็นน้ำ เป็นแสง เพื่อรักของเรา
       
    
    
    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥
    
    
    
    มาทักทาย .. พร้อมความสงสัย
    
    แอบต่อกันตอนไหนน๊า .. อิอิ
    
    เขียนได้หวานมากค่ะพี่ตูน
    
    ส่วนตาเมก .. ชิ๊ .. ชิ๊
    
    คิดถึงนะค๊า
    
    
    ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤
    
    
    
    
  • พันดาว

    12 สิงหาคม 2547 09:56 น. - comment id 310790

    เพราะทั้งคู่เลย...
    -------
           แม้ร่วงหล่นในฤดูใบไม้ร่วง  แต่บางสิ่งหยั่งรากลึกลงในดินอย่างมีความหมาย  และ พร้อมที่จะผลิบานเมื่อเวลามาถึง ไม่มีสิ่งจากไปอย่างไร้ค่าและศูนย์เปล่า..
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    12 สิงหาคม 2547 10:01 น. - comment id 310797

    มาอ่านด้วยหัวใจ
    จากข้างในที่ห่วงหา
    เรายังมีกันตลอดเวลา
    ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ
    
       วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
    
    
  • ll๛…เมกกะ๛ll ~*~ ll๛…ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll,

    12 สิงหาคม 2547 10:13 น. - comment id 310813

     อิอิ  ซึ้งใจจังอ่ะ^____^ ยิ้มแฉ่งท้างวานนน
    ขอบคุณครับที่ต่อกลอนสวย ๆ ให้เพ่เมกอ่าน
    ยิ้ม  ยิ้ม  ยิ้มด้วยอารมณ์ชื่นบาน ^___^
    โชคดีทั้งวันจ้าน้องตูน  ^___^
    
    สายรุ้งเกิดเมื่อฝนกระทบละอองแดด 
    แต่น่าแปลกที่จับต้องมันไม่ได้ 
    คงเหมือนรักที่ต้องสัมผัสด้วยหัวใจ 
    มันไม่ใช่เพียงแค่การบอกรักกัน 
    
    เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะชวนเธอ 
    มาร่วมเจอร่วมสัมผัสรักกับฉัน 
    มันคงเป็นรู้สึกที่มหัศจรรย์ 
    คงเหมือนฝันที่กลายเป็นความจริง ฯ
    
    
    
  • =_+ VeNuS +_=

    12 สิงหาคม 2547 11:20 น. - comment id 310850

    
    เปรียบเทียบได้ดีมากค่ะ ใบไม้ที่ร่วงหล่น ไม่สามารถแตกใบได้อีก แต่ก็ยังมีใบไม้อีกหลายใบบนต้น..น่ารักมาเลยค่ะ..
    
    แวะมาอ่านกลอนดีดีนะคะ จะรอผลงานหน้าค่ะ พี่ตูน..
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
  • sandsun

    12 สิงหาคม 2547 13:06 น. - comment id 310881

    ใบไม้ ร่วงแล้ว
    โรยรา ตามกาลเวลา
    รอเวลาผลิใบใหม่ เมื่อเริ่มฤดู
    วนเวียน อยู่อย่างนี้ชั่วกาล
    
    
    
    
    
    
    
  • ทะเลดาว

    12 สิงหาคม 2547 13:20 น. - comment id 310885

    ทะเลดาว น้องสาวคนนี้แวะมาหาพี่สาวที่น่ารักน๊าาา คิดถึงๆๆๆๆๆอ่ะค่ะ..ทะเลดาวขอขอบคุณพี่ตูนมากค่ะที่แวะไปให้กำลังใจเสมอมาค่ะ ทะเลดาวเป็นกำลังใจให้พี่ตูนตลอดไปน๊าาา พี่สาวของทะเลดาว....
  • แก้วประเสริฐ

    12 สิงหาคม 2547 14:16 น. - comment id 310902

    จริงหรือเท็จเท็จจริงเป็นสิ่งรู้
    ยากที่ผู้ใดใครจะแลเห็น
    อันความรักมักมีหลายประเด็น
    สุดจะเข็นหากรักไม่สมัครใจ
                  ฉันคนหนึ่งพึงง้อเฝ้าขอรัก
    เพื่อนำชักมักได้สิ่งไม่สดใส
    เป็นคำพ้อล่อลวงมัดบ่วงใน
    พอนานไปใจยิ่งช้ำระกำทรวง.
    
                       แก้วประเสริฐ.
    
  • ชัยชนะ

    12 สิงหาคม 2547 16:12 น. - comment id 310941

    ถึงจะมี ไม่อาจบัง กั้งแดดส่อง
    คงหม่นหมอง ไหม้หัว ตัวร้อนไข้
    มิอาจซุก ซ่อนบังฝน หล่นหนาวใน
    คงหนาวใจ กายสะท้าน สั่นระทม
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    12 สิงหาคม 2547 18:42 น. - comment id 310979

    มาชื่นชมคู่กลอนงาม  คงแยกไม่ออกแล้วล่ะเหมาะมากเลย อิอิ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 สิงหาคม 2547 22:27 น. - comment id 311036

    ถึง        คุณพฤหัส  กฤษชยรักษ์
    
                 ขอบคุณค่ะคนดี
                 กับคำชมที่มีที่มอบให้
                 และขอบคุณกับกำลังใจ
                 ที่แวะมามอบให้เราสองคน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง         คุณrain
    
                น่ารักเหมือนเจ้าของ
                พี่ทั้งสองนั้นหรือเปล่า
                 หรือน่ารักพอคร่าวคร่าว
                 เหมือนน้องสาวชื่อเรนจัง
    
    *-*น่ารักเหมือนเรนจังมากกว่ามั้งจ๊ะ อิอิ คิดถึงมากๆๆๆๆๆนะค่ะ พี่หญิงคนไม่อยู่ดูเด็กซนอีกหลายวันเลย ยังไงก็กวนไปก่อนนะจ๊ะกับกาละแม แล้วจะกลับมาทานจ๊ะ อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณpigstation
    
               เมื่อมีผิดย่อมมีถูกมาปลูกฝัง
               เหมือนต้นไม้ที่ยังมีดอกผล
               แม้ใบแก่ล่วงไปไม่ร้อนรน
                เมื่อใบอ่อนออกมายลเต็มต้นมี
    
               หากจะมีพายุหรือลมฝน
               ต้นไม้ยังยืนต้นเป็นศักดิ์ศรี
              เหมือนดั่งคนมีเรื่องร้ายในชีวี
               แต่หากเป็นคนดีคนรอดตาย
    
             เหมือนดั่งคำพังเพยสุภาษิต
             ว่าคนดีไม่มีสิทธิ์จะชิบหาย
              แต่หากเป็นคนชั่วคนวอดวาย
              และต้องตายกับเรื่องร้ายที่ได้ทำ
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กับเราทั้งสองกัน และขออนุญาตตอบรอบเดียวนะค่ะ และขออภัยนิดหนึ่งสำหรับคำบางคำที่ไม่สุภาพ เนื่องจากคำลงพอดีนะค่ะ หาคำมาแก้แล้วแต่ไม่สามารถลงได้ เลยใช้คำนี้เลย  ขออภัยนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณRobert TingNongNoi
    
                ขอบคุณค่ะคนดี
                 กับคำชมที่มีที่มอบให้
                 และขอบคุณกับกำลังใจ
                ที่แวะมามอบให้เราสองคน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง      คุณ มณี ปัทมะ ตารา
    
               เพียงจิต รับรู้  ถูกผิด
               กลั่นคิด เรื่องร้าย ดีชั่ว
               ทำแต่ ความดี  มิมั่ว
                เว้นชั่ว  ละบาป  คราบตน
    
               ให้เกิด  สิ่งดี  มีสุข
                ไม่ทุกข์ ทุกใน ทุกหน
                  แถมยัง  สงบ  จิตตน
                 ให้พ้น  จากโลก  ภัยพาล
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน และขอให้ธรรมะช่วยผู้ประสบความเดือดร้อนทางจิตใจให้มีความสุขด้วยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณแก้ม...ป่อง
    
                ไม่ผิดหรอกที่รักที่เธอรู้จักการเปลี่ยนแปลง
                 แม้หัวใจเคยแห้งแล้งแต่ก็ยังมีแสงแห่งวันใหม่
                 ลืมเสียเถอะกับอดีตอย่าคิดว่าความรักต้องเสียใจตลอดไป
                 ฉันจะพาเธอพบรักใหม่รักที่สดใสและงดงาม 
    
                แม้ว่าอนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน
                แต่ฉันไม่อยากให้เธอเล่าร้อนหรือย้อนไปถวิล
                 กับอดีตเหมือนครั้งเก่าที่เธอเฝ้าดื่มกิน
                 กับน้ำตาที่ยลยินจนเธอสิ้นกำลังใจ
    
                  ก้าวมาพร้อมกับความเชื่อมั่น
                  เราจะมีกันและกันไม่หวั่นไหว
                  เหมือนดั่งต้นไม้ที่พร้อมจะได้น้ำเพื่อดูแลรากใบ
                  ฉันก็พร้อมที่จะใส่ใจและห่วงใยดูแลเธอ
    
    *-*สวัสดีจ๊ะน้องแก้ม..ป่อง  สงสัยหรือค่ะ ก็คุณเมกกะทำแบบน้องไง คือแต่งกลอนไพเราะๆๆๆๆๆมาแปะไว้หน้าบ้านพี่ พี่ก็เลยขึ้นผลงานใหม่นะค่ะ อิอิ ก็คงเหมือนผลงานชิ้นนี้ ที่พี่ของคู่กับน้องอีกสักครั้งนะจ๊ะ อ้อ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณพันดาว
    
                เห็นด้วยกับคุณนะคนดี
                กับข้อความที่มีที่พิมพ์ไว้
                 และขอบคุณสำหรับกำลังใจ
                 ที่แวะมามอบให้สองเราคน
    
    *-*เห็นด้วยกับคุณนะค่ะคุณพันดาว  และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง           คุณผลิใบสู่วัยกล้า
    
                   ขอบคุณมิตรไมตรี
                    ที่เพื่อนคนดีมอบให้
                    ขอบคุณการห่วงใย
                     ที่มอบให้เสมอมา
    
    *-*รักคุณแม่ทุกวันอยู่แล้วค่ะ เพราะท่านคือดวงใจดวงสำคัญของเรา  ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง         คุณเมกกะ
    
                  ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งนัก
                  ฉันก็อยากจะทายทักและอยากจะรู้จักรู้ไหม
                  หากเธอพร้อมที่จะเริ่มต้นกับคนของความห่วงใย
                  ฉันก็พร้อมที่จะสัมผัสอุ่นไอรักใสใสที่มีหยิบยื่นให้มา
    
                  เอาเป็นมาเราสองคนมาเริ่มต้น
                  เพื่อให้ลืมอดีตที่เป็นวันวนและมาเริ่มค้นหา
                  กับความรักที่สวยงามและความพยายามแห่งอุรา
                  ให้รู้จักรักความรักว่าเป็นจริงแล้วหนาจะสวยงามเพียงใด
    
    *-*ดีใจนะค่ะที่คุณเมกกะยิ้มได้  งั้นผู้หญิงไร้เงาก็ยิ้มได้ค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณVeNuS
    
                ขอบคุณเสมอ
                 กับตัวเธอนะคนดี
                 ที่แวะมาเป็นกำลังใจตรงนี้
                 พร้อมยังมีการติดตามผลงาน
    
    *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำชม แถมด้วยการรอรับชมผลงานนะค่ะ เป็นปลื้มแต่ยังไม่ลืมหายใจนะค่ะ อิอิ คิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณSandsun
    
                  ใบไม้ล่วงหล่น
                   จากต้นวันนี้
                   วันใหม่ยังมี
                    ใบดีเหมือนเดิม
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เป็นอะไรค่ะวันนี้มาแบบพูดน้อยจัง  เอาน่าน้ำส้มคั้นสักแก้ว แก้คอแห้งนะค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณทะเลดาว
    
                ด้วยรักมากมาย
                ให้ได้กับน้อง
                 พี่รักรับรอง
                 กับน้องทะเลดาว
    
    *-*สวัสดีจ๊ะน้องสาวคนเก่งแถมสวยคนนี้ของพี่ คิดถึงน้องมากๆๆๆๆๆๆนะค่ะ และหวังว่าน้องคงสบายดี  ดูแลตัวเองด้วยหละ ช่วงนี้ฝนตกหนักเลย เดี๋ยวจะไม่สบาย เป็นห่วงเป็นใยเสมอนะค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณแก้วประเสริฐ
    
              จริงหรือเท็จเท็จหรือจริงหญิงไม่บอก
               แต่หวังว่าจะดูออกที่บอกไว้
               กับเนื้อความแห่งเส้นลายเหมือนสายใย
               ที่สื่อในอักษราพาผูกพัน
    
                กันฉันท์มิตรฉันเพื่อนมิเลื่อนหรอก
                กลัวคุณจะดูไม่ออกจึงเหหัน
                บอกความจริงว่าตัวเราเฝ้าผูกพัน
                กับทุกคนตรงนี้นั้นแค่เพื่อนกันตลอดไป
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้เราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง      คุณชัยชนะ
    
             หนาวภายนอกไม่เป็นไรใจสู้ไหว
              แต่เมื่อหนาวหทัยใจไหวสั่น
              อยากจะมีคนชิดใกล้ให้ผูกพัน
              ยิ่งเป็นพี่คนดีนั้นคงจะดี
    
    *-*คุยบ้างก็ได้ ไม่พูดไม่จาแบบนี้ เหงาเป็นเหมือนกันนะค่ะ อิอิ เดี๋ยวน้องไปนาน ๆ ระวังจะไม่รู้จะพูดกับใครนะคะ อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์
    
              คู่กลอนนะคงใช่
              เป็นเรื่อยไปได้ทุกที
               แต่คู่ใจยังไม่มี
               ช่วยหน่อยซิช่วยมาเป็น
    
    *-*แหมพูดแบบนี้เหมือนประชดเลย  แต่ไม่เป็นไร  เข้าใจคุณเสมออยู่แล้ว รู้นะคิดอะไรอยู่ อิอิ*-*
    
  • กระดาษกาว

    13 สิงหาคม 2547 00:44 น. - comment id 311067

    เข้าบ้านบ้านของพี่ตูนกะพี่เมกทีไร .. 
    เป็นต้องอาบเลือดกลับบ้าน  ิอิอิ
    ก็แหม .. เล่นแต่งกันซะคม บาดใจขนาดนี้
    เพราะจิงๆนะคะ
    เปรียบได้ดีมากเลย
    
    นั่นสิเนอะ .. บนต้นก็ยังมี ..
    เฮ้ยยย ...
    เหนื่อยจังเลยค่ะพี่ตูน
    
    งั้นราตรีสวัสดิ์นะคะ
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    13 สิงหาคม 2547 12:03 น. - comment id 311274

    ................
    
    มาช้าอีกแล้วเรา.........!!!!!
    
    วิจิตรจะขึ้นไปเก็บให้หมดต้นเลย
    คอยดู.....
    
    
    ........
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    13 สิงหาคม 2547 13:23 น. - comment id 311317

    น่ารักจริงๆ เลยจ้า
    .............................
  • หมึกมรกต

    13 สิงหาคม 2547 13:25 น. - comment id 311321

    ...ใบไม้เรียวเขียวช่อบนตอต้น
    แต่นี้หล่นล่วงลับลงทับถม
    เหมือนคราวที่เธอเหน็บหนาวร้าวระทม
    อย่าพึ่งจมอยู่กับความอับปาง
    
    ใบไม้น้อยใบใหม่แตกใบอ่อน
    เริ่มใชชอนรับแรงแสงสว่าง
    เพื่อจะงอกงามตนตามหนทาง
    เป็นแบบอย่างของชีวิตลองคิดดู...
    
    :)
  • พี่ดาหลาจ๊ะ....

    13 สิงหาคม 2547 13:43 น. - comment id 311330

    น้องตูนจ๋า
    
    พี่ดาหลาไม่ค่อยว่างเลยแต่แอบแวะมาบอกนะค่ะต้องรีบไปทำโปสเตอร์ก่อนนะคะ..
    
    รักและคิดถึงจ้า
  • หนิม น้อย ผู้น่ารัก

    13 สิงหาคม 2547 16:10 น. - comment id 311386

    เพราะมาก ครับ จบ
    
    เพราะหมอง ตัน ตื้อ อื้อ ซื่อบื้อแต่ รักเธอ กิ๊วๆ
  • 1

    13 สิงหาคม 2547 20:20 น. - comment id 311538

    
    แอบมาพ่อแง่แม่งอนอยู่นี่เอง
    
    
    ทำเอาซะหนึ่งอิจฉา
    
    
    ชะแว๊บดีก่า
    
    
    ^_____^
    
    
    แวะมาเยี่ยมครับ
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    15 สิงหาคม 2547 21:15 น. - comment id 312385

    ถึง         คุณกระดาษกาว
    
                 เลือดออกขอบอกพี่
                 จะยินดีทำแผลให้
                แถมด้วยดูแลใจ
                อย่างเร็วไวทันท่วงที
    
    *-*ขอบคุณค่ะ แต่เอเห็นบอกเหนื่อย มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าจ๊ะ  ยังไงปรึกษาพี่ทางเมล์ได้นะค่ะ  ปรึกษาได้ทุกเรื่องเลย ยกเว้นเรื่องเงิน อิอิ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้*-*
    
    ถึง        คุณวิจิตร  ภู่เงิน
    
                จะเก็บอะไรให้หมดต้น
                เราหนอคนอย่างเธอนี้
                หากจะเก็บมาเก็บกับฤดี
               ขอฉันนี้ดีไหมเธอ
    
    *-*จะเก็บใบไม้คงไม่ไหวมั้ง  ตั้งเยอะแนะต่อต้น มาเก็บหัวใจผู้หญิงไร้เงาง่ายกว่าเยอะเลยค่ะ อิอิ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณลี่...ผู้มาเยือน
    
                ขอบคุณค่ะคนดี
                กับคำชมที่มีที่มอบให้
               และขอบคุณสำหรับกำลังใจ
                ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่เราสองคน*-*
    
    ถึง       คุณหมึกมรกต
    
               จะคิดดูกับคำที่เธอนี้บอก
               แม้ว่าใจจะช้ำชอกขอบอกไว้
              จะยอมเปิดโอกาสมิคลาดไป
              และยอมเริ่มต้นใหม่ในชีวี
    
    *-*ขอบคุณกับคำกลอนสอนใจนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณพี่ดาหลา
    
                ด้วยรักและคิดถึง
                ยังตราตรึงในใจนี้
                แถมด้วยห่วงใยมี
               มอบให้พี่นี้เช่นกัน
    
    *-*รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  ช่วงนี้เครื่องที่ทำงานมีปัญหานะค่ะ เล่นไม่ได้ คงออนไลน์ไม่เจอกันแน่เลย  แต่รู้ไว้นะค่ะ คิดถึงพี่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณสนิมรัก
    
                ขอบคุณค่ะคนดี
                กับคำชมที่มีที่มอบให้
               และขอบคุณกับน้ำใจ
               ที่แวะมามอบให้เราสองคน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง      คุณหนึ่ง
    
             อิจฉาในเรื่องใด
             บอกได้ไหมเล่าคนดี
             หรืออิจฉาตัวฉันนี้
            ที่ไม่มีใครสนใจ
    
    *-*อิจฉาที่ตูนเป็นผู้หญิงไร้เงาหรือค่ะ อิอิ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
    
  • แว่นดอย

    16 สิงหาคม 2547 00:04 น. - comment id 312460

    หากแม้เป็นใบไม้ที่หลุดร่วง
    ปลิดจากรวงสู่รากที่หลากพื้น
    ยิ่งถมทับกลับเป็นปุ่ยให้ต้นยืน
    ดั่งหวนคืนทรวงภักดิ์  ณ  อ้อมใจ
    ................................................
    ข้าพเจ้ามาทักทาย....ผู้หญิงไร้เงา
    ชื่นชมเสมอจ้ะ
  • ยโส

    16 สิงหาคม 2547 00:06 น. - comment id 312461

    เหมือนใบไม้ใบเดียว 
    ที่หลงเหลือไว้ในป่า
    ... ในป่าที่ไม่มีต้นไม้หลงเหลือเลย ... สักต้น
  • namsai

    16 สิงหาคม 2547 19:58 น. - comment id 312767

    
    ++++ใบไม้ที่ร่วงหล่นไป+++
    
    หากเปรียบไว้+++เหมือนใจคน+++
    
    ก็คงต้องพบกับ+++ความหมองหม่น
    
    เพราะมันไม่ยืนยง++++ตลอดกาล..++
    
    ++++++++++++++++++++++++++++
    
    อ่ะอ่ะ...
    
    เราหายไปแป๊บเดียว..
    
    .......กลับมาแล้วจ้า.....
    
    .....เอาความคิดถึงมาฝาก...
    
    ...ทั้งสองคน..น่ะแหละ...จ่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    20 สิงหาคม 2547 14:14 น. - comment id 313539

    ถึง           คุณแว่นดอย
    
                    ดั่งใบไม้ล่วงจากต้นหล่นลงพื้น
                    แต่กลับฟื้นสู่ใบใหม่ได้อีกหน
                    เมื่อบนต้นผลิตใบให้ได้ยล
                    ความสวยสนมีอีกหนที่สวยงาม
    
    *-*สวัสดีจ๊ะ  คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ  และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
    
    ถึง          คุณยโส
    
                  แม้ใบไม้เหลือเพียงแค่ใบเดียว
                  ให้กอบเกี่ยวเอาไว้ในที่นี้
                   ไม่หลงเหลือต้นไม้ใดในป่ามี
                   ก็ยังดีที่มีเหลือสักหนึ่งใบ
             
    *-*ถ้าเหลือแบบนี้ มีหวังใบไม้ใบนี้คงแพงน่าดูนะค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง             คุณnamsai
    
                     เหมือนใบไม้ที่ล่วงหล่น
                     เปรียบใจคนที่หันเห
                     มีรักมั่นกลับถ่ายเท
                    จึงรวนเรได้เรรวน
    
    *-*คิดถึงคุณเช่นกันค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันค่ะ*-*
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    21 สิงหาคม 2547 00:17 น. - comment id 313837

    ............
    
    
    แอะ....
    
    มาแล้ว..ว.ว
    
    
    วิจิตรมาพร้อมกระบุง
    
    จะมาเก็บเอาหัวใจคุณผู้หญิงไร้เงาครับ
    
    ..........
  • วิจิตร ภู่เงิน

    21 สิงหาคม 2547 00:21 น. - comment id 313840

    ................
    
    
    วิจิตรสงสัยมานานแล้วครับ...
    
    
    อย่าว่าวิจิตรสอดรู้สอดเห็นนะครับ
    
    
    วิจิตรอยากจะถ้าว่าคุณผู้หญิงไร้เงาเป็นอะไร
    
    กับคุณ ไขแสง สุขใส ครับ
    
    แล้วรู้จักท่านหรือเปล่า
    
    วิจิตรเคยอ่านในหนังสือพิมพ์
    
    และเคยอ่านเจอในหนังสือครับ
    
    ...........
  • ลอยไปในสายลม

    22 สิงหาคม 2547 12:42 น. - comment id 314627

    แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ กลอนน่ารักดีค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 สิงหาคม 2547 20:40 น. - comment id 315425

    ถึง     คุณวิจิตร  ภู่เงิน
    
              จะเก็บ  หัวใจเรา  เฝ้าฝันหา
               คิดใหม่หนา  ดีกว่า  คุณว่าไหม
               เพราะหัวใจ  ฉันสลาย  และหายไป
               จึงขอให้     คิดใหม่  คิดอีกที
    
    *-*คิดใหม่ ทำใหม่  ดีไหมค่ะ อิอิ  ส่วนคำถาม  บอกตรง ๆ นะคะ  ผู้หญิงไร้เงาไม่รู้จักคุณแขไขค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณลอยไปในสายลม
    
              ขอบคุณค่ะคนดี
              กับคำชมที่มีที่มอบให้
              และขอบคุณกับน้ำใจ
              ที่แวะมามอบให้เราสองคน
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กับเราทั้งสองคน*-*
  • เพราะรัก

    24 สิงหาคม 2547 00:15 น. - comment id 315646

    อิอิอิขอบคุงนะคะพี่ตูนคนสวย
    ที่คอมเม้นท์ให้อ่ะคะ
    อุ้ยไมมีพี่เมกอยู่ทุกงานเยยอ่ะอิอิอิ
    แซวๆเล่นเด้อค่ะ
    นอนหลับฝันดีนะพี่ตูนพี่เมก
  • เมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ

    24 สิงหาคม 2547 00:19 น. - comment id 315650

    แวะมาเยี่ยมคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    
    กลอนเพราะเข้ากันมากๆๆเลยค่ะ เพราะมากกกกกกกกกกเลย ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 สิงหาคม 2547 00:21 น. - comment id 315665

    ถึง     คุณเพราะรัก
    
             ขอบคุณด้วยเช่นกัน
             ที่ชมฉันว่าสะสวย
             แต่จริงจริงบอกให้ด้วย
             ฉันไม่สวยไม่สวยเลย
    
    *-*อยู่ไม่สวยค่ะ อิอิ แต่ก็น่ารัก อ้าวแล้วกัน อิอิ และขอบคุณมากนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคน ราตรีสวัสดิ์และหลับฝันดีค่ะ*-*
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 สิงหาคม 2547 00:23 น. - comment id 315692

    ถึง     คุณเมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ
    
             ขอบคุณค่ะคนดี
             กับคำชมที่มีที่มอบให้
             และขอบคุณกับน้ำใจ
             ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ*-*
  • Oracle

    24 สิงหาคม 2547 00:33 น. - comment id 315706

    มากันเป็นคู่ อิจฉาจัง แล้วบอกว่าไร้เงา อิอิ.....
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 สิงหาคม 2547 00:44 น. - comment id 315715

    ถึง     คุณOracle
    
             ที่บอกว่าไร้เงา
             เพราะตัวเราไม่มีคู่
             แต่กลอนนะมีอยู่
             ไม่ไร้คู่ไม่ไร้เงา
    
    *-*กลอนมีลายเส้น เลยมีเงานะค่ะ อิอิ แต่คนยังไร้เงาอยู่เลยค่ะ อิอิ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน