แม้ใบจะล่วงหล่น เมกกะ เหมือนใบไม้หนึ่งใบที่ร่วงลงพื้น ไม่มีวันที่จะฝืนมาแตกใบไหม่ได้ ก้อคงเปรียบเหมือนใครบางคนที่จะก้าวจากไป แต่ถึงอย่างไรก้อมอบความห่วงใยให้กัน ไม่อยากให้เธอเป็นเหมือนกับใบไม้ ไม่ต้องการให้เธอลาไกลไปจากฉัน นับแต่วันที่เราสองผูกพันธ์กัน ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พร่ำบอกกับหัวใจตัวเอง กลัวเหลือเกินกลัวว่าใจจะเหว่ว้า ไม่อยากให้เธอไปไกล...สายตา เธอจะได้ยินบ้างไหมล่ะ...คนไกล หากวอนฟ้า วอนดาว จะเว้าวอน จะให้ช่วยป้อนชีวิตเธอให้ยืนยาว..จะได้ไหม ไม่ต้องการได้ยินคำว่า...ล้างลาไกล มันอาจจะเป็นความเจ็บที่ก้าวมาใหม่...อีกครา ฯ แต่บนต้นยังมี ผู้หญิงไร้เงา เธอจะไม่ต้องเจ็บปวดและรวดร้าว ในทุกคราวต่อจากนี้จะมีฉัน คอยอยู่ใกล้ห่วงใยใฝ่สัมพันธ์ และคงมั่นเช่นนั้นตลอดไป แม้ก่อนนั้นอาจห่างหายไม่มาหา เหมือนดั่งว่าต้นไม้ใบล่วงไหว แต่บนต้นยังมีให้วิไล กับใบไม้น้อยใหญ่ยังคงมี ดั่งเหมือนฉันห่างหายไม่มาหา แต่อุราไม่เคยจะหน่ายหนี ยังห่วงใยอุ่นไอมิตรไมตรี มอบแด่เธอคนดีนี้เหมือนเดิม แถมยังไม่ผันเปลี่ยนหรือเปลี่ยนผัน ด้วยตัวฉันเฝ้าห่วงใยให้ต่อเติม กับสัมพันธ์ที่มากค่ามากกว่าเดิม เพื่อเพิ่มเติมอุ่นไอในรักเรา
12 สิงหาคม 2547 04:26 น. - comment id 310639
มาเรียนรู้งานของพี่เม็กและพี่ตูนครับเป็นคู่ที่น่ารักจัง
12 สิงหาคม 2547 04:54 น. - comment id 310643
โห้ยย .. น่ารักมากเล้ยยคะ.. เป็นบทกวี ..ที่บอกความรู้สึก ..ได้ดีจังคะ.. พี่หญิงฯ ไพเราะ..ทั้งของพี่เมกกะ.. และ..ของพี่หญิงฯ .... เรนแวะมา ..ทักทาย ..อรุณสวัสดิ์ นะคะ..
12 สิงหาคม 2547 05:36 น. - comment id 310665
ใบไม้ที่หลีกทาง ก่อนเรียนรู้ผิดเป็นครูใช่ไหม ก่อนกำเนิดใหม่ต้องสิ้นสูญ ละทิ้งสิ่งเก่าจึงเพิ่มพูน ทวีคูณได้ต้องรู้สละให้เสียก่อน รับรู้อยู่มาก่อนกาล ถึงวารวันต้องละวาง ใบเขียวเริ่มซีดจาง จึงหลีกใบอ่อนผลิใหม่เอย รักไม่เป็นจึงเห็นแต่ตนตัว จึงเจ็บปวดและขลาดกลัว ผ่านทุกข์ทนจนไม่เมามัว รักถ้วนทั่วทั้งมวลมีแบ่งปัน คือบทเรียน ยอมตัดทิ้งเสียบางส่วน แม้ไม่ครบถ้วนแต่ยังคงอยู่ ใบเก่าเมื่อเน่าเปื่อยบำรุงต้น เฉกคนย่อมดูแล...กันและกัน
12 สิงหาคม 2547 05:40 น. - comment id 310670
รับรู้อยู่มาก่อนกาล ถึงวารวันต้องละวาง ใบเคยเขียวเริ่มซีดจาง จึงหลีกทางใบอ่อนให้ผลิบาน เช่นก่อนรับรู้รสหวาน ต้องผ่านรสขมตรมไหม้ ฟ้าหลังฝนผ่านไป หัวใจดวงใหม่สดใสกว่าเดิม
12 สิงหาคม 2547 08:20 น. - comment id 310702
ไพเราะงดงามมากครับ๚ะ๛ size>
12 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 310743
ตรึงจิตติด ณ ห้วงรัก กายจักรักรู้เพียงหนึ่ง แท้หลอกรู้สึกตรึกตรึง ลึกซึ้งผสานในใจเดียว เพียงรู้สึกในบริสุทธิ์ สู่จุดสูงสุดหลุดหวน คืนสู่สามัญรัญจวน ผันผวนผ่านพ้นกามา ขอธรรมะคุ้มครองคุณเมกกะ ผู้หญิงไร้เงา และทุกท่านค่ะ
12 สิงหาคม 2547 09:51 น. - comment id 310781
จุดจบของความเหงาเริ่มที่มีเธอเข้ามา เปลี่ยนความกลัวเป็นความกล้าจะรักใครอีกสักหน ไม่รู้ว่าเธอต่างจากคนอื่นตรงไหน..รู้แต่หัวใจรับเธอไว้ได้แค่หนึ่งคน ผิดไหมถ้าความรู้สึกมากกว่าเหตุผล และคนหนึ่งคนต้องการการเปิดใจ อาจเป็นเพราะแววตาของเธอมันอบอุ่น โลกเคยเป็นสีฝุ่นจึงยอมหมุน และ อยากเข้าใกล้ หากเธอคือผู้ชายที่ฉันรัก...ก็ขอให้เป็นตลอดไป ให้ความรักเป็นดังต้นไม้ จะร่วงหล่นสักแค่ไหน แต่กิ่งก้านใบยังแข็งแรง จากนี้ จะรดน้ำคอยดูแล ต้นไม้จะเฒ่า จะแก่ อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง ฉันจะอยู่ที่นี่ อยู่ใกล้ๆตรงนี้ไม่เปลี่ยนแปลง วันใดเริ่มแห้งแล้ง จะอยู่เป็นน้ำ เป็นแสง เพื่อรักของเรา ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ มาทักทาย .. พร้อมความสงสัย แอบต่อกันตอนไหนน๊า .. อิอิ เขียนได้หวานมากค่ะพี่ตูน ส่วนตาเมก .. ชิ๊ .. ชิ๊ คิดถึงนะค๊า ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
12 สิงหาคม 2547 09:56 น. - comment id 310790
เพราะทั้งคู่เลย... ------- แม้ร่วงหล่นในฤดูใบไม้ร่วง แต่บางสิ่งหยั่งรากลึกลงในดินอย่างมีความหมาย และ พร้อมที่จะผลิบานเมื่อเวลามาถึง ไม่มีสิ่งจากไปอย่างไร้ค่าและศูนย์เปล่า..
12 สิงหาคม 2547 10:01 น. - comment id 310797
มาอ่านด้วยหัวใจ จากข้างในที่ห่วงหา เรายังมีกันตลอดเวลา ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
12 สิงหาคม 2547 10:13 น. - comment id 310813
อิอิ ซึ้งใจจังอ่ะ^____^ ยิ้มแฉ่งท้างวานนน ขอบคุณครับที่ต่อกลอนสวย ๆ ให้เพ่เมกอ่าน ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มด้วยอารมณ์ชื่นบาน ^___^ โชคดีทั้งวันจ้าน้องตูน ^___^ สายรุ้งเกิดเมื่อฝนกระทบละอองแดด แต่น่าแปลกที่จับต้องมันไม่ได้ คงเหมือนรักที่ต้องสัมผัสด้วยหัวใจ มันไม่ใช่เพียงแค่การบอกรักกัน เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะชวนเธอ มาร่วมเจอร่วมสัมผัสรักกับฉัน มันคงเป็นรู้สึกที่มหัศจรรย์ คงเหมือนฝันที่กลายเป็นความจริง ฯ
12 สิงหาคม 2547 11:20 น. - comment id 310850
เปรียบเทียบได้ดีมากค่ะ ใบไม้ที่ร่วงหล่น ไม่สามารถแตกใบได้อีก แต่ก็ยังมีใบไม้อีกหลายใบบนต้น..น่ารักมาเลยค่ะ.. แวะมาอ่านกลอนดีดีนะคะ จะรอผลงานหน้าค่ะ พี่ตูน.. วีนัสก่ะเจ้า
12 สิงหาคม 2547 13:06 น. - comment id 310881
ใบไม้ ร่วงแล้ว โรยรา ตามกาลเวลา รอเวลาผลิใบใหม่ เมื่อเริ่มฤดู วนเวียน อยู่อย่างนี้ชั่วกาล
12 สิงหาคม 2547 13:20 น. - comment id 310885
ทะเลดาว น้องสาวคนนี้แวะมาหาพี่สาวที่น่ารักน๊าาา คิดถึงๆๆๆๆๆอ่ะค่ะ..ทะเลดาวขอขอบคุณพี่ตูนมากค่ะที่แวะไปให้กำลังใจเสมอมาค่ะ ทะเลดาวเป็นกำลังใจให้พี่ตูนตลอดไปน๊าาา พี่สาวของทะเลดาว....
12 สิงหาคม 2547 14:16 น. - comment id 310902
จริงหรือเท็จเท็จจริงเป็นสิ่งรู้ ยากที่ผู้ใดใครจะแลเห็น อันความรักมักมีหลายประเด็น สุดจะเข็นหากรักไม่สมัครใจ ฉันคนหนึ่งพึงง้อเฝ้าขอรัก เพื่อนำชักมักได้สิ่งไม่สดใส เป็นคำพ้อล่อลวงมัดบ่วงใน พอนานไปใจยิ่งช้ำระกำทรวง. แก้วประเสริฐ.
12 สิงหาคม 2547 16:12 น. - comment id 310941
ถึงจะมี ไม่อาจบัง กั้งแดดส่อง คงหม่นหมอง ไหม้หัว ตัวร้อนไข้ มิอาจซุก ซ่อนบังฝน หล่นหนาวใน คงหนาวใจ กายสะท้าน สั่นระทม
12 สิงหาคม 2547 18:42 น. - comment id 310979
มาชื่นชมคู่กลอนงาม คงแยกไม่ออกแล้วล่ะเหมาะมากเลย อิอิ
12 สิงหาคม 2547 22:27 น. - comment id 311036
ถึง คุณพฤหัส กฤษชยรักษ์ ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับกำลังใจ ที่แวะมามอบให้เราสองคน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณrain น่ารักเหมือนเจ้าของ พี่ทั้งสองนั้นหรือเปล่า หรือน่ารักพอคร่าวคร่าว เหมือนน้องสาวชื่อเรนจัง *-*น่ารักเหมือนเรนจังมากกว่ามั้งจ๊ะ อิอิ คิดถึงมากๆๆๆๆๆนะค่ะ พี่หญิงคนไม่อยู่ดูเด็กซนอีกหลายวันเลย ยังไงก็กวนไปก่อนนะจ๊ะกับกาละแม แล้วจะกลับมาทานจ๊ะ อิอิ*-* ถึง คุณpigstation เมื่อมีผิดย่อมมีถูกมาปลูกฝัง เหมือนต้นไม้ที่ยังมีดอกผล แม้ใบแก่ล่วงไปไม่ร้อนรน เมื่อใบอ่อนออกมายลเต็มต้นมี หากจะมีพายุหรือลมฝน ต้นไม้ยังยืนต้นเป็นศักดิ์ศรี เหมือนดั่งคนมีเรื่องร้ายในชีวี แต่หากเป็นคนดีคนรอดตาย เหมือนดั่งคำพังเพยสุภาษิต ว่าคนดีไม่มีสิทธิ์จะชิบหาย แต่หากเป็นคนชั่วคนวอดวาย และต้องตายกับเรื่องร้ายที่ได้ทำ *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กับเราทั้งสองกัน และขออนุญาตตอบรอบเดียวนะค่ะ และขออภัยนิดหนึ่งสำหรับคำบางคำที่ไม่สุภาพ เนื่องจากคำลงพอดีนะค่ะ หาคำมาแก้แล้วแต่ไม่สามารถลงได้ เลยใช้คำนี้เลย ขออภัยนะค่ะ*-* ถึง คุณRobert TingNongNoi ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับกำลังใจ ที่แวะมามอบให้เราสองคน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณ มณี ปัทมะ ตารา เพียงจิต รับรู้ ถูกผิด กลั่นคิด เรื่องร้าย ดีชั่ว ทำแต่ ความดี มิมั่ว เว้นชั่ว ละบาป คราบตน ให้เกิด สิ่งดี มีสุข ไม่ทุกข์ ทุกใน ทุกหน แถมยัง สงบ จิตตน ให้พ้น จากโลก ภัยพาล *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน และขอให้ธรรมะช่วยผู้ประสบความเดือดร้อนทางจิตใจให้มีความสุขด้วยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ*-* ถึง คุณแก้ม...ป่อง ไม่ผิดหรอกที่รักที่เธอรู้จักการเปลี่ยนแปลง แม้หัวใจเคยแห้งแล้งแต่ก็ยังมีแสงแห่งวันใหม่ ลืมเสียเถอะกับอดีตอย่าคิดว่าความรักต้องเสียใจตลอดไป ฉันจะพาเธอพบรักใหม่รักที่สดใสและงดงาม แม้ว่าอนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอน แต่ฉันไม่อยากให้เธอเล่าร้อนหรือย้อนไปถวิล กับอดีตเหมือนครั้งเก่าที่เธอเฝ้าดื่มกิน กับน้ำตาที่ยลยินจนเธอสิ้นกำลังใจ ก้าวมาพร้อมกับความเชื่อมั่น เราจะมีกันและกันไม่หวั่นไหว เหมือนดั่งต้นไม้ที่พร้อมจะได้น้ำเพื่อดูแลรากใบ ฉันก็พร้อมที่จะใส่ใจและห่วงใยดูแลเธอ *-*สวัสดีจ๊ะน้องแก้ม..ป่อง สงสัยหรือค่ะ ก็คุณเมกกะทำแบบน้องไง คือแต่งกลอนไพเราะๆๆๆๆๆมาแปะไว้หน้าบ้านพี่ พี่ก็เลยขึ้นผลงานใหม่นะค่ะ อิอิ ก็คงเหมือนผลงานชิ้นนี้ ที่พี่ของคู่กับน้องอีกสักครั้งนะจ๊ะ อ้อ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-* ถึง คุณพันดาว เห็นด้วยกับคุณนะคนดี กับข้อความที่มีที่พิมพ์ไว้ และขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่แวะมามอบให้สองเราคน *-*เห็นด้วยกับคุณนะค่ะคุณพันดาว และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณมิตรไมตรี ที่เพื่อนคนดีมอบให้ ขอบคุณการห่วงใย ที่มอบให้เสมอมา *-*รักคุณแม่ทุกวันอยู่แล้วค่ะ เพราะท่านคือดวงใจดวงสำคัญของเรา ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณเมกกะ ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งนัก ฉันก็อยากจะทายทักและอยากจะรู้จักรู้ไหม หากเธอพร้อมที่จะเริ่มต้นกับคนของความห่วงใย ฉันก็พร้อมที่จะสัมผัสอุ่นไอรักใสใสที่มีหยิบยื่นให้มา เอาเป็นมาเราสองคนมาเริ่มต้น เพื่อให้ลืมอดีตที่เป็นวันวนและมาเริ่มค้นหา กับความรักที่สวยงามและความพยายามแห่งอุรา ให้รู้จักรักความรักว่าเป็นจริงแล้วหนาจะสวยงามเพียงใด *-*ดีใจนะค่ะที่คุณเมกกะยิ้มได้ งั้นผู้หญิงไร้เงาก็ยิ้มได้ค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณVeNuS ขอบคุณเสมอ กับตัวเธอนะคนดี ที่แวะมาเป็นกำลังใจตรงนี้ พร้อมยังมีการติดตามผลงาน *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำชม แถมด้วยการรอรับชมผลงานนะค่ะ เป็นปลื้มแต่ยังไม่ลืมหายใจนะค่ะ อิอิ คิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณSandsun ใบไม้ล่วงหล่น จากต้นวันนี้ วันใหม่ยังมี ใบดีเหมือนเดิม *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เป็นอะไรค่ะวันนี้มาแบบพูดน้อยจัง เอาน่าน้ำส้มคั้นสักแก้ว แก้คอแห้งนะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณทะเลดาว ด้วยรักมากมาย ให้ได้กับน้อง พี่รักรับรอง กับน้องทะเลดาว *-*สวัสดีจ๊ะน้องสาวคนเก่งแถมสวยคนนี้ของพี่ คิดถึงน้องมากๆๆๆๆๆๆนะค่ะ และหวังว่าน้องคงสบายดี ดูแลตัวเองด้วยหละ ช่วงนี้ฝนตกหนักเลย เดี๋ยวจะไม่สบาย เป็นห่วงเป็นใยเสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณแก้วประเสริฐ จริงหรือเท็จเท็จหรือจริงหญิงไม่บอก แต่หวังว่าจะดูออกที่บอกไว้ กับเนื้อความแห่งเส้นลายเหมือนสายใย ที่สื่อในอักษราพาผูกพัน กันฉันท์มิตรฉันเพื่อนมิเลื่อนหรอก กลัวคุณจะดูไม่ออกจึงเหหัน บอกความจริงว่าตัวเราเฝ้าผูกพัน กับทุกคนตรงนี้นั้นแค่เพื่อนกันตลอดไป *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่แวะมามอบให้เราทั้งสองคน*-* ถึง คุณชัยชนะ หนาวภายนอกไม่เป็นไรใจสู้ไหว แต่เมื่อหนาวหทัยใจไหวสั่น อยากจะมีคนชิดใกล้ให้ผูกพัน ยิ่งเป็นพี่คนดีนั้นคงจะดี *-*คุยบ้างก็ได้ ไม่พูดไม่จาแบบนี้ เหงาเป็นเหมือนกันนะค่ะ อิอิ เดี๋ยวน้องไปนาน ๆ ระวังจะไม่รู้จะพูดกับใครนะคะ อิอิ*-* ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ คู่กลอนนะคงใช่ เป็นเรื่อยไปได้ทุกที แต่คู่ใจยังไม่มี ช่วยหน่อยซิช่วยมาเป็น *-*แหมพูดแบบนี้เหมือนประชดเลย แต่ไม่เป็นไร เข้าใจคุณเสมออยู่แล้ว รู้นะคิดอะไรอยู่ อิอิ*-*
13 สิงหาคม 2547 00:44 น. - comment id 311067
เข้าบ้านบ้านของพี่ตูนกะพี่เมกทีไร .. เป็นต้องอาบเลือดกลับบ้าน ิอิอิ ก็แหม .. เล่นแต่งกันซะคม บาดใจขนาดนี้ เพราะจิงๆนะคะ เปรียบได้ดีมากเลย นั่นสิเนอะ .. บนต้นก็ยังมี .. เฮ้ยยย ... เหนื่อยจังเลยค่ะพี่ตูน งั้นราตรีสวัสดิ์นะคะ
13 สิงหาคม 2547 12:03 น. - comment id 311274
................ มาช้าอีกแล้วเรา.........!!!!! วิจิตรจะขึ้นไปเก็บให้หมดต้นเลย คอยดู..... ........
13 สิงหาคม 2547 13:23 น. - comment id 311317
น่ารักจริงๆ เลยจ้า .............................
13 สิงหาคม 2547 13:25 น. - comment id 311321
...ใบไม้เรียวเขียวช่อบนตอต้น แต่นี้หล่นล่วงลับลงทับถม เหมือนคราวที่เธอเหน็บหนาวร้าวระทม อย่าพึ่งจมอยู่กับความอับปาง ใบไม้น้อยใบใหม่แตกใบอ่อน เริ่มใชชอนรับแรงแสงสว่าง เพื่อจะงอกงามตนตามหนทาง เป็นแบบอย่างของชีวิตลองคิดดู... :)
13 สิงหาคม 2547 13:43 น. - comment id 311330
น้องตูนจ๋า พี่ดาหลาไม่ค่อยว่างเลยแต่แอบแวะมาบอกนะค่ะต้องรีบไปทำโปสเตอร์ก่อนนะคะ.. รักและคิดถึงจ้า
13 สิงหาคม 2547 16:10 น. - comment id 311386
เพราะมาก ครับ จบ เพราะหมอง ตัน ตื้อ อื้อ ซื่อบื้อแต่ รักเธอ กิ๊วๆ
13 สิงหาคม 2547 20:20 น. - comment id 311538
แอบมาพ่อแง่แม่งอนอยู่นี่เอง ทำเอาซะหนึ่งอิจฉา ชะแว๊บดีก่า ^_____^ แวะมาเยี่ยมครับ
15 สิงหาคม 2547 21:15 น. - comment id 312385
ถึง คุณกระดาษกาว เลือดออกขอบอกพี่ จะยินดีทำแผลให้ แถมด้วยดูแลใจ อย่างเร็วไวทันท่วงที *-*ขอบคุณค่ะ แต่เอเห็นบอกเหนื่อย มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าจ๊ะ ยังไงปรึกษาพี่ทางเมล์ได้นะค่ะ ปรึกษาได้ทุกเรื่องเลย ยกเว้นเรื่องเงิน อิอิ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้*-* ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน จะเก็บอะไรให้หมดต้น เราหนอคนอย่างเธอนี้ หากจะเก็บมาเก็บกับฤดี ขอฉันนี้ดีไหมเธอ *-*จะเก็บใบไม้คงไม่ไหวมั้ง ตั้งเยอะแนะต่อต้น มาเก็บหัวใจผู้หญิงไร้เงาง่ายกว่าเยอะเลยค่ะ อิอิ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-* ถึง คุณลี่...ผู้มาเยือน ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่เราสองคน*-* ถึง คุณหมึกมรกต จะคิดดูกับคำที่เธอนี้บอก แม้ว่าใจจะช้ำชอกขอบอกไว้ จะยอมเปิดโอกาสมิคลาดไป และยอมเริ่มต้นใหม่ในชีวี *-*ขอบคุณกับคำกลอนสอนใจนะค่ะ ขอบคุณค่ะ*-* ถึง คุณพี่ดาหลา ด้วยรักและคิดถึง ยังตราตรึงในใจนี้ แถมด้วยห่วงใยมี มอบให้พี่นี้เช่นกัน *-*รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ช่วงนี้เครื่องที่ทำงานมีปัญหานะค่ะ เล่นไม่ได้ คงออนไลน์ไม่เจอกันแน่เลย แต่รู้ไว้นะค่ะ คิดถึงพี่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-* ถึง คุณสนิมรัก ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้เราสองคน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณหนึ่ง อิจฉาในเรื่องใด บอกได้ไหมเล่าคนดี หรืออิจฉาตัวฉันนี้ ที่ไม่มีใครสนใจ *-*อิจฉาที่ตูนเป็นผู้หญิงไร้เงาหรือค่ะ อิอิ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
16 สิงหาคม 2547 00:04 น. - comment id 312460
หากแม้เป็นใบไม้ที่หลุดร่วง ปลิดจากรวงสู่รากที่หลากพื้น ยิ่งถมทับกลับเป็นปุ่ยให้ต้นยืน ดั่งหวนคืนทรวงภักดิ์ ณ อ้อมใจ ................................................ ข้าพเจ้ามาทักทาย....ผู้หญิงไร้เงา ชื่นชมเสมอจ้ะ
16 สิงหาคม 2547 00:06 น. - comment id 312461
เหมือนใบไม้ใบเดียว ที่หลงเหลือไว้ในป่า ... ในป่าที่ไม่มีต้นไม้หลงเหลือเลย ... สักต้น
16 สิงหาคม 2547 19:58 น. - comment id 312767
++++ใบไม้ที่ร่วงหล่นไป+++ หากเปรียบไว้+++เหมือนใจคน+++ ก็คงต้องพบกับ+++ความหมองหม่น เพราะมันไม่ยืนยง++++ตลอดกาล..++ ++++++++++++++++++++++++++++ อ่ะอ่ะ... เราหายไปแป๊บเดียว.. .......กลับมาแล้วจ้า..... .....เอาความคิดถึงมาฝาก... ...ทั้งสองคน..น่ะแหละ...จ่ะ
20 สิงหาคม 2547 14:14 น. - comment id 313539
ถึง คุณแว่นดอย ดั่งใบไม้ล่วงจากต้นหล่นลงพื้น แต่กลับฟื้นสู่ใบใหม่ได้อีกหน เมื่อบนต้นผลิตใบให้ได้ยล ความสวยสนมีอีกหนที่สวยงาม *-*สวัสดีจ๊ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-* ถึง คุณยโส แม้ใบไม้เหลือเพียงแค่ใบเดียว ให้กอบเกี่ยวเอาไว้ในที่นี้ ไม่หลงเหลือต้นไม้ใดในป่ามี ก็ยังดีที่มีเหลือสักหนึ่งใบ *-*ถ้าเหลือแบบนี้ มีหวังใบไม้ใบนี้คงแพงน่าดูนะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณnamsai เหมือนใบไม้ที่ล่วงหล่น เปรียบใจคนที่หันเห มีรักมั่นกลับถ่ายเท จึงรวนเรได้เรรวน *-*คิดถึงคุณเช่นกันค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันค่ะ*-*
21 สิงหาคม 2547 00:17 น. - comment id 313837
............ แอะ.... มาแล้ว..ว.ว วิจิตรมาพร้อมกระบุง จะมาเก็บเอาหัวใจคุณผู้หญิงไร้เงาครับ ..........
21 สิงหาคม 2547 00:21 น. - comment id 313840
................ วิจิตรสงสัยมานานแล้วครับ... อย่าว่าวิจิตรสอดรู้สอดเห็นนะครับ วิจิตรอยากจะถ้าว่าคุณผู้หญิงไร้เงาเป็นอะไร กับคุณ ไขแสง สุขใส ครับ แล้วรู้จักท่านหรือเปล่า วิจิตรเคยอ่านในหนังสือพิมพ์ และเคยอ่านเจอในหนังสือครับ ...........
22 สิงหาคม 2547 12:42 น. - comment id 314627
แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ กลอนน่ารักดีค่ะ
23 สิงหาคม 2547 20:40 น. - comment id 315425
ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน จะเก็บ หัวใจเรา เฝ้าฝันหา คิดใหม่หนา ดีกว่า คุณว่าไหม เพราะหัวใจ ฉันสลาย และหายไป จึงขอให้ คิดใหม่ คิดอีกที *-*คิดใหม่ ทำใหม่ ดีไหมค่ะ อิอิ ส่วนคำถาม บอกตรง ๆ นะคะ ผู้หญิงไร้เงาไม่รู้จักคุณแขไขค่ะ*-* ถึง คุณลอยไปในสายลม ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้เราสองคน *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กับเราทั้งสองคน*-*
24 สิงหาคม 2547 00:15 น. - comment id 315646
อิอิอิขอบคุงนะคะพี่ตูนคนสวย ที่คอมเม้นท์ให้อ่ะคะ อุ้ยไมมีพี่เมกอยู่ทุกงานเยยอ่ะอิอิอิ แซวๆเล่นเด้อค่ะ นอนหลับฝันดีนะพี่ตูนพี่เมก
24 สิงหาคม 2547 00:19 น. - comment id 315650
แวะมาเยี่ยมคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลอนเพราะเข้ากันมากๆๆเลยค่ะ เพราะมากกกกกกกกกกเลย ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ
24 สิงหาคม 2547 00:21 น. - comment id 315665
ถึง คุณเพราะรัก ขอบคุณด้วยเช่นกัน ที่ชมฉันว่าสะสวย แต่จริงจริงบอกให้ด้วย ฉันไม่สวยไม่สวยเลย *-*อยู่ไม่สวยค่ะ อิอิ แต่ก็น่ารัก อ้าวแล้วกัน อิอิ และขอบคุณมากนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคน ราตรีสวัสดิ์และหลับฝันดีค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 00:23 น. - comment id 315692
ถึง คุณเมโกะ_หมูน้อยตกน้ำ ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 00:33 น. - comment id 315706
มากันเป็นคู่ อิจฉาจัง แล้วบอกว่าไร้เงา อิอิ.....
24 สิงหาคม 2547 00:44 น. - comment id 315715
ถึง คุณOracle ที่บอกว่าไร้เงา เพราะตัวเราไม่มีคู่ แต่กลอนนะมีอยู่ ไม่ไร้คู่ไม่ไร้เงา *-*กลอนมีลายเส้น เลยมีเงานะค่ะ อิอิ แต่คนยังไร้เงาอยู่เลยค่ะ อิอิ*-*