มา จะกล่าว เรื่องราว ที่เล่าสู่ ถึงหนึ่งผู้ ประมาท ผู้พลาดพลั้ง เผลอละโมบ โลภปลื้ม ลืมระวัง จนต้องฝัง ร่างลง ตรงสิ้นใจ โอ้ เอ๋ย แม่กา เจ้าหากิน เจ้าโบยบิน โผลง ตรงทางใหญ่ มีซากศพ กลบดิน ด้วยสิ้นใจ ทิ้งไว้ ไร้ผู้ จะดูแล หนังเนื้อกรังกรัด อัดกันแน่น ผืนแผ่น แบน ตะแร๊ด แต๊ด แต๋ ชุ่มเลือด เหือดย้อย ลอยเป็นแพ เหลือไว้แค่ กลุ่นฉุน และฝุ่นควัน เจ้ากาแก่ แม่ลูกอ่อน ขย้อนเหยื่อ ให้พอเผื่อ ลูกเจ้ามาก จึงบากบั่น เนื้อหนัง มังสา หามานั้น แบ่งปัน หลายชีวิต ติดพันธะ จิกแซะ แทะทึ้ง ดึงกระชาก ลอกลาก เคี้ยวคาย หงายผงะ กระชั้นฉาก กระชากฉวย ด้วยมานะ ตะกรุมตะกละ คุ้นเคย เลยลืมตน โอ้ เอ๋ย แม่กา น่าเศร้าใจ เจ้าคือศพต่อไป ในถนน เส้นทางที่สร้างไว้ให้รถยนต์ กระชากชน กระโชกชีพ ด้วยรีบร้อน ซากร่าง กรังรอ ผู้ต่อไป ถนนใหม่ ย้ำยอก ยังหลอกหลอน ศพที่ถูกรถชนบนทางจร เชิงตะกอน ยางมะตอย ร้อยชีวิต (ม้าก้านกล้วย)
11 สิงหาคม 2547 17:45 น. - comment id 310352
แต่งกลอนออกมาสอนใจได้ดีมากครับ ปราชญ์พึงต้องระวังตนทุกสถานการณ์ เพราะ ไม่มีสิ่งใดที่ได้มาอย่างง่ายดาย โดยมิต้องต่อสู้ช่วงชิง ความประมาท เป็นหนทางแห่งหายยะ เพราะตัวเอง ผู้ล่าอาจกลายเป็นเหยื่อเสียเอง ๚ะ๛ size>
11 สิงหาคม 2547 17:52 น. - comment id 310358
แวะมาอ่านครับ
11 สิงหาคม 2547 21:14 น. - comment id 310508
อืมม เข้าใจแล้วค่ะ ร้อยศพ เป็นอย่างนี้นี่เอง ค่ะ ..
11 สิงหาคม 2547 22:26 น. - comment id 310553
กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่อ่านไปก็หวาดเสียว ก็จะเป็นศพต่อไปคะ อิอิ แซวเล่นนะค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
11 สิงหาคม 2547 22:35 น. - comment id 310555
ขออภัยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาพิมพ์ผิดอีกแล้วค่ะ คือจะบอกว่า อ่านไปก็กลัวจะเป็นศพไปด้วยนะคะ อิอิ ขออภัยนะคะ หมู่นี้ไม่รู้เป็นอะไรพิมพ์ผิดบ่อยมาก
12 สิงหาคม 2547 05:21 น. - comment id 310655
มาชมงานของลุงม้าก้านกล้วย ได้คติดีครับเป็นการเตือน ทั้งนักขับ และผู้เดินถนน
12 สิงหาคม 2547 09:37 น. - comment id 310756
มาอ่านด้วยหัวใจ จากข้างในที่ห่วงหา เรายังมีกันตลอดเวลา ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
17 สิงหาคม 2547 13:51 น. - comment id 313031
แล้วศพแม่กา ใครเป็นคนขับชนละครับ...สงสัยลุงอ้วนแน่เลย.. แหงะๆๆๆ