สะท้อนภาพเงาเลือนเสมือนฟ้า อนิจจาหมื่นผู้ฤารู้เห็น ชีวิตซ่อนเงื่อนงำความลำเข็ญ ภาพนั้นเป็นดั่งมายาระอาใจ ทนเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าเวลาคิด หนชีวิตงมเงียบใช่เรียบไหล แม้ระหกระเหินต้องเดินไป ตราบจนไร้ลมสิ้นจำยินดี มิเคยมีความหมายแม้ปลายก้อย หรือคนคอยห่วงหาให้ราศรี ทรมานเพียรคอยรอยไมตรี ต่อชีวีก่อนล้มจมดินเย็น มองขอบฟ้าเวิ้งว้างสว่างครึ้ม บางคราขรึมบางครั้งใสดั่งใจเห็น ใครว่าชายร่ำไห้ร้องไม่เป็น จงมองเช่นท้องฟ้าเวลาตรม คนอ้างว้างเร่ร่อนใกล้ตอนจบ มิอาจพบความชื่นต้องขื่นขม เป็นเพียงคนธรรมดามีอารมณ์ แม้จะตรมเข้าเทียบยังเงียบงัน ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเหวยเหวยฟ้า ดินกลบหน้าสิ้นจมทับถมฝัน ณ.วันที่ฟ้า-คนจบกลกัน คงสิ้นหยันหมดเย้ยเช่นเคยมา เป็นตอไม้จะข้ามอย่าถามไถ่ ก้าวข้ามไปสนุกสุขเถิดหนา เพียงเห็นเธอเริงรื่นชื่นอุรา พอใจค่าตอไม้ที่ให้เธอ จิตมนุษย์ลึกล้ำเกินคำไข คนต่างใจต่างจิตอย่าคิดเผลอ สุขอันใดผ่านมาเพลาเจอ คิดเสมอสุขขีไม่จีรัง..@
8 สิงหาคม 2547 17:59 น. - comment id 308482
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=1368 : : บทเพลง : Karaoke Online : : ค้นหา ชื่อเพลง - ศิลปิน : : เกิดเป็นผู้ชาย อู๋ ธรรพ์ณธร : : Key Bb ใคร กันหนอยืน มองสบตาฉัน ใครคนนั้นที่ดู ดังเมฆสี ดำ ยืนมองไร้ถ้อย คำ ดวงตาคู่นั้นแดง ก่ำ ใคร ใครนะเออ ใจ ดวงนั้นคง จะแตกสลาย ใจ ของผู้ชาย ที่แกร่งเสมอ เหตุใด ดู ดังคนละเมอ ดวงตาคู่นั้นมอง เหม่อ เป็นเพราะเธอ ทำลายดวง ใจ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น เตรียม เอาความร้าวรอน ซ่อนเก็บเอา ไว้ ความชอกช้ำในใจ ไม่ให้ใคร เห็น ใจ ดวงนี้ เยือก เย็น เป็นภูผา ที่สูง ใหญ่ ไม่เคยเสียใจ ไม่เคยอา-วรณ์ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่ เป็น เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น... เมื่อวานพุดฟังเพลงนี้ดังมากค่ะ และบันดาลใจอยากจะรจนาเรื่องนี้ เพราะประทับใจ : : บทเพลง : Karaoke Online : : ค้นหา ชื่อเพลง - ศิลปิน : : เกิดเป็นผู้ชาย อู๋ ธรรพ์ณธร : : Key Bb ใคร กันหนอยืน มองสบตาฉัน ใครคนนั้นที่ดู ดังเมฆสี ดำ ยืนมองไร้ถ้อย คำ ดวงตาคู่นั้นแดง ก่ำ ใคร ใครนะเออ ใจ ดวงนั้นคง จะแตกสลาย ใจ ของผู้ชาย ที่แกร่งเสมอ เหตุใด ดู ดังคนละเมอ ดวงตาคู่นั้นมอง เหม่อ เป็นเพราะเธอ ทำลายดวง ใจ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น เตรียม เอาความร้าวรอน ซ่อนเก็บเอา ไว้ ความชอกช้ำในใจ ไม่ให้ใคร เห็น ใจ ดวงนี้ เยือก เย็น เป็นภูผา ที่สูง ใหญ่ ไม่เคยเสียใจ ไม่เคยอา-วรณ์ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่ เป็น เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น... ร้องไห้ไม่เป็น พุดจะเขียนนะคะ ด้วยรักผู้เฒ่า ลูกผู้ชายไทยหัวใจสุภาพบุรุษเกินร้อย นะกลางใจพุดนะคะ ทำงานช่วงเช้าจนบ่ายสาม เลยเผลอนอนหลับไป ตื่นมาฟ้าโพล้เพล้เหว่ว้าจังเลยค่ะ บ้านเงียบงาม พุดชอบยามสนธยาอย่างนี้ ยามตะวันจะลาลับฟ้า กับมวลนกการ้องระงมกลับรัง ให้ความรู้สึกดายเดียวดีจังค่ะ เลยเก็บการะเวกมาฝากลบระทมนะคะ ด้วยห่วงใยค่ะ
8 สิงหาคม 2547 18:06 น. - comment id 308491
กรุณาลบอันบนนะคะเปลืองเนื้อที่ค่ะ ขอบพระคุณนะคะ พุดยังเหมือนเบลอละเมอมาเปิดจอค่ะอิอิ เกิดเป็นผู้ชาย อู๋ ธรรพ์ณธร : : Key Bb ใคร กันหนอยืน มองสบตาฉัน ใครคนนั้นที่ดู ดังเมฆสี ดำ ยืนมองไร้ถ้อย คำ ดวงตาคู่นั้นแดง ก่ำ ใคร ใครนะเออ ใจ ดวงนั้นคง จะแตกสลาย ใจ ของผู้ชาย ที่แกร่งเสมอ เหตุใด ดู ดังคนละเมอ ดวงตาคู่นั้นมอง เหม่อ เป็นเพราะเธอ ทำลายดวง ใจ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น เตรียม เอาความร้าวรอน ซ่อนเก็บเอา ไว้ ความชอกช้ำในใจ ไม่ให้ใคร เห็น ใจ ดวงนี้ เยือก เย็น เป็นภูผา ที่สูง ใหญ่ ไม่เคยเสียใจ ไม่เคยอา-วรณ์ เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่ เป็น เกิดเป็นผู้ชาย ต้องมีใจอดทน กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้ จะคอยทำร้าย ใจกันอีกนาน ถึงไหน หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น หรือผู้ชาย เสียใจไม่เป็น... ร้องไห้ไม่เป็น พุดจะเขียนนะคะ ด้วยรักผู้เฒ่า ลูกผู้ชายไทยหัวใจสุภาพบุรุษเกินร้อย นะกลางใจพุดนะคะ ทำงานช่วงเช้าจนบ่ายสาม เลยเผลอนอนหลับไป ตื่นมาฟ้าโพล้เพล้เหว่ว้าจังเลยค่ะ บ้านเงียบงาม พุดชอบยามสนธยาอย่างนี้ ยามตะวันจะลาลับฟ้า กับมวลนกการ้องระงมกลับรัง ให้ความรู้สึกดายเดียวดีจังค่ะ เลยเก็บการะเวกมาฝากลบระทมนะคะ ด้วยห่วงใยค่ะ
8 สิงหาคม 2547 18:10 น. - comment id 308496
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=1368 เบลอจริงๆค่ะ ลืมบอกให้เข้าไปฟังดังๆที่นี่นะคะ
8 สิงหาคม 2547 18:11 น. - comment id 308498
ขอเรน ..มานั่งฟังเพลง..ของพี่พุดพัดชา .. ด้วยนะคะ.. อิอิอิ.. กี้ เรน..หารูปยากมากเล้ยคะ .. ก็ เรน พยายาม ..ใช้สื่อรูปภาพ ..ผู้ชายขี้เหงานะคะ.. เรน ก็เลย ได้รูป..พระเอกเป่าขลุ่ย .. ไม่รู้ .. จะเข้ากับ..บทกวีเปล่าคะ.. ..กี้ เรนไปบ้านนู้ น น .. มัย? ..เรนเข้า ..ไม่ได้ ..นะคะ.. เรื่องที่คุณลุงถามเรน .. ที่โพสรูป.. ลงในหน้าเวป .. นะคะ.. โห้ยย ..!! ..แบบตอนนี้ ..เรนภูมิจาย ย อิอิอิ.. แป๊ปเดี๋ยว .. เรนไปเรียบเรียง..คำพูดก่อนนะคะ.. ..ก็ ตอนนี้ ..เรนเป็น ..ผู้รู้ ..นะดิคะ.. ..ต้องมีรางวัล ..ให้เรนร่า.. ม่ายง้าน ..เรนเขียน ไม่ออก .. อิอิอิ..
8 สิงหาคม 2547 18:26 น. - comment id 308507
กลอน ไพเราะค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
8 สิงหาคม 2547 18:48 น. - comment id 308527
กลอนความหมายดีมากค่ะ ชอบมากเลย คำที่ใช้แต่งก้อสละสลวย ไว้สงสัยต้องขอคำแนะนำมากๆซะแย้วง่ะ อิอิ +ฝากตัวด้วยนะคะ+
8 สิงหาคม 2547 19:07 น. - comment id 308540
ให้น้องเรนสอนวิธีนะคะ มีเวบภาพมาเซบเก็บไว้จากที่นี่ค่ะ นะคะ www.webshot.comค่ะ มีภาพมากมายประกอบงาน ให้ยิ่งงามประทับใจค่ะ ด้วยรัก
8 สิงหาคม 2547 20:50 น. - comment id 308590
ช่างลึกล้ำและล้ำลึกจนวีนัสแปลแล้ว งง ต้องอ่านอีกรอบ แบบว่าไม่ถนัด.. แต่เพราะดีค่ะ ทั้งในด้านการประพันธ์และความหมาย.. ยังจำวีนัสได้ไหมเอ่ย?? ๑^_______^๑ วีนัสก่ะเจ้า
8 สิงหาคม 2547 21:58 น. - comment id 308614
ดั่งมายาแห่งชีวิตจิตมนุษย์ ณ ทุกข์สุดจากกิเลสเหลือเชื้อหนา ไม่น้อยใจในชีวีที่เกิดมา ควรรู้ค่าแห่งการเกิดมาเป็นคน ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเหวยเหวยฟ้า พสุธายังไม่สิ้นให้สงสัย ถึงวันดินกลบหน้าไม่อาลัย ดับให้ได้ถึงทุกข์สุขสุดสิ้นเอย ขอธรรมะคุ้มครองท่านผู้เฒ่า และทุกท่านค่ะ
8 สิงหาคม 2547 22:08 น. - comment id 308620
จำต่อเท้าก้าวไปในเบื้องหน้า รับรู้ว่าหลุมพรางนางซ่อนเร้น เหมือนแมงเม่าเข้าใกล้ไฟสวยเด่น ร่างยอมเซ่นสังเวยถวายเธอ มาแนวนี้ก็ดีเหมือนกันครับ จะได้หัดแต่งไปได้ทุกแนว
8 สิงหาคม 2547 22:35 น. - comment id 308641
เชลงพจน์แฝงความให้ตามคิด ตรองพินิจน้อมนำในคำสอน ค่อยสั่งสมถ่านผ่านจากลานกลอน เช่นภากรส่องปันวทัญญู ระลึกถึงคุณผู้เฒ่าเสมอค่ะ... ช่วงนี้ฝนเริ่มตกทุกวันแล้ว...รักษาสุขภาพนะคะ .......................................................................
8 สิงหาคม 2547 22:38 น. - comment id 308647
ค่อยสั่งสมถ่ายผ่านจากลานกลอน ....ขอแก้ไขวรรคนี้...พิมพ์ผิดไปค่ะ.... ..........................................................
8 สิงหาคม 2547 22:43 น. - comment id 308655
e mail กระผมมีอยู่ที่หน้าส่วนตัว ครับ :)
8 สิงหาคม 2547 22:58 น. - comment id 308674
เอาตอไม้มอบให้ใส่ไฟสุม เพลิงลามรุมเป็นถ่านแดงฉานฉาย เหมือนพฤกษาถูกก่นยืนต้นตาย เอามาทำถ่านไฟยังเกิดคุณ ทุกสรรพสิ่งย่อมมีคุณประโยชน์หากเลือกใช้ให้ถูกทาง
9 สิงหาคม 2547 00:00 น. - comment id 308695
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า ขอชื่นชมผลงานด้วยนะค่ะ ดีใจค่ะที่ได้อ่านงานงาม ขอบคุณค่ะ
9 สิงหาคม 2547 00:35 น. - comment id 308707
คุณพุดครับ..ขอบคุณสำหรับเพลงและเวบรูปครับ..เพลงของอู๋..ผมชอบฟังครับ เสียงเค้าสูงดี เหมาะที่จะร้อง ตอนเงียบๆเหงาๆ เพลงที่ผมชอบมากที่สุด คือ คนดี คนโง่ ครับ. แนวเพลงที่ชอบก็แบบ ไฮเปอร์ สเตอร์ โบวื่ อัสนีย์-วสันต์ ปราโมทย์ บา ลา มี....ผมชอบร้องเพลงเช่นกัน และมักจะเก็บจากเพลงมาเขียนกลอน..บ่อยครั้ง.. คือมีน้องมีหลานวัยรุ่นหลายคน เลยฟังตามๆ กันไป...เป็นคนแก่คนหนึ่งครับ ที่ชอบฟังเพลงตามสมัย ยกเว้นพวกแร้ฟ.. คุณลอยไปในสายลม คุณน้ำหนาว ...ยินดีที่ได้รู้จักครับ มีโอกาสเรียนเชิญมาอ่านอีกครับ.. คุณวีนัสครับ..จำได้ครับ..สุภาพสตรีสมัยใหม่ คนเปิดเผย ที่ชอบเขียนกลอน ยินดีครับ ที่เข้ามาทักทายกันอีก ผมเขียนตามอารมณ์ครับ ขออภัยจริงๆ ที่เขียนให้อ่านเข้าใจยาก คุณมณีครับ เพลงของคุณสุรสิทธิ์..เพลงนี้น่าสนใจ ผมชอบคิดถึงบ่อยๆ ขอบคุณสำหรับคำอำนวยพรต่างๆที่มีให้เสมอ ขอไว้สักสองสีนะครับ เหลือง-เขียว อ่านลำบากครับ สายตาคนชรา แล้วอย่าโกรธนะครับ เดี๋ยวเข้าใจผิดหาว่า ผมต่อว่า จะพาลหายไปอีกแบบสมาชิกท่านหนึ่ง.. คุณชัยชนะครับ ผมเมล์ไปหาคุณแล้ว แต่วันนี้ยังไม่ได้เข้าไปเช็คเมล์ตัวเอง คงจะดึกๆ พักนี้ฝนกวนทุกวัน ยังไงรักษาสุขภาพนะครับ... คุณลี่..เรื่องนี้เปรียบเทียบมากไปหน่อย ตอนนี้กำลังหัดเขียนเรื่องยาวๆอยู่ครับ และกำลังทบทวน ภาษาไทย พอดีฝนมาก เลยไม่ค่อยได้เข้ามา เขียนบ่อยๆนะครับ หยุดแล้วจะเรื้อคำ.... คุณหมึกมรกต ขอบคุณครับ จะเมล์ไปคุยด้วย เพื่อปรึกษา เรื่องการเขียนและทำความรู้จัก... ตัวซนคนสุดท้ายเลย..ขำ.รูปที่หลงใหลนะ ดูกี่ครั้ง ก็เห็นแค่หน้าผาก...เรื่องวิธีการลงรูป อธิบายให้ละเอียดหน่อยนะ เราสมองช้า..เวลาสอนเอาแบบลงเต็มๆนะ ลงแค่หน้าผากจะไม่สวย..ส่วนรางวัล เราค้างขนมไว้ห้าอันแล้ว คราวนี้เอาหนังสือแล้วกัน เรามีหนังสือเยอะ ชอบแนวไหน ปรัชญา ธรรมะของพุทธทาส หรือของพุทธเซ็น...หนังสือการ์ตูนไม่มีนะบอกก่อน.. ตัวซนลองเขียนบ่อยๆนะ กลอนแปดเป็นเรื่องไม่ยากนัก เราจะคอยอ่าน อย่านอนดึก และอย่าลืมสวดมนต์ ... ขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง ที่มาเยี่ยมเยียน สวัสดีครับ...
9 สิงหาคม 2547 00:45 น. - comment id 308711
คุณฤกษ์ ขอบคุณครับ ..ทุกสิ่งมีประโยชน์ครับรู้จักใช้ แต่บางทีการที่เราจะใช้อะไร ก็ควรคิดให้มาก...ผมชอบโดนใช้และทำให้มากกว่า..บางทีทุกข์บ้าง สุขบ้าง..ก็ทนๆเอา ทนไม่ไหวมากไปก็เฉยซะ คนเราอยู่ไม่นาน แต่ถ้ายังอยู่ขอให้มีความสุขใจ... คุณกอกก..ขอบคุณครับ...สวัสดีทั้งสองท่านครับ..
9 สิงหาคม 2547 08:03 น. - comment id 308748
แต่งดีค่ะ
9 สิงหาคม 2547 08:21 น. - comment id 308752
ก็ฝนรบกวนยามเช้าซะด้วยวันนี้เลยตื่นสายซักหน่อย ผมไปดูอีเมล์ของผมแล้ว ไม่เห็นส่งมาให้นะครับ ไปดูของท่านผู้เฒ่าก็ไม่ได้มีบอกไว้ซะด้วย อีเมล์ในหน้าส่วนตัว ไม่ใช่นะครับ ผมลืมระหัสผ่าน(ยังไม่แก่ก็หลง ๆ ลืม ๆ ซะแล้ว) ส่งมาที่นี่หรือเปล่าครับ wannapinit2003@yahoo.com เหลือแค่ที่เดียวเท่านั้นครับที่ติดต่อได้ นอกนั้นคอมเดี้ยงเขาฟอแมตลบทิ้งไปหมด จำระหัสผ่านไม่ได้ซักอัน(คงตั้งยากเกินไป) ถ้ายังไงก็ตอบให้ทราบอีกครับนะครับ ถ้าช่วยได้ยินดีช่วยเสมอ เท่าที่ทำได้ เรื่องกลอนบอกตามตรง ผมมาแต่งเล่นสนุก ๆ ยามว่าง ไม่ได้มีความคิดฝันใฝ่ตั้งใจที่จะเอาดีเด่นทางนี้แต่อย่างใดครับ ส่วนมากก็จึงชอบมาตอบมากกว่ามาแต่งครับ รีบไปก่อนนะครับ ฝนก็ยังรินพรำ ๆ อยู่ทำไงได้ครับ หน้าที่บังคับ
9 สิงหาคม 2547 09:20 น. - comment id 308768
น้ำตาของผู้ชาย ยากที่ใครจะได้เหมือน รดราดสาดกระเซ็น ไม่วายเว้นที่ในใจ หลั่งไหลตกผลึก แน่นิ่งลึกจึงเก็บไว้ จะบอกใครไม่ได้ ชายร้องไห้ไม่ได้เลย จึงเก็บไว้ข้างหลัง ใบหน้ายังดูเมินเฉย แฝงไว้ไม่เอื้อนเอ่ย คงเหมือนเคยให้เลยไป @@@@@@@@@@@@@@@@@ สวัสดีครับ บางทีเราก็ไม่สามารถทำได้ แค่เจ็บจมลึม มาอ่านงานดี ดีครับ @@@@@@@@@@@@@@@@@
9 สิงหาคม 2547 10:58 น. - comment id 308828
ไพเราะมากค่ะคุณผู้เฒ่า...เก่งจังค่ะ... ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจดาหลานะค่ะ... ดาหลาอ่านเจอเห็นคุณผู้เฒ่าบอกว่าฝนตกบ่อย......ระวังเป็นหวัดนะค่ะ...แหะๆๆๆ..ดาหลาอยากบอกว่า....แม่เคยบอกดาหลาว่าถ้าโดนฝนปรอยๆเวลาอาบน้ำให้สระผมด้วย เดี๋ยวจะไม่สบาย...อิอิ... ดาหลานำมาบอกคุณผู้เฒ่าฯอีกต่อนึงนะคะ...อิอิ..
9 สิงหาคม 2547 19:38 น. - comment id 309149
ในบางคราฟ้าสลัวมัวมืดมิด ฟ้าครื้มปิดใจเราเฝ้าโศกศัลย์ ผ่านมานักจักรู้ค่าของชีวัน ความสุขนั้นอยู่ที่ใจใช่ร่างกาย....ฯ บทกวีให้แนวคิดที่ดีมาก...ชื่นชมค่ะ..ฝนตกบ่อยๆ..รักษาร่างกายให้อบอุ่น...พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ..เดี๋ยวจะไม่ได้ไปทำงานนะ.... โบราณกล่าวไว้ว่า...กลัวอะไร?..ก็จะได้สิ่งนั้น...ผู้เฒ่า..กลัวเข็มฉีดยา...ไม่แน่!!...อาจจะต้องเจอเข็มฉีดยาก็ได้...ใครจะรู้..จริงเปล่าคะ...แหะ..แหะ..ไม่ได้แช่งนะคะ...แต่อย่าประมาทก็แล้วกัน....ดูแลตัวเองนะคะ...
9 สิงหาคม 2547 20:33 น. - comment id 309186
คุณลุงคะ.. ฮะแฮ้ ม .. อิอิอิ.. ( ยืด อก.. แบบภูมิจา ย .. เหมือนตอนที่เรน ..ออกไปยืน ..พรีเซนต์หน้าห้องเรียนเร้ยยคะ.. อิอิอิ ). วิธี..เอารูปมาลง นะคะ.. ( โห้ยย !! .. อย่าจ้องเรน แบบนั้นดิ .. ! แบบ เรนพูดม่ายออก ..) ก่อนอื่นคุณลุง ต้องมี โปรแกรม ..Microsoft..Photo..ที่ติดไว้ในเครื่องก่อนนะคะ.. แบบ ของเรน .. ติดมากับเครื่องคอมแพ็คนะคะ.. คุณลุงต้องทำรูป ให้เป็นขนาด ตามที่พี่ปีกฟ้า ..กำหนดก่อน ..นะคะ.. แบบ ต้องไม่เกิน ..240 KB. (เรน..ก็ ม่ายรู้ นะคะ ว่าหมายถึงอะไร .. เสร็จแล้ว คุณลุง ต้องsaveภาพไว้ที่ไดร์c ..ก่อนนะคะ.. คุณลุง ก็ต้อง เข้าไป ที่หน้าส่วนตัว .. มีเครื่องหมาย > เสร์จแล้วก็คลิ้ก .. กดที่..Browse .. นะคะ .. เลือกภาพ ที่ต้องการ ..จากไดร์C ..ที่คุณลุงเก็บภาพไว้นะคะ.. ( อย่าลืม ! ..นะคะ ..ภาพ ต้องเป็นขนาด ไม่เกิน 240 kb เท่านั้น ) .. ม่ายงั้น .. บทกลอน ของคุณลุงจะหายไป.. เหมือน ตอนที่เรน ..หัดทำใหม่ๆ .. นะคะ.. เลือกภาพได้ ก็กด .. Submit .. เร้ยย.. อิอิอิ.. โห้ยย .. ตอนนี้ .. เรน คอแห้ง .. พักแป๊ป ..นะคะ.. zz z.. z ต่อ..ๆ..ๆ.. ระกาน .. อิอิอิ.. ( ตาปรือ อ .. ) วิธี ..ลดขนาดของภาพ ..คุณลุง..ต้องไปที่.. Image เลือก Resize .. นามสกุลต้องเป็น .Pixel.. นะคะ.. เรนม่ายรู้ .. เรนบายคุณลุง ..จะเข้าใจปล่าวคะเนี่ย .. แบบ ..เรน เอง ..ก็ ..งง ๆ... ก็ถ้า คุณลุง ..อยู่ใกล้เรน..ก็ คงจะดีนะคะ...เฮ้อ!.. แบบ เรน ..อธิบาย ..บ่จ๊า ง (ไม่เป็น ) ..ด้วยดิคะ..อิอิอิ..
9 สิงหาคม 2547 23:23 น. - comment id 309248
ขอบคุณครับ คุณทรายกับทะเล มีโอกาสเรียนเชิญมาอ่านกันอีกครับ... คุณชัยชนะ ครับเดี๋ยวผมจะลองส่งไปใหม่ สงสัยอาจจะพิมพ์ผิด.. คุณ เรไร ขอบคุณครับ ขอให้ไปเที่ยวอย่างมีความสุข.. คุณดาหลาขอบคุณครับ..เช่นกันครับ รักษาสุขภาพมากๆ คุณราชิกา ขอบคุณครับ..ผมทานยาง่ายมาก แต่ถ้าหาหมอจะฉีดยา ผมมักหนี.ติดมาจากสมัยเด็กๆ จนแก่..ส่วนเรื่องอื่นๆ รับทราบครับ.. ตัวซน..เราก๊อปฯ..ไปไว้อ่านหน้าจอนะ ตรงนี้ทำความเข้าใจลำบาก ขอบใจมากนะ ว่าแต่ว่า วิธีนี้ ลงได้ทั้งรูปนะ แค่หน้าผากไม่ไหว เรื่องคอมฯ มีอะไรถ้าคิดว่า เราควรรู้อีก ก็สอนมานะ เรางมเองมาจะปีแล้ว ทำอะไรไม่ค่อยเป็น เอาล่ะ อย่านอนดึกนะ ตั้งใจเรียนมาก.. สวัสดีทุกท่านครับ..
10 สิงหาคม 2547 07:54 น. - comment id 309291
น้านดิคะ .. มีใครบ้างร่า.. ที่ทำได้ .. อย่างเรน.. อิอิอิ.. ก็ แบบว่า ..โผล่..หัว .. ไม่โผล่ตัว ..นะดิคะ.. คุณลุง ..ห้ามแซว เรนดิ.. อิอิอิ.. กลับไปดู ..อีกครั้ง.. เรนจัง ..ต้องกลับมานั่ง ..เกาหัวฟู ..อีกที นะคะ.. ..ทำได้งัย ..เรนจัง.. เธอ เก่งน๊า .. ซาแว๊ป.. ป... บ๊ายย คะ .. เสียงแตรรถเร่ง.. คนเก่ง ..หน้างอ.. ..ก็ตอนเช้า ..บอกให้รอ.. ตอนนี้ ..หน้างอ.. มาเร่งมัย? .. แว๊ป !
10 สิงหาคม 2547 18:15 น. - comment id 309634
เป็นตอไม้จะข้ามอย่าถามไถ่ ก้าวข้ามไปสนุกสุขเถิดหนา เพียงเห็นเธอเริงรื่นชื่นอุรา พอใจค่าตอไม้ที่ให้เธอ... บทนี้สะดุดใจผมยิ่งครับคุณ.... คุณเขียนงานแนวนี้ได้ดีจริงครับ...มาชื่นชม.... เขียนได้เยี่ยมมากครับ....
10 สิงหาคม 2547 23:10 น. - comment id 309861
จิตมนุษย์ลึกล้ำเหลือกำหนด ยากจะมีบริบทกำหนดได้ แม้แต่ค่าทะเลลึกสักเท่าใด ยังไม่เทียบกับดวงใจของคนเรา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ลงกลอนบ่อย ๆ นะคะ ผู้หญิงไร้เงาชอบอ่านงานของคุณผู้เฒ่ามากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
11 สิงหาคม 2547 22:22 น. - comment id 310551
คนไร้เงา ขอบคุณนะ กำลังเขียนเรื่องยาวๆอยู่ พักนี้อากาศไม่ดี ป่วย..คุณก็ระวังสุขภาพไว้บ้าง. คุณแทนฯ ผมชอบอ่านที่คุณเขียนมากกว่านะ จะได้แอบหยิบ อารมณ์ มาใช้เขียนบ้าง.. ตัวซน กำลังอ่านที่เขียนบอกอยู่นะ ไม่รู้จะหัดทำไมเหมือนกัน นานๆจะใช้สักที..ขอบใจอีกครั้งนะ ขยันเรียนนะ อย่านอนดึกนะ.. ขอบคุณทุกท่าน สวัสดีครับ..