.........ทางชีวิต.........

ปรีดี อู่ทรัพย์.


ทางชีวิต
ใจสู้    ชูมือ    ฝ่าแดด
ร้อนแผด    เพียงใด    ไม่บ่น
ประกาศ    ก้องฟ้า    สากล
ฟ้าหม่น    มองเห็น    เป็นทอง
เริ่มออก    เดินทาง    อย่างกล้า
เดินฝ่า    ขวากหนาม    อย่างผยอง
ทำอยู่    สู้หวัง    อย่างลำพอง
ยกย่อง    เย้ยหยัน    นั้นมี
ทุกข์โถม    ถองทับ    ร้องไห้
แอบปลอบ    ปลุกใจ    ศักดิ์ศรี
เหมือนคลื่น    ครื้นคลั่ง    นที
สู้,หนี    ร่ำร้อง    ก้องทรวง
นำกำ    ลังใจ    ฟันฝ่า
เบื้องหน้า    เสาะสู่    แดนสรวง
ไม่อยาก    ติดคุก    ทั้งปวง
อยากล่วง    ชีวิต    อิสรา
อุปสรรค    มักจะ    ขัดขวาง
หนทาง    วัดใจ    ผู้ไปหา
ชนะคือ    คำมั่น    สัญญา
พสุธา    ทอดยาว    ก้าวเดิน
ก้าวเถิด    ให้ประจักษ์    สักก้าว
ฝากเรื่องราว    จารึก    สรรเสริญ
วันนี้    สดใส    ไม่สายเกิน
อาจบังเอิญ    ที่ฟ้า.......จารึกนาม
...........................................................				
comments powered by Disqus
  • ม.ปณิธาน

    31 กรกฎาคม 2547 19:06 น. - comment id 303492

    เข้ามาผมนึกว่าจะได้อ่านโคลง แต่ไม่เป็นไร อ่านกลอนแทน ผมชื่นชมฝีมือการแต่งโคลงของคุณ ตอนนี้ผมก็หัดเขียนอยู่
  • Robert TingNongNoi

    31 กรกฎาคม 2547 19:46 น. - comment id 303508

    
    กลอนของลูกผู้ชายทรนง    ที่เอาความอาจองของ
    จิตใจมาใส่ไว้ในตัวอักษรได้อย่างเหมาะสมลงตัว
    ถึงแม ้จะถูกข่มด้วยความงดงามแห่งฉันทลักษณ์
    ของอักษร ก็มิได้ทำให้การสื่อนัยยะแห่งหัวใจลด
    ด้อยความทรนงลงไปด้วย ขอนับถือจากใจ ๚ะ๛
    
    size>
  • กอกก

    31 กรกฎาคม 2547 20:24 น. - comment id 303535

    มาชื่นชมด้วยใจ
    ขอขอบคุณที่มีงานดีๆ ให้อ่าน
    ขอบคุณด้วยใจจริง
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    31 กรกฎาคม 2547 21:12 น. - comment id 303561

    ทุกทุกก้าวในวิถีของชีวิต 
    ความถูกผิดถูกวางบนทางแพร่ง 
    เป็นทางเลือกที่ไม่มีใครชี้แจง 
    ทุกอย่างแฝงปริศนาน่างุนงง 
    
    เธอต้องคอยระวังคอยยั้งคิด 
    ทางผิดมักลวงใจล่อให้หลง 
    ทางเรียบง่ายปลายมักวกเข้ารกพง 
    พาเธอลงหุบเหวสิ่งเลวทราม 
    
    หนทางดีแม้สูงชันต้องฟันฝ่า 
    เธอต้องกล้าต้องเก่งอย่าเกรงขาม 
    เธอต้องมุมานะพยายาม 
    เพื่อสร้างความฝันใฝ่ให้เป็นจริง 
    
    ถึงแม้มีบางครั้งเธอพลั้งพลาด 
    ต้องสามารถยิ้มรับกับทุกสิ่ง 
    ต่อให้เธอไร้หลักไว้พักพิง 
    ก็ต้องหยิ่งที่จะสู้อยู่ลำพัง 
    
    ขอแค่มีหัวใจไว้ใฝ่ฝัน 
    ตราบมีวันพรุ่งนี้ย่อมมีหวัง 
    ทำสิ่งที่ควรทำเต็มกำลัง 
    คิดทุกครั้งก่อนจะทำอะไร 
    
    ขออย่ายอมเหนื่อยหน่ายหรือพ่ายแพ้ 
    ยามอ่อนแอเก็บน้ำตาอย่าให้ไหล 
    สู้ไปเถิดอย่าท้อสู้ต่อไป 
    เหนื่อยแค่ไหนอย่าท้อขอให้เดิน 
    
    ชั่วชีวิตอุปสรรคฤๅสิ้นสุด 
    มหาสมุทรยังมีที่ตื้นเขิน 
    ตั้งสติ รอเวลา กล้าเผชิญ 
    แล้วจะเพลินหาฝันอย่างมั่นใจ 
    
    ทุกทุกก้าวในวิถีของชีวิต 
    แม้พลาดผิดหนึ่งก้าวเพียงก้าวใหม่ 
    อนาคตยังยาวทางก้าวไป 
    ความสำเร็จคือเส้นชัยคนไม่แพ้ 
    
    :)
    
    
  • ketana

    31 กรกฎาคม 2547 21:47 น. - comment id 303592

    สู้ชีวิต อย่างคน ทนกร้านกล้า
    แสวงหา ทางเดิน เจริญศรี
    จะขวากหนาม มาขวาง ทางชีวี
    ในฤดี จะไม่ย่อ ขอฝ่าฟัน
    
    สักวันฟ้า คงจารึก ผนึกไว้
    ว่าหัวใจ ขอสู้ รู้ทางฝัน
    เอาความดี เทิดกาย ใจหมายมั่น
    จะข้ามวัน ข้ามคืน ฟื้นศรัทธา
    
    
       ขอบคุณ งานดี ดี ที่ช่วยชี้ทาง ให้กับ
    คนบอดใบ้ สิ้นไร้ ในชีวิต 
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 สิงหาคม 2547 10:54 น. - comment id 303829

    มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
    
    เขียนได้ดีนะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน