ในบางที เรนนะ อยากจะเป็น .. อยากจะเห็น ..ท้องฟ้า ..โผล่มาใกล้.. ตื่นตอนเช้า ..อยากบิน ..ลงถิ่นใหม่.. เป็นนกไพร ..สีเหลือง ..ปราดเปรื่อง..ในสายลม..อิอิอิ.. โห้ยย .. เรน เหนื๊อ ย.. เหนื่อ ย.. บินก็เล้ยเฉื่อย ..เรื่อยเปลื่อย ..อารมณ์ .. เกือบแล้วดิ ..ติดฝน ..พายุถล่ม... พัดหลงจม..ฟ้าเสรี ..ที่มี.. อันตราย ย... เย้ .. เรนทำได้ .. แล้วดิคะ.. เขียนตอนที่เรน ตอบในกลอน ..ของคุณลุง .. ในบทกลอน สักวานกขมิ้นรำพัน.. (ตอนเช้านี้เองค่ะ .. ) เรน ขอบคุณ ..คุณลุง ..นะคะ.. กราบสวยๆ ..ด้วยร่า.. ................. คุณลุงคะ... ..เรน..กราบสวยๆ. ก็.. คุณลุง..ช่วย.. เรน..เขียนฝัน... สัมผัส.. ความรู้สึก.. ร่วมกัน.. ไม่มี..เส้นกั้น.. แบ่งวัยฝัน ..ให้ห่าง.. เรนสารภาพ.. ละกัน... เด็กรั้น.. คนนี้... ไม่ต่าง.. ขอคุณลุง.. ชี้ นำเส้นทาง.. ปิดช่องว่าง...ระหว่าง..ที่ เป็น เรา .. คุณลุงใจดี.. ช่วยชี้ บทกวี .. ไพเราะ.. เป็นฉันทลักษณ์ .. จับวางเหมาะ.. ช่วยเคาะ เจาะคำ .. ที่เรนเขียน.. ความเมตตา ที่ให้.. ทำเรนได้ ..มีฝัน .. (ตอนสายๆ ..เรนมาต่อ นะคะ..)
24 กรกฎาคม 2547 08:57 น. - comment id 301919
เด๋วพี่เมกมาครับไปสอนพิเศษก่อนครับ (หาตังส์ก่อน) ใครใคร ก็บอกว่ารักนั้นดี จะไม่มีคำไหนมาแทนที่ได้ ความรักคือการทะนุถนอม ละมุนละไม คือการเอาใจใส่จากใครบางคน แต่ที่ฉันมีมันไม่ใช่ ไม่น่าประทับใจเลยสักหน ความรักกลับทำให้เมกเจ็บเกินทน และทำให้ฉันคิดหลอกตัวเองหลายหนว่าความรักเป็นสิ่งดี ฯ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
24 กรกฎาคม 2547 09:34 น. - comment id 301924
ว่าจะรอน้องเรนมาต่ออีกรอบ ก็ยังไม่เห็นมา มัวไปอ้อนลุงอยู่ที่ไหนก็ไม่ทราบ อิอิ
24 กรกฎาคม 2547 09:52 น. - comment id 301929
นกขมิ้นแถวบ้านพี่ชายเยอะๆ ครับ อยากไปจับไหมครับ เดี๋ยวพี่ชายจะพาไป
24 กรกฎาคม 2547 10:32 น. - comment id 301932
แถวบ้านพี่ชายนกขมิ้นเยอะๆนะครับ อยากไปจับไหมครับ เดี๋ยวพี่ชายจะพาไป :)
24 กรกฎาคม 2547 12:21 น. - comment id 301950
สักวาเรนนะจะเป็นนก บินโผผกนภาให้มาใกล้ ตื่นตอนเช้าอยากบินหาถิ่นใหม่ เป็นนกไพรสีเหลืองประเทืองลม บินมาไกลสำเร็จก็เหน็ดเหนื่อย จะบินเฉื่อยเรื่อยไปใจสุขสม พายุร้ายโถมใส่ในอารมณ์ มิหลงลมอันตรายที่กรายเอย... ลองดูให้แล้วนะ พยายามใช้คำและความหมายเดิมๆ เรนเขียนพอได้แล้ว.. ขยันเขียนเรื่อยๆเถอะ..จะได้เป็นต้นกวี.. พักเที่ยงหาข้าวใส่พุงก่อน..ไปล่ะ ขยันเรียนนะ.. สวัสดีตัวซน....
24 กรกฎาคม 2547 12:43 น. - comment id 301957
เรนคะ......... พิมพ์แวะมาทักทายค่ะ เรียนหนักมากเลย รู้ตัวเองว่าหายไปนาน วันนี้ แวะมาสัก 10 นาที มาดูความเป็นไปของเพื่อน ๆ ที่นี่ พิมพ์คิดถึงทุกคนจัง มีบทกลอนมากมายที่พิมพ์แต่งแต่ก็ถูกเก็บไว้เพราะคำว่าหน้าที่ เฮ้อ เมื่อไหร่จะปิดเทอมนะ เหงาจัง
24 กรกฎาคม 2547 12:47 น. - comment id 301959
...สักวานกขมิ้นจากถิ่นเหนือ แล้วหอบเสื่อสาดหมอนนอนบางกอก สอบเข้าเรียนสามพรานยันเมืองนอก แล้วลาออกบินเด่นเล่นการเมือง บินทั่วหล้าฟ้าไทยไปทั่วหมด ภาคใต้จรดเหนือออกบอกเล่าเรื่อง สโลแกนคิดใหม่ไทยทั้งเมือง จนฟูเฟื่องเลื่องลืออื้ออึงเอย ฯ
24 กรกฎาคม 2547 12:57 น. - comment id 301965
น้องเรนจ๋า.... สาวน้อยเริงร่า มาสักวานกขมิ้น บิน บิ๊น บิน บินไปให้ถึงจุดหมาย ฝากฟ้า ห่มกอด ฝากตะวัน ทอแสงให้อุ่นใจ อีกไม่นานก็ถึงเส้นชัย นะเจ้านกขมิ้นน้อย...เรนจัง... แวะมาอ่านกลอนอันภาคภูมิใจของนู๋เรน เป็นไงจ๊ะ มีความสุขดีเปล่าคนเก่ง ^___^
24 กรกฎาคม 2547 12:57 น. - comment id 301966
สมกับเป็นนกขมิ้น .. ของนู๋เรน .. จริงจริ๊งงงงง น่าร้าก .... น่าชัง .... แก้มแก้ว .... และแสนซน .... คริๆ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ คิดถึง .. เด็กกวนกาละแม .. ม้ากกกกกก .. มาก
24 กรกฎาคม 2547 13:30 น. - comment id 301971
คิดถึงหนอ คิดถึงกัน ทุกวันวี่ คิดถึงพี่ คนดี มากมายหนอ น้องเรนจัง เป็นนก บินหลอกล้อ พี่มัทก็ ได้แต่มอง บินไม่เป็น เห็นเรนจัง ลอยล่อง บนท้องฟ้า ฉี่รดมา คล้ายฝน โดนเห็นเห็น หัวหูเปียก เฉอะแฉะ โอ้ย...มังเหม็น ฉี่น้องเรน ...หล่นมา ...หลบกันเร็ว แวะมาแซวน้องเรนค่ะ พี่มัทคิดถึงนะคะ
24 กรกฎาคม 2547 13:39 น. - comment id 301974
คิดถึงหนอ คิดถึงกัน ทุกวันวี่ คิดถึงพี่ คนดี มากมายหนอ น้องเรนจัง เป็นนก บินหลอกล้อ พี่มัทก็ ได้แต่มอง บินไม่เป็น เห็นเรนจัง ลอยล่อง บนท้องฟ้า ฉี่รดมา คล้ายฝน โดนเห็นเห็น หัวหูเปียก เฉอะแฉะ โอ้ย...มังเหม็น ฉี่น้องเรน ...หล่นมา ...หลบกันเร็ว แวะมาแซวน้องเรนค่ะ พี่มัทคิดถึงนะคะ
24 กรกฎาคม 2547 19:02 น. - comment id 302024
พี่หญิงเขียนเกี่ยวกับนกและธรรมชาติไม่เป็นเอาเป็นว่างานนี้มาเยี่ยมตอนเย็นแล้วกันจ๊ะ อิอิ แต่ว่าเย็นแล้วทานข้าวหรือยังจ๊ะคนเก่ง อิอิ
24 กรกฎาคม 2547 20:01 น. - comment id 302047
กลอนเพราะแบบน่ารัก ฉบับพี่เรนอ่าค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
24 กรกฎาคม 2547 23:40 น. - comment id 302115
สักวานกขมิ้นบินเรื่อยเปื่อย ไปเรื่อยเรื่อยมตามลมผสมฝัน เปียกฝนบ้างน้ำค้างพรมผสมกัน เช้าวันใหม่แห้งพลันบินต่อเอย มาดูโลกสีชมพูของขมิ้นสีเหลืองตัวน้อย บินเก่งขึ้นทุกวันๆแล้วละจ้ะ
25 กรกฎาคม 2547 04:47 น. - comment id 302157
อ๊ะ .. บอกว่าไม่ให้ติ .. อืมมม .. งึมงำ งึมงำ ... แต่จะมาติล่ะน๊าาา .. ก็สะกดคำผิดนิ .. เรื่อยเปื่อย..นะจ๊ะ .. เปลื่อยของนู๋เรนแปลว่าไรน๊อออ.. อิอิ ..ไปดีกว่า .. โดนสาวเรนค้อนใส่ละ ..ฮะฮะ .........................
25 กรกฎาคม 2547 10:10 น. - comment id 302178
พี่เมกคะ.. ..เรนว่าแล้วดิคะ.. พี่เมกต้องมะช่าย คนธรรมดา.. ก็ เรนรู้...ในใจ..ที่ได้มา.. มีคุณค่า .. จิตวิทยา .. เก่งจัง.. สอนพิเศษ .. เรนบ้างดิ.. (คะ ) ก็อิงลิช...ไม่เก่ง .. เลยเร่งฟัง.. ขออย่าได้ เกลียดชัง.. สอนเรนมั่ง ...ขอติดตังค์ .. ไว้ก่อนระกาน .. อิอิอิ.. เรนก็มี คุณครูพิเศษ.. ช่วยเรนเสก .. ดาวมากมาย..ให้หายพลัน.. มี้ของเรน.. ให้เก่ง .. เลยเร่งกัน.. ดาวสร้างสรรค์.. ชมพู.. คนดูงง.. (อะดิ ฮึ!).. มี้ว่าเรนเด็กรั้น.. คุณครูท่านนั้น .. บอกอย่าหลง.. เรนแค่คิด กวนคน ..เหตุผลตรง.. ก็แค่คง .. ทำให้ ..คนใกล้ป่วน น ..จาย.. อิอิอิ.. เขียนแบบคนต๊องส์.. คู่คนบ๊องส์ .. ผู้ยิ่งหย่าย ย.. บทกวี ..เขียนสื่อ .. ว่าคือ .. ใคร?.. ต๊องส์ยังงัย .. เค้ารู้ .. คุณครู.. ใจดี.. ..บางอย่างที่เรนได้อ่าน.. สัมผัสงาน ..มีค่า ..ราคาชี้.. จะต๊องส์ ..จะบ๊องส์ .. ห้ามแกล้งดิ..!! บทกวีดี๊ดี .. เขียนมา ..,มากค่าจริงๆ.. โห้ยย .. ยิ่งเขียน.. เรนยิ่งหยุดม่ายได้.. อิอิอิ.. เรน..จบระกาน.. นะคะ.. ..เรนแค่ฝึกเขียนสัมผัส.. ห้ามวัด ..ความหมาย .. ที่เขียน.. (นะคะ) ..ห้ามว่า ..เรนเพี้ยน.. (ด้วยแระ! ) แค่ฝึกเรียน ..คำเนียน.. ที่สื่อ ..เองคะ .. เรน.. ขอบคุณ .. พี่เมกนะคะ.. (เรนรอ.. กลับจากสอนพิเศษ ยังร่า..)
25 กรกฎาคม 2547 11:18 น. - comment id 302185
พี่ฤกษ์คะ.. แบบเรน..ตั้งใจ..ที่สุด.. วันหยุด ..เรนอยากมาเล่น.. ก็สิ่งนั้น ..ชอบทำเรน.. สาเหตุเด่น .. เรื่องด่วน .. แก๊งกวน .. มาตาม ( อะดิคะ..) เวลาของเรนเพี้ยน.. งานเขียน ก็เล้ยย ..ไม่สวยงาม.. อยากจะทำ .. อย่างใจ ..แต่มัย?มีคนตาม.. อยากจะถาม .. เรนผิด ..มีสิทธิ์มั้ย..ร่า.. แก๊งกวน กาละแม.. เธอแย่.. เรื่องของ.. เวลา.. เรน ..ไม่เคย ..อยากผิดสัญญา.. ..บางทีมา .. ร้องไห้ .. เหนื่อยใจจัง.. อยากระบาย.. ท้องฟ้า ..เติมค่า.. สร้างสรรค์.. สื่อถึงกัน .. เก็บตำรา ..แค่มา..เติมพลัง.. เขียนเรื่องราว ..ดอกไม้ ..อย่างใจหวัง.. แค่รุงรัง .. สื่อสาน.. เป็นกานท์กลอน.. ..แบบเรนหัดเขียน นะคะ.. ไม่มี ความหมาย.. รัยมากมาย.. ห้ามคิด ร่า ..ว่าเรนต๊องส์ .. อิอิอิ.. เรน.. ขอบคุณ ..พี่ฤกษ์นะคะ.. กี้..เรนไปโพสตอบที่บทกวีของพี่ฤกษ์.. มัย? หายไป ..ม่ายรู้ดิคะ..
25 กรกฎาคม 2547 11:28 น. - comment id 302186
พี่ชายคะ.. เรนคง..ไม่กล้า.. แบบเรน ..ไม่อยากจะขังเค้า.. ตอนเด็ก ..เรนเคยปล่อยนก ..ของเพื่อนมี้.. ถูกดุ ..ด้วยสายตา .. แบบน่ากลัว.. เรนจำได้ นะคะ.. ให้สัญญา .. กับตัวเอง.. เรนจะเกลียดสายตา .. แบบนั้น .. ของเธอ .. ความทรงจำ..ที่เรน.. ไม่เข้าใจ.. ต่อหน้าผู้ใหญ่ .. เธออ่อนหวาน.. แต่พอลับหลัง..เธอหยิกเรน...ให้กลัวลนลาน.. คือคำถาม ..ติดตาม.. จนเรนโต.. นะดิคะ.. เรน ..ขอบคุณพี่ชาย.. ที่ไม่ลืม.. เด็กกาละแม..จอมงอแง..แห่งบ้านไทโพ. อิอิอิ.. ...
25 กรกฎาคม 2547 11:40 น. - comment id 302188
คุณลุงคะ.. โห้ยยย .. เรนขำ..คุณลุงจัง.. เรนรุงรัง ..นั่งขำ ..งอหาย.. ก็ ..คุณลุง..เขียน.. ชวนเรน ..ยิ้มละไม.. เรนขำใหญ่ ..หัวเราะก๊าก ..คือ..ตะหาก ร่า ก็เรื่อง ..หาข้าวใส่พุง.. นะดิคะ.. อิอิอิ.. คงอิ่มระม้า ง..เนี่ย..ย.. บทกวี ..ที่แก้ไข.. เป็นของเรน ระกาน ..ความหมาย ..อย่างที่เรนอยากสื่อ.. ด้วยดิคะ.. เรน.. ขอบคุณ ..คุณลุง ..ม๊ากๆเล้ยคะ.. เรนอยากมี .. คุณครู .. ใจดี..เต็มฟ้า ด้วยดิ.. (ตอนนี้ ..เรนกำลังหัดเขียน ..บทให้มี้ นะคะ.. ) ...
25 กรกฎาคม 2547 11:47 น. - comment id 302189
พิมคะ.. ..งานเขียน.. .เป็นงานที่พิม และเรน ชอบ.. เรน ก็พึ่ง..ค้นพบ.. ตัวเอง.. บทกวี ..ให้ สิ่งดีๆ ..มากมาย.. ความอ่อนโยน .. ในสิ่งที่สื่อ .. ทำเรนเห็น .. ความมีคุณค่า .. ในตัวบทกวี.. เรนได้อ่าน .. และศึกษา .. จากบทกลอนของพี่ๆ.. และ.เพื่อนๆ ที่นี่ ..เป็น.คุณครู.. ของเรน.. เรน..ยอมรับ นะคะ.. ทุกคนมี ..หน้าที่ ... ที่ถูกมอบหมาย.. เรนก็คง ..ไม่ต่าง.. จากพิม.. พ่อบอกเรนว่า.. ถ้าเรนโต .. เรน..ต้องเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ..ให้ได้ ไม่ใช่แค่ภาพที่ใครๆ เห็น... แต่นั้น .. ให้หมายถึง .... เรนต้องมี ..ความรับผิดชอบ ในหน้าที่ ..ของตัวเอง .. และ.. ต่อผู้อื่น.. ด้วยนะคะ.. มามี้ ก็..บอกเรน .. ตอนนี้ .. หน้าที่ ของเรน .. คือต้องเรียน.. ถ้าเรน.. ไม่รู้จัก รับผิดชอบ ในการเรียน.. ตัวเรนก็ต้องเดือดร้อน.. มามี้ ..ก็เดือดร้อน.. เรนไม่อยาก .. ให้ใครๆ.. เดือดร้อน .. เพราะ.. เรื่อง เกเร.ของเรน ... นะคะ.. ก็เล้ยย ..สัญญา กับตัวเอง.. เรนจะเป็นผู้ใหญ่ ..ที่ดี.. จะรับผิดชอบงานที่ทำ ... จะไม่สร้าง ความเดือดร้อน.. ให้กับคน..รอบข้าง .. แค่ เรนขอ.. เวลา ที่เป็น .. ของเรน..จริงๆ.. สร้างความฝัน .. ในโลก..จินตนาการ.. แค่เวลา ..ของเรน.. เท่านั้นจริงๆ ค่ะ..พิม.. ..เป็น ..กำลังใจ .. ให้เรน นะ.. ก็เรนรู้ .. เนี่ยน๊า ... โลกตรงนี้ .. กับบทกวี .. ที่เรนและพิม ..ต้องการ.. บทกวี กับงานเขียน ... ที่ไม่ต้องการ .. เงิน.. หรือ..การแข่งขัน.. เป็น..สมุดบันทึก ..ของเรน.. เล่มเดียว.. ที่เรน ได้เขียน .. อย่างอิสระ.. เรน..ขอบคุณ..พิมนะคะ. คิดถึง..พิมจัง.. อะน๊า .. เรนว่า .. พิมกับเรน ..คงไม่ต่าง .. ตะหากร่า .. อิอิอิ.. ...
25 กรกฎาคม 2547 12:06 น. - comment id 302191
ความคิดเห็น : ...สักวานกขมิ้นจากถิ่นเหนือ แล้วหอบเสื่อสาดหมอนนอนบางกอก สอบเข้าเรียนสามพรานยันเมืองนอก แล้วลาออกบินเด่นเล่นการเมือง บินทั่วหล้าฟ้าไทยไปทั่วหมด ภาคใต้จรดเหนือออกบอกเล่าเรื่อง สโลแกนคิดใหม่ไทยทั้งเมือง จนฟูเฟื่องเลื่องลืออื้ออึงเอย ฯ จาก : รหัส - วัน เวลา : 307220 - 24 ก.ค. 47 - 12:47 .................................................... *** ..ใครร่าเนี่ย!!.. อิอิอิ.. เรนอยากรู้จัง.. เรนรุงรัง ..อยากรู้จริงๆ.. ใครน๊า ..เขียนมา ..เรื่องอิง.. ผสมเรื่องจริง .. หัวฟู .. ไม่รู้ดิ .. อิอิอิ.. สักวาต้อง..ลงเอย.. เรนเฉย ..ไม่คุ้นเคย ..อะดิคะ.. ต่อไป ..เรนรุ่ง ..จะมุ่งดี.. บอกเรนหน่อยดิคะ .. เรนร่า ..กำลังหัดเขียน .. เรื่องการเมือง .. คงเป็นเรื่อง .. ที่ไกลเรน.. ด้วยดิคะ.. อิอิอิ เรน ..ขอบคุณ ..นะคะ.. ขอเรน ..รับรู้ .. คุณเขียน ..สักวาหรู..ได้ไพเราะ มากเลยคะ.. เรนหวังว่า ... คุณจะ ..เป็น เพื่อน .. ที่ดี ..ของเรน..นะคะ.. เรนยินดี..ต้อนรับ.. เรน.. ขอบคุณ ..นะคะ.. ...
25 กรกฎาคม 2547 13:01 น. - comment id 302196
พี่แอ็ปเปิ้ลคะ.. ..บทสักวา ของพี่แอ็ปเปิ้ล .. น่ารักมากเร้ยยคะ.. เรนชอบจัง .. อิอิอิ.. ชอบตรง ที่ ..บิน ..บิ๊น ..บิ น น.. นะดิคะ.. เรน..ขอบคุณนะคะ.. พี่สาวใจดี .. ของเรน ..
25 กรกฎาคม 2547 13:22 น. - comment id 302197
พี่แก้มคะ.. ..คิดถึง พี่แก้มป่อง .. เรนนั่งมอง .. ที่เซ็นฯ .. ตั้งนาน.. ใครน๊า .. เดินผ่าน.. เรนส่งตาหวาน .. อ้อนให้ .. ช่างใจร้าย ..ไม่มองเร้ยย.. โห้ยย ..ใครปาหัวเรน นน น.. คนใจร้าย.. แน่เร้ยยๆ.. ..ซาแว๊ปป.. เรน.. ขอบคุณ ..พี่แก้ม . กี้ เรนก็ไปโพส .. ไม่ติดเลยคะ ที่บ้านพี่แก้มนะคะ..
25 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 302202
พี่มัทคะ.. อิอิอิ.. แบบพูดรัย ..ไม่รู้ดิ.. ตอนนี้ ..เรนเขินจัง.. ..บอกก่อนร่า .. ห้ามใครมาฟัง.. พี่มัทจัง .. แกล้งยั่ว .. เรนก็มั่ว .. ตามกาน น.. อิอิอิ.. ท้องฟ้า ..สีสวย.. ช่วยเรนด้วย .. บอกตะวัน.. เขียนมา ตั้งครึ่งวัน.. แว๊ประกาน .. หิวมาก .. ท้องร้องจ๊าก ..บุ่ม บุ่ม..บุ๊ มม ม.. อิอิอิ.. ...เรน.. คิดถึง ..พี่มัท..นะคะ..
25 กรกฎาคม 2547 15:22 น. - comment id 302211
..พี่หญิงฯคะ.. ..ตอนเย็น ..ทานเฉาก๊วยหลังมอ. ตอนเช้าขอ ..สปาเก็ตตี้.. ผัดผัก ..ของพี่มัดหมี่.. ทำเรนนี่ .. ไม่หิว .. แอบหลิวตา .. .. เรน ขอบคุณ พี่หญิงฯม๊ากๆเล้ยคะ.. เรน เข้าบ้าน ..พี่ๆ ..ยากส์ ..จังเลยคะ.. แบบ อยากร้องไห้ ..วันละ ..สามเวลา ด้วยดิคะ.. ..เรนรู้ ..พี่ปีกฟ้า .. เค้าเก่ง.. แป๊ปเดี๋ยวคงเร่ง .. แก้ไข.. ..เรน ..จะเป็น.. กำลังใจ.. อยู่ใกล้ๆ .. รินน้ำ .. เป็นส้มคั้น เรนทำเอง .. อิอิอิ.. แบบ เรน.. เวอร์ชั่น.. โมเมจังกาละแม.. กาละมัง .. เรน..ขอบคุณ .. พี่หญิงฯ ..นะคะ.. ซาแว๊ป..
25 กรกฎาคม 2547 18:39 น. - comment id 302235
นัสจ๋า.. ..พี่เรน ขอบคุณนัสม๊ากๆเล้ยคะ.. อยากบอกว่า .. นัสน่ารัก สำหรับพี่เรน และพี่ๆ ที่นี่นะคะ.. คำง่ายๆ .. ที่นัสทักทาย.. สร้างกำลังใจ .. ให้พี่เรน ..เขียนฝัน.. ไม่เคยสะดุด ..เรื่องราว .. อยากเล่ากัน.. นัส..สร้างสรรค์ .. ความรู้สึกร่วม .. ที่รวม แห่งมิตรภาพ .. ..ขอบคุณนัสจัง ..นะคะ.. อิอิอิ..
25 กรกฎาคม 2547 19:02 น. - comment id 302240
พี่ดอกแก้วคะ.. เรน..ขอบคุณ นะคะ.. เรนดีใจ .. ก็โลกสีชมพู .. ของเรน.. ไม่ได้ถูกปฎิเสธ .. จากผู้ใหญ่ ... ที่มากมาย .. ด้วยคุณวุฒิ... ความรู้สึก .. ที่เรน ..สัมผัส .. จากพี่ดอกแก้ว.. โลกสีชมพู .. ของเด็กๆ.. ที่เรน ..อยากให้ .. ผู้ใหญ่ได้ ..เข้าใจ.. งานทุกชิ้น .. ที่เรนสื่อ.. แค่ ..ขอ เข้าใจ.. ..อย่าห่างไกล .. อย่าปิดกั้น .. ภาพปั้น .. ที่เด็กๆฝัน .. อยากจะเป็น.. อย่าหัวเราะ .. ในบางอย่าง .. ที่เด็กสื่อ.. ขอมอง ..ให้ลึก .. เป็นความรู้สึก .. ที่อยากให้ .. คำนั้นงัย ..ไม่มี พื้นที่แบ่ง .. พี่ให้เรน.. ได้มากมายจริงๆ นะคะ.. งานทุกชิ้น .. ที่เรนได้อ่าน.. เป็นงานที่มีคุณค่า .. สำหรับเรน .. เด็กกาละแมกวน .. ที่ใคร ว่าป่วน .. แล้วปวดหัว.. ..แต่พี่ไม่กลัว ที่ได้ใกล้ .. เป็นยอดหญิงฯ .. นักกวี .. ที่ยิ่งใหญ่.. จารึกไว้ ..งดงาม .. จะตามรอย.. เรน.. รัก..พี่ดอกแก้ว.. เรนกราบสวยๆ ..ด้วยนะคะ..
25 กรกฎาคม 2547 19:17 น. - comment id 302241
โห้ยย !!.. พี่เบญคะ.. ..เรนผิดอีกแล้วดิ.. ขอบคุณที่ชี้ .. บอกสาวเรน.. ก็ คำนั้น ..เรนจะเน้น.. เปลื่อย..เล่น .. ผ่าโหด ..คำโปรด ..ที่เรนงง.. อิอิอิ.. ตั้งใจเรื่อยเปื่อย.. ไม่ใช่เปลื่อย ..ล่อนจ้อน .. ห้ามคิดตรง.. โห้ยย ..แบบปลงๆ.. ยัยเรนหลง .. เขียนเปื่อย.. ไปเรื่อยๆ ..ว่า เปลื่อย..ได้งัยร่า .. อิอิอิ.. อาย.. อ๊าย ..อาย .. ซาแว๊ปป.. แป๊ป.. เรนแก้ไขก่อน ..นะคะ.. เรน..ขอบคุณม๊ากเล้ยย คะ.. กับสิ่งที่.. บอกเรน.. ..เรนชอบ ..นะคะ.. ก็ เพราะ ..พี่เบญ.. เรนเชื่อ ..และมั่นใจ.. สิ่งนั้น .. ออกจากใจ ..ที่เมตตา .. เรน..ให้หอมทีนึง .. ระกาน .. อิอิอิ..
25 กรกฎาคม 2547 21:30 น. - comment id 302261
ปากกรรไกรของพี่กำลังจะฟันฉับ เข้าให้แล้ว มาเบรคพี่ชัยไว้ก่อน กระดอนหงายหลังไปเล้ย ถ้าชอบชมนิยมแบบนี้ พี่ก็ต้องเลือกสิ่งดี ๆ มาชมสิจ๊ะ(หาเจอไหมเนี่ย) รูปน่ารัก สวยงามมากจ้า (อยากจะเห็น ..ท้องฟ้า ..โผล่มาใกล้..) บทนี้มองเห็นภาพผุดขึ้นมาอย่างชัดเจนเลยจ้า เอาแค่พอหอมปากหอมคอนะจ๊ะ น้องเรนนักสักวาเอย
26 กรกฎาคม 2547 02:52 น. - comment id 302288
สวัสดีครับน้องเรน อิ_อิ คนแก่ลืมอ่ะสอนหนังสือกลับมา ก็มายุ่งกับงานที่ร้านพี่เมกอีก เฮ้อออออ เจอปัญหา มากหลาย หลายสิ่งหลายอย่างประดาประดังเข้ามาเลยทำให้ลืมน้องสาวคนนี้ ม่ะน่าเลย ขอโทษด้วยหล่ะกัน พี่เมกไม่ได้มีเจตนาที่จะลืมน้องสาวคนนี้นะครับ โทษนะครับ น้องเรนครับพี่เมกไม่ได้สอนภาษานะครับ พี่สอนคณิตและวิทย์จ้า แต่ไม่ได้หมาย ความว่าพี่เป็นครูนะครับ พี่ลาออกมาแล้วตอนนี้เป็นพ่อค้าเต็มตัวครับ และที่พี่ไปสอน พี่ก็ไม่ได้คิดตังส์ครับ ไปสอนให้น้อง ๆ ที่เขาอยากเรียนเพิ่มเติม คือพ่อแม่เขาอยากให้พี่ สอน พี่ก็เลยสอนให้โดยไม่คิดตังส์ เพราะสอนแค่ ๒ ชั่วโมง เดือนละ ๒ ครั้งเองครับ พี่เมกไม่มีเวลาจะไปสอนครับมากดอกครับ ที่สอนไปเพราะเห็นความไฝ่ดีของน้อง ๆ เขา วันนี้พี่เมกตื่นขึ้นมาเพื่อมาดูบอลบลาชิล อาเจนติน่าอ่ะครับ เลยแวบมาอ่านของน้อง เรนอีกรอบ ฮิๆๆๆๆๆ เลยรู้ว่าตัวเองผิดพลาดไป ขอไถ่โทษด้วยกลอนเศร้า ๆ เหงา ๆ ตามอารมณ์พี่เมกนะครับอ่านจบแล้ว ก็คิดเอาเองครับว่าพี่เมกอารมณ์ไหน น้องเรนตอบ พี่ตอนไหนพี่เมกก็จะเข้ามาอ่านอีกทีครับ หลับฝันดีครับน้องเรนคิดเสียว่าพี่ชายคนนี้นั่งพัดวีอยู่ข้าง ๆ นะครับ ยังมีพี่ชายคนนี้ อยู่นะครับ พี่เมกยังคงอยู่ตรงนี้ตลอดเวลาที่น้องเรนต้องการ ราตรีสวัสด์ครับ ~*~หนาวสายลม พันไสว จากปลายฟ้า ยามเดือนลาอุษาเยือน เป็นเพื่อนฉัน หยาดน้ำค้าง พร่างพรมลมรำพัน ราตรีผันผ่านไป จนไกลลับ ~*~โอ๋..หนาวเอ๋ยคิดถึงขวัญสั่นผวา รักเขาลาคิดถึง จึงกล่อมขับ ฝากคำอ้อน วอนหา คนลาลับ รอวันกลับ รับขวัญแสนนานเนาว์ ~*~เมื่อคืนวันผันผ่าน จนน่านเนิ่น คงไกลเกินส่งจิตคิดถึงเขา หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ยังเห็นเงา พอให้เรารู้ได้แนบใจตรึง ~*~แหลกสลาย ไปแล้วหัวใจฉัน ขาดสะบั้น แล้วใจไปไม่ถึง เหลือเพียงรอย ซากความหลังที่ฝังตรึง ระลึกถึงคืนวันรักผันแปร ~*~ลมละลิ่วพริ้วพรายจากปลายฟ้า รักเขาลาร้างไกล สายเกินแก้ ต่อแต่นี้ใครถนอม กล่อมดวงแข แพ้เราแพ้ยับเยินเกินจะทน ~*~ลมละลิ่วพริ้วพรายจากปลายสรวง รักเขาลวง จนฤดีนี้ช้ำหม่น สายลมพัน ต่อความช้ำกมล ใบไม้หล่นทับถมกับการรอ ฯ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
26 กรกฎาคม 2547 05:39 น. - comment id 302296
เรนอรุณสวัสดิ์คะ ..พี่ชัย.. ใครมองว่าปากกรรไกร.. แต่เรนว่าไม่ใช่ ..ซักหน่อย.. ..พี่ชัยเป็น พี่ชายเต็มร้อย.. ที่คอย ...ชี้นำ ..และย้ำ ความรู้สึกดีๆ..เอย.. อิอิอิ.. ..รูปของเรน ..พี่ชัยต้องได้เห็นแน่นอน.. เรนสัญญา .. ขอเวลา ..ให้เรน แต่งภาพ .. เอาแบบขี้เหร่ ..กว่าตัวเป็นๆ ..ของเรนนะคะ.. ม่ายช่ายรัย ย หร๊อ ก.. ก็ ...เรนกลัว .. กฎของ..มามี้กับพี่ชาย อะดิ.. ห้ามให้.. รูปถ่าย .. ในเนต.. ห้ามให้ .. รหัสลับ.. ห้ามให้ ... รหัสเอทีเอ็ม .. ห้ามคุยเอ็ม ..โดยไม่บันทึก.. ห้ามๆๆๆๆ.. ข้อห้าม .. มากมาย.. ที่ทำให้ ..เรนปลื้มนะดิ.. พี่ชายบอก.. เป็นสิ่งดี.. กับมามี้ ..สำคัญ .. เรนจัง ..ต้องระวังนะคะ.. ม่ายง้านน น ..มามี้ ..ยึดคอมฯนะดิคะ.. เรน ขอบคุณ ..พี่ชัยนะคะ..
26 กรกฎาคม 2547 06:05 น. - comment id 302297
พี่เมกคะ.. เรน..ขอบคุณนะคะ.. ตื่นเช้า ..พบพี่เมก.. เรนจะเสก ..ให้มี ..ท้องฟ้า ..สีฟ้า.. ..จะกระซิบบอก ..เทวดา.. ขอพี่เมกมา .. ให้อยู่ใกล้.. ตื่นเช้า ..อากาศดี.. มากมี .. คนอารมณ์.. แจ่มใส.. อยากจะขอ .. ให้ไกล.. เทวดาใจร้าย .. อย่าเร้ยย ..อย่ามา ..อิอิอิ.. เรนจะเสกพี่เมก..เป็น..พี่ชาย.. ที่ไม่ใจร้าย .. อย่าง ที่เคยเป็น.. โอมเพี้ยง ..!! .. ทุกคนต้องเห็น.. พี่เมกเป็น .. พี่ชายอารมณ์ดี .. อิอิอิ.. เรน ..ขอบคุณ..พี่เมกที่ไม่ลืม.. เด็กกาละแมกวน .. คนนี้ .. ซาแว๊ป .. แป๊ปน๊า..
26 กรกฎาคม 2547 06:09 น. - comment id 302298
โห้ยย เรนลืมปายย .. บทกวี ..ของพี่เมก .. ไพเราะทุกบทเร้ยยคะ.. เขียนได้งัยคะ .. ตั้งมากมาย.. เขียนได้ดี ..ด้วยดิคะ.. กว่าที่เรน ..จะเขียนได้ .. อาทิตย์ละหนึ่ง ... เท่านั้นเองคะ.. พี่เมก ..เก่งจังคะ..