ต้องเลี้ยวซ้ายหันขวาแล้วหน้าเดิน ดึงบังเหียนจนเพลินสนุกสนาน เกิดเป็นม้าชอกช้ำแสนทรมาน บังคับใช้ทำงานจนเกินทน มีชีวิตติดบ่วงทรวงสะท้อน ได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายหน ไม่เคยสุขมีแต่ทุกข์คลุกเคล้าปน อยากดิ้นรนลุกขึ้นสู้ให้รู้ฤทธิ์ ลงสนามเล่นกีฬาพระราชา เขาจัดมาวิ่งแข่งแย่งถือสิทธิ์ ครอบครองถ้วยรางวัลประสานมิตร จะมีใครรู้ถึงจิตม้าชนะ เหนื่อยหอบจนสายตัวแทบจะขาด ถูกเขาฟาดด้วยแส้เป็นจังหวะ เหงื่อตกกีบรีบวิ่งทิ้งระยะ เข้าปะทะเส้นชัยใจแทบปลิว เสียงโห่ฮาด่าทอหัวร่อลั่น ดังสนั่นฝูงชนบนความหิว พวกสมหวังรับเงินเต็มแถวคิว ม้าต้องเดินตัวปลิวเข้าคอกไป การพนันขันต่ออยากขอร้อง หาประโยชน์จากพี่น้องอย่างมักง่าย อ้างเพาะเลี้ยงพัฒนาพันธุ์ม้าไทย แต่กลับใช้หากินบนความทุกข์
18 กรกฎาคม 2547 18:33 น. - comment id 300536
สงสารม้า...น่ะ .. ถูกใช้งาน..นำมาแข่ง.. ..
18 กรกฎาคม 2547 18:38 น. - comment id 300541
โถม้าจ๋ามะมาม้าแสนสม คนมาชมนิยมเจ้าจนล้นสนาม ม้าจ๋าม้าด้วยหัวใจและวิญญาน เขาฝากผ่านกาลเวลาค่าของคน ครั้งบุราณน่านแนวแจวด้วยม้า บัดนี้หนาม้าใหม่รถไฟผล ไฟฟ้ามหานครมาผ่อนปรน มิต้องบ่นหัวใจให้ม้างาม ศึกสงบพบม้าคาสนาม ม้าสยามยิ่งยลคนเกรงขาม คงหลายชาติขาดตอนต้องติดตาม ภพที่สามนามม้าเรียกว่าแมว
18 กรกฎาคม 2547 18:39 น. - comment id 300542
ก็เป็นเช่นนี้แหละครับ อ้างโน่นอ้างนี่ไปเรื่อย แท้ทั้งที่เป็นการสนองความอยากในใจตน และสิ่งที่แย่คือเป็นความอยากที่เบียดเบียนผู้อื่น... เขียนได้ดีครับ
18 กรกฎาคม 2547 19:33 น. - comment id 300567
สำหรับ แค่บ่อนการพนัน ที่ถูกกฏหมาย ครับ....... สงสารแต่เจ้าแก่ ในหนังสือเด็ก ป.1 ที่ผมเคยอ่านของน้องชายจนจบ ตอน
18 กรกฎาคม 2547 20:00 น. - comment id 300584
ความรักที่เพิ่งเริ่มต้น อาจจบลงตั้งแต่ยังมิได้เริ่ม เพราะไม่ได้เป็นเพียงส่วนเติม แต่มันเพิ่มจนเป็นแค่ส่วนเกินของใจ บางครั้ง..รักที่ไม่สมหวัง.. ทำใจพังมากมายเพราะอ่อนไหว มีสติ น้อยลง มิชั่งใจ... ว่าอะไร..ควรปล่อยวาง ตามกาลเวลา เช่นเดียวกับเธอและฉัน นั้นเราคบกันมานานกว่า จะยอมให้เวลาที่แสนมีค่า เลือนหายไปตามเวลา...เพราะเย็นชาต่อกัน หากเราเลิกกันในวันนี้ ขอเก็บสิ่งดีดีไว้ในความฝัน ใส่ลงกล่องเก็บไว้..ว่าเคยรักกัน เป็นความทรงจำระหว่างกันมิลืมเลือน.. ~*~เมกแวะเยี่ยมท่านฤกษ์ก่อนนะครับว่าง ๆ จะแวบมาใหม่อีกรอบ โชคดีนะครับเมกกำลังยุ่ง ๆ อ่ะครับ บายยยยยยยยยย +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
18 กรกฎาคม 2547 21:05 น. - comment id 300614
เป็นผู้หญิง ปีม้า ว่าก๋ากั่น ผู้ชายมั่น มุ่งงาน ขยันสู้ แต่เป็นม้า อย่างเรา ยังเฝ้าดู ใครจะสู้ ปราบพยศ ให้ลดลง .. อิอิ ไม่เข้ากันเท่าไร แต่ก้อ ม้า อ่ะนะ ..^_^..
18 กรกฎาคม 2547 21:15 น. - comment id 300623
ทุกชีวิตเกิดมาเป็นกฎแห่งกรรมครับไม่ว่าเป็น คนหรือสัตว์ ก็ต้องทำหน้าที่ไปตามที่ฟ้ากำหนด ในเมื่อฟ้ากำหนดหน้าที่ให้เกิดเป็นม้ามันก็ต้อง เป็นม้าครับ เป็นห่วงคนดีกว่าครับทุกคนเกิดมา บริสุทธิ์ทุกคนแต่ยิ่งกาลเวลาผ่านไปนานเท่าไร ความบริสุทธิ์ของใจก็ลดลงทวนกับอายุที่เพิ่มขึ้น อันนี้ซิครับน่าท้อแท้เป็นห่วงมากกว่าครับ ๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 21:32 น. - comment id 300641
ไม่ว่าคน..หรือ ...ม้า..ต่างก้อต้องสู้เพื่อชีวิต มันคงไม่อยากต้องวิ่งแข่ง แต่ชีวิตลิขิตไว้ว่ามันต้องวิ่ง ก้อต้องวิ่ง..เพื่อชีวิต โอ๊ย..เศร้าจาง...
19 กรกฎาคม 2547 01:05 น. - comment id 300735
เกิดเป็นแมวม้าหมาหรือลาล่อ เกิดเป็นต่อตั๊กแตนตุ๊กแกหนอน ต่างวิถีเฉกเช่นเล่นละคร ทุกบทตอนกำหนด..ตามกฎกรรม สาธุ.... ขอชื่นชมผลงานคุณฤกษ์..นะคะ
19 กรกฎาคม 2547 05:29 น. - comment id 300763
ตามอักษรภาษาไทยแต่งเป็นหลัก ว่ามอม้าคึกคักความตั้งไว้ ตามกฏเกณฑ์ธรรมชาติรับใช้ไป เกิดชาติใหม่ตามกุศลผลบุญมี เรื่องการพนันที่มีแล้วคงเลิกยากครับ เหมือนเรื่องหวยยิ่งให้การสนับสนุนมอมเมาประชาชน
19 กรกฎาคม 2547 05:43 น. - comment id 300768
อ้าวว .. น้อยใจอะไรคะเนี่ยย.. อยากเป็นม้าขึ้นมาซะงั้น .. อื้มม ม้าอาจจะอยากเป็นคนบ้างเหมือนกันนะคะ .. เกลียดอะไร .. ชอบหรือไม่ชอบอะไร .. ก็บอกใคร ๆ ได้อ่ะค่ะ.. ดีกว่าเก็บเอาไว้ให้อัดอั้นตันใจ .. เป็นคนแหละดีแล้วค่ะ .. อย่าเป็นม้าเลย ( ข้อเสียก็อยู่ในกลอน ) เดี๊ยวจะ.. คึก ..แย่ค่ะ .. ฮะฮะ .. อดไม่ไหวที่จะแซวอีก .. ตามเคย ^ ^; ..........................
19 กรกฎาคม 2547 14:49 น. - comment id 301053
ผมเคยเข้าไปที่ นางเลิ้งสองครั้ง สนามฝรั่งปทุมวันหนึ่งครั้ง..ตามประสาอยากรู้อยากเห็น... แต่ไม่เจอน้ำตาม้าครับ..เจอแต่น้ำตาคนถูกม้าเตะ...การพนันก็เช่นนั้นครับ...สวัสดีครับ..
19 กรกฎาคม 2547 14:54 น. - comment id 301058
()...() (o o) / ( ..) /** *-+--+--+--+--* งั้นแก้ม .. ขอมาเป็นหน้าม้า .. ให้พี่ฤกษ์แระกันนะคะ
19 กรกฎาคม 2547 17:03 น. - comment id 301163
เกิดเป็นไก่เลี้ยงไว้ให้ต่อสู้ เพื่อให้รู้ว่าตัวใดได้เป็นใหญ่ เอามาแล้วต้องต่อสู้ให้รู้ไป ว่าตัวไหนยิ่งใหญ่ในวันนี้ ทั้งที่ไก่แสนเจ็บเล็บปีกหัก ยังต้องสู้ให้ประจักษ์เป็นสักขี หากแพ้แล้วลงไปเสียดีดี ในหม้อนี้เราจะแกงให้แร้งกิน *-*อย่าว่าแต่ม้าเลย ไก่ วัวหรือสัตว์ต่าง ๆ อีกหลายชนิดก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน เศร้าจังที่ต้องเห็นคนบางกลุ่มเห็นชีวิตสัตว์ผู้น่าสงสารไม่มีค่า กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
24 กรกฎาคม 2547 06:54 น. - comment id 301908
คนคิดได้แค่ขอมีความสุขใส่ตัว ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ทำลงไป..ใครเขาจะทุกข์บ้าง อย่างนี้แหล่ะ....มนุษย์ผู้ไม่ประเสริฐ
31 กรกฎาคม 2547 19:27 น. - comment id 303501
เป็นชีวิตจริง..ในสังคมไทย..ในปัจจุบัน มนุษย์..หากละซึ่ง...ความอยาก..แล้วย่อมทำให้ชีวิตสงบสุข..ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น... ...ทุกอย่าง..อยู่ที่ใจ..ค่ะคุณฤกษ์..
7 สิงหาคม 2547 22:22 น. - comment id 308227
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ
22 ตุลาคม 2547 16:25 น. - comment id 355887
อืม.... เก็บกด ๆ