หลังจากวันนั้นที่เธอได้จากไป สิ่งที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในใจคือเธอและฉัน ภาพเก่าๆ รอยยิ้มเก่าๆ และความผูกพัน ภาพที่บ่งบอกถึงเธอและฉัน รักกันเหลือเกิน แต่หลังจากวันนั้นที่เธอได้มีเขา และลืมภาพที่เป็นเรา ที่รักกันเสมอ หลังจากวันนั้นภาพเก่าๆเริ่มพล่าเบลอ ภาพเหล่านั้นของเธอ เริ่มเป็นแค่ความทรงจำที่อยู่ในใจ นับจากวันนั้นที่เธอได้ห่างไกล ที่มีเขาเคียงใกล้แทนที่ฉัน มีภาพของเขาบทบังแทนที่กัน มีเสียงของเขาแทนที่ความผูกพันธ์ที่เราเคยมี และนับจากวันนั้นที่เราได้จากกัน ใจของฉันก็ยังคงมีภาพเธออยู่..เชื่อไหม แต่หลงเหลือแค่ภาพเธอที่เดินจากไป และเหลือแค่เศษใจที่ฉันมีให้เธอ
18 กรกฎาคม 2547 16:40 น. - comment id 300500
แต่งได้เศร้าจังค่ะ
18 กรกฎาคม 2547 17:05 น. - comment id 300506
อักษรแห่งความเศร้า ที่ถูกเรียงออกมาจากความรู้ สึกที่ฝังลึกมากับบทกลอนทำให้หมางหมองหัวใจ จากบทเรียนสุดท้ายแห่งความรักที่มักจะจบลงด้วย ระทม ขอเพียงให้ยืนหยัดสู่ทนสักวันหนึ่งคงจะเป็น วันของเรา อีกสักพักน้ำตาคงชะภาพจนหายไป๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 18:48 น. - comment id 300548
เขียนได้เศร้าครับคุณ... หากเรียนรู้ว่าโชคดีแค่ไหนที่ได้มีรักที่เคยสุขว่าแตกต่างกับความคาดหวังเป็นไรง่ายคงดีไม่น้อยครับ.... เพราะการได้รักเป็นความรู้สึกที่งดงามเสมอเสมอ ตรงข้ามกับความรู้สึกพลาดหวังจากหวังที่พังครืนช่างเจ็บปวด.... เรียนรู้ที่จะรักอย่างมีความสุขนะครับ มาเป็นกำลังใจให้
8 พฤศจิกายน 2547 20:20 น. - comment id 366310
ขอบจัยมากค่า ทุกคน หุหุ^^