ผ่านเหตุผลและกฎเกณฑ์ เกิดมาตามอารมณ์พรมตามเรื่อง สนุกนักมักประเทืองจินตศิลป์ ไร้เหตุผล ตัวตน บนชีวิน เสนาะยิน....บันเทิง...เริงอุรา มองตาม..งามงด...สดใส รสนิยม..เลิศวิไล..เป็นหนักหนา ไร้เกณฑ์กฎ ราวกบฏ ไม่นำพา ไร้สำนึก..รู้สึกค่า...แห่งคนเมือง อีกกี่ชาติ ..ก็ประหลาด...อยู่เช่นนั้น อย่ามาสรร หาผ่องผุด...ตามสุดเรื่อง พลิกระบอบ......ผลัก ชอบ ..ฝัน....ผ่านฟันเฟือง ผ่าทุกเรื่อง...แซงขวาซ้าย...สลายเกณฑ์ เดิมนิยม เรียกอัตตา...ภาษาเก่า บัดนี้เรา...ต้องยอมรับ....นับพิมเสน เป็นปัจเจก..บุคคล...ยลโอนเอน โยกโงนเงน...หมัดเมา...คล้ายเงาคน ชีววิถี....ลี้ลับ...กับความฝัน เริงชีวัน...ไล่ไม่ทัน...หันล่องหน จับไม่ได้..วุ่นกลาย คล้ายเล่นกล คือปัจเจก..บุคคล...ศิลปจินต์.... ตั้งใจจะเขียนเรื่อง ปัจเจกบุคคล หรือ individuality ...individualism มาเป็นเวลาเดือนได้แล้วมังคะ แต่หาเวลาเขียนมิได้ งานไม่หลั่งออกมาเพิ่ง สรุปมาได้เดี๋ยวนี้เองค่ะ...ไว้จะขยายความบ้างสักนิด วันนี้ขอลาหน้าจอก่อน เป็นหนึ่งในความคิดเห็นส่วนบุคคล ..ในการมองมุมกว้าง ดึงตัวเองขึ้นเบื้องบน มองลงมาด้วยตานกอินทรีย์ มิได้เจาะจงสรรพสิ่ง หรือ ชีวิตใครเป็น เอกบุคคล ใดใด ทั้งสิ้น จึงขอท่านอย่าได้วิตกกังวลว่าไปพาดพิงถึงใคร เปรียบการเขียนงาน ของข้าพเจ้า คือแนวสารคดี มากกว่าจะเป็นบทกลอนตามอารมณ์หวั่นไหว หรือ เรื่องสั้นจินตนาการ ขออภัยทุกท่านไว้ล่วงหน้า โปรดอย่าเข้าใจผิดแม้สักนิดเลย ทิกิ_tiki สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ Copyright ..All rights reserved คืนพระพุธ ๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ เวลา ตีสองครึ่ง ชาติตะวันตกแม้จะยกย่องความสามารถส่วนบุคคล เป็นที่ยิ่ง ก็ยังถือว่า สังคมส่วนใหญ่เป็นแบบฉบับรากฐานประพฤติ ปฎิบัติ จริยะธรรมและมโนพฤติเป็นเกณฑ์ ระเบียบและระบอบแห่งสังคม เป็นมาตรฐานแห่งสังคมผู้เจริญแล้ว เห็นทีจะต้องหยุดปรัชญา ปัจเจกบุคคลไว้เพียงเท่านี้ก่อน อ่านต่อได้ที่ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2848 รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 303807 - 15 ก.ค. 47 - 11:09 พุทธิปรัชญา คือ ปัญญาธรรมบริสุทธิ์
7 สิงหาคม 2550 22:41 น. - comment id 255537
ช่วยหาตัวอย่างปัจเจกบุคคลให้หน่อยได้ไหมคะ ขอร้องค่ะ ต้องการตัวอย่างมากๆค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 03:09 น. - comment id 298636
ตั้งใจจะเขียนเรื่อง ปัจเจกบุคคล หรือ individuality ...individualism มาเป็นเวลาเดือนได้แล้วมังคะ แต่หาเวลาเขียนมิได้ งานไม่หลั่งออกมาเพิ่ง สรุปมาได้เดี๋ยวนี้เองค่ะ...ไว้จะขยายความบ้างสักนิด วันนี้ขอลาหน้าจอก่อน
15 กรกฎาคม 2547 03:12 น. - comment id 298637
เป็นหนึงในความคิดเห็นส่วนบุคคล ..ในการมองมุมกว้าง ดึงตัวเองขึ้นเบื้องบน มองลงมาด้วยตานกอินทรีย์ มิได้เจาะจงสรรพสิ่ง หรือ ชีวิตใครเป็น เอกบุคคล ใดใด ทั้งสิ้น จึงขอท่านอย่าได้วิตกกังวลว่าไปพาดพิงถึงใคร เปรียบการเขียนงานของข้าพเจ้า คือแนว สารคดี มากกว่าจะเป็นกลอนตามอารมณ์หวั่นไหว หรือ เรื่องสันจินตนาการ ขออภัยทุกท่านไว้ล่วงหน้า โปรดอย่าเข้าใจผิด แม้สักนิดเลย ทิกิ_tiki
15 กรกฎาคม 2547 07:30 น. - comment id 298646
ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
15 กรกฎาคม 2547 07:59 น. - comment id 298683
เห็นด้วยมากๆครับ การดำเนินของชีวิต บินสูงเยี่ยงอินทรีย์ สง่ามองสูงและกว้างไกล ทำวัตรวิสัยเช่นแร้ง ไม่เบียดเบียน ระรานชีวิต การระรานผู้อื่นเพื่อผลประโยชน์แห่งมิใช่เรื่อง อันพึงกระทำของวิญญูชนผู้ได้รับการศึกษา๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 09:36 น. - comment id 298715
^__________^ นายแอบเล่นอีกแล้ว
15 กรกฎาคม 2547 10:47 น. - comment id 298739
ชาติตะวันตกแม้จะยกย่องความสามารถส่วนบุคคล เป็นที่ยิ่ง ก็ยังถือว่า สังคมส่วนใหญ่เป็น แบบฉบับรากฐานประพฤติ ปฎิบัติ จริยะธรรม และมโนพฤติเป็นเกณฑ์ ระเบียบและระบอบ แห่งสังคม เป็นมาตรฐานแห่งสังคมผู้เจริญแล้ว แต่กระนั้นก็ดี เมื่อมองกลับมายังชาติตะวันออก กลับมองเห็น แนวปรัชญาแห่งการดำรงชีวิตสายตะวันออกด้านตัวตนแห่งบุคคล หรือ ปัจเจกบุคคล นี้ เด่นชัดยิ่งกว่าชาติตะวันตก แนวความคิดเรื่อง ปัจเจกบุคคลนี้ จึงแพร่หลายยิ่งขึ้นถึงเป็นตำราในการสอดส่องผู้มีความมั่นคงทางจิตวิญญาณเป็นสารัตถะแห่งชีวิตกันเลยทีเดียวว่า ปัจเจกบุคคลนั้นมี ทัศนะ ผัสสะ อัตตนิสัยอย่างใด ซึ่งโดยสรุปองค์รวมแล้ว ปัจเจกบุคคล หากมองทางพุทธปรัชญาแล้วจะเห็น ความสันโดษ และ สมถะเด่นชัด แต่กระนั้น ก็เป็นผู้มีอารยะธรรมสูงทางด้านจิตวิญญาณ แห่งการเป็นตัวของตัวเอง อย่างลึกซึ้ง แห่งการสละซึ่งเลือดเนื้อวิญญาณตนแด่ผองชนได้ หากนัยหนึ่ง ปัจเจกบุคคล มิใช่ผู้คนอันจะแสดงตัวให้ผู้ใดเห็นโดยง่าย ดังสายอริยบุคคลทางด้านพุทธิธรรมนั้น มักจะเก็บตัวนิ่งอยู่ในภาวะการครองศีล สมาธิ ปัญญา แห่งตน สงบ สันติ และ สันโดษ อยู่เป็นนิตย์ การถ่ายทอดวิถีวิญญาณ อันสงบแห่ง ปัจเจกบุคคลนั้น ดูราวเป็นเรื่องมหัศจรรย์อันจะผ่านวิถีธรรมและวิธีคิด ปฏิบัติแห่งตนประหนึ่ง ว่า กฎเกณฑ์ทางสังคม ต้องเปิดทางให้ความบริสุทธิ์ผ่องใสแห่งใจอันสงบสันติ... หากเรานำรากฐานทางศาสนา ออกจากตัวบุคคลนั้นๆ ไม่คำนึงว่า จะนับถือคำสอนหรือศาสนาใดๆเป็นหลักแล้ว เบื้องลึกแห่งวิญญาณ ของ ปัจเจกบุคคล นั้นมีปรัชญาแห่งปัญญาบริสุทธิ์เป็นเนื้อใน... ปัจเจกบุคคล ส่วนใหญ่ จึงสามารถผ่านกระแสแรงต้านทางสังคม ได้อย่างเงียบสงบ เสมือนล่องหน และ เร้นลับ ในแวดวงชีวิตของผองชนได้อย่างน่าอัศจรรย์... ประมวลจากความรู้เดิม ผสานรากฐานปรัชญาและ ประมวลพุทธประวัติแห่งพระพุทธเจ้า และศาสดาเอกแห่งโลกมาเป็นหลักในการตอบข้อธรรม ในเชิงศิลปนิยม ปัจเจกบุคคล มีความสามารถส่วนตน อันได้สั่งสมบารมีมานานมากนับหลายภพชาติสมัย จึงสามารถนำใส่ศิลปกรรมอันเป็นไปเพื่อความสงบยั่งยืนในวิญญานได้มากกว่าบุคคลทั่วไป... ปัจเจกบุคคล โดยนัยหนึ่ง ผู้ค้นพบวิถีธรรมเฉพาะตน จะสามารถประคองธรรมแห่งตนไปบนทางขีวิตได้อย่างมั่นคงไม่หวั่นไหวในโลกธรรม คือ ความเกิดแก่เจ็บตาย ความสุข ความทุกข์ ความมีลาภ ความเสื่อมลาภ ความมียศ ความเสื่อมยศ การสรรเสริญ และ การนินทา โดยเหตุแห่ง ศิลาธรรมในดวงใจแห่งตน ซึ่งได้ฝึกฝนจนคุ้นเคยยิ่งแล้ว... ทิกิ_tiki
15 กรกฎาคม 2547 11:04 น. - comment id 298744
อันความคิดใจตนลิขิตสร้าง ได้ทุกอย่างปัจเจกชนตามเสกสรรค์ ด้วยเหตุผลกฎเกณฑ์จรรยาบรรณ สารมนุษยสัมพันธ์อนันต์นาน .......................................................... ข้าพเจ้ามาทักทายคุณทิกิจ้ะ ชื่นชมเสมอจ้ะ :)
15 กรกฎาคม 2547 11:09 น. - comment id 298747
ในแง่แห่งพฤติกรรมองค์กร ปัจเจกบุคคล ส่วนใหญ่ มีได้มีภาวะวิสัยแห่งการเป็นสมบัติแห่งองค์กรใดอย่างแท้จริง ในการปกครอง ปัจเจกบุคคล จึงมักกระทำไปอย่างไม่ราบรื่นเท่าใดนัก โดยเหตุผลแห่งพุทธิปัญญาอันเป็นภาวะรากฐานจิตวิญญาณแห่งปัจเจกบุคคลเหล่านี้ ปัจเจกบุคคล อาจมิได้แสดงตนเป็น คนผู้คลั่งถือลัทธิใด อาจมิได้แสดงตนเป็นสาวกแห่งศาสนาคือคำสอนใด อาจมิได้แสดงตนเป็นสีและเหล่าใดอย่างชัดเจน ด้วยความกลืนกันแห่งจิตวิญญาณตนสู่วิถีปัญญาบริสุทธิ์แห่งตน อันเป็นบารมีธรรมเฉพาะตนมา เราจึงจะภาพความรู้สึกรวมบริสูทธิ์แห่งภาวะธรรมในจิต หรือ จิตในธรรม แห่งปัจเจกบุคคล เป็นเด่นชัดกว่าการถือคติอื่น ในแง่การเป็นปัจเจกบุคคล อันเป็นไปจากเนื้อในและเนื้อวิญญาณตนนั้น...บุคคลเหล่านั้น จึงมิเอ่ยเอื้อนปรัชญาเฉพาะตนให้ปรากฎแด่ผู้ใด ยกเว้นเป็นการแสดงออกในผลงาน ซึงตนได้แสดงต่อสาธารณชน อาทิเข่น ใน ภาพเขียน ในจิตรกรรม ใน ปฏิมากรรม ใน วรรณกรรม ในคีตกรรม แห่งตน...ในการยก เอากรอบ หรือ รูปแบบออกเสียจาก งานเหล่านั้น เราจะแลเห็น พุทธิปรัชญาแห่งปัจเจกบุคคล ในเนื้องานที่แสดงออกมา หากมิในวีนนี้ ก็จะเป็นในวันหน้าที่บุคคลอื่นจะ พึงเข้าใจใน พุทธิปรัชญาอันเร้นแฝงภายใน เห็นทีจะต้องหยุดปรัชญา ปัจเจกบุคคลไว้เพียงเท่านี้ก่อน ทิกิ_tiki
15 กรกฎาคม 2547 11:10 น. - comment id 298749
...เป็นกำลังใจอีกหนึ่งดวง...
15 กรกฎาคม 2547 13:20 น. - comment id 298809
ปัจเจกบุคคล...ย่อมมีในองค์กร..และสังคม...หากเข้าใจ...ในวิถีแนวทาง...บูรณาการ..ความเชื่อมโยง...ให้เกิดขึ้นย่อมส่งผลดีให้กับสังคมโดยส่วนรวม..... แวะมาเยี่ยมคุณทิกิค่ะ...
15 กรกฎาคม 2547 13:41 น. - comment id 298835
ได้อ่านถ้อยความทุกท่านมาแต่ต้น แต่ขออนุญาตติดธุระส่วนตนพอประมาณ...ขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง จะมาตอบที่หลังนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 15:59 น. - comment id 298946
*-* พี่ทิกิ.. คราวนี้..แวะมาอ่าน ช่วงนี้มีเวลาเล่นเน็ตแล้ว เย้ๆๆๆ @^___^@ เค้าแวะมาชื่นชมนะพี่ *-*วีนัสก่ะเจ้า*-* ป.ล.>>อยู่มหาลัยจำรหัสล็อคอินไม่ได้....ฮาเลย...
15 กรกฎาคม 2547 18:46 น. - comment id 299054
จินตนาการ ฟูเฟื่อง เรื่องความฝัน ที่บันดาล เฉพาะตน คิดค้นได้ ฝันกลางวัน กลางคืน ดึกดื่นไป มีหรือไม่ ขอแค่ฝัน อันสุขใจ
15 กรกฎาคม 2547 21:45 น. - comment id 299148
ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( รหัส - วัน เวลา : 303697 - 15 ก.ค. 47 - 07:30 ^__________^ นายแอบเล่นอีกแล้ว จาก : ..ยาสีฟัน.. รหัส - วัน เวลา : 303770 - 15 ก.ค. 47 - 09:36 ความคิดเห็น : จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ รหัส - วัน เวลา : 303784 - 15 ก.ค. 47 - 10:05 คุณผลิใบสู่วัยกล้า คุณยาสีฟัน คุณฤกษ์ คะ ขอบคุณทีมาเยี่ยมเยือนแต่วันค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 21:51 น. - comment id 299155
เห็นด้วยมากๆครับ การดำเนินของชีวิต บินสูงเยี่ยงอินทรีย์ สง่ามองสูงและกว้างไกล ทำวัตรวิสัยเช่นแร้ง ไม่เบียดเบียน ระรานชีวิต การระรานผู้อื่นเพื่อผลประโยชน์แห่งมิใช่เรื่อง อันพึงกระทำของวิญญูชนผู้ได้รับการศึกษา๚ะ๛ จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi รหัส - วัน เวลา : 303735 - 15 ก.ค. 47 - 07:59 เขียนได้ดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 21:55 น. - comment id 299156
อันความคิดใจตนลิขิตสร้าง ได้ทุกอย่างปัจเจกชนตามเสกสรรค์ ด้วยเหตุผลกฎเกณฑ์จรรยาบรรณ สารมนุษยสัมพันธ์อนันต์นาน .......................................................... ข้าพเจ้ามาทักทายคุณทิกิจ้ะ ชื่นชมเสมอจ้ะ :) จาก : แว่นดอย รหัส - วัน เวลา : 303803 - 15 ก.ค. 47 - 11:04 ขอบคุณค่ะ คนดี มาเย่ยมเยียนเสมอค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 21:57 น. - comment id 299157
...เป็นกำลังใจอีกหนึ่งดวง... จาก : milkkyway..ไม่ได้ล็อคอิน รหัส - วัน เวลา : 303809 - 15 ก.ค. 47 - 11:10 -ขอบคุณมากค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 22:01 น. - comment id 299161
ปัจเจกบุคคล...ย่อมมีในองค์กร..และสังคม...หากเข้าใจ...ในวิถีแนวทาง...บูรณาการ..ความเชื่อมโยง...ให้เกิดขึ้นย่อมส่งผลดีให้กับสังคมโดยส่วนรวม..... แวะมาเยี่ยมคุณทิกิค่ะ... จาก : รหัสสมาชิก : 3197 - ราชิกา รหัส - วัน เวลา : 303869 - 15 ก.ค. 47 - 13:20 ขึ้นอยู่กับวิธีการในการติดต่อสื่อสารระหว่างกัน โดยทฤษฎี เราอาจตั้งอย่างไรก็ได้ ทว่าในภาคปฎิบัตินี้...เราต้องมีสัมมาทิฐิในการเข้าหาอย่าง ถุกต้องต่อ ปัจเจกชน หรือ ปัจเจกบุคคลผู้นั้น อย่างยิ่งค่ะ โดยอาศัยประสบการณ์แล้วการใช้ใจสัมผัส เราจะได้มุมมองอันกว้างใหญ่ต่อชีวิตของท่าน ปัจเจกชนนั้นจริงๆค่ะ ขอบคุณ นะคะ ขอบคุณ คุณราชิกามากค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 22:07 น. - comment id 299164
*-* พี่ทิกิ.. คราวนี้..แวะมาอ่าน ช่วงนี้มีเวลาเล่นเน็ตแล้ว เย้ๆๆๆ @^___^@ เค้าแวะมาชื่นชมนะพี่ *-*วีนัสก่ะเจ้า*-* ป.ล.>>อยู่มหาลัยจำรหัสล็อคอินไม่ได้....ฮาเลย... จาก : วีนัสไม่ได้ล็อคอินจ้า..+_= VeNuS =_+ รหัส - วัน เวลา : 304009 - 15 ก.ค. 47 - 15:59 อะจ้า คุณดาวพระศุกร์ มาเลยจ้า
15 กรกฎาคม 2547 22:23 น. - comment id 299175
จินตนาการ ฟูเฟื่อง เรื่องความฝัน ที่บันดาล เฉพาะตน คิดค้นได้ ฝันกลางวัน กลางคืน ดึกดื่นไป มีหรือไม่ ขอแค่ฝัน อันสุขใจ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 304119 - 15 ก.ค. 47 - 18:46 ฝันแล้ว...ปัจเจกบุคคลก็วิจัยวิจารณ์ตนได้ค่ะ ฝันเผื่อด้วยนะคะ ทิกิ
17 กรกฎาคม 2547 06:48 น. - comment id 299686
อย่าไหลหลงพะวงปลื้มดื่มเพ้อฝัน สะกิดกันอย่าลืมเงาเศร้าซ่อนเห็น อย่าหลงลืมคำแม่ แม้ยากเย็น อย่าหลงเฟ้นคำลวง ... แสนห่วงใย ทิกิ_tiki