ที่ดินแดน แสนไกล ในไพรกว้าง นักเดินทาง เร่ร่อน นอนพักกาย ใต้เงาไม้ หนุนแขน แสนสบาย ก่อนหลับไหล ลืมสติ นิวรณ์ไป ณ ที่นี่ แห่งหน ตำบลไหน สว่างใส สงบจิต คิดสงสัย ที่ตรงนี้ คือสวรรค์ นั้นหรือไง หรือฝันไป นี่นรก ตกกระดอน เห็นนักปราญช์ ฉลาดเปรื่อง เรื่องกวี คอยช่วยชี้ แนะนำ คอยพร่ำสอน คนหลงไหล ซึ้งใจ ในบทกลอน สื่ออักษร ตัวอย่างไว้ ไม่แคลนคลอน อยากริเรียน เขียนกลอน อักษรสวย ขอจงช่วย นำพา อุทาหรณ์ ตวัดปลาย ปากกา เอื้ออาทร ให้ออดอ้อน วอนเด่น ขอเห็นงาม เอาแบบที่ เห็นกงจักร เป็นดอกบัว ความหมองมัว ตัวเรา เขามองข้าม ให้คนมอง จ้องแต่ สิ่งดีงาม ใจคล้อยตาม ถ้วนทั่ว ทุกตัวตน เทพนิมิตร สะกิดใจ ให้พลันตื่น นี่ค่อนคืน วังเวง เกรงฉงน หลับเพลินไป เวลา พามืดมน จนขึ้นหาม กระเป๋า เรานิวรณ์ จิตนิวรณ์ ฝันไป ได้พบปราชญ์ แสนฉลาด แสนรู้เรื่อง เปรื่องอักษร ดีที่เรา คนโง่เง่า ไม่สังวรณ์ ลางสังหร์ บอกให้ตื่น ฟื้นลืมตาย ไม่ได้เรียน เขียนกลอน ที่ซ่อนมีด ไว้คอยกรีด กลบเกลื่อน เลือนเรื่องร้าย ทะลึ่งตื่น สุดแสน จะเสียดาย เลยไม่ได้ เรียนรู้ ดูโง่ไป แต่ตัวเรา คนเดินทาง ข้างถนน แสนอับจน เกินเรียน เขียนไม่ไหว ปราญช์มาสอน จะรู้เรื่อง ได้อย่างไร เป็นไม่ได้ เป็นอย่างเดิม คนเดินทาง @@@@@@@@@@@@@@@@ ... เทพนิมิตร จิตนิวรณ์ ลางสังหรณ์ หรือ เราฝันไป @@@@@@@@@@@@@@@@
เรไร 14 ก.ค. 2547 00:02 น. - ID 57224 
1167
5
0
14 กรกฎาคม 2547 00:48 น. - comment id 297990
หน้าส่วนตัว
อยากไปเรียน เขียนกลอน ซ่อนปลายมีด
ไว้คอยกรีด ขีดเขียน เป็นเสี้ยนหนาม
ไว้ทิ่มตำ ย่ำคน ชั่วช้าทราม
เขียนกลอนงาม บังเอาไว้ ใบหน้าตน
ใช้อักษร ฟัดฟาด พิฆาตฆ่า
แต่ใบหน้า ฉาบยิ้ม พิมพ์สับสน
ไม่รู้คิด สิ่งใดแน่ กันหนอคน
อักษรกล ปนยาพิษ ไม่ผิดใด
..^_^.. ----- ขอทำตัวเป็นฤาษีหน่อยน๊า----- ..^_^..
14 กรกฎาคม 2547 06:55 น. - comment id 298019
ได้ตำราอักษรตอนนอนฝัน
จิตมุ่นมั่น...ใช้งาน.....ตามถูกสอน
เทพนิมิตรจิตหนุนร่ายมนต์กลอน
ตามสังหรณ์.ต้องงดงาม.ตามขบวน
หวังว่าคงปฎิบัติตามอย่างครัดเคร่งนะครับ๚ะ๛
size>
14 กรกฎาคม 2547 11:34 น. - comment id 298154
อยากชี้แนะผิดถูกให้ปลูกฝัง แต่ตัวฉันก็ยังไม่เก่งกล้า เป็นแค่เพียงนักกลอนธรรมดา ที่ไม่เคยเก่งเทียบฟ้าแทบค่ายังเทียบดิน *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบชื่อเรื่องจัง อิอิ*-*
15 กรกฎาคม 2547 11:15 น. - comment id 298753
เดินทาในกลางดง ลืมก้มลงกราบเจ้าที่ เกิดสังหรณ์ไม่ดี ไหว้วอนที คงอภัย @@@@@@@@@@ ขอบคุณครับ บางที่เราก็ลืมในสิ่งที่มองไม่เห็น แบบว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
15 กรกฎาคม 2547 21:50 น. - comment id 299154
ดีแล้วค่ะ .. ที่ตื่นมา .. และมองเห็นอะไร ชัดขึ้น .. ใช้ใจมองนะคะ .. อย่าใช้เพียงแค่สายตา .. ............................... ขอโทษนะคะ .. ที่มาช้า .. ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ..
17 กรกฎาคม 2547 07:44 น. - comment id 299703
มองไม่เห็น..ก็ดี ถ้าเห็นนี้สิ..มันจะยุ่ง จับอักษรตกแต่งปรับปรุง หลงเข้ากรุง..เก่า..คร่ำครึ..และโบราณ ......................................................... โอ๊ะ....เข้ากันหรือเปล่านะ
26 กันยายน 2549 11:19 น. - comment id 414788
ถึงคนรัก นักเดินทาง มากลางฝัน ทุกคืนวัน ฝันคิด ลิขิตขาน จำเรียงถ้อย ร้อยคำกรอง ทำนองกาล เป็นบทผ่าน การกวี ราตรียิน ได้ไพเราะ เสนาะใจ ไว้ให้คิด สัมผัสนิด นอกในกลอน อักษรศิลป์ ฝึกฝนคำ ลำนำกลอน ทุกตอนยิน คงไม่สิ้น ถิ่นกวี มีคุณกาล.......
2 เมษายน 2550 20:42 น. - comment id 414956
...ฝากหมู่ดาวในคำคืนนี้ ฝากบอกเธอทีว่าฉันคิดถึง ดีกันนะ เธออย่าทำบึ้งตึง ฉันคิถึงนายนะ "นายห่นยนต์"
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
