..๏ จะเขียนกลอนเหตุใดใจติดขัด เหมือนอ่อนหัดตัวเราเขลาจริงเหวย คิดร่ายโคลงโยงกลอนอ้อนอย่างเคย ก็ดันเชยล้าสมัยไม่นิยม ครั้นหยิบยกความเห็นประเด็นวุ่น โจทก์อาจขุ่นเคืองใจไม่เหมาะสม ถ้างั้นเราจะเขียนกลอนตอนระทม รักคุดขม แหม ! คงดีนี่กระไร เก่งแต่ปาก..หากลองเขียนเพี้ยนทุกครั้ง จึงมานั่งครุ่นคิดจิตสงสัย เออ ! นี่เราหมดมุขตกยุคไป เค้นเท่าใดก็มิเป็นเช่นคำกลอน หัวขี้เท่ออย่างเราเศร้าใจหนอ ชักเริ่มท้อมิกล้าฝันปั้นอักษร จะมีไหมใครก็ได้ใคร่วิงวอน ช่วยสั่งสอนให้ฉลาดดุจปราชญ์เอย ๚ะ๛
13 กรกฎาคม 2547 15:42 น. - comment id 297684
เก่งแต่ปาก..หากลองเขียนเพี้ยนทุกครั้ง จึงมานั่งครุ่นคิดจิตสงสัย เออ ! ทนอ่านนี่มัน กลอนอะไร อ่านเท่าใดก็มิเป็นเช่นคำกลอน ขอแปลงคำนิดนึงนะคะ อิอิ พวกเก่งแต่ปากเนี่ยมันน่าเบื่อเนอะคุณอัลมิตรา แทนที่จะเอาเวลามาสรรค์สร้างงานดีๆ ...เฮ้อ!
13 กรกฎาคม 2547 15:42 น. - comment id 297686
5555 เป็นไปได้หรือไรไงกันเหวย!!! อัลมิตราทรามเชยเผยว่าขม คิดไม่ออกกลอนกานต์หวานภิรมย์ นั่งตรอมตรมอมแต่ยิ้มจิ้มปากกา โถ...อกหักรักคุดเขียนไม่ไหว เฮ้อ!!!จะไปเขียนอะไรไม่ได้หนา เอานี่มะ???รักเพี้ยนไปไงพี่ยา หรือว่า...จะเอาเขามหาชัย (555ดีป่ะ) ไม่ใช่ปราญช์ซะด้วยช่วยมันยาก สงกะสัยใครกัน...นั้นช่วยได้ พ่อนักกลอนช่างฝันคนนั้นไง? มาสิมา...ช่วยเติมใจอัลมิตรา 5555 เค้ามะรู้เรื่องนากลอนมานพาไปอ่ะ...
13 กรกฎาคม 2547 18:01 น. - comment id 297736
ไม่จริงเลยแค่ผมอ่านงานชิ้นนี้ก็รู้ว่าคุณมีดี มีไอเดียที่จะเขียนอะไรได้อีกเยอะ จริงไหมครับ ;)
13 กรกฎาคม 2547 18:20 น. - comment id 297749
อ่อนอกอ่อนใจจริง .เรื่องไรอะ
13 กรกฎาคม 2547 18:48 น. - comment id 297758
สงสัยเจ้าจอมกระหม่อมใจ มีอะไรติดขัดสัมผัสฝัน จึงไม่อาจเรียงร้อยถ้อยรำพัน ร่วมรังสรรค์ชื่นบานงานกวี แม้เพียงน้อยหนึ่งในที่ใจขุ่น ความว้าวุ่นอันใดจงไกลหนี ฝากสายลมพัดผ่านขานวจี ให้คนดีสุขสันต์ทุกวันวาร วอนลมพลิ้วโอบกวัดขจัดหนาว เปรียบดั่งคราวสดชื่นในคืนหวาน อารมณ์ฝันบรรเจิดเพริด.ตระการ ดุจประสานสายสวาทมิขาดใย แล้วพบกันเรื่องร้อนตอนลาพัก บรรยายรักร่วมจิตพิสมัย สร้างตำนานไขถามถึงความนัย สองหัวใจแนบชิดสนิทนาน... แล้วพบกันในการเขียนครั้งหน้า.. ลาพักร้อนนอนหนาวที่ราวฟ้า......
13 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 297762
ถ้าอ่อนหัด ฉันคง จะอ่อนกว่า อัลมิราเก่งจริงจ้า ไม่กล้าเปรียบ ถึงตกยุค หมดหมุข มิอาจเทียบ ด้วยยังเฉียบ และบาดคม ชมคำกลอน จะถ่อมตัวไปใย ละน้องจ๋า คนอ่อนกว่า ยังโผล่หน้ากันสลอน เพราะนิยม ชมชอบ ในบทกลอน ถึงอ่อน เก่งอย่างไร ก็ขอชม (เป็นกำลังใจให้คุณและทุกคน)
13 กรกฎาคม 2547 20:00 น. - comment id 297788
คับทรวงในหรือว่าที่กวีหญิง ใจไม่นิ่งลอยไปใช่ไหมหนอ หรือว่าห่วง...ที่เขา..ไม่มารอ เลยนึกท้อสารพัด.เลยขัดใจ๚ะ๛ size>
13 กรกฎาคม 2547 20:31 น. - comment id 297807
ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณกล่าว ที่อื้อฉาวส่วนมากเพราะปากเหม็น คำก็ด่าสองคำด่าทั้งเช้าเย็น เอ่ยครั้งใดต้องเน้นให้เจ็บทรวง ถ้าปากเก่งลองเพ่งเป็นนักร้อง ได้มาลัยมาคล้องได้ของหวง แฟนคนอื่นแย่งมาเป็นคู่ควง เจอเมียหลวงต้องหลบอย่าพบกัน หนุ่มฝรั่งโฆษณาเพื่อหาคู่ พินิจดูคล้ายบ้าเรื่องอาถรรพ์ ข้อแม้ให้หญิงสาวต้องถอนฟัน หมดปากนั้นฟันปลอมจึงยอมคบ ทำการงานเดี๋ยวนี้ต้องมีนาย ขึ้นขั้นได้ลูกน้องต้องประจบ ปากแคล่วคล่องเอาใจไหว้นอบนบ ถ้ายอมให้นายซบ..สองขั้นเลย. อิอิ เก่งแต่ปากดีนักเก่งอย่างไหนล่ะ อิอิ
13 กรกฎาคม 2547 20:59 น. - comment id 297827
ฉันคงโง่ไปเองเลยเคว้งคว้าง ทนอ้างว้างพร่ำเรียนเขียนอักษร ไร้นักปราญช์ฉลาดรู้เป็นครูกลอน มาเพียรสอนขับขานงานกวี ครั้นบางทีนั่งขมวดปวดหัวคิ้ว นิ่งหน้านิ่วอิดออดให้ทอดถอน จึงต้องมาหาเขาเพื่อเว้าวอน ช่วยมาสอนเป็นมาดดังปราญช์เอย @@@@@@@@@@@@@@ สื่อความนัย ได้โดนใจครับ
13 กรกฎาคม 2547 21:06 น. - comment id 297832
...มาแนะนำกันตรึมเลย... .. ..เลยแอบมาเก็บตกหน่อยค่ะ.. ..
13 กรกฎาคม 2547 22:03 น. - comment id 297867
ประกาศตน คนอ่อนหัด มากนักนี่ ต้องโดนดี สอนฟรี เข้าจนได้ เป็นนิทาน อุทาหรณ์ สอนเตือนใจ เขียนอะไร ไม่ขัดเกลา เข้าเนื้อตน ชัยชนะคงไม่อาจเอื้อมไปกล่าวเรื่องกานท์กลอน แต่จะบอกสอน แค่เรื่องเดียว (อภัย) งานนี้ถ้าโกรธให้ ถือว่าบทเรียนบทที่หนึ่งสอบไม่ผ่าน ยังไงก็อย่าให้ประเด็นวุ่นเดือดร้อนถึงท้าวมาลีวราชเลยครับ
13 กรกฎาคม 2547 23:42 น. - comment id 297956
พ่อนักกลอนช่างฝันคนนั้นก้อมา โห...เข้าใยไหมเรียกหามาจนได้ ขอออย่าลืมพ่ออย่าหลงอย่าปลงใจ จุดความฝันงานใหม่ให้อัลมิตรา เห็นเธอวุ่น วุ่นวายตะกายจิต ใยไหมคิดติดอะไรใจเธอหนา อ๋อ..เพื่อนคงไม่มาเยือนหลายเพลา อัลมิตราเธอเลย5555ซะไม่มี.... จะตื๊บเค้ามั๊ยอ่ะแม่นักกลอน เค้าจะอ้อนล่ะน่ะแม่โฉมศรี จะปรนนิบัติมิให้ขัดจะพัดวี เพื่อฤดีแม่นี้มีคำกลอน.... ***ฮาโหล 12345
13 กรกฎาคม 2547 23:45 น. - comment id 297957
แฮะๆๆๆขนาดยอดนักกลอนหญิงบ่นแล้วใครฤาจะกล้า อิอิ แก้วประเสริฐ.
14 กรกฎาคม 2547 00:15 น. - comment id 297966
หากฉลาดขนาดนี้ไม่ดีแล้ว ก็คงต้องคลาดแคลวแล้วพี่จ๋า เพราะว่าน้องหรือใครคงไม่กล้า จะสอนให้หรอกหนาพี่คนดี *-*สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง เขียนอีกนะค่ะ แนวอกหักสักครั้งก็ได้ค่ะ ถือว่าตามคำขอของผู้หญิงไร้เงานะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 00:37 น. - comment id 297980
ถ้าคุณอมิตราหมดเรื่องเขียน คนหัดเขียนอย่างเรา คงต้องถอดใจเนอะคะ ...อิ.อิ.. นอนหลับซักเต็มตื่น หันกลับมาอีกครั้ง พบเพื่อนผองหน้าใส...ทักทายกันกลมเลยจ้า... ....................................................................... .
14 กรกฎาคม 2547 00:40 น. - comment id 297982
ถ้าคุณอมิตราหมดเรื่องเขียน คนหัดเขียนอย่างเรา คงต้องถอดใจเนอะคะ ...อิ.อิ.. นอนหลับซักเต็มตื่น หันกลับมาอีกครั้ง พบเพื่อนผองหน้าใส...ทักทายกันกลมเลยจ้า... ....................................................................... .
14 กรกฎาคม 2547 13:35 น. - comment id 298227
คุณรดา .. ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้อัลมิตราฝืดๆชอบกล แต่ถ้ามีเวลาก็ไม่เคยละโอกาสที่จะย่องเข้ามาอ่านค่ะ เจอหลายๆสถานการณ์หลากอารมณ์ ก็ได้แต่พิจารณาว่าอะไรกันหนอที่เป็นเหตุ ที่แท้ก็เรื่องวุ่นๆของใจนี่เอง เห็นเขาเขียนคำเหน็บเจ็บทรวงแท้ จึงตีแผ่บทกวีที่ขานไข ภาษากลอนย้อนจิตหากคิดไป จะเป็นภัยเพราะปากหากเพี้ยนจัง ยัยไหม .. อารมณ์ไหนหนอ เห็นก๊ากๆ หลายก๊ากแล้ว ก็บอกแล้วว่าอ่อนหัดแถมขัดสน ในกลอนกลหัวตื้อคือเด๋อด๋า ใช่เป็นยอดแห่งกวีศรีพารา อัลมิตราจนมุมกลุ้มใจจริง คุณ ม.ปณิธาน .. ขอบคุณค่ะ ที่ส่งกำลังใจให้ โอลิมปิคปีนี้ไทยคงได้เหรียญทองมาอีกแยะ ค่ะ ไอซ์ .. เรื่องอะไรดีน๊า อ่อนใจน่ะอ่อน แต่อ่อนอก น่ะ 555 ยังไม่อ่อนจ๊ะ คุณฟ้าใหม่ .. ลาพักร้อนนอนหนาวที่ราวฟ้า .. อื้อ ! คำนี้ไพเราะค่ะ ได้หัวเรื่องมาแล้ว จะลองคิดพล๊อตเขียนค่ะ แม้อ่อนหัดก็จะหัดจนกล้าแกร่ง แล้วสำแดงวาดฝันปั้นอักษร ลาพักร้อนนอนหนาวคราวบนตอน แอบไปอ้อนฟ้าใหม่ใจระเริง คุณSandsum.. ขอบคุณมากค่ะ เพราะสุดท้อเหลือใจในคำเขียน แม้พากเพียรเท่าใดให้ขัดสน จะค้นคิดร้อยกรองทำนองกล ก็วกวนเสียจริงที่อิงกานท์ คุณโรเบิรต์ ทิงนองนอย .. ขอบคุณมากค่ะ โอ้ใจเอยลอยไปที่ไหนหนอ ปล่อยคนรอให้เก้อละเมอหา ครั้นจะเขียนคำพร่ำย้ำพรรณา ก็ประหม่าเขียนไม่ออกบอกตามตรง ( เดี๋ยวมีต่อ โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ..)
14 กรกฎาคม 2547 16:51 น. - comment id 298291
เป็นคนโง่ไม่มีที่สิ้นสุด จุดกำหนดของชีวิตอยู่ตรงไหน ได้แต่ดำน้ำแหวกว่ายไป มองใครใครล้วนแต่ด้วยปัญญา
15 กรกฎาคม 2547 07:41 น. - comment id 298653
อรุณสวัสดิ์... เป็นอะไร ใครทำอะไรให้ต้องเศร้าต้องโกรธหรือ.. เศร้าได้แต่..อย่าท้อนะเราอีกหนึ่งคนที่คอยเป็นกำลังใจให้นะ...นะ..
15 กรกฎาคม 2547 09:32 น. - comment id 298712
คุณฤกษ์ ... เลขกับปากหากจับสลับที่ คงแปลกดีในนิยามตามสรรหา ปากเป็นโทโอ้โหโม้พรรณา เลขเป็นเอกแทบบ้าค่าสมการ คุณเรไร .. ดูเหมือนคนจนแต้มแซมบ้าใบ้ เขียนกลอนไปอ่อนหัดเหมือนขัดสน มาทบทวนหวนคำย้ำชอบกล เหมือนคนบ่นผู้เดียวเปลี่ยวใจจัง คุณกุ้ง .. แหะ แหะ ก็แบบว่าบ่นนิดๆหน่อยๆ กลอนฝืดค่ะ หมู่นี้ต้องหยอดน้ำมันสักนิด คุณชัยชนะ .. อยากสอนอัลมิตราเรื่องอะไรคะ ที่บอกว่าจะสอนแค่เรื่องเดียว ..พร้อมเรียนแล้วค่ะ คุณพร้อมสอนหรือยังคะ ส่วนเรื่องที่ประเมินไว้ก่อนว่า อัลมิตราจะโกรธ ตอบได้ทันทีเลยค่ะ ว่า ..ไม่โกรธดอก .. เราเป็นเพื่อนกันนี่นา ประสบการณ์สั่งสมบ่มชีวิต ถูกหรือผิดลองไปใจกล้าแกร่ง แม้พลาดพลั้งเสียท่าว่าหมดแรง แต่ก็แสร้งยิ้มชื่นมิขื่นทรวง คุณแก้วประเสริฐ .. อืมม บ่แม่นนักกลอนหญิง อยากเป็นลิงที่เร่ร่อนจังค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ ใช่ว่าสูงเทียมฟ้าเมฆาสอย ติดปีกลอยสง่างามตามขานไข หากแต่ต่ำต้อยจิตพินิจนัย รู้แก่ใจว่าอ่อนจึงอ้อนคำ คุณลี่ .. อื้อ นอนหลับสักตื่น แล้วคงจะดีค่ะ เดี๋ยวจะไปพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้าค่ะ คุณดินสอ .. :) วันก่อนพี่อัลฯเป็นลาโง่ คิดแล้วก็ขำ หลายคนเป็นห่วงกันเชียว ค่ะ คุณ :) .. ป่าวเลยค่ะ ไม่มีเรื่องราวใดที่ทำให้ขุ่นใจค่ะ เมื่อคืนนี้ไม่ว่างเข้ามาตอบเพื่อนๆ ตอนนี้พอจะปลีกเวลาได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจ ไว้อัลมิตราจะเขียนกลอนให้อ่านอีกนะคะ
15 กรกฎาคม 2547 11:24 น. - comment id 298757
:)
15 กรกฎาคม 2547 17:30 น. - comment id 299013
แน๊ จับได้แล้ว คุณทักทาย
17 กรกฎาคม 2547 08:20 น. - comment id 299717
ปราชญ์.คงอยู่ที่ใจ เขียนไป..ใช้ใจขีด กำหนด..บทชีวิต ลิขิต..ภาษา..ค่างาน .......................................... งานคุณถ้าใครเข้ามาอ่าน ก็เป็นความรู้..มากมายแล้ว นี่แหละปราชญ์ตัวจริง ..........................................
3 ตุลาคม 2547 22:40 น. - comment id 343387
ขอบคุณค่ะ คุณmagic :)