..๏ อ่อนหัด

อัลมิตรา


..๏ จะเขียนกลอนเหตุใดใจติดขัด
เหมือนอ่อนหัดตัวเราเขลาจริงเหวย
คิดร่ายโคลงโยงกลอนอ้อนอย่างเคย
ก็ดันเชยล้าสมัยไม่นิยม
ครั้นหยิบยกความเห็นประเด็นวุ่น
โจทก์อาจขุ่นเคืองใจไม่เหมาะสม
ถ้างั้นเราจะเขียนกลอนตอนระทม
รักคุดขม แหม ! คงดีนี่กระไร
เก่งแต่ปาก..หากลองเขียนเพี้ยนทุกครั้ง
จึงมานั่งครุ่นคิดจิตสงสัย
เออ ! นี่เราหมดมุขตกยุคไป
เค้นเท่าใดก็มิเป็นเช่นคำกลอน
หัวขี้เท่ออย่างเราเศร้าใจหนอ
ชักเริ่มท้อมิกล้าฝันปั้นอักษร
จะมีไหมใครก็ได้ใคร่วิงวอน
ช่วยสั่งสอนให้ฉลาดดุจปราชญ์เอย ๚ะ๛  
				
comments powered by Disqus
  • รดา

    13 กรกฎาคม 2547 15:42 น. - comment id 297684

    
    เก่งแต่ปาก..หากลองเขียนเพี้ยนทุกครั้ง
    จึงมานั่งครุ่นคิดจิตสงสัย
    เออ ! ทนอ่านนี่มัน กลอนอะไร
    อ่านเท่าใดก็มิเป็นเช่นคำกลอน
    
    ขอแปลงคำนิดนึงนะคะ อิอิ 
    พวกเก่งแต่ปากเนี่ยมันน่าเบื่อเนอะคุณอัลมิตรา
    แทนที่จะเอาเวลามาสรรค์สร้างงานดีๆ ...เฮ้อ!
  • ใยไหม

    13 กรกฎาคม 2547 15:42 น. - comment id 297686

    5555
    
    เป็นไปได้หรือไรไงกันเหวย!!!
    อัลมิตราทรามเชยเผยว่าขม
    คิดไม่ออกกลอนกานต์หวานภิรมย์
    นั่งตรอมตรมอมแต่ยิ้มจิ้มปากกา
    
    โถ...อกหักรักคุดเขียนไม่ไหว
    เฮ้อ!!!จะไปเขียนอะไรไม่ได้หนา
    เอานี่มะ???รักเพี้ยนไปไงพี่ยา
    หรือว่า...จะเอาเขามหาชัย  (555ดีป่ะ)
    
    ไม่ใช่ปราญช์ซะด้วยช่วยมันยาก
    สงกะสัยใครกัน...นั้นช่วยได้
    พ่อนักกลอนช่างฝันคนนั้นไง?
    มาสิมา...ช่วยเติมใจอัลมิตรา
    
    5555  เค้ามะรู้เรื่องนากลอนมานพาไปอ่ะ...
    
  • ม.ปณิธาน

    13 กรกฎาคม 2547 18:01 น. - comment id 297736

    ไม่จริงเลยแค่ผมอ่านงานชิ้นนี้ก็รู้ว่าคุณมีดี มีไอเดียที่จะเขียนอะไรได้อีกเยอะ จริงไหมครับ ;)
  • idaho

    13 กรกฎาคม 2547 18:20 น. - comment id 297749

    อ่อนอกอ่อนใจจริง  .เรื่องไรอะ
  • ฟ้าใหม่

    13 กรกฎาคม 2547 18:48 น. - comment id 297758

    สงสัยเจ้าจอมกระหม่อมใจ
    มีอะไรติดขัดสัมผัสฝัน
    จึงไม่อาจเรียงร้อยถ้อยรำพัน
    ร่วมรังสรรค์ชื่นบานงานกวี
    
    แม้เพียงน้อยหนึ่งในที่ใจขุ่น
    ความว้าวุ่นอันใดจงไกลหนี
    ฝากสายลมพัดผ่านขานวจี
    ให้คนดีสุขสันต์ทุกวันวาร
    
    วอนลมพลิ้วโอบกวัดขจัดหนาว
    เปรียบดั่งคราวสดชื่นในคืนหวาน
    อารมณ์ฝันบรรเจิดเพริด.ตระการ
    ดุจประสานสายสวาทมิขาดใย
    
    แล้วพบกันเรื่องร้อนตอนลาพัก
    บรรยายรักร่วมจิตพิสมัย
    สร้างตำนานไขถามถึงความนัย
    สองหัวใจแนบชิดสนิทนาน...
    
    แล้วพบกันในการเขียนครั้งหน้า..
    ลาพักร้อนนอนหนาวที่ราวฟ้า......
  • Sandsun..........^o^..................

    13 กรกฎาคม 2547 18:59 น. - comment id 297762

    ถ้าอ่อนหัด  ฉันคง   จะอ่อนกว่า
    อัลมิราเก่งจริงจ้า  ไม่กล้าเปรียบ
    ถึงตกยุค หมดหมุข มิอาจเทียบ
    ด้วยยังเฉียบ และบาดคม ชมคำกลอน
    
    จะถ่อมตัวไปใย ละน้องจ๋า
    คนอ่อนกว่า ยังโผล่หน้ากันสลอน
    เพราะนิยม ชมชอบ ในบทกลอน
    ถึงอ่อน เก่งอย่างไร ก็ขอชม
    
    (เป็นกำลังใจให้คุณและทุกคน)
    
    
    
    
  • Robert TingNongNoi

    13 กรกฎาคม 2547 20:00 น. - comment id 297788

    
    คับทรวงในหรือว่าที่กวีหญิง
    ใจไม่นิ่งลอยไปใช่ไหมหนอ
    หรือว่าห่วง...ที่เขา..ไม่มารอ
    เลยนึกท้อสารพัด.เลยขัดใจ๚ะ๛
    
    size>
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    13 กรกฎาคม 2547 20:31 น. - comment id 297807

    ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณกล่าว
    ที่อื้อฉาวส่วนมากเพราะปากเหม็น
    คำก็ด่าสองคำด่าทั้งเช้าเย็น
    เอ่ยครั้งใดต้องเน้นให้เจ็บทรวง
    
    ถ้าปากเก่งลองเพ่งเป็นนักร้อง
    ได้มาลัยมาคล้องได้ของหวง
    แฟนคนอื่นแย่งมาเป็นคู่ควง
    เจอเมียหลวงต้องหลบอย่าพบกัน
    
    หนุ่มฝรั่งโฆษณาเพื่อหาคู่
    พินิจดูคล้ายบ้าเรื่องอาถรรพ์
    ข้อแม้ให้หญิงสาวต้องถอนฟัน
    หมดปากนั้นฟันปลอมจึงยอมคบ
    
    ทำการงานเดี๋ยวนี้ต้องมีนาย
    ขึ้นขั้นได้ลูกน้องต้องประจบ
    ปากแคล่วคล่องเอาใจไหว้นอบนบ
    ถ้ายอมให้นายซบ..สองขั้นเลย.
    
    อิอิ เก่งแต่ปากดีนักเก่งอย่างไหนล่ะ อิอิ
  • เรไร

    13 กรกฎาคม 2547 20:59 น. - comment id 297827

    ฉันคงโง่ไปเองเลยเคว้งคว้าง
    ทนอ้างว้างพร่ำเรียนเขียนอักษร
    ไร้นักปราญช์ฉลาดรู้เป็นครูกลอน
    มาเพียรสอนขับขานงานกวี
    
    ครั้นบางทีนั่งขมวดปวดหัวคิ้ว
    นิ่งหน้านิ่วอิดออดให้ทอดถอน
    จึงต้องมาหาเขาเพื่อเว้าวอน
    ช่วยมาสอนเป็นมาดดังปราญช์เอย
    
    @@@@@@@@@@@@@@
    
    สื่อความนัย ได้โดนใจครับ
    
  • กุ้งหนามแดง

    13 กรกฎาคม 2547 21:06 น. - comment id 297832

    ...มาแนะนำกันตรึมเลย...
    ..
    ..เลยแอบมาเก็บตกหน่อยค่ะ..
    ..
  • ชัยชนะ

    13 กรกฎาคม 2547 22:03 น. - comment id 297867

    ประกาศตน คนอ่อนหัด มากนักนี่
    ต้องโดนดี สอนฟรี เข้าจนได้
    เป็นนิทาน อุทาหรณ์ สอนเตือนใจ
    เขียนอะไร ไม่ขัดเกลา เข้าเนื้อตน
    
    ชัยชนะคงไม่อาจเอื้อมไปกล่าวเรื่องกานท์กลอน
    แต่จะบอกสอน แค่เรื่องเดียว
    
    (อภัย)
    
    งานนี้ถ้าโกรธให้ ถือว่าบทเรียนบทที่หนึ่งสอบไม่ผ่าน
    ยังไงก็อย่าให้ประเด็นวุ่นเดือดร้อนถึงท้าวมาลีวราชเลยครับ
  • ใยไหม

    13 กรกฎาคม 2547 23:42 น. - comment id 297956

    พ่อนักกลอนช่างฝันคนนั้นก้อมา
    โห...เข้าใยไหมเรียกหามาจนได้
    ขอออย่าลืมพ่ออย่าหลงอย่าปลงใจ
    จุดความฝันงานใหม่ให้อัลมิตรา
    
    เห็นเธอวุ่น  วุ่นวายตะกายจิต
    ใยไหมคิดติดอะไรใจเธอหนา
    อ๋อ..เพื่อนคงไม่มาเยือนหลายเพลา
    อัลมิตราเธอเลย5555ซะไม่มี....
    
    จะตื๊บเค้ามั๊ยอ่ะแม่นักกลอน
    เค้าจะอ้อนล่ะน่ะแม่โฉมศรี
    จะปรนนิบัติมิให้ขัดจะพัดวี
    เพื่อฤดีแม่นี้มีคำกลอน....
    
    ***ฮาโหล    12345  
    
  • แก้วประเสริฐ รหัส 6104

    13 กรกฎาคม 2547 23:45 น. - comment id 297957

    แฮะๆๆๆขนาดยอดนักกลอนหญิงบ่นแล้วใครฤาจะกล้า  อิอิ
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 กรกฎาคม 2547 00:15 น. - comment id 297966

    หากฉลาดขนาดนี้ไม่ดีแล้ว
    ก็คงต้องคลาดแคลวแล้วพี่จ๋า
    เพราะว่าน้องหรือใครคงไม่กล้า
    จะสอนให้หรอกหนาพี่คนดี
    
    *-*สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง  เขียนอีกนะค่ะ แนวอกหักสักครั้งก็ได้ค่ะ  ถือว่าตามคำขอของผู้หญิงไร้เงานะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ*-*
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    14 กรกฎาคม 2547 00:37 น. - comment id 297980

    ถ้าคุณอมิตราหมดเรื่องเขียน
    คนหัดเขียนอย่างเรา คงต้องถอดใจเนอะคะ  ...อิ.อิ..
    
    นอนหลับซักเต็มตื่น  หันกลับมาอีกครั้ง
    พบเพื่อนผองหน้าใส...ทักทายกันกลมเลยจ้า...
    .......................................................................
    .
    
    
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    14 กรกฎาคม 2547 00:40 น. - comment id 297982

    ถ้าคุณอมิตราหมดเรื่องเขียน
    คนหัดเขียนอย่างเรา คงต้องถอดใจเนอะคะ  ...อิ.อิ..
    
    นอนหลับซักเต็มตื่น  หันกลับมาอีกครั้ง
    พบเพื่อนผองหน้าใส...ทักทายกันกลมเลยจ้า...
    .......................................................................
    .
    
    
  • อัลมิตรา

    14 กรกฎาคม 2547 13:35 น. - comment id 298227

    คุณรดา .. ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้อัลมิตราฝืดๆชอบกล แต่ถ้ามีเวลาก็ไม่เคยละโอกาสที่จะย่องเข้ามาอ่านค่ะ
     เจอหลายๆสถานการณ์หลากอารมณ์ ก็ได้แต่พิจารณาว่าอะไรกันหนอที่เป็นเหตุ ที่แท้ก็เรื่องวุ่นๆของใจนี่เอง
    
    เห็นเขาเขียนคำเหน็บเจ็บทรวงแท้
    จึงตีแผ่บทกวีที่ขานไข
    ภาษากลอนย้อนจิตหากคิดไป
    จะเป็นภัยเพราะปากหากเพี้ยนจัง
    
    ยัยไหม .. อารมณ์ไหนหนอ เห็นก๊ากๆ หลายก๊ากแล้ว
    
    ก็บอกแล้วว่าอ่อนหัดแถมขัดสน
    ในกลอนกลหัวตื้อคือเด๋อด๋า
    ใช่เป็นยอดแห่งกวีศรีพารา
    อัลมิตราจนมุมกลุ้มใจจริง
    
    คุณ ม.ปณิธาน .. ขอบคุณค่ะ ที่ส่งกำลังใจให้ โอลิมปิคปีนี้ไทยคงได้เหรียญทองมาอีกแยะ ค่ะ
    
    ไอซ์ .. เรื่องอะไรดีน๊า อ่อนใจน่ะอ่อน แต่อ่อนอก น่ะ 555 ยังไม่อ่อนจ๊ะ
    
    คุณฟ้าใหม่ .. ลาพักร้อนนอนหนาวที่ราวฟ้า .. อื้อ ! คำนี้ไพเราะค่ะ ได้หัวเรื่องมาแล้ว จะลองคิดพล๊อตเขียนค่ะ
    
    แม้อ่อนหัดก็จะหัดจนกล้าแกร่ง
    แล้วสำแดงวาดฝันปั้นอักษร
    ลาพักร้อนนอนหนาวคราวบนตอน
    แอบไปอ้อนฟ้าใหม่ใจระเริง
    
    คุณSandsum.. ขอบคุณมากค่ะ
    
    เพราะสุดท้อเหลือใจในคำเขียน
    แม้พากเพียรเท่าใดให้ขัดสน
    จะค้นคิดร้อยกรองทำนองกล
    ก็วกวนเสียจริงที่อิงกานท์
    
    คุณโรเบิรต์ ทิงนองนอย .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    โอ้ใจเอยลอยไปที่ไหนหนอ
    ปล่อยคนรอให้เก้อละเมอหา
    ครั้นจะเขียนคำพร่ำย้ำพรรณา
    ก็ประหม่าเขียนไม่ออกบอกตามตรง
    
    
    ( เดี๋ยวมีต่อ โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ..)
  • ดินสอ

    14 กรกฎาคม 2547 16:51 น. - comment id 298291

    เป็นคนโง่ไม่มีที่สิ้นสุด
    จุดกำหนดของชีวิตอยู่ตรงไหน
    ได้แต่ดำน้ำแหวกว่ายไป
    มองใครใครล้วนแต่ด้วยปัญญา
    
  • :)

    15 กรกฎาคม 2547 07:41 น. - comment id 298653

    อรุณสวัสดิ์...
    
    เป็นอะไร ใครทำอะไรให้ต้องเศร้าต้องโกรธหรือ..
    
    เศร้าได้แต่..อย่าท้อนะเราอีกหนึ่งคนที่คอยเป็นกำลังใจให้นะ...นะ..
  • อัลมิตรา

    15 กรกฎาคม 2547 09:32 น. - comment id 298712

    คุณฤกษ์ ... 
    
    เลขกับปากหากจับสลับที่
    คงแปลกดีในนิยามตามสรรหา
    ปากเป็นโทโอ้โหโม้พรรณา
    เลขเป็นเอกแทบบ้าค่าสมการ
    
    คุณเรไร ..
    
    ดูเหมือนคนจนแต้มแซมบ้าใบ้
    เขียนกลอนไปอ่อนหัดเหมือนขัดสน
    มาทบทวนหวนคำย้ำชอบกล
    เหมือนคนบ่นผู้เดียวเปลี่ยวใจจัง
    
    คุณกุ้ง .. แหะ แหะ ก็แบบว่าบ่นนิดๆหน่อยๆ กลอนฝืดค่ะ หมู่นี้ต้องหยอดน้ำมันสักนิด
    
    คุณชัยชนะ .. อยากสอนอัลมิตราเรื่องอะไรคะ ที่บอกว่าจะสอนแค่เรื่องเดียว ..พร้อมเรียนแล้วค่ะ คุณพร้อมสอนหรือยังคะ ส่วนเรื่องที่ประเมินไว้ก่อนว่า อัลมิตราจะโกรธ ตอบได้ทันทีเลยค่ะ ว่า ..ไม่โกรธดอก .. เราเป็นเพื่อนกันนี่นา
    
    ประสบการณ์สั่งสมบ่มชีวิต
    ถูกหรือผิดลองไปใจกล้าแกร่ง
    แม้พลาดพลั้งเสียท่าว่าหมดแรง
    แต่ก็แสร้งยิ้มชื่นมิขื่นทรวง
    
    คุณแก้วประเสริฐ .. อืมม บ่แม่นนักกลอนหญิง อยากเป็นลิงที่เร่ร่อนจังค่ะ
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    ใช่ว่าสูงเทียมฟ้าเมฆาสอย
    ติดปีกลอยสง่างามตามขานไข
    หากแต่ต่ำต้อยจิตพินิจนัย
    รู้แก่ใจว่าอ่อนจึงอ้อนคำ
    
    คุณลี่ .. อื้อ นอนหลับสักตื่น แล้วคงจะดีค่ะ เดี๋ยวจะไปพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้าค่ะ
    
    คุณดินสอ .. :) วันก่อนพี่อัลฯเป็นลาโง่ คิดแล้วก็ขำ หลายคนเป็นห่วงกันเชียว ค่ะ
    
    คุณ :)  .. ป่าวเลยค่ะ ไม่มีเรื่องราวใดที่ทำให้ขุ่นใจค่ะ เมื่อคืนนี้ไม่ว่างเข้ามาตอบเพื่อนๆ ตอนนี้พอจะปลีกเวลาได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจ ไว้อัลมิตราจะเขียนกลอนให้อ่านอีกนะคะ
    
  • :)

    15 กรกฎาคม 2547 11:24 น. - comment id 298757

    :)  
    
  • อัลมิตรา

    15 กรกฎาคม 2547 17:30 น. - comment id 299013

    แน๊ จับได้แล้ว คุณทักทาย
  • magic

    17 กรกฎาคม 2547 08:20 น. - comment id 299717

    ปราชญ์.คงอยู่ที่ใจ
    เขียนไป..ใช้ใจขีด
    กำหนด..บทชีวิต
    ลิขิต..ภาษา..ค่างาน
    ..........................................
    งานคุณถ้าใครเข้ามาอ่าน
    ก็เป็นความรู้..มากมายแล้ว
    นี่แหละปราชญ์ตัวจริง
    ..........................................
  • อัลมิตรา

    3 ตุลาคม 2547 22:40 น. - comment id 343387

    ขอบคุณค่ะ คุณmagic   :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน