แล้วเราหล่ะ....ไม่รักหรือ เฮ้อ.! พักนี้..เห็นแต่คน..มีความรัก แนบแน่นนัก..รักเรา..เฝ้าขีดเขียน ต่อกลอนหวาน..อ้อนกัน..หมั่นพากเพียร เธอก็เขียน..ฉันก็ขีด..ฤทธิ์หัวใจ โอ้..พระเจ้า..ความรัก..เป็นเช่นนี้ เสกฤดี..ห่างไกล..ให้เชื่อมได้ หน้าไม่เห็น..เพียงอักษร..อ้อนกันไป โยงเยื่อใย..ด้วยห่วงรัก..อักษรา วาสนา..ฉันน้อยนัก..รักไม่เห็น ใครจะเป็น..เหมือนสื่อ..ถือห่วงหา มาขีดเขียน..เพียรกลอน..ป้อนวาจา หวานหวือหวา..กับฉันบ้าง..จะเป็นไร โอ๊ย..ใครใคร..ที่ไหน..ก็ไม่รัก น้อยใจนัก..รักห่าง..ช่างเฉไฉ มาประท้วง..นิดนิด..สะกิดใจ แล้วเราหล่ะ..ไม่รักหรือไง..ใจด๊ำดำ ................................................................... ใคร ใคร ก็ไม่รักผ๊ม .... คอนเซ๊ปน้องพลับ (ยืมมา อิอิ) ...................................................................
13 กรกฎาคม 2547 02:37 น. - comment id 297468
ผู้ชายดอกไม้ แมลงไหนจะบินมา ชื่นชมดอกไร้ค่า แค่ดอกหญ้าอยู่ริมทาง ผู้ชายดอกไม้ หัวไจก็ไหวหวั่น ยามเห็นเขาไปด้วยกัน ดอกรักนั้นพลันร่วงโรย ผู้ชายดอกไม้ คงแห้งตายตรงนี้ ดอกรักบานทั้งที ไม่มีที่ในแจกัน @@@@@@@@@@@@@@@ เป็นพ่อดอกรักสักวัน @@@@@@@@@@@@@@@
13 กรกฎาคม 2547 07:01 น. - comment id 297490
อย่าน้อยใจไปเลยนะครับยังไงก็ยังมีพวกเราทุกคนที่คอยให้กำลังใจ
13 กรกฎาคม 2547 09:16 น. - comment id 297525
อิอิ ก็ไม่ทราบจะเขียนบอกรักยังไงดีเพราะกลอนจะไม่เข้ากันไม่สอดคล้องกัน เช่นกลอนเรื่องเป็นเด็กกะโปโร นุ่งกระโจมอกเล่นน้ำฝนหกล้มหกลุกหลุดลุ่ยยังงี้จะโพสต์ต่อเป็นกลอนรักก็ยังงง ๆอยู่ที่จริงอยากเขียนมานานแล้วรอจังหวะดีๆรองเขียนหวาน ๆมามั่งจิรับรองคนแย่งกันตรึม อิอิ
13 กรกฎาคม 2547 10:09 น. - comment id 297550
ที่ถามออกไปก็แค่อยากรู้ ว่าที่ฉันทำอยู่มันถูกต้องไหม กับการลบเลือนใครคนหนึ่งออกจากใจ จะต้องทำยังไงช่วยบอกที ไม่ใช่จะมาเรียกร้อง..ความสนใจ แค่อยากรู้เธอทำยังไง...ในวันนี้ ก็เห็นเธอมีความสุขอยู่กับเขาทุกนาที ส่วนตัวฉันคนนี้ยังไม่อาจลืม ไม่ใช่มีแค่คุณนะที่เหงา เมกก็เหงาเช่นคุณ มิใช่มีแต่คุณนะที่ใครๆก็ไม่รัก เมกก็หาคนรักมิได้ ฮืออออออออออเศร้าจัย น้อยใจเป็นเหมือนนะวุ้ยเมก
13 กรกฎาคม 2547 10:22 น. - comment id 297553
ร๊ากกกกคับ
13 กรกฎาคม 2547 12:01 น. - comment id 297594
..เขียนได้หลายแบบดีจัง.. .. ..ต้องปรบมือให้น่ะค่ะ.. ..
13 กรกฎาคม 2547 17:24 น. - comment id 297712
รักคุณหมดหัวใจรู้ไหมเล่า ทั้งที่เราเป็นหญิงยังจริงมั่น มอบความรักให้คนดีนี้เป็นตัน ในทุกวันเวลาและนาที เห็นออดอ้อนออเซาะฉอเลาะหน่อย ทำเป็นกร่อยกับฉันทำหลีกหนี โถที่จริงแล้วไซร้ในฤดี ยังเฝ้ารักเธอนี้ไม่ผันแปร กลอนวันเก่าเราสองยังครองชิด เฝ้าผลิตบทกลอนสอนรักแน่ ด้วยดวงจิตผูกพันมิผันแปร แล้วใยเล่าจะไม่รักเจ้าดวงแดเจ้าดวงใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แหมไม่รักคุณพี่แล้วน้องคนนี้จะไปรักใครที่ไหนหละค่ะ อิอิ*-*
13 กรกฎาคม 2547 20:30 น. - comment id 297804
รักดิคะ.. เรนรัก..พี่เมฯ ..หมดจายย..ย อิอิอิ..