คนว่างเปล่า

ทะเลไม่เคยหลับ

ฉันนั่งอยู่กับความว่างเปล่า
มีความเหงาคอยอยู่เป็นเพื่อน
หยาดน้ำตารินไหลให้ลืมเลือน
ความหลังครั้งนั้นย้ำเตือนวันวาน
คิดถึงเธอ..คนว่างเปล่า
ที่ผ่านมาดั่งเงา..ดังภาพฝัน
ในที่สุดต้องพลัดพรากไปจากกัน
ทิ้งไว้เพียงคืน-วัน..และสัญญา
สุดท้ายก็เหลือฉันคนว่างเปล่า
มีเพียงความเหงาคอยห่วงหา
ทิ้งไว้เพียง..น้ำตา
อยูกับวันเวลาอันเจ็บร้าว..แสนยาวนาน				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    7 กรกฎาคม 2547 11:14 น. - comment id 294374

         
    ดูเหงาจังเลยนะ
          จาก ภูผาไม่เคยตื่น ( เจ้าเก่า )
    
    
    
  • คนเขียนกลอน

    7 กรกฎาคม 2547 15:06 น. - comment id 294486

    วันนี้มาอ่านเจอแต่กลอนเศร้า....
    
    อันคนเศร้ากลอนมันก็ยิ่งเศร้า
    อันคนเหงากลอนมันก็ยิ่งเหงา
    เอาเป็นว่าเปลี่ยนใหม่ดีไหมเรา
    เปลี่ยนความเศร้าความเหงาเป็นคลื้นเคลง
    
    มาแวะเยี่ยมครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 กรกฎาคม 2547 22:42 น. - comment id 294674

    ที่สุดก็เหลือเพียงฉัน
    กับความฝันเคยชิดใกล้
    ที่สุดก็เหลือไว้เพียงไร้ใจ
    ที่ไม่อาจมีใครให้อาทรณ์
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน