แสนอบอุ่น..หนุนหมอนดาว

ทะเลดาว

หมอนนี้..ลายสีฟ้า         ติตรากร
 ขอถักทอเส้นไหมรอบชายหมอน
สีฟ้าอ่อนกรุยชายลายบุหงา
ปักดวงดาวเป็นวิวทั่วทิวฟ้า
ให้หลับตาฝันดีต่อนี้ไป
อย่ากังวลแม้เหนื่อยหรือเมื่อยล้า
พักสายตาพร้อมกับยามหลับไหล
ห่มผ้าห่มละมุนอบอุ่นใจ
โอบกอดไว้จนพรุ่งถึงรุ่งเช้า
จะได้รับไออุ่นยามหนุนหมอน
ที่สะท้อนลายปักสลักเสลา
บรรจงคัดขึ้นลายด้วยด้ายเนา
เดินเส้นเงาลายผ้าสีฟ้าคราม
ให้เหมือนกับเส้นสายของลายผ้า
มีดาราเลขคี่วันที่สาม
เดือนมีนาเจิดจ้าสง่างาม
เพึ่อติดตามเคียงข้างปรางฤดี
ประดับดาวอักษรากุมภาพันธ์
เลขคู่กันวันที่ยี่สิบสี่
เป็นลายดาวขาวฟ้ายามราตรี
ปักไว้ที่ชายหมอนที่นอนหนุน
มือผู้ชายลายถักปักไม่สวย
แต่เพราะด้วยจริงใจมอบไออุ่น
งานถักร้อยผู้ชายนั้นไม่คุ้น
แต่ละมุนเต็มใจมอบให้เธอ  
แสนอบอุ่น..หนุนหมอนดาว         ทะเลดาว
 ดาวเด่นงาม...ประดับฟ้า...ยามราตรี
ระยิบแสง...แห่งความดี...มิเว้นว่าง 
ปลอบชีวัน...สรรพสิ่ง...ซึ่งเคว้งคว้าง
มหาสมุทรในน้ำค้าง... กลางนภา
 คนดี...ที่แสนรัก
สองมือปัก...ถักร้อยไหม...ตามลายผ้า
ประดิษฐ์งาน...การเรือนงาม...ดั่งเรียนมา
เลือกสีฟ้า...ลายบุหงา...มากรุยชาย
       
ปักบุหงา...มาให้เห็น...เป็นตัวแทน
มวลดอกไม้...ทั่วทั้งแดน...แสนสดใส
หอมกลิ่นกรุ่น...อบอวลทั่ว...ทุกห้องใจ
จากเส้นด้าย...ด้วยมือชาย...ปักถักทอ
สีสวยงาม...วันที่สาม...เดือนมีนา
เดินเส้นเงา...บนลายผ้า...งามจริงหนอ
ยี่สิบสี่...กุมพาพันธ์...ขวัญละออ 
ปักเคียงกัน...ดั่งเคล้าคลอ...มิยอมไกล
ปักดวงดาว...ระวิบไหว...ไว้บนหมอน      
เพื่อยามนอน...คุยกับดาว...ได้ใช่ไหม
ชื่นใจนัก...จักแนบแก้ม...ทุกคืนไป
จะถามนิด...คิดถึงไหม...ในก่อนนอน
จะกระซิบ...บอกเบาเบา...ดาวน่ารัก
กระซิบจาก...เสียงดวงใจ...ใช่ออดอ้อน
กระซิบเย้า... ดาวคนดี...ที่แสนงอน
ก่อนหลับตา...เพื่อพักผ่อน...บนหมอนดาว
ในยามนี้...ไม่มีแล้ว...ความเหนื่อยล้า
พร้อมซุกหน้า...บนหมอนผ้า...ลายฟ้าขาว
ขอบคุณนัก...สองมือปัก...จากดวงดาว 
อบอุ่นราว...ดาวโอบกอด...ตลอดคืน.......