วันนี้ของเราอาจจากไปเหมือนกระแสลมวูบวาบ ที่พัดผ่านใบหน้าเราไป พรากความวัยเยาว์ไป แล้วมอบความกร้าวกล้ามาทดแทน เราเติบโตไปพร้อมๆกัน พร้อมกับการสูญสิ้นและการได้มาทดแทน ต้นไม้ใหญ่ถูกโค่นลง สรรพสิ่งถูกพัฒนา มีอะไรหมดสิ้นไปพร้อมๆกับที่เราสร้างเมืองใหญ่โต เราสร้างงานในแต่ละวันเพื่อให้เราเติบใหญ่ แล้วเสียอะไรไปบ้าง คุกคามอะไรโดยไม่รู้ตัว เราคุกคามความงามที่มีอยู่แล้วโดยแท้ กลับลุ่มหลงความงามที่เราสร้าง สร้าง สร้าง ความงามที่เป็นเพียงซากเมื่อความดับสูญมาถึง ความดับสูญที่เกิดจากการไม่อาจรักษาความงามแท้ไว้ได้ ก่อนเข้าบ้านเคาะดินออกจากรองเท้า แล้วล้างเท้า ล้างมือให้เกลี้ยงเกลา ปล่อยบางอย่างที่ติดตัวเรามาออกไป ให้มันกลับคืนไปบ้าง
sivadee 30 มิ.ย. 2547 18:39 น. - ID 56237 
775
1
0
30 มิถุนายน 2547 20:22 น. - comment id 291752
สบายใจดีคับ
1 กรกฎาคม 2547 04:03 น. - comment id 291843
คืน
1 กรกฎาคม 2547 08:54 น. - comment id 291864
ถ้ายังงั้นก็ให้มันผ่านไปเถอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
