เธอจะรู้บ้างไหม ฉันใส่ใจเธอนักหนา คิดถึงว่าจะมา ก็กลับว่า เพิกเฉยไป สิ่งหนึ่งอยากจะบอก ห่วงใยออกมาจากใจ คิดถึงแล้วทำไม ขอเก็บไว้ในใจตน วันนึงก็คงรู้ ไม่ใช่อยู่ ก็เฉยตน บาดเจ็บในใจตน ในกมล ผ้านได้ จะกลับมา รัก...รัก เหมือนพี่ เหมือนทุกสิ่ง แต่อย่าหยิ่งนักเลยหนา ตัวเราก็ไม่คี้ ดี มีนา กลับมาหา ว่า เราลืม