....ละอองฝนหยาดโปรยโรยเป็นสาย ละเลื่อมลายวับแววดุจแก้วใส เจือปนหยาดน้ำหมองของสองนัยต์ รินจากใจเมื่อรักห่าง..ร้างแรมลา ....จะไม่มีคนใหม่เหมือนใครบอก จะแกล้งหลอกหัวใจ.ไม่โหยหา จะยอมเก็บความช้ำ.กลืนน้ำตา เธอเอ่ย *ลา*..แค่นั้น.ฉันคงไป ....น้ำตาเคล้าฝนโปรยโรยเป็นสาย อ้อมกอดคลาย..แล้วหรือ.ฤาไฉน กาลเวลา..ผันเปลี่ยนเธอเปลี่ยนไป ลืมหัวใจ..ใครคนหนึ่งซึ่งรักเธอ ...~-~...
29 มิถุนายน 2547 02:21 น. - comment id 291180
ดีจัง ที่กลอนบทนี้มีมาให้อ่านตอนที่ไม่ hurt แล้ว ไม่งั้นต้องร้องไห้โฮหน้าจอคอมพ์แหงๆเลย เขียนได้ดีมากค่ะ ชื่นชมงานมาตลอดนะคะ
29 มิถุนายน 2547 02:41 น. - comment id 291184
โอ๋วๆๆ ใครหนอทำซอมพลอคนสวยลงได้ อิอิ ไปนอนหละนะจ๊ะ แวบๆๆ
29 มิถุนายน 2547 04:12 น. - comment id 291189
อยากจะหลั่งน้ำตาให้รินไหล แต่กลับย้อนเข้าในอกแห้งโหย ละอองฉ่ำใจหม่นฝนหยาดโปรย ดอกรักบานไม่เคยโรยจากใจเรา.. กลอนเธอเศร้าจังนะ
29 มิถุนายน 2547 05:12 น. - comment id 291202
รักแหวกมาพร่างพรมปนสายฝน ร่วงแล้วหล่นคลุมเธอใช่ลาหาย ยามดึกดื่นเคลื่อนคล้อยลอยข้างกาย รักมิหน่ายฝากใจไว้ไกล้เคียง
29 มิถุนายน 2547 06:06 น. - comment id 291214
เศร้าอีกแระ คุณซอมฯ
29 มิถุนายน 2547 07:18 น. - comment id 291230
เรน..อรุณสวัสดิ์ ..พี่พลอ..นะคะ.. บทกวี..เศร้าจังเลยคะ.. ตอนนี้ ..ที่บ้านเรน .. ก็ ..มีสายฝนโปรย.. ..เรน.. ก็ คิดถึง ..พี่ชาย..เหมือนกันคะ.. งานมากมาย ..ที่เอาพี่ชายไป.. เรื่องของผู้ใหญ่ .. ปัญหา ...ภาระ ..มากจัง.. แค่ ..คำนั้น ..ที่ให้..ต้องฟัง.. หัดรู้ระวัง .. เล่น เรียน..หัดเขียน .. ให้ดี..เฮ้อ!! เรน..ขออนุญาตแจม พี่พลอฯ ..นะคะ
29 มิถุนายน 2547 07:58 น. - comment id 291257
ทำไมวันนี้ซอมพลอเศร้า ๆ ไปนะครับ หรือแค่อารมณ์กลอนฮะ...พู่กันมีกำลังใจให้เป็นกะตั๊กเลยนะ
29 มิถุนายน 2547 13:53 น. - comment id 291373
ซึ้งจังเลยครับ.... มาอ่านแล้วใจวูบหายครับ ไพเราะแต่เศร้าจับใจ อ่านกลอนแบบนี้แล้วใจสั่นทุกที.... เป็นกำลังใจให้ครับคุณ...ขอให้เจอสิ่งงดงามเป็นนิรันดร์ครับ จากใจ
29 มิถุนายน 2547 13:55 น. - comment id 291374
ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยได้พบ เมื่อประสบกลอนนี้ดีมกาหลาย แต่งได้ซึ้งกินใจไม่เสื่อมคลาย ขอเป็นเพื่อนได้ไหมขออีกคน กลอนเศร้านะคะ แต่ก็เพราะค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ
29 มิถุนายน 2547 15:07 น. - comment id 291393
แวะมาเยี่ยมนะค่ะ ซอมพลอ
29 มิถุนายน 2547 15:52 น. - comment id 291415
กลอนเพราะมากมายเลยค่ะ ปลาวาฬมาทักทายและเอากำลังใจมาฝากค่ะ
30 มิถุนายน 2547 12:34 น. - comment id 291637
อันน้ำตารินหลั่งด้วยพลั้งเผลอ จึงละเมอเพ้อร่ำคร่ำครวญหา จะกินนอนผ่อนพักไม่สบายอุรา ใจเรียกหาแต่รักนักร่ำไป คิดถึงวันอันเคยมีความสุข แม้นจะลุกเดินนั่งยังหวั่นไหว หัวใจหนอเรียกร้องด้วยร้อนใจ โอ้ไฉนใยรักเจ้าเฝ้าโรยรา. แก้วประเสริฐ. คิดถึงมาก.....ไม่ได้เข้าโพเอ็มมาเลยเจอก็เลยตอบซะเลยนะ.
3 กรกฎาคม 2547 23:22 น. - comment id 292788
..สวัสดีค่ะ....ทุกๆ ท่าน ..ขอบคุณนะคะ...ที่มาทักทายกัน ..~-~..
15 กรกฎาคม 2547 11:06 น. - comment id 298745
ใครคนหนึ่ง....ซึ่งรัก...ฉันเสมอ..... ใจฉันเจอ...รักอื่น...ยังยื่นรัก..... อยากขอบคุณ....ที่ทำให้.....ฉันรู้จัก.... คำว่ารัก...... ที่ไม่หวัง.....รักกลับคืน...
30 กรกฎาคม 2547 23:05 น. - comment id 303133
..สวัสดีค่ะ... ...ขอบคุณ คุณไวด์เบอร์รี่สีชมพูค่ะ... ..~-~..
6 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 307441
ไม่เคยลืมหัวใจที่รักให้ ไม่เคยหักจากลาหรืออาศรัย ด้วยเพราะรักเธอมากอยากบอกกัน แม้กี่วันฉันนั้นยังรักเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ คิดถึงคนแต่งจังเลยค่ะ*-*