๏สองครวญ ตอน๑.แรกรัก.. ๚ น้ำต้มผักชะอมยังชมว่าหวาน๚ หนุ่มขอ.,_,.-:*`` ๏ ด้วยคุณค่าแห่งหัวใจนี้ให้เธอ อาจไม่เลิศ ไม่เลอ ไม่สูงค่า ไร้ธนบัตร..มัดซ้อน....เป็นฟ่อนมา แต่เชื่อว่า...รักเริ่ม.....เติมครบครัน ๚ ........ ๏ ออกปาก ฝากซื่อซื่อ...ประสายาก คงลำบาก...หากจะอยู่...เคียงคู่ฉัน ย้อนมองกรรม...ชั่วซ้ำชาติ...อาจประจัญ จนปัญญา.....หากจาบัลย์....มันไร้เงิน ๚ ........ ๏ มองกรรม...ทำมา..ทุกคราขีด จำกรีด...อดีตฟก...ระหกระเหิน ย่อยยับ...อับจน...บนทางเดิน คนเขาเมิน......เขินขัด....แจ่มชัดใจ ๚ ......... ๏ บุญน้อย.....ร้อยอย่าง....แม่นางเอ๋ย จะชอบ...ชื่นเชย....ฤๅไฉน รักพี่...ก็จนเจ็บ...เหน็บใน ฟันฝ่า....ฤๅไม่....ให้บอกมา ๚ .......... ..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*` ผิดกฎหมายด้วยฤๅ?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-: สาวคิด.,_,.-:*`` ๏ ฟังคำ...พร่ำครวญ...ชวนให้รัก ฟังแล้ว...ยากนัก...หักทีท่า เศรษฐกิจ....เป็นพิษ....คิดหน้าตา จะจนยาก...หนักหนา.....สาธารณ์ ๚ ......... . ๏ ปัญญา...พี่นี้..มีเท่าไหร่ ขอตรวจสอบ...ตอบให้...อาจได้ผ่าน ถามว่าเงิน....มีน้อย...อยู่ในบ้าน พี่จะหา...ให้รับประทาน..ได้อย่างไร...?? ๚ .......... หนุ่ม..คล่อง ๏ นี่..กล้วย..อ้อย...เผือก...มัน...เมล็ดข้าว ถั่ว...มะพร้าว...ต้นชะอม...ใบยอใหญ่ อีกมะม่วง...มะนาว....สะตอไทย รับรองได้...หาให้กิน....สินทวี ๚ .......... ....... ๏ กล้วยนี้พี่จะบวชไว้เต็มหม้อ อ้อยจะคั้น...น้ำรอ...พอหวานพี่ เผือกจะหั่น...ลูกเต๋า...เท่าคำดี มันทั้งนี้ ...ขูดทำแป้ง..แบ่งทำเชื่อม ๚ ......... ๏ เมล็ดข้าวที่เป็นเปลือกเลือกไว้ปลูก ส่วนที่เหลือ...สีจมูก...ให้มันเลื่อม ไว้หุงกิน...ลูกไทย...อย่าได้เอือม น้ำกระเพื่อม.....ข้าวเดือด.....จะเชือดมะพร้าว.. ๚.......... ๏ สมุนไพร...ในสวน...พี่ทวนตำ ครกสากย้ำ.........โขลกเข้า....คอยบ่าว-สาว ผัดกะทิ.......หอมเครื่องเทศ....ดับกลิ่นคาว ไข่ในเล้า.....เคล้าชะอม....ขมชุบไข่ ๚ .......... ๏ เพียงแค่นี้...จำให้ดี...ว่ามีกิน อยู่บ้านสวน....อย่าเดือดดิ้น.....ไปถิ่นไหน พี่หาเลี้ยง....เธอได้แน่...นะนวลใย ข้าว...น้ำพริก...ชะอมไข่....ตักใส่แกง ๚ .......... ๏ เป็นสะไภ้...ชาวสวน...ทวนให้ชัด คาดเข็มขัด...ทองแท้....แน่แช่แป้ง อย่าหลงไหล....สังคมเมือง...เฟื่องแสดง ต้องเสียแรง.....เสียเงิน....เพลินจ่าย...จน ๚......... ``*:-.ฤๅ,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:- ทิกิ_tiki ๏จบตอนหนึ่ง ๏แห่งสองครวญตอน๑..แรกรัก.. ๚ น้ำต้มผักชะอมยังชมว่าหวาน๚ ๏ยังต้องมีต่อ นะ To be continued ๚ ..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*` ผิดกฎหมายด้วยฤๅ?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-: เคาะแป้นพิมพ์ .. จารหน้าจอ เมื่อ ๑๐.๕๐นาฬิกา เพลาสายตะวันรอนอ่อนโฉมแสง วันพระจันทร์.ที่ยี่สิบแปด...๒๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗ วันขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๘ สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร....ประเทศไทย สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ Copyright ..All rights reserved ทิกิ_tiki
28 มิถุนายน 2547 11:58 น. - comment id 290929
หึหึหึ........น่ารักดีครับ.....อยากลองเป็นชาวสวนมั่งจังครับคุณพี่.....เกิดเป็นคนไทยนี่ดีเนอะ........ได้อ่านอะไรสบายๆหูสบายตา ถึงจะไม่ร่ำไม่รวยแต่ก็รักสภาพชีวิตของคนไทยดีนะครับ.....แต่ผมขอเป็นคนบ้านนอกเป็นคนต่างจังหวัดดีกว่าครับ.....ไม่อยากเป็นคนกรุงเทพ เขารีบกันจัง!!!!....สวัสดีครับคุณ ทิกิ ยามสายใกล้ตรงตะวัน
28 มิถุนายน 2547 12:50 น. - comment id 290945
กลอนน่ารักมากเลยค่ะพี่ทิกิ.. แวะมาทักทาย.. และก็เอากำลังใจมาให้นะคะ
28 มิถุนายน 2547 12:55 น. - comment id 290947
หึหึหึ........น่ารักดีครับ.....อยากลองเป็นชาวสวนมั่งจังครับคุณพี่.....เกิดเป็นคนไทยนี่ดีเนอะ........ได้อ่านอะไรสบายๆหูสบายตา ถึงจะไม่ร่ำไม่รวยแต่ก็รักสภาพชีวิตของคนไทยดีนะครับ.....แต่ผมขอเป็นคนบ้านนอกเป็นคนต่างจังหวัดดีกว่าครับ.....ไม่อยากเป็นคนกรุงเทพ เขารีบกันจัง!!!!....สวัสดีครับคุณ ทิกิ ยามสายใกล้ตรงตะวัน จาก : เอกมาศ ครับ รหัส - วัน เวลา : 295427 - 28 มิ.ย. 47 - 11:58 ขอบคุณค่ะ นึกครึ้ม อยากเขียนเรื่องพวกนี้ให้ดูบ้างค่ะ ไม่ใช่ว่าเป็นคนอยู่เมืองกรุงฯ แต่เล็กแล้วไม่รู้คุณค่าวิถีไทยเลยนะคะ ขอบคุณมากในกรุณามาอ่านมาเขียนไว้ให้ทราบความเคลื่อนไหวตลอดเลยค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
28 มิถุนายน 2547 13:11 น. - comment id 290954
กลอนน่ารักมากเลยค่ะพี่ทิกิ.. แวะมาทักทาย.. และก็เอากำลังใจมาให้นะคะ จาก : -`๏- G e n i 3 -`๏- รหัส - วัน เวลา : 295443 - 28 มิ.ย. 47 - 12:50 มารับกำลังใจเต็มร้อย ค่ะ ขอบคุณ
28 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 290960
แวะมาทักทายครับ.... ตอนนี้อยู่ที่รร...แอบเล่น..อิอิ เพราะมากเลยครับ
28 มิถุนายน 2547 14:52 น. - comment id 290978
กี่ตอนจบง่ะ
28 มิถุนายน 2547 15:15 น. - comment id 290991
∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽ คาดเข็มขัดทองแท้ไม่ไหวหวั่น พี่สิพรั่นพานทองแท้แม่ยาหยี กี่พันหมื่นแสนล้านพานเขามี กลัวน้องพี่หนีหน้าไปไม่พบพาน ∽∽∽∽∽∽∽∽∽ 楊柳 ∽∽∽
28 มิถุนายน 2547 15:17 น. - comment id 290994
พู่กันก็มาเยี่ยมด้วยครับผม อ่านไพเราะดีครับ ชอบครับชอบ...
28 มิถุนายน 2547 15:57 น. - comment id 291006
ตอนนี้อยู่ที่รร...แอบเล่น..อิอิ เพราะมากเลยครับ จาก : ..ยาสีฟัน.. รหัส - วัน เวลา : 295458 - 28 มิ.ย. 47 - 13:56 ขอบใจมากยาสีฟัน อยู่ ร ร ยังอุตส่าห์เข้ามาอ่าน... อีกหน่อยคงเป็นนักกลอน 24 ชั่วโมง แน่นอน
28 มิถุนายน 2547 16:04 น. - comment id 291008
กี่ตอนจบง่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ รหัส - วัน เวลา : 295476 - 28 มิ.ย. 47 - 14:52 ขอบคุณค่ะท่าน เอาแน่มิได้ ดอก แล้วแต่ ว่าง
28 มิถุนายน 2547 16:11 น. - comment id 291009
∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽∽ คาดเข็มขัดทองแท้ไม่ไหวหวั่น พี่สิพรั่นพานทองแท้แม่ยาหยี กี่พันหมื่นแสนล้านพานเขามี กลัวน้องพี่หนีหน้าไปไม่พบพาน ∽∽∽∽∽∽∽∽∽ 楊柳 ∽∽∽ จาก : ๘๑๑๘ รหัส - วัน เวลา : 295489 - 28 มิ.ย. 47 - 15:15 ยาหยีคนไหนเจ้าคะท่าน (๘๑๑๘) มองผ่านผ่านแถวนี้เห็นกีวี่ เดินไปมาวุ่นวายเจ้าตัวดี พานที่มีก็ชุบทองล้วนของเก๊ จะเอาไปขายเจ๊กไม่ได้สตางค์ จะหนีห่างชาวสวนเธอรวนเร่ เกรงลูกหมาจะอดตายกลายซวนเซ จึงต้องเห่เลี้ยงแน่ชัด..เข็มขัด..เงิน ว้า ลงไม่ได้เท่าใจหวัง ตอบเท่านี้ก่อนนะคะ เขียนมาหวานซะจริงนะท่าน อิอิ สงสัยจะเจ้าสาวสวยซะเนี่ย ทิกิ_tiki
28 มิถุนายน 2547 16:15 น. - comment id 291011
พู่กันก็มาเยี่ยมด้วยครับผม อ่านไพเราะดีครับ ชอบครับชอบ... จาก : พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 295492 - 28 มิ.ย. 47 - 15:17 ดีเจ้าค่ะ ที่ชอบ คุณพู่กันของหูกวาง โรงเรียนเปิดแล้วฝนตกหน่อยนะ ;ว่าแต่ย้ายเข้ามหาวิทยาลัยหรือยังคะเนี่ย ทิกิ_tiki
28 มิถุนายน 2547 19:10 น. - comment id 291067
เวลาฝนตกนี้ นึกถึงบรรยากาศใต้ร่ม มะม่วง มะพร้าว ต้นไผ่ บ้านคุณย่าของเจ้างอแง
29 มิถุนายน 2547 00:01 น. - comment id 291148
วันนี้เบาๆ........... คงสบายใจ....*_*
29 มิถุนายน 2547 05:52 น. - comment id 291209
วันนี้เบาๆ........... คงสบายใจ....*_* จาก : suprapai รหัส - วัน เวลา : 295658 - 29 มิ.ย. 47 - 00:01 ขอบคุณท่านมาเยี่ยม
29 มิถุนายน 2547 17:42 น. - comment id 291460
อย่านะ หยุดนะ โกรธคุณเรไรแล้ว มีจิ้งหรีดหนึ่งตัว มาเยือนบ้านเรา มานอนในห้องน้ำมาเป็นอาทิตย์ ร้องจิ๊ว จิ๊ว ทุกคืน เรารักมันมากนักนะ.. เราไปทักมันทุกคืนที่มันร้อง ใครๆ ก็บอกว่ารำคาญ หนวกหุ แต่เราดีใจที่เขามาเยี่ยมเรา ชั้นสิบสองของคอนโด ใจกลางเมือง เขาก็เป็นสัตว์ป่าซึ่งหาที่อยู่ไม่ได้ คนไปทำลายต้นไม้เขาหมดป่า ให้เขามีเวลาน้อยนิดเขาอยู่บนโลกไม่ได้หรือคะ อย่าไปทอดพวกเขาเลยนะ เราไปปลูกป่าให้เขามีที่อยู่ไม่ดีกว่าหรือคะ ทิกิ_tiki คุณจะโกรธเราไหมนี่ที่เขียนอย่างนี้ ? อันนี้ ไปตอบ เรไรไว้ที่ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_56179.php