คิดถึงวันเก่าเก่าเราร่วมสุข แสนสนุกเฮฮาพาใจหาย จากกันมาเนิ่นนานพานเดียวดาย ความวุ่นวายหายลับไปกับลม ลมเจ้าเอ๋ยช่วยนำความคิดถึง คำรำพึงคำอาลัยใจขื่นขม ฝากความรักความเข้าใจในสายลม เป็นเกลียวกลมส่งไปให้เพื่อนเกลอ โอ้เพื่อนจ๋าคิดถึงกันบ้างไหม ยามเราไกลจิตใจยังพลั้งเผลอ คิดว่าเรายังอยู่ใกล้ได้พบเธอ ได้เจอะเจอทุกวันดังเช่นเคย แม้ว่าเราห่างกันไกลสุดฟ้า จงมองมาตรงหมู่ดาวนะเพื่อนเอ๋ย จะพบความห่วงใยไม่ละเลย แล้วเอื้อนเอ่ยความในใจไปกับดาว ดาวจะเป็นสื่อกลางทางความคิด ให้ชีวิตหลุดพ้นความเหน็บหนาว พบแต่ความสุกใสสุกสกาว ดั่งดวงดาวระยิบระยับจับดวงตา เพื่อนจ๋าเพื่อนเตือนอยู่ให้รู้ซึ้ง ว่ามีหนึ่งมิตรแท้แลห่วงหา ขอเพื่อนฉันอย่าลืมกันนะกานดา วันข้างหน้าอย่าลืมฉันแล้วกันเธอ... 02/05/47 ลอยไปในสายลม
24 มิถุนายน 2547 08:39 น. - comment id 289027
เขียนได้งามจังเลยครับ แก้วประเสริฐ.
24 มิถุนายน 2547 18:57 น. - comment id 289272
แม้วันนี้วันหน้าคำว่าเพื่อน ไม่มีเลือนจากฉันนั้นเป็นแน่ ด้วยคำว่ามิตรภาพตราบดวงแด ยังเป็นไปแน่แท้ไม่แลเลือน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
24 มิถุนายน 2547 19:51 น. - comment id 289315
ไพเราะดีค่ะ
24 มิถุนายน 2547 21:46 น. - comment id 289428
ขอบคุณทุกความคิดเห้นค่ะ