ยามค่ำคืนดึกดื่นยืนครุ่นคิด ปล่อยให้จิตล่องลอยสู่ฟ้ากว้าง นภาใสไร้เมฆาใจอ้างว้าง แสงดาวช่างสร้างสิ่งละลานตา ระยิบพริบแสงให้งามสดใส ดูวิไลดาวน้อยใหญ่สุดสรรหา ถึงจะเหงาเศร้าสร้อยในวิญญา แลท้องฟ้าทำให้สบายอารมณ์ หอมดอกกลิ่นราตรีเคล้าดอกแก้ว ลมโชยแผ่วพลิ้วมาช่างเหมาะสม เย็นชื่นจิตห้วงหทัยใจภิรมย์ ที่จิตตรมขมขื่นล่องลอยไป โอ้นภาช่างวิไลดั่งใยแก้ว เพริศพริ้งแพร้วงามนักมองเห็นได้ ท้องฟ้าคล้ำสลับดาวระรื่นใจ เคล้าดอกไม้กลิ่นแก้วแล้วราตรี คิดถึงหญิงอันเป็นสุดที่รัก อยากจักนำดาราแห่งแคว้นศรี มาเรียงร้อยเป็นมาลัยให้นารี อุบะมีดอกราตรีแก้วแก่นาง น้ำค้างพรมมากแล้วแก้วราตรีเอ๋ย ได้ชิดเชยกลิ่นเจ้าเคล้าแก่ร่าง แม้นนภาดาวพรายช่วยให้ทาง คงไม่ร้างห่างนางดั่งที่เคย. แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 13:04 น. - comment id 287201
โอ้นภาช่างดูวิไลดั่งใยแก้ว เพริศพริ้งแพร้วงามนักมองเห็นได้ ท้องฟ้าคล้ำสลับทองระรื่นใจ เคล้าดอกไม้กลิ่นแก้วและราตรี ... ท้องฟ้าคล้ำสลับทองระรื่นนัก.. .. ดึกแล้วไม่มีแสงทองค่ะ..ลองดูอีกนิดน่ะค่ะ ..สวัสดีค่ะ.. ..
20 มิถุนายน 2547 14:09 น. - comment id 287228
คุณ เบญจกาย ครับขอบคุณมากครับ ตอนแรกเพียงแต่คิดว่าเมื่อท้องมืดคลื้มสลับแสงดาวสีทองไป แต่ยาวไปเลยเปลี่ยนเป็นคล้ำสลับทอง คงคิดว่าใช้ได้แต่เมื่อ เพื่อนเตือนมาเลยเปลี่ยนซะเป็น ท้องฟ้าคล้ำสลับดาวระรื่นใจ หากจะเป็นนักต้องแก้หมดเลยครับ บทแรกลงด้วยไป แต่จะมาลงด้วย นักซึ่งก็ไพเราะครับ แต่ขัดกับไปครับ อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณมากนะครับ แล้วมาให้ข้อแนะนำอีกนะครับบางทีอาจจะไม่ถูกของผมก็ได้ครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 14:12 น. - comment id 287231
แวะมาให้กำลังใจ อ่าวแล้วครับความหมายดีมากเลย
20 มิถุนายน 2547 14:16 น. - comment id 287233
แวะมาให้กำลังใจ อ่าวแล้วครับความหมายดีมากเลย
20 มิถุนายน 2547 15:54 น. - comment id 287278
ยามราตรี มีแสงดาว พราวนภา สายลมพลิ้ว พัดผ่านมา พาสดใส หอมดอกแก้ว ดอกราตรี มาแต่ไกล แสนชื่นใจ ธรรมชาติ รัตติกาล..... ทะเลดาว มาชื่นชมผลงานยามราตรีของแก้วประเสริฐที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้ค่ะ...ทะเลดาว เป็นกำลังให้ในทุกๆผลงานนะคะ........
20 มิถุนายน 2547 19:48 น. - comment id 287381
คิดถึงใครก็บอกไปซิจ้าคะ แวะมาทักทายค่า
20 มิถุนายน 2547 20:25 น. - comment id 287411
ไพเราะ.. มากเลยคะ.. เรน ..ได้กลิ่นหอม ..ของดอกแก้ว ..ด้วยดิคะ.. ดอกเล็กๆ.. สีขาว.บริสุทธิ์ .. ห๊อม.. หอม .. นะคะ.. ที่บ้านมี้.. ของเรน ก็มี ..สองต้น..
20 มิถุนายน 2547 20:43 น. - comment id 287420
แก้วประเสริฐเลิศล้ำคำไพเราะ ช่างดูเหมาะกับกลอนสวยรวยคำหวาน เพลงเพราะๆซึ้งๆตรึงวันวาน สมชื่อท่านแก้วประเสริฐเลิศล้ำเอย **..มะเป็นสัปปะรดเท่าไหร่แต่ก็แต่งมาจากใจให้คุณค่ะ...ขอบคุณนะคะที่ยกนามปากกาของฟ่างไปแต่งเป็นกลอน..เพราะมากๆๆค่ะ..**
20 มิถุนายน 2547 21:19 น. - comment id 287428
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณมากเลยครับที่กรุณามาเยี่ยม ผมอยากจะยกความดีนี้มอบให้แก่คุณ กวีหางแถวและคุณเบญจกาย ที่ช่วยผมได้มากครับผมไม่เคยลืมคุณที่เขาช่วยกรุณาแนะนำมา แต่คิดว่าจะพยายามให้ดีกว่านี้อีกครับ ต้องดูกาลเวลาต่อไปครับ อย่างไรก็ตามแวะมาเยี่ยมผมใหม่นะครับขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 21:29 น. - comment id 287433
คุณ ทะเลดาว ยามราตรีมีดาวเคล้าดอกไม้ แสนไฉไลงามเลิศล้ำร่ำเกสร นภาสวยได้กลิ่นดอกไม้ดุจภมร ดั่งฟ้าอมรเปิดให้แก่ชาวดิน. แก้วประเสริฐ. ครับขอบคุณมากที่จะมาเยี่ยมผมทุกบท ซึ้งในน้ำใจมากจริงๆเลยครับ แล้วเจอกันใหม่นะครับ
20 มิถุนายน 2547 21:32 น. - comment id 287434
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ คิดถึงเพื่อนๆและน้องครับ เกรงว่าจะลืมแก้วฯเสียอีก แต่กับน้องสาวคนนี้คงจะไม่ลืมกระมัง แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 21:38 น. - comment id 287435
คุณ rain ครับบ้านผมก็ปลูกต้นแก้วไว้หนึ่งกระถางต้นใหญ่แล้วออกดอกทั้งปี ผมมักจะไปยืนดมกลิ่นแล้วมองท้องฟ้าเสมอ ส่วนราตรี ลงดินไว้หนึ่งต้นครับ ต้องให้ปุ๋ยถึงจะออกดอกผิดกับดอกแก้วให้บ้างไม่ให้บ้าง ออกดอกเสียจนสงสารต้องช่วยปุ๋ยเสมอครับ ขอบคุณมากนะเรนที่มาให้กำลังใจผมเสมอเลย ซึ้งในน้ำใจจริงๆนะ แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 21:42 น. - comment id 287439
คุณ น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม คงจะเป็นอย่างนั้นครับเพราะชื่อคุณน่ารักมากเขียนกลอนได้สบายเลยแล้วยิ่งผมชอบท้องฟ้ายามราตรีด้วย อย่างไรก็ตามขอบคุณมากครับแล้วขอเชิญแวะมาใหม่นะครับคุณฟ่าง อย่าลืมล่ะครับขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 มิถุนายน 2547 08:20 น. - comment id 287546
หอมดอกแก้วแพรวพรรณวันเคยชื่น รินระรื่นกลิ่นเจ้าเฝ้าครวญหา :)
21 มิถุนายน 2547 10:05 น. - comment id 287572
คุณ อัลมิตรา ดอมดมกลิ่นให้ระรื่นซึ้งหา ด้วยเสน่หาแก้วตาสุดคิดถึง ระลึกวันซ่านให้ใคร่รำพึง ที่หวานซึ้งตรึงใจในรสรัก. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากเลยครับ.
21 มิถุนายน 2547 10:13 น. - comment id 287576
...ราตรีกาลเมื่อพาลคิดถึงคนหนึ่ง คนที่ซึ่งซาบซึ้งอย่างหวั่นไหว มองอะไรให้เห็นเป็นนางไป อยากฝากใจไปให้...เห็นใจจัง... คิดถึงคนนั้นเช่นกันครับ.... เขียนได้ดีครับ ไพเราะและมากความหมายดีจริง ขอให้รักคุณงดงามเป็นนิรันดร์ จากใจ
21 มิถุนายน 2547 11:25 น. - comment id 287591
คุณ แทนคุณแทนไท เพียงท่านผ่านมาให้ไว้แก่ผม แล้วมาชมทำให้ใจผมเขิน แต่จะทำงานไว้แล้วขอเชิญ ถ้าเผอิญผ่านมาแวะแล้วเยี่ยมเยือน. แก้วประเสริฐ. ขอขอบคุณคุณแทนฯมากนะครับ แล้วมาเยือนใหม่นะครับขอบคุณ
21 มิถุนายน 2547 16:33 น. - comment id 287703
โรแมนติคสุดขีดเลยนะคะ พี่แก้ว ... หวานอะไรถึงเพียงนี้ หอมอะไรจับใจได้เพียงนี้ หอมราตรีกลิ่นพิกุลกรุ่นเวหา สายลมโชยกลิ่นกุหลาบแลจำปา ยังน้อยกว่าหอมกลิ่นกรุ่นอุ่นไอนาง
21 มิถุนายน 2547 23:58 น. - comment id 287898
หอมหวลได้กลิ่นพยอมยามราตรี ไออุ่นนารีเฝ้าติดตรึงห้วงหทัย คลุกเคล้าดมกลิ่นไว้ในใจชาย แสนเสียดายอยู่เฝ้าเย้าคนเดียว. แก้วประเสริฐ. ขอบใจน้องโอเล่มากเลยจ้า...ฝันดีนะจ๊ะดึกแล้ว
22 มิถุนายน 2547 00:31 น. - comment id 287911
คุณ completely โทษทีน้องลืมขึ้นต้น เพราะกำลังดีใจน้องมาเยี่ยมจ้า ยกโทษให้พี่ด้วยนะ หอมหวลได้กลิ่นพยอมยามราตรี ไออุ่นนารีเฝ้าติดตรึงห้วงหทัย คลุกเคล้าดมกลิ่นไว้ในใจชาย แสนเสียดายอยู่เฝ้าเย้าคนเดียว. แก้วประเสริฐ.