ตระกองกอดอ้อมอุ่นละมุนฝัน ฟังรำพันเพลงเพรียกเรียกใจเหงา สายลมพริ้วทิวรักสลักเศร้า อยู่กับเงาเปลี่ยวเงียบเชียบอารมณ์ มองนภาเคยสกาวพร่างพราวแสง เหมือนดั่งแกล้งให้ใจนึกขื่นขม ต้องกลืนกล้ำความช้ำย้ำระทม อันตรอมตรมข่มเก็บอยู่ภายใน ราตรีนี้มีเพียงดาวที่มัวหม่น กับหนึ่งคนนั้นรู้สึกนึกหวั่นไหว เธอคงลืมกันแล้วหรือฉันใด จึงตัดซึ่งเยื่อใยเคยสัญญา ยิ่งวันผ่านผ่านวันซึ่งปวดร้าว จากเรื่องราวราวเรื่องล้วนหนักหนา ยังวนเวียนเวียนวนท้นเข้ามา กับน้ำตาที่มันทดรดโกมล สักกี่คืนกี่คราดาราฉาย เปล่งประกายพรายแสงแรงอีกหน โปรดเถิดฟ้าโปรดมาช่วยบันดล อย่าให้ทนจนอับดับดาวใจ .............................................
13 มิถุนายน 2547 23:26 น. - comment id 284925
ราตรีแห่งนี้ : Saturday Seiko เธอคงจะลืมฉัน ลืมหมดจากหัวใจ เวลายิ่งผ่านไป ใจยิ่งทรมาน วันคืนแห่งเราสอง เธอคงไม่ต้องการ คงมีแต่ตัวฉัน ที่ต้องการเสมอ * ความฝันของฉัน ถูกลืมเมื่อใจของเธอมาเปลี่ยน เปรียบเหมือนดั่งเทียนถูกลมจนดับแสง ** ราตรีแห่งนี้มีเพียงแสงดาวที่ดูมัวหม่น กับคนหนึ่งคน ที่ยังมีใจเฝ้ารอแค่เพียงเธอ ยังมีลมหนาวที่ผ่านเข้ามาให้ฉันได้เจอ ไม่เหมือนกับเธอ ไม่เหมือนที่เธอไม่เคยคืนมา (ราตรีแห่งนี้ คงไม่มีเธอคืนมา) ความจริงที่ปวดร้าว ยังอยู่ในหัวใจ เธอดูช่างโหดร้าย ลืมถ้อยคำสัญญา บนทางแห่งความช้ำ มีเพียงรอยน้ำตา เธอคงไม่กลับมา ดูใจกันอีกแล้ว (* , **) (พูด) ความฝันของฉัน ถูกลืมเมื่อใจของเธอมาเปลี่ยน เปรียบเหมือนดั่งเทียนถูกลมจนดับแสง (*,*) .....................................................
14 มิถุนายน 2547 10:00 น. - comment id 285037
ข้าพเจ้ามาชื่นชมคุณทิกิ .......งดงามมากมากค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 6284 - แว่นดอย รหัส - วัน เวลา : 288877 - 13 มิ.ย. 47 - 23:42 สำหรับ คุณแว่นดอย ทิกิ_tiki จะตอบแทนด้วยช่อดอกไม้สวยๆเสมอดีไหมคะ บรรจงจัดช่อใหม่ไล้เงาขาว ลิลลี่พราวแผ่กลีบรอบจีบกระดาษ เสียบยิปโซเป็นระยะราวแต้มวาด แสนสะอาดมอบ**แว่นดอย**คอยเทใจ มอบให้แว่นดอยค่ะ ทิกิ_tiki เช้านี้สดใสมากค่ะ แม้ว่าอากาศจะขมุกขมัวมีฝน แต่ คุณทำให้จิตใจ ชุ่มชื่นมากค่ะ
14 มิถุนายน 2547 10:02 น. - comment id 285039
มาอ่านแล้วค่ะ งานไพเราะเช่นเคยค่ะ แว่นดอยคะ แกมเศร้า..ด้วย
14 มิถุนายน 2547 18:38 น. - comment id 285146
กลอนเพราะมากเลยค่ะ .. ไม่แน่ใจว่าเคยเข้ามาอ่านงานของคุณแว่นดอยมั๊ย.. แต่..คิดว่าหลังจากวันนี้ จะเข้ามาบ่อย ๆ นะคะ.. แต่งได้กินใจมากค่ะ .. ............................ ขออนุญาตเก็บไว้ในบทกลอนที่ชอบนะคะ..
15 มิถุนายน 2547 11:47 น. - comment id 285312
ถึง..คุณทิกิ ขอบคุณสำหรับกลอนอันงดงามค่ะคุณทิกิ ปลื้มใจทุกครั้งที่คุณเข้ามาทักทายกัน ชื่นชมคุณทิกิเสมอ....จากใจแว่นดอยค่ะ
15 มิถุนายน 2547 11:55 น. - comment id 285318
ถึง..คุณผู้หญิงสีม่วง ยินดีมากมากที่คุณมาทักทายค่ะ ....ดีใจที่บทกลอนนี้เป็นงานที่คุณชอบ...ปลื้มใจมากค่ะ ...ขอบคุณมากค่ะ....จากใจ
16 มิถุนายน 2547 10:14 น. - comment id 285603
โอ...เป็นไรอะ..กลอนเศร้าจัง แต่เขียนได้ดีครับ.... ขอยกบทกวีที่ก้องหูให้ฟังสักบท.... อันนิยามความรักใช่ศักสิทธิ์ ควรบูชิตเช่นชีพรีบถลำ เป็นเศษเดียวเสี้ยวหนึ่งซึ่งประจำ มิได้กำชีวิตชนิดนาย
16 มิถุนายน 2547 14:33 น. - comment id 285747
ถึง..ทะเลสีน้ำเงิน ข้าพเจ้าไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ขอบคุณสำหรับบทกวีที่ฝากไว้...ซึ่งก็จำขึ้นใจเหมือนกันจ้ะ....... ขอบคุณที่มาทักทายกันนะจ้ะพี่ชาย
16 มิถุนายน 2547 22:38 น. - comment id 285899
ตระกองกอดอ้อมอุ่นละมุนฝัน แนบชิดกายใจผูกพันรักห่วงหวง ไม่ว่านานเพียงไหนใจและทรวง ยังคงห่วงความรักปักชีวัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
16 มิถุนายน 2547 23:03 น. - comment id 285920
คิดถึงผู้หญิงไร้เงามากเลย ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ... คงได้ชื่นชมงานคุณเร็วเร็วนี้นะจ๊ะ :)
22 มิถุนายน 2547 14:38 น. - comment id 288137
ดาวหม่นหล่นลงโลมโพ้นฟ้า ฟากนภาฝั่งนี้มีความเหงา มีความรักอันภักดีที่แนบเนาว์ มีเงื้อมเงาหนึ่งใจไว้รอเธอ
23 มิถุนายน 2547 14:35 น. - comment id 288658
ความงดงามแห่งใจใคร่ถวิล ในดวงจินต์ความนัยที่ใฝ่หา เงื้อเงาของความเหงาที่เข้ามา แม้พบเธอสักคราคงอิ่มเอม .............................................. ดีใจที่มาทักทายค่ะ