มาลีมาเรียงร้อยถ้อยรัก

พิมานรัถยา

กาหลงชวนให้หลง                         งามทรวดทรงพธูนวล 
กาหลงหลงรัญจวน                         บ่เทียบอวลฉวีนาง 
รักเร่มาเร่รัก                                 ผูกสมัครรักสอางค์ 
รักพี่บ่จืดจาง                                  มิราร้างห่างตราตรู 
นางแย้มแย้มหยดย้อย                  ชายแช่มช้อยราววธู 
เหมือนนางแย้มให้รู้                      ว่าโฉมตรูรักภาดา 
ซ่อนกลิ่นซ่อนกลิ่นนาง                   หอมดั่งปรางเสาวภา 
ซ่อนกลิ่นสิเน่หา                             ซ่อนรักมาให้พี่หลง 
รำเพยเอ่ยรำพึง                             รักเพียงหนึ่งยอดอนงค์ 
ผิจากเจ้าโฉมยง                             เชษฐาคงไป่รักใคร 
สร้อยฟ้าย้อยระย้า                          งามหยาดฟ้าพักตร์ทรามวัย 
งามสุดสุดหลงใหล                          เกินห้ามใจฝันใฝ่ถึง 
พะยอมยอมแต่น้อง                        ด้วยถนอมด้วยคณึง 
เพราะรักจึ่งรำพึง                           ร้อยกาพย์ซึ้งให้น้องฟัง				
comments powered by Disqus
  • rain..

    13 มิถุนายน 2547 15:05 น. - comment id 284664

    ไพเราะ.. ในคำที่นำมา..สัมผัสมากเลยนะคะ..
     เรน ..ชอบ..ชื่อ..  พิมานรัถยา.. มากเลยคะ..
          แปลกๆ..และ..  เท่จัง..นะคะ..
           ให้ความรู้สึก ..อบอุ่น ..มากเลยคะ..
         เรน.. ขอบคุณ ..ที่แวะไป..ทักทายเรน..นะคะ..
             ที่นี่ ..เรนเป็น..น้องเล็ก..
       ยินดี .. ต้อนรับ ..พิมานรัถยา ..  นะคะ..
             เรน..ขออนุญาต..ถามนิดนะคะ..
       บทกวี ..อันนี้ ..
              เรียกชื่อ ..ว่ารัยหรอคะ..
          แบบ ..เรน..อยากหัดเขียนบ้าง ..นะคะ..
              เรน.. ขอบคุณ ..นะคะ..
  • แก้วประเสริฐ

    13 มิถุนายน 2547 15:22 น. - comment id 284670

    อันกาพย์นั้นสุดแสนจะไพเราะ
    สำเนียงเสียงเสนาะไพเราะใจจัง
    คณึงหวนนวลนางเมื่อยังครั้ง
    รักประดังยังสุดจะใหลหลง
            กาหลงนางแย้มรักเร่เทเจ้า
    สุดจะเฝ้ารักเราจนต้องปลง
    อดีตเร้ารำพันน้องนารถอนงค์
    เพราะใหลหลงดุจองค์กาหลงเจ้า.
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    ในสิ้นแสงสูรย์นั้นผมไม่สามารถตอบใครได้เพราะถูกตัดไปไม่ทราบสาเหตุ  บางทีผมอาจจะไม่มาเล่นที่นี่อีก เพื่อนรักไม่ว่ากันนะ
    
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    13 มิถุนายน 2547 15:25 น. - comment id 284673

    เพื่อนรัก.....ผมจะไปอยู่ที่  www.dreampoem.com  หากเพื่อนสนใจก็ติดตามไปดูได้นะ....รักเพื่อนเสมอ
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • ลำน้ำน่าน

    13 มิถุนายน 2547 16:26 น. - comment id 284724

    ร้อยมาลีร้อยใจใส่อักษร
    เป็นมนต์กลอนอาบร่ำฉ่ำรสหวาน
    เพียงยลยิลกลิ่นกรุ่นละมุนนาน
    ให้ซาบซ่านซึ้งทรวงอบดวงจินต์
    
    อีกยอยศพจน์พฤกษ์ตรึกคำเค้น
    มาโดนเด่นอบอวลกลางสวนศิลป์
    ราววิมานเลื่อนนาบมาทาบดิน
    หอมประทิ่นรสรักพรักพร้อมเพรียง
    
    หอมเอยหอมไม่จางอักษรา
    เป็นบุปผาผลิงามตามรสเสียง
    พิมานแมนแว่นฟ้ามาคู่เคียง
    มาจำเรียงถักร้อยถ้อยบุษบรรณ
    
    ฉ่ำก็ฉ่ำรสทิพย์วิจิตรมาลัย
    ราวน้ำค้างฉาบไล้ด้วยแสงสรรค์
    ส่องสะท้อนอรุณกลิ่นกรุ่นครัน
    สวนสวรรค์เพี้ยงพจน์จรดแล้ว
    
    ขอรำพึงรำพันสรรค์กวี
    เสกวจีร่วมหอมกำจรแผ่ว
    ว่างามลึกงามล้ำทุกคำแนว
    เป็นดอกแก้วบูชาคำอาภรณ์
    
    
    ผมชอบทุกบทกวีที่บรรเลงเพลงพฤกษ์ไพรและหมู่มวลบุปชาติที่บริสุทธิ์  มาชื่นชมความงามแห่งสวนอักษรครับ
    
    
    
    
    
    
    
  • ลำน้ำน่าน

    13 มิถุนายน 2547 16:27 น. - comment id 284725

    ร้อยมาลีร้อยใจใส่อักษร
    เป็นมนต์กลอนอาบร่ำฉ่ำรสหวาน
    เพียงยลยิลกลิ่นกรุ่นละมุนนาน
    ให้ซาบซ่านซึ้งทรวงอบดวงจินต์
    
    อีกยอยศพจน์พฤกษ์ตรึกคำเค้น
    มาโดนเด่นอบอวลกลางสวนศิลป์
    ราววิมานเลื่อนนาบมาทาบดิน
    หอมประทิ่นรสรักพรักพร้อมเพรียง
    
    หอมเอยหอมไม่จางอักษรา
    เป็นบุปผาผลิงามตามรสเสียง
    พิมานแมนแว่นฟ้ามาคู่เคียง
    มาจำเรียงถักร้อยถ้อยบุษบรรณ
    
    ฉ่ำก็ฉ่ำรสทิพย์วิจิตรมาลัย
    ราวน้ำค้างฉาบไล้ด้วยแสงสรรค์
    ส่องสะท้อนอรุณกลิ่นกรุ่นครัน
    สวนสวรรค์เพี้ยงพจน์จรดแล้ว
    
    ขอรำพึงรำพันสรรค์กวี
    เสกวจีร่วมหอมกำจรแผ่ว
    ว่างามลึกงามล้ำทุกคำแนว
    เป็นดอกแก้วบูชาคำอาภรณ์
    
    
    ผมชอบทุกบทกวีที่บรรเลงเพลงพฤกษ์ไพรและหมู่มวลบุปชาติที่บริสุทธิ์  มาชื่นชมความงามแห่งสวนอักษรครับ
    
    
    
    
    
    
    
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    13 มิถุนายน 2547 17:18 น. - comment id 284758

    พริ้วไหว และ งดงามเหมือนเดิมนะจ๊ะน้องเรา
    .....................................................................
  • พิมานรัถยา

    14 มิถุนายน 2547 10:09 น. - comment id 285041

    ไพเราะ.. ในคำที่นำมา..สัมผัสมากเลยนะคะ..
    เรน ..ชอบ..ชื่อ..  พิมานรัถยา.. มากเลยคะ..
          แปลกๆ..และ..  เท่จัง..นะคะ..
           ให้ความรู้สึก ..อบอุ่น ..มากเลยคะ..
         เรน.. ขอบคุณ ..ที่แวะไป..ทักทายเรน..นะคะ..
             ที่นี่ ..เรนเป็น..น้องเล็ก..
       ยินดี .. ต้อนรับ ..พิมานรัถยา ..  นะคะ..
             เรน..ขออนุญาต..ถามนิดนะคะ..
       บทกวี ..อันนี้ ..
              เรียกชื่อ ..ว่ารัยหรอคะ..
          แบบ ..เรน..อยากหัดเขียนบ้าง ..นะคะ..
              เรน.. ขอบคุณ ..นะคะ..  
     จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..  
     รหัส - วัน เวลา : 288585 - 13 มิ.ย. 47 - 15:05  
    
    เป็นกาพย์ยานี 11 จ้ะน้องเรน  นามแฝงของพี่แปลว่า ทางแห่งวิมานจ้ะ  ยินดีที่ได้รู้จักน้องเรนเช่นกันนะจ๊ะ
  • พิมานรัถยา

    14 มิถุนายน 2547 10:18 น. - comment id 285043

    อันกาพย์นั้นสุดแสนจะไพเราะ
    สำเนียงเสียงเสนาะไพเราะใจจัง
    คณึงหวนนวลนางเมื่อยังครั้ง
    รักประดังยังสุดจะใหลหลง
            กาหลงนางแย้มรักเร่เทเจ้า
    สุดจะเฝ้ารักเราจนต้องปลง
    อดีตเร้ารำพันน้องนารถอนงค์
    เพราะใหลหลงดุจองค์กาหลงเจ้า.
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    ในสิ้นแสงสูรย์นั้นผมไม่สามารถตอบใครได้เพราะถูกตัดไปไม่ทราบสาเหตุ  บางทีผมอาจจะไม่มาเล่นที่นี่อีก เพื่อนรักไม่ว่ากันนะ
    
    
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ  
     รหัส - วัน เวลา : 288591 - 13 มิ.ย. 47 - 15:22  
    เพื่อนรัก.....ผมจะไปอยู่ที่  www.dreampoem.com  หากเพื่อนสนใจก็ติดตามไปดูได้นะ....รักเพื่อนเสมอ
    
                         แก้วประเสริฐ.  
     จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ  
     รหัส - วัน เวลา : 288594 - 13 มิ.ย. 47 - 15:25  
    
    แล้วจะเข้าไปอ่านที่นั่นนะคะคุณแก้ว   พิมานเองก็คงอยู่ที่นี่ถึง สิ้นเดือนนี้เท่านั้นเองค่ะ สำหรับตัวเองคิดว่าถึงจุดอิ่มตัวแล้วค่ะ  สำหรับเวลาเกือบสองปีกับงานทางด้านกวี คุณแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ  ระลึกถึงเพื่อนเช่นกันค่ะ
    
  • พิมานรัถยา

    14 มิถุนายน 2547 10:22 น. - comment id 285045

    ร้อยมาลีร้อยใจใส่อักษร
    เป็นมนต์กลอนอาบร่ำฉ่ำรสหวาน
    เพียงยลยิลกลิ่นกรุ่นละมุนนาน
    ให้ซาบซ่านซึ้งทรวงอบดวงจินต์
    
    อีกยอยศพจน์พฤกษ์ตรึกคำเค้น
    มาโดนเด่นอบอวลกลางสวนศิลป์
    ราววิมานเลื่อนนาบมาทาบดิน
    หอมประทิ่นรสรักพรักพร้อมเพรียง
    
    หอมเอยหอมไม่จางอักษรา
    เป็นบุปผาผลิงามตามรสเสียง
    พิมานแมนแว่นฟ้ามาคู่เคียง
    มาจำเรียงถักร้อยถ้อยบุษบรรณ
    
    ฉ่ำก็ฉ่ำรสทิพย์วิจิตรมาลัย
    ราวน้ำค้างฉาบไล้ด้วยแสงสรรค์
    ส่องสะท้อนอรุณกลิ่นกรุ่นครัน
    สวนสวรรค์เพี้ยงพจน์จรดแล้ว
    
    ขอรำพึงรำพันสรรค์กวี
    เสกวจีร่วมหอมกำจรแผ่ว
    ว่างามลึกงามล้ำทุกคำแนว
    เป็นดอกแก้วบูชาคำอาภรณ์
    
    
    ผมชอบทุกบทกวีที่บรรเลงเพลงพฤกษ์ไพรและหมู่มวลบุปชาติที่บริสุทธิ์  มาชื่นชมความงามแห่งสวนอักษรครับ
    
    
    
    
    
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 4309 - ลำน้ำน่าน  
     รหัส - วัน เวลา : 288651 - 13 มิ.ย. 47 - 16:27  
    
    ขอบคุณค่ะ คุณลำน้ำน่าน  พิมานเองชอบบทกวีของคุณมากเพราะบรรยายได้งดงามสละสรวย  เข้าไปเยี่ยมชมอย่างเดียวจ้ะ
  • พิมานรัถยา

    14 มิถุนายน 2547 10:23 น. - comment id 285046

    พริ้วไหว และ งดงามเหมือนเดิมนะจ๊ะน้องเรา
    .....................................................................  
     จาก : ลี่...ผู้มาเยือน  
     รหัส - วัน เวลา : 288684 - 13 มิ.ย. 47 - 17:18  
    
    ขอบคุณค่ะพี่ลี่  พี่สาวสบายดีนะคะ
  • แก้วประเสริฐ รหัส 6104

    15 มิถุนายน 2547 12:38 น. - comment id 285334

    คุณ พิมานรัถยา  เพื่อนรัก
    
            อย่าจากไปเลยครับคิดมากนะ คนเก่งๆอย่างคุณหากขาดไปจะทำให้หงอยเหงาเกิดขึ้นได้  ผมจะกลับมาครับเพราะผมเข้าใจผิดเอง  เพื่อนขอร้องเถอะครับ ผมไปเห็นคุณที่เยี่ยมมาแล้วล่ะครับขอบคุณมาก  อย่าไปนะครับนานๆเล่นสักครั้งก็ยังดี นึกว่ากลอนคุณสร้างไว้ให้เป็น วิทยาทานแก่คนที่จะมาฝึกหัดไว้เช่นผมเป็นต้นนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าอย่าไปนะครับผมขอร้องเถอะครับ จะให้ทำอะไรก็ได้ครับ  ข้างล่างนี้เป็นคำขอโทษของผมครับแจ้งแก่เพื่อนๆไว้ครับ
    
                เนื่องจากเป็นความผิดพลาดของผมที่เข้าใจผิดว่าทางเวปฯบลัฟท์กลอนผมทำให้ผมน้อยใจ ว่าจะเลิกส่งกลอนบัดนี้เข้าใจแล้วเป็นที่เวปฯขัดข้องระยะที่ผมเปิดเวปกลอนผมพอดี  และได้วิธีแก้ไขจากคุณอัลมิตรามาแล้วซึ่งสามารถทำได้เนื่องจากทางเวปฯไม่สามารถจะกู้ได้นอกจากผมเองเท่านั้นเองได้บอกวิธีมาแล้วบัดนี้สามารถกูได้เป็นปกติแล้วครับ  ฉนั้นผมซึ่งรักสถานที่นี้เพราะเป็นการส่งกลอนครั้งแรกและมีเพื่อนที่ดีๆน่ารักกันทุกๆคน  จึงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยว่าผมจะกลับมาอีกนะครับ ขอบคุณมากครับ หวังว่าเพื่อนๆคงให้อภัยผมนะครับที่เคยกล่าวไว้เพราะอารมณ์น้อยใจครับ  
                 จีงเรียนมาเพื่อให้ทราบทั่วๆกันครับ
                                  รักและเคารพ
    
                                  แก้วประเสริฐ.
    
    
    น๊ะๆๆๆอย่าไปผมคิดถึงด้วยหัวใจจริงๆครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน