เราก็ต่างไม่มองหน้าไม่กล้าสบ บ้างก็ก้มมุดรูกบเหมือนกลัวกัด หรือบ้างก็หลับตาทำสารพัด ตามอารมณ์จะถนัดที่จะทำ ใช่!ต่างเราคนแปลกหน้าในสังคม นั่งกลมกลืมไปกับรถตอนหัวค่ำ บ้างอยากถามให้บอกทางบ้างสักคำ แต่เหมือนหน้าท่านอิ่มหนำในความทุกข์ รังแต่หิ้วอุ้มถุงพลาสติก กระดุกกระดิกบ้าง บางครั้ง รถกระตุก ใกล้จุดหมาย กดอ๊อด แล้วรีบลุก เหมือนบนรถเป็นคุกขังชีวิต หรือเพราะเราจะเก็บงำไว้ห้ำหั่น ไว้ซุบซิบหลังจากนั้น ฉันใช้สิทธิ์ แสดงบท ใช้อารมณ์ คมความคิด ตินินทาคนโน้นนิดคนนี้น่ะ หัวเราะ