นวภพ

พิมานรัถยา

.....ยลพจน์ยุพินวาด.......................ก็พิลาสภิรมย์มาน 
ศุภถ้อยประณีตหวาน......................วทะเจิดประทับใจ 
ทินผ่านลุพรรษา.............................วนิดาก็อยู่ไล้ 
มธุหวานประทานไข........................นยให้ระเรืองรอง 
ปฏิพัทธ์..ณ..สองมน........................ระดะล้น..ธ..แดถ่อง 
นวรักสิเนืองนอง.............................รติแท้มิแปรปรวน 
ปฏิญาณหทัยภักดิ์............................ก็ประจักษ์มิผันผวน 
ธรดิษฐ์.ณ..เนื้อนวล........................ฤ..จะเปลี่ยนจะกลับกลาย 
ทิววันจะผันล่วง...............................สิก็ห่วงมิแหนงหน่าย 
จะจำเจ้า..ลุ.วันตาย.........................นวภพก็สบกัน 
.............................................๒๖  ธันวาคม ๒๕๔๖				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    8 มิถุนายน 2547 08:47 น. - comment id 281793

    
    .....เพลาละล่วงกราย...................กวิร่ายสิใฝ่พลัน
    คราวชิดพินิจฉันท์.......................มิประหวั่นสะพรั่นพรึง
    กาพย์กลอนกระฉ่อนเฉิด............วรเพริศเจริดตรึง
    เพียงจิตสนิทถึง...........................มนะซึ่งสิทึ่งกานท์ ฯ
    
    
    
  • อเวจีสัญจร

    8 มิถุนายน 2547 08:50 น. - comment id 281794

    ท่วงทำนองไพเราะเสนาะโสต
    ปานจะโลดตามวจีที่ฝากฝัน
    สักวันหนึ่งคงพบประสพกัน
    ช่วยสร้างฝันสองเราจะเฝ้ารอ
    
    
  • พิมานรัถยา

    8 มิถุนายน 2547 09:17 น. - comment id 281806

    .....เพลาละล่วงกราย...................กวิร่ายสิใฝ่พลัน
    คราวชิดพินิจฉันท์.......................มิประหวั่นสะพรั่นพรึง
    กาพย์กลอนกระฉ่อนเฉิด............วรเพริศเจริดตรึง
    เพียงจิตสนิทถึง...........................มนะซึ่งสิทึ่งกานท์ ฯ
    
    
     
     จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา  
     รหัส - วัน เวลา : 286475 - 08 มิ.ย. 47 - 08:47  
    
    ................................................
    
    โอ้เทพีศรีสวัสดิ์จรัสหล้า
    นามยอดหญิงอัลมิตราปิ่นสมร
    ยลกาพย์โคลงฉันท์นาฏวาดรวงกลอน
    คล้ายดั่งจรสู่สรวง..สันรวงแดน
  • พิมานรัถยา

    8 มิถุนายน 2547 09:21 น. - comment id 281808

    ท่วงทำนองไพเราะเสนาะโสต
    ปานจะโลดตามวจีที่ฝากฝัน
    สักวันหนึ่งคงพบประสพกัน
    ช่วยสร้างฝันสองเราจะเฝ้ารอ
    
     
     จาก : อเวจีสัญจร  
     รหัส - วัน เวลา : 286476 - 08 มิ.ย. 47 - 08:50  
    .................................................
    
    คงสักวันที่จะเป็นเช่นดั่งฝัน
    อยู่เคียงกันร่ายอักษรกลอนวิถี
    ก่อนชีพม้วยระทวยสิ้นซึ่งอินทรีย์
    ฝากกวีประทับไว้ในแผ่นดิน
    
  • เอกมาศ

    8 มิถุนายน 2547 10:40 น. - comment id 281830

    กินข้าวอยู่ทุกวัน.....ฉันท์กวี
    น้อยก็มีอยู่แต่ที่......มีเหมาะสม
    ร่ายอักขรศร......พิมรมล
    อยู่แผ่นดินข้าจน.....สมฤทัย
             กวีดีกว่ากวี........ศรีสมร
    น้ำตกก่อนทิวา......แสนสงสัย
    หากชีพข้ามี......เท่าภิรมย์ใจ
    จะน้อมพลีชีพิตักษัย....เท่าอาวรณ์
            ที่พี่ท่านกรายกรีด....กวีกาพย์
    เยี่ยงบังอาจเช่นข้า....มาสนอง
    ชนเยี่ยงข้ามิสมควร.....กรีดกรายกลอน
    เพราะเกิดร้อนตั้งแต่ตัว...จนจบนาน
           ถวายหัตถ์.....กลัดกราบพี่นางเจ้า
    กวีนี้แสนรบเร้าเท่า...ที่ส่งสาร
    จะหอมชื่นจิต...ชื่นใจเป็นประมาณ
    เท่าที่ถามความหมาย....จากวิญญา
    
             ชอบบทนี้จังครับ...ชอบจริงครับ มันหอมดี..อ่านแล้วนึกถึงน้ำอบเลย ก็เลยอยากได้กลิ่นเช่นนี้อีกครับเลยลองมั่วแต่งมาบ้าง คงไม่นะครับ
  • แก้วประเสริฐ

    8 มิถุนายน 2547 12:52 น. - comment id 281861

    เพียงได้พบสบพักตร์พิลาสเหลือ
    วาทะเจือร้อยถ้อยสุดจะหวาน
    ปานหยาดทิพย์จากแดนพิมาน
    เมื่อวันวานยังคิดพินิจเธอ.
    
                  แก้วประเสริฐ.
    
    ดีใจจังที่พบ...ผมเองนั้นไม่เคยออกไปที่อื่นเลยนอกจากกลอนกำลังใจเท่านั้นเอง พูดคำเดียวดีใจมากครับ  คิดถึงเสมอครับ
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    8 มิถุนายน 2547 13:11 น. - comment id 281868

    ภาษาสวยงามเหมือนเดิมนะคะ
    .............................................
  • พิมานรัถยา

    9 มิถุนายน 2547 08:24 น. - comment id 282221

    กินข้าวอยู่ทุกวัน.....ฉันท์กวี
    น้อยก็มีอยู่แต่ที่......มีเหมาะสม
    ร่ายอักขรศร......พิมรมล
    อยู่แผ่นดินข้าจน.....สมฤทัย
             กวีดีกว่ากวี........ศรีสมร
    น้ำตกก่อนทิวา......แสนสงสัย
    หากชีพข้ามี......เท่าภิรมย์ใจ
    จะน้อมพลีชีพิตักษัย....เท่าอาวรณ์
            ที่พี่ท่านกรายกรีด....กวีกาพย์
    เยี่ยงบังอาจเช่นข้า....มาสนอง
    ชนเยี่ยงข้ามิสมควร.....กรีดกรายกลอน
    เพราะเกิดร้อนตั้งแต่ตัว...จนจบนาน
           ถวายหัตถ์.....กลัดกราบพี่นางเจ้า
    กวีนี้แสนรบเร้าเท่า...ที่ส่งสาร
    จะหอมชื่นจิต...ชื่นใจเป็นประมาณ
    เท่าที่ถามความหมาย....จากวิญญา
    
             ชอบบทนี้จังครับ...ชอบจริงครับ มันหอมดี..อ่านแล้วนึกถึงน้ำอบเลย ก็เลยอยากได้กลิ่นเช่นนี้อีกครับเลยลองมั่วแต่งมาบ้าง คงไม่นะครับ  
     จาก : เอกมาศ  
     รหัส - วัน เวลา : 286514 - 08 มิ.ย. 47 - 10:40  
    
    ....................................................
    
    ค้อมคำนับรับคำฉ่ำน้ำมิตร
    ยื่นหัตถ์ชิดแนบหัตถ์พระสหาย
    ด้วยยินดีปรีดาสุดบรรยาย
    เกียรติ์มากมายที่ท่านมอบขอขอบใจ
    
  • พิมานรัถยา

    9 มิถุนายน 2547 08:26 น. - comment id 282222

    เพียงได้พบสบพักตร์พิลาสเหลือ
    วาทะเจือร้อยถ้อยสุดจะหวาน
    ปานหยาดทิพย์จากแดนพิมาน
    เมื่อวันวานยังคิดพินิจเธอ.
    
                  แก้วประเสริฐ.
    
    ดีใจจังที่พบ...ผมเองนั้นไม่เคยออกไปที่อื่นเลยนอกจากกลอนกำลังใจเท่านั้นเอง พูดคำเดียวดีใจมากครับ  คิดถึงเสมอครับ  
     จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ  
     รหัส - วัน เวลา : 286545 - 08 มิ.ย. 47 - 12:52  
    ....................................................
    
    ไม่รู้จะต่อกลอนคุณแก้วยังไงดีค่ะ..อิอิ  ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาเยือน  ระลึกถึงน้ำมิตรเสมอค่ะ
  • พิมานรัถยา

    9 มิถุนายน 2547 08:27 น. - comment id 282223

    ภาษาสวยงามเหมือนเดิมนะคะ
    .............................................  
     จาก : ลี่...ผู้มาเยือน  
     รหัส - วัน เวลา : 286553 - 08 มิ.ย. 47 - 13:11  
    .............................................................
    
    ขอบคุณมากนะคะพี่ลี่  คิดถึงนะคะ คืนนี้ขอให้พี่สาวฝันดีค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน