ใยโทษพรหมลิขิต

ยโส


ใยโทษพรหมลิขิต

ใยโทษพรหมลิขิต

ไม่เคยคิดถึงใครขนาดนั้น              
ไม่มีวันจะเป็นไปได้แน่
ถึงทำได้ก็เป็นเพียงแค่                  
ความเที่ยงแท้ของใจที่โรยรา

ลมฝนแรงซัดสาดถาโถมใส่          
ในใจไหวหวิวหวั่นพลันห่วงหา
วันที่จากเธอคล้อยคอยเวลา          
จะกลับมาหากันฉันยินดี

ฝนเริ่มสาดกระหน่ำซ้ำลงมา
ล้างน้ำตาบางคนบนวิถี
เหมือนชะล้างความเศร้าที่เขามี
นับจากนี้คงคลายหายทุกข์ทน

ความจริงแท้แน่นอนของชีวิต
ใครลิขิตวาดไว้ใครผสม
ทั้งชั่วดีทุกข์สุขในตัวตน
นั่นเป็นผลดีชั่วที่ตัวทำ

ใยโทษลมฟ้าฝนพรหมลิขิต
คนแหละผิดคิดเองช่างน่าขำ
ผิดเป็นครูรู้ดีชี้ทางนำ
นี่เป็นคำวอนบอกไม่หลอกกัน

ในวันที่ฝนตกหนัก ลมก็แรง มองออกนอกหน้าต่าง คิดถึงใครบางคนขึ้นมาในทันที 
จึงได้เขียนบทกวีนี้ขึ้นมา				
comments powered by Disqus
  • tiki

    2 มิถุนายน 2547 13:47 น. - comment id 278827

    กวีงามยามฝนปนเม็ดฝ่า
    
    กลืนน้ำตาไว้กับตนทนถูกหยาม
    
    กวีนิ่งในน้ำฝนคนหรือลาม ?
    
    ช่างเกรงขามพรหมลิขิตนิมิตทาง ?
    
    
    
    ทิกิ_tiki
  • tiki

    2 มิถุนายน 2547 13:47 น. - comment id 278829

    กวีงามยามฝนปนเม็ดฝ่า
    
    กลืนน้ำตาไว้กับตนทนถูกหยาม
    
    กวีนิ่งในน้ำฝนคนหรือลาม ?
    
    ช่างเกรงขามพรหมลิขิตนิมิตทาง ?
    
    
    
    ทิกิ_tiki
  • ยโส

    2 มิถุนายน 2547 13:55 น. - comment id 278839

    **ตอบคุณ tiki
    กวีงามยามฝนปนเม็ดฝ่า
    กลืนน้ำตาไว้กับตนทนถูกหยาม
    กวีนิ่งในน้ำฝนคนหรือลาม ?
    ช่างเกรงขามพรหมลิขิตนิมิตทาง ?
    .....
                   บทกวีชี้นำคำที่บอก
                   ล้วนแต่ออกจากใจใช่สับสน
                   ฝนยิ่งสาดพาพัดความระทม
                   กลับยิ่งตรมเพราะคนลวงหลอกกัน
                   
    
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    2 มิถุนายน 2547 14:31 น. - comment id 278874

    หาทางออกอารมณ์ไม่จึงคิด
    วอนลิขิตฟ้าดินเป็นพรหมนั่น
    ให้ฟ้านั้นเสกสรรช่วยจำนรรค์
    สุดจะบั่นถอนแห่งแหล่งอารมณ์.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    เป็นความเชื่อถือของคนยุคก่อนจนถึงปัจจุบันครับ
  • ยโส

    2 มิถุนายน 2547 15:32 น. - comment id 278898

    **ตอบคุณแก้วประเสริฐครับ
            อารมณ์รักมักป่วนหวนให้คิด
    ก็ชีวิตไร้สุขทุกข์เสมอ
    จึงวอนบอกมิตรสหายชายเกลอ
    จงอย่าเผลอให้รักปักทรวงกาย
            แต่รักหวานปานเปรียบก็เทียบได้
    สุขกายใจไร้ทุกข์สนุกหลาย
    ยโสบอกข้อนี้เพื่อนหญิงชาย
    แล้วจะคลายโทมนัสสลัดทุกข์
  • วิจิตร ภู่เงิน

    2 มิถุนายน 2547 15:47 น. - comment id 278901

    
    .....ไม่โทษไม่ได้หรอก....พรหมลิขิตตัวดีเลย
    
    ...........ของที่เราอยากได้...กลับลอยห่างออกไป
    
    .......ที่ปัญหา....มีมาประจำ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 มิถุนายน 2547 18:23 น. - comment id 279003

    ไม่เคยโทษฟ้าฝนพรหมลิขิต
    เพราะชีวิตเราเดินเผชิญนั้น
    เป็นตัวเราที่ฉันเลือกเส้นทางฝัน
    แม้ผิดนั้นฉันจะโทษโกรธตัวเอง
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-
  • เมกกะ

    2 มิถุนายน 2547 22:31 น. - comment id 279098

    ใช่
    จริง
    พรหม จะลิขิตรัยได้นะ
    จริง
    เห็นด้วย  คิคิ
    
    ^___________^
         แวะมาทักทายอ่ะ
  • namsai

    3 มิถุนายน 2547 17:40 น. - comment id 279481

       
    พรหมลิขิตชีวิตใครได้แน่หรือ
    
    แล้วใครคือคนลิขิตชีวิตพรหม
    
    ทุกชีวิตมีถูก-ผิด มีสุข-ตรม
    
    กรรมของใครก็ของตนเป็นคนทำ...
    
    **-**
    
    แวะมาเยี่ยมจ้า..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน