หากต้องเจ็บปวดเรื้อรังกับความรัก แน่นอน เธอสามารถยืนหยัดอยู่ได้ใช่ไหม หากแต่ถูกรุมเร้าด้วยความเจ็บปวดจะมีประโยชน์อะไร หรือมีความสุขได้กับการป่วยไข้นานๆ มา เธอบอก ถึงเจ็บปวดเรื้อรัง ก็ยังดีที่ยังมีความรักเป็นตัวช่วยรักษา ฉันบอก นั่นเป็นความรักลวงข้างเดียวตลอดมา เธอบอกว่าได้เท่านั้นก็ยินดี หากให้จบคงเจ็บปวดเจียนตาย อย่าหมายให้เธออดทนได้ถึงปานนั้น ขออยู่อย่างเจ็บปวดบ้างเพียงบางวัน อยู่กับความฝันไปวันๆ ยังสามารถสุขใจ หากเธอจมอยู่กับความรักลวง เมื่อไหร่จะมีโอกาสได้เริ่มใหม่ เมื่อไหร่จะสามารถมีรักที่เปี่ยมด้วยความสุขใจ ยอมเจ็บสาหัสเจียนตาย แลกกับการมีชีวิตใหม่ มันผิดตรงไหนกัน เธอบอกว่ามันไม่ผิด แต่ไม่ใช่ทุกคนจะต้องการอย่างนั้น วิถีทางเดินของคนเรานั้นต่างกัน เธอไม่ใช่ฉัน ส่วนฉันไม่ใช่เธอ เราต่างกันเกินเข้าใจ นี่คงเป็นบทสรุป กับเรื่องราวความรักที่อ่อนไหว ย่อมแตกต่างในทางเดินตามวิถีแห่งใจ เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ในเมื่อองศาของหัวใจคนเรานั้นต่างกัน
เพียงคนเดียว 1 มิ.ย. 2547 08:51 น. - ID 54551 
1396
20
0
1 มิถุนายน 2547 11:04 น. - comment id 278044
เมื่อองศาของหัวใจ เรามุมกันไปคนละทิศละทาง ทำให้ทุกสิ่งและทุกอย่าง ต้องจบลงกลางทางเท่านั้นเอง *-*ชอบค่ะชอบ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 11:45 น. - comment id 278062
*** คุณผู้หญิงไร้เงา *** ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกลอนที่ฝากไว้ ดีใจที่ชอบนะคะ อารมณ์ตอนแต่งก็ประมาณว่าถามตอบกับตัวเองค่ะ แหะๆ ออกจะ ab ab หน่อยนะคะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 11:52 น. - comment id 278067
เมื่อคิดถึงวันเก่าขึ้นครั้งใด ในหัวใจต้องเจ็บปวดอย่างสุดแลน ไม่มีคำไหนจะมาแทน ความแสนสุดเจ็บที่ฉันเจอ แม้เฝ้าถนอมไว้ทุกสิ่ง แม้เป็นที่พักพิงให้เสมอ แม้คอยเฝ้ารักษาและรักเธอ สิ่งที่เจอกลับปวดแสบแสนจะทน แวะมาร่วมรับรู้ความรู้สึกนี้ครับ เจ็บปวด..ทรมานเช่นเมกมั้ยคุณ มันเป็นอะไรที่โครตจะเจ็บ..เศร้านะ ว่าง ๆ จะแวะเวียนมาให้กำลังใจครับ
1 มิถุนายน 2547 12:08 น. - comment id 278075
*** คุณเมก *** ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ เคยเจ็บปวดเช่นเดียวกันกับคุณเมกเหมือนกันค่ะ กลอนที่ฝากไว้เพียงคนเดียวชอบมากๆ เลยค่ะ และเช่นเดียวกันหากมีเวลารับรองว่าจะไปแวะเวียนและให้กำลังใจคุรเมอแน่นอนค่ะ ^ ^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 12:47 น. - comment id 278102
ลองถอยออกมาห่าง ห่าง มองมุมมองให้กว้างกว่าเดิมใหม่ เธออาจมองเห็นองศาของหัวใจ กลับกลายเป็นความห่วงใย..ในความไกลกัน.. มาเยี่ยมนะครับ ...คิดถึงม๊ากมาก..*-* บทกลอนไพเราะและมีความหมายที่สุดเลยครับ
1 มิถุนายน 2547 13:27 น. - comment id 278145
หน้าส่วนตัว
อันคำลวงลวงรักมันสลักจิต
แม้จะคิดนึกรู้ยากละหาย
เพราะหลงรักเขาเสียจนงมงาย
พูดแทบตายหาเขาเชื่อคำเรา.
แก้วประเสริฐ.
เขียนได้ดีครับแง่มุมอีกมุมหนึ่งครับ
1 มิถุนายน 2547 16:18 น. - comment id 278239
องศาที่เปลี่ยนไป หัวใจที่ไม่เหมือนเดิม ---- เพราะจัง..... ชอบๆ
1 มิถุนายน 2547 16:50 น. - comment id 278265
จูนใหม่ให้ตรงกันดีกว่าเนอะ ..^_^..
1 มิถุนายน 2547 17:46 น. - comment id 278312
พี่แจ่มมากๆๆๆๆๆ
องศามันต่างกัน........
คนเรานั้นต่างใจ.......
กระดานแวะมา.....อย่างสะลึมสะลือ...กระพือปีก......อิอิ
1 มิถุนายน 2547 17:47 น. - comment id 278314
พี่แจ่มมากๆๆๆๆๆ
องศามันต่างกัน........
คนเรานั้นต่างใจ.......
กระดานแวะมา.....อย่างสะลึมสะลือ...กระพือปีก......อิอิ
1 มิถุนายน 2547 20:42 น. - comment id 278419
*** พู่กันของหูกวาง *** คิดถึงมากเช่นกันค่ะ เหมือนห่างหายกันไปนานเลยนะคะ กลอนที่ฝากไว้เพียงคนเดียวชอบมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ อย่าหายไปนานๆ เลยนะคะ คิดถึงค่ะ ^ ^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 20:47 น. - comment id 278424
*** คุณแก้วประเสริฐ *** วันนี้มากับกลอนที่เหมือนมองเห็นหัวใจเพียงคนเดียว แล้วแต่งออกมาเลยนะคะ รู้ได้ยังไงเอ่ยว่าเพียงคนเดียวเป็นพวกที่ยอมเจ็บครั้งเดียว ดีกว่าเจ็บเรื้อรัง และเห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ว่าพูดแทบตายก็หาเขาจะเชื่อคำเรา จริงแท้และแน่นอนเลยค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 20:49 น. - comment id 278427
*** คุณรดา *** ถ้าจูนได้ก็คงดีค่ะ แต่ในความเป็นจริงแค่ไม่ให้ห่างกันมากนักก็ยากแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
1 มิถุนายน 2547 20:53 น. - comment id 278430
*** น้องกระดานโต้คลื่น *** ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ เอ้า ทำหน้าบานๆ หน่อยจะได้แจ่มเยอะๆ ดีมั้ยจ๊ะ ว่าแต่สลึมสลือ แล้วต้องกระพือปีกด้วยหรือเนี่ย อิ อิ พี่น้องนางล่ะงง ++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 21:01 น. - comment id 278438
*** คุณพันดาว *** ขอโทษด้วยความเสียใจอย่างมากค่ะ ที่ข้ามตอบคอมเมนท์ของพันดาว อย่าน้อยใจนะคะ เพียงคนเดียวผิดไปแล้วค่ะ แบบว่าข้าน้อยสมคววรบาดเจ็บเล็กน้อย พอไหมคะ ไม่พอเจ็บเยอะก็ได้ค่ะ อิ อิ คิดเหมือนกันเลยค่ะ องศาเมื่อเปลี่ยนไป หัวใจย่อมไม่เหมือนเดิม ^ ^ ขอบคุณที่แวะมาเสมอๆ นะคะ ดีใจจังค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 มิถุนายน 2547 21:07 น. - comment id 278446
ตบมือเปาะแปะๆๆๆ ชื่นชมๆๆ พี่น้องนางของอรฝีมือเริ่ดมากๆเลยค่ะ จบได้ประทับใจมากๆเลย อรชอบจังเลยค่ะ นี่คงเป็นบทสรุป กับเรื่องราวความรักที่อ่อนไหว ย่อมแตกต่างในทางเดินตามวิถีแห่งใจ เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ในเมื่อองศาของหัวใจคนเรานั้นต่างกัน เพราะมากๆค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงที่สุดเลยยยยย
1 มิถุนายน 2547 21:16 น. - comment id 278454
*** น้องณิอร *** จ้า ขอบคุณจ้ะสำหรับคำชม ว่าแต่มัวแต่ชมพี่น้องนางลืมเล่าอะไรไปหรือเปล่าจ๊ะ ยังไม่ได้บอกพี่น้องนางเลยน้า ว่าสอบผ่านรึเปล่า รักษาสุขภาพเช่นเดียวกันจ้ะ คิดถึงหนูมมากกกกกกกกกกกเลยจ้ะ นอนหลับฝันดีจ้ะน้องรัก
1 มิถุนายน 2547 21:28 น. - comment id 278470
เขียนดีจริงได้ถึงอารมณ์มากค่ะ
1 มิถุนายน 2547 21:44 น. - comment id 278477
ขอบคุณมากค่ะ คุณทิกิ คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดีนะคะ
1 มิถุนายน 2547 22:25 น. - comment id 278514
ย่อมแตกต่างในทางเดินตามวิถีแห่งใจ เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ในเมื่อองศาของหัวใจคนเรานั้นต่างกัน ชอบ 2 วรรคนี้มากๆๆเลยเลย แวะมาทักทายพี่น้องนางนะคะ .. กลอนบทนี้เพราะมากเลย .. คิดถึงนะคะ ..
2 มิถุนายน 2547 09:00 น. - comment id 278708
*** น้องกระดาษกาว *** จ้า พี่ก็คิดถึงหนูมากเลยจ้ะ อย่าหายไปนานๆ นะจ๊ะ คนแก่คิดถึงรู้มั้ย รักษาสุขภาพด้ววยนะจ๊ะ เป็นห่วงหนูเสมอ
3 มิถุนายน 2547 13:49 น. - comment id 279350
องศาที่ต่างกัน...........ไพเราะทั้งชื่อและบทกลอน แค่เพราะองศาที่แตกต่าง.........อย่าให้มาคั่นกลางระหว่างเรา
3 มิถุนายน 2547 21:25 น. - comment id 279546
ค่ะ *** คุณpoet_p *** ในเมื่อเรkได้รู้จักกันแล้ว และคุณมีน้ำใจมาเยี่ยมเยียนกันเช่นนี้ คงไม่มีอะไรมาขวางกั้นมิตรภาพของเราแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^ ^
5 มิถุนายน 2547 21:12 น. - comment id 280646
พี่น้องนาง...... คิดถึงๆๆๆๆๆจางเลย ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน การบ้านเยอะมั่กมาก แหะๆ พี่น้องนางเยี่ยมจริงๆ ได้ข้อคิดกลับไปอีกแล้ว แวะมาทักทายนะค๊า ไม่ได้เข้ามานานแต่ก้อยังร๊ากพี่น้องไทโพเอ็มเหมียนเดิมค่า อิๆ ** ^____________^ ** คิดถึงมากๆๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
