...แพแตก..

เรไร


                 ...แพแตก...
    เก็บท่อนไม้...หลายขอน...ขึ้นคอนบ่า
    หวังเก็บมา...มัดร่วม...รวมไม้ขอน
     ต่อเป็นแพ...หวังได้...อาศัยนอน
     คอยหลบร้อน...ล่องไป...ในสายชล
     ฝ่าสายน้ำ..เกาะแก่ง...แหล่งปัญหา
     ถ่อแรงล้า...ไม่ถอย...คอยเริ่มต้น
     ผ่านทางน้ำ...สายเปลี่ยว...เชี่ยววังวน
     ฝ่าลมฝน...เปียกปอน ...ซ่อนน้ำตา
     ถึงวันที่...ไปต่อ...ถ่อไม่ไหว
     แพล่องไป...ชนแก่ง...แหล่งปัญหา
     ที่ยิ่งใหญ่...เกินใช้แรง...แห่งปัญญา
     แพต่อมา...เลยแตก...แยกไปไกล
     พลันตกน้ำ...หลังชนหิน...แทบสิ้นชีพ
     ตะกายถีบ...รีบคว้า...หาท่อนไม้
     สำลักน้ำ...แพล่ม...เกือบจมไป
    เกาะกิ่งไม้...ลอยคว้าง...ยังรอดตาย
@@@@@@@@@@@@@@
ที่เหลือลอยไปตาม...กรรม
ตามสายน้ำจะพัดไป...สู่หนใด
@@@@@@@@@@@@@@				
comments powered by Disqus
  • กี้จ้า

    31 พฤษภาคม 2547 22:09 น. - comment id 277805

    เย้...ได้อ่านคนแรกแล้ว....เย้
      เพราะมากค่ะ..
    กี้ติดตามผลงานคุณเรไรมาตลอดเลย.......
    ชอบทุกบทค่ะ.
    โดยเฉพาะบทนี้...อุปสรรคเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างความสำเร็จ...อุปสรรคพิสูจน์คน..ว่า..เหมาะสมเป็นผู้ได้รับความสำเร็จหรือไม่...
    สู้ต่อไป..ทาเคชิ!
  • นางฟ้าซาตาน

    31 พฤษภาคม 2547 22:12 น. - comment id 277808

    เป็นความนัยที่ลึกซึ้งมากค่ะ
    ให้ข้อคิดดีๆนะคะ
    
    มาทักทายค่า
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 พฤษภาคม 2547 23:41 น. - comment id 277847

    อันขาดพ่อไร้แม่เหมือนแพแตก
    ต้องเป็นลูกที่ผิดแปลกแต่ยังหวัง
    ว่าจะมีพ่อแม่เป็นกำลัง
    เป็นที่หวังเหมือนคนอื่นชื่นชีวี
    
    *-*ขอเป็นหลักปรัชญาหน่อยนะค่ะ วันนี้ อิอิ จริง ๆ แล้วแพแตก บางครั้งคนก็ยังไม่ตาย แต่สูญสลายกับหายสิ่งหายอย่างเท่านั้น ชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
  • รพี พรรณราย

    31 พฤษภาคม 2547 23:45 น. - comment id 277855

    เป็นบุรพกรรมอย่างหนึ่งกระมัง
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    31 พฤษภาคม 2547 23:46 น. - comment id 277856

    
    เขียน..เยี่ยมยอดอีกแล้ว..เพื่อนเรา..
    
    แพแตก...ก็ต่อใหม่...น่ะ..
    
    จะล่องลอยไปไหนหล่ะ...
    
    แวะมาเยี่ยม.
    พร้อมความคิดถึง..
    กระบุงใหญ่ ๆ
  • tiki

    1 มิถุนายน 2547 01:30 น. - comment id 277909

    เขียนมีปรัชญาเยอะแยะ
  • poet_p

    1 มิถุนายน 2547 01:35 น. - comment id 277912

    คมจิงๆๆ โดนใจมากๆ
  • อาภาภัส

    1 มิถุนายน 2547 05:13 น. - comment id 277936

    มาขายเชือกเลือกไหมใหญ่ทั้งนั้น
    เอาผูกพันรัดร้อยกลอยใจฝัน
    คิดอะไรพรุ่งนี้รุ่งอีกวัน
    คนสานฝันพลันส่งลงกลอนกานท์
    แต่อย่าลืมล่องแพพายเรือลัด
    แม้จะข้ดต่อตาคราสืบสาน
    เว้นเอาไว้ดูไปให้เนานาน
    ถึงแหลกรานใจอยู่กู้กอบเกย
  • magic

    1 มิถุนายน 2547 08:14 น. - comment id 277986

    ยังชีวิต..รอดอยู่..สู้อย่าถอย
    กิ่งไม้น้อย..ลอยคว้าง..ยังรั้งได้
    เมื่อเกิดมา..ต้องเจอ..ปัญหาใด
    มีหัวใจ..ไม่ท้อ..ขอสิชล
    ...............................................
    ทำใจให้สบาย....
    แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี
    ...............................................
    
  • รดา

    1 มิถุนายน 2547 15:38 น. - comment id 278221

    ฟางเส้นน้อย ลอยน้ำ ยังต้องคว้า
    นี่ดีกว่า มีท่อนไม้ มาให้เกาะ
    ได้อาศัย ยังชีพ ลอยลัดเลาะ
    อย่าไปเยาะ โชคชะตา ต้องฝ่าฟัน
    
    .... ฟางแค่สักเส้นลอยน้ำมา เรายังมีหวัง 
    นี่ได้ไม้ท่อนยังลอยไปได้อีกไกล...
  • เรไร

    4 มิถุนายน 2547 14:11 น. - comment id 279885

    ทุกสิ่งย่อมแตกดับ
    @@@@@@@@@@
    ขอบคุณคนอ่านครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน