หน้าส่วนตัว
ฟ้าเอ๋ยฟ้าทรงพลามสิทธานุภาพ
ทรงนิราศบำเรอสุขทุกข์ทั้งผอง
อีกทวยเทพทุกชั้นฟ้ามาคล้อง
เสนอสนองทุกชนชั้นนั้นชื่นใจ
ฟ้าเอ๋ยเคยช่วยเหลือชนทุกชั้น
แล้วประทานสิ่งนั้นคนทั้งหลาย
ให้ชุ่มชื่นระรื่นสุขจิตใจกาย
เหตุไฉนจึงควรได้ละเลยเรา
ฟ้าเอ๋ยท่านลำเอียงไปหรือเปล่า
หรือมัวเมาเพลิดเพลินสิ่งใดเล่า
จิตใจฉันช่างไม่เห็นเช่นเขา
ตัวของเราไม่หลู่ดูหมิ่นเลย
ฟ้าท่านเอ๋ยลูกขอเพียงน้อยนิด
ได้มีจิตช่วยกรุณาอย่านิ่งเฉย
ขอเพียงท่านอย่ามาทำเฉยเมย
สิ่งที่เคยมอบให้คนทั้งปวง
ฟ้าเอ๋ยฟ้าลูกผิดไปหรือเปล่า
มันแสนเศร้าสุดบอบช้ำสุดหวง
สิ่งที่มอบด้วยใจนั้นถูกลวง
มันช้ำทรวงสุดบอกต้องพึ่งฟ้า
ฟ้าท่านเอ๋ยโปรดมอบพลานุภาพ
ให้คนทราบความรู้สึกของข้า
ว่ารักเขาด้วยใจที่มีมา
เพียงแต่ว่าเขารักเพียงสักนิด.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 30 พ.ค. 2547 11:51 น. - ID 54453 
950
27
0
30 พฤษภาคม 2547 12:37 น. - comment id 276863
ว๊ายภาพออกจะดูดดื่มปานนั้นยังนิดอีกเหรอ ไม่นิดล่ะ5555555 ฮัลโหล.ฟ้า ทราบแล้ว แก้วเจ้าเอ๋ย กระไรเลยรักเขามาเศร้าไฉน รักไม่นิดคิดมากช่างกระไร ตามดวงใจให้แล้วนะแก้วเอย มาร่วมอ่านค่ะ
30 พฤษภาคม 2547 13:47 น. - comment id 276888
ฟ้าท่านเอ๋ยโปรดมอบพลานุภาพ
ให้คนทราบความรู้สึกของข้า
ว่ารักเขาด้วยใจที่มีมา
เพียงแต่ว่าเขารักเพียงสักนิด.
..........................วิจิตรอยากให้เป็นได้ดั่งบทนี้
30 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 276930
ฟ้าพรหมไม่ลิขิต ทุกชีวิตเป็นของตน ดีเลวย่อมปะปน อยู่ที่คนเลือกทำเอา ...แวะมาให้กำลังใจครับ...อย่าไปโทษฟ้าดินเลยครับ
30 พฤษภาคม 2547 17:43 น. - comment id 277007
ขอทวยเทพได้โปรดประทานพร คนร้าวรอนคอยรักจักหวั่นไหว มอบให้เขาเฝ้าเพ้อละเมอไป แต่ทำไมได้กลับมาเพียงนิดเดียว....ฯ แฝดเพื่อน!!...ก็บอกแล้ว..การให้..อย่าหวังสิ่งตอบแทน...ให้ไปมาก..ได้มาน้อย..ก็ทุกข์..จริงป่ะ...ต้องตั้งอยู่บนทางสายกลาง..นะคะ...
30 พฤษภาคม 2547 18:08 น. - comment id 277017
ฟ้าเอ๋ยฟ้าช่วยข้าที ด้วยเพราะเขาไม่ปราณีตัวของข้า ทิ้งความรักที่ข้าใจใจศรัทธา ทำให้ข้าเศร้าวิญญาณเหลือจะกล่าว *-*เศร้าจังเลยค่ะงานนี้ แต่แต่งได้ดีค่ะ*-*
30 พฤษภาคม 2547 19:22 น. - comment id 277060
มาแว้วๆๆๆ ก่ะเจ้า ชะแว๊บมาเปนกำลังใจให้แด่ผองเพื่อน.. ช่วงนี้วีนัสติดภาระกิจสำคัญ.. จำใจจำจากจร........T_T แต่กลับมาชะแว๊บได้แค่ 10 นาทีเช่นเดิม คิดถึงเพื่อนทุกคนค่ะ ยังแต่งกลอนได้ไพเราะเหมือนเดิมนะคุณแก้วฯ *-*มาเป็นกำลังใจ*-* วีนัสก่ะเจ้า
30 พฤษภาคม 2547 20:46 น. - comment id 277108
ภาพ..น่ารัก..มากเล้ยยคะ.. อิอิอิ..
เรน..มาให้ ..กำลังใจนะคะ..
เรน .จะ...ไปบอกฟ้าให้..
โปรดอย่า ..ใจร้าย ..นักเลย..
ฟ้าจ๋า ..มาฟังเรนเอ่ย..
ช่วยเปิดเผย ..ให้คนคุ้นเคย ..พี่แก้วฯ ..ได้รู้..
เรน..ขออนุญาตแจม ..นะคะ..
30 พฤษภาคม 2547 21:12 น. - comment id 277133
แวะมาทักทายคับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจคับ ^_____^
30 พฤษภาคม 2547 22:06 น. - comment id 277180
คุณ อาภาภัส
ขอขอบคุณเพื่อนรักมากนะจ๊ะ
ถึงฟ้าจะไม่เวทนาผมไม่ว่า
เป็นลิขิตที่เราต้องต่อสู้มา
โอ้ฟ้าจ๋าขอให้เพื่อนสำราญใจ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ ยังไงแก้วฯไม่มาหรอกได้หรือไม่ได้ เพียงสักนิดขอให้เพื่อนรักเราก็ใช้ได้แล้วล่ะจ๊า
30 พฤษภาคม 2547 22:08 น. - comment id 277182
คุณ วิจิตร ภู่เงิน
ฟ้าเอ๋ยฟ้าประทานให้นายวิจิตร
ได้สมฤทธิ์ในความซึ่งปราถนา
มีรักสุขสดชื่นทุกวันเวลา
โอ้ฟ้าจ๋าประทานให้อย่าใจดำ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณคุณมากเลยครับ
30 พฤษภาคม 2547 22:11 น. - comment id 277185
คุณ ยโส
โทษนะผมไม่โทษโกรธฟ้าหรอก
เพียงแต่ออกรำพึงคำนึงหา
อย่างคนอื่นเห็นเขาไหว้ดินฟ้า
เพื่อได้มาสิ่งที่เฝ้ารอคอย.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับ
30 พฤษภาคม 2547 22:14 น. - comment id 277188
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก
ขอขอบคุณที่ช่วยวิงวอนฟ้า
ให้เมตตาในรักเพื่อสมประสงค์
ใจของแก้วมิหวังเจตน์จำนงค์
เพราะได้ปลงไปได้เสียตั้งนาน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณเพื่อนรักมาก ที่จริงแก้วฯนะไม่ได้คิดอะไรหรอกเพียงแต่แต่งเรื่องย้อนนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเพราะไม่รู้จะแต่งอะไรจ้า.
30 พฤษภาคม 2547 22:16 น. - comment id 277191
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
อดีตนั้นฟ้าไม่เคยประทานให้
แต่หักใจเสียได้ให้เป็นฝัน
เพียงรำลึกตรึกไว้ประกอบกัน
เพื่อสร้างฝันย้อนอดีตที่อกตรม.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณท่านผู้หญิงฯมากครับ แฮะๆๆแก้วเฉยๆแล้วล่ะ เพียงหาเรื่องแต่งเท่านั้นเองแหละจ้า
30 พฤษภาคม 2547 22:20 น. - comment id 277192
คุณ VeNuS
นี่แหละหนอเพื่อนแก้วที่น่ารัก
เวลานั้นจักน้อยนิดยังมาเยี่ยม
ขอให้เพื่อนมีสุขหาใดเทียม
ขอฟ้าเปี่ยมกรุณาให้เพื่อนข้าที.
แก้วประเสริฐ.
สุดซึ้งเลยเพื่อน เพื่อนแก้วน่ารักเสมอมา
30 พฤษภาคม 2547 22:23 น. - comment id 277194
คุณ rain
ฟ้าย่อมเชื่อเรนที่เป็นสายฝน
ฟ้าต้องทนปฏิบัติตามเรนขอ
เพียงเท่านี้แก้วก็รู้สึกพอ
แก้วจึงขอให้เรนสุขมีชัย.
แก้วประเสริฐ.
ครับฟ้าย่อมประทานแน่เพราะเรนเป็นส่วนหนึ่งของฟ้านี่นา ขอบคุณเรนแห่งสายฝนมากจ้า
30 พฤษภาคม 2547 22:25 น. - comment id 277195
คุณ First_January
ครับไม่เป็นไรหรอกครับ ผมว่างๆจะเข้าไปคุยด้วยนะครับ คุณเก่งมากเลยที่สร้างเวปฯส่วนตัวได้ครับ ผมอยากเก่งอย่างคุณจัง
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับ
30 พฤษภาคม 2547 22:47 น. - comment id 277201
มาเป็นกำลังใจนะ! คงจำได้ว่าเป็นใคร
30 พฤษภาคม 2547 22:57 น. - comment id 277205
ฟ้ารับคำหรือยังคะ ..
30 พฤษภาคม 2547 23:00 น. - comment id 277208
คุณ บุรุษแห่งกาฬ
ขอบคุณมากครับ จำได้ครับเคยแวะมาเยี่ยมผมแล้วหายไปสงสัยมีธุระมากแล้วกลอนก็ไม่ค่อยได้ส่งครับ ผมขอบคุณอีกครั้งนะครับที่กลับมาแล้วมาเยือนผมอีกครับ
แก้วประเสริฐ.
30 พฤษภาคม 2547 23:03 น. - comment id 277210
คุณ ยอดหญิงอัลมิตรา
แฮะย้อนอดีตนิดหนึ่ง เพราะไม่รู้จะแต่งอะไร เมื่อวานนี้รดน้ำต้นไม้อยู่มองดูฟ้าว่าฝนจะตกหรือเปล่า กลับมาก็คิดได้ว่า เอาล่ะเห็นฟ้าแล้วนี่ก็เลยแต่งเกี่ยวกับฟ้าผูกพันกับอดีตนิดหน่อยด้วยครับ ฟ้าหรือจะรับฟัง คุณนั่นแหละครับที่รับฟังครับขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2547 00:31 น. - comment id 277283
ในเจตคติส่วนตัวของผมเองนั้น หลายครั้งที่เรายกเอาธรรมชาติมาประกอบกิจกรรมและความเป็นไปในชีวิต ผมว่าดีนะ ถ้าเราปรับตัวเราเองสู่ธรรมชาติ บทกวีบทนี้ให้กลิ่นอายธรรมชาติพร้อมกับความโศกเศร้านะครับ ผมชอบที่เดียวกับ
31 พฤษภาคม 2547 10:44 น. - comment id 277406
ไม่ได้เจอกันนานเลยคิดถึงครับ..พอดีช่วงนี้งานเยอะอ่ะครับ ยังคอยเป็นกำลังใจอยู่นะครับ เขียนได้เก่งเหมือนเดิมครับ
31 พฤษภาคม 2547 11:06 น. - comment id 277422
นั่นแน่ วันนั้นบอกว่าฟ้ามิอาจกั้น แต่วันนี้กลับมางอแงกับฟ้าได้งัยคะ แบบนี้ฟ้าคงงงแย่เลย ^ ^ ระวังฟ้าจะไม่ให้นะคะ อิ อิ มาทักทายค่ะ
31 พฤษภาคม 2547 12:46 น. - comment id 277488
คุณ ลำน้ำน่าน
ขอบคุณครับจำได้ครับ มาแวะเยี่ยมผมแล้วก็หายไปผมพยายามติดตามอยู่แต่ว่าไม่เจอครับ ครับส่วนใหญ่แล้วผมจะเอาธรรมชาติมาเริ่มต้นก่อนทุกครั้งแหละครับแล้วค่อยดำเนินเรื่องเข้าสู่ส่วนที่ตั้งใจไว้นะครับ อย่างไรก็ตามต้องขอขอบคุณและแวะมาเยือนใหม่นะครับ คิดถึงเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2547 12:59 น. - comment id 277495
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
ครับผมยังจำได้ดีครับผู้ที่เข้ามาเยี่ยมผมนั้นผมจะค่อยไม่ลืมหรอกครับ และคิดถึงอยู่เสมอขอขอบคุณที่มาให้กำลังใจผมเสมอครับ หากมาแล้วแวะมาทักทายบ้างนะครับคิดถึงครับ
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2547 13:01 น. - comment id 277498
เป็นกำลังใจให้นะคะ .............................
31 พฤษภาคม 2547 13:07 น. - comment id 277507
คุณ เพียงคนเดียว
บอกตรงๆว่าผมแต่งเรื่องนี้เพราะมองฟ้าขณะรดน้ำต้นไม้อยู่มองท้องฟ้าว่าฝนจะตกหรือเปล่า จนเสร็จวันนั้นฝนไม่ตกครับ กลับมาเพราะยังไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรให้เพื่อนได้อ่านกันก็เลยยกเอา ฟ้านี่แหละเป็นพระเอก แล้วเอาเรื่องอดีตที่ผ่านมาของผมซึ่งไม่ได้สนใจเท่าไหร่ยกประกอบก็เท่านั้นเองแหละครับ พูดเรื่องฟ้าแล้วส่วนมากผมจะยกมาเริ่มต้นกลอนผมเกือบทุกๆครั้งไปเลยครับ เพราะผมมีนิสัยรักธรรมชาติอยู่แล้วเป็นเดิมจึงเขียนอะไรก็มักจะยกท่านขึ้นมาเสมอ โดยเฉพาะยามค่ำคืนนะสภาพท้องฟ้าสวยงามมากเลยครับ คุณทดลองออกมายืนมองแต่ต้องมองให้นานๆหน่อยนะครับแล้วจะเกิดจินตนาการ หากโอกาสงามก็จะเห็นผีพุ่งใต้ครับ ขอบคุณมากนะครับเพื่อนรักที่แวะมาให้กำลังเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2547 15:07 น. - comment id 277577
โอมเพี้ยง.!!!!!! ฟ้าเอ๋ยฟ้า...ส่งพรมาซักที ให้คุณแก้วประเสริฐคนดี มีรักที่สมหวัง..ดังขอวอน .................................................................... ถ้าฟ้าให้พร คุณแก้วประเสริฐจะได้เขียนกลอนรักหวาน ๆ ไงค่ะ ....................................................................
31 พฤษภาคม 2547 15:52 น. - comment id 277611
คุณ magic
วอนฟ้ามามากจนเบื่อใจจิต
สิ่งที่คิดมันสูญสิ้นพังสลาย
ปล่อยมันเถิดเพื่อนรักมันหดหาย
ถึงจะตายมันไม่หวนกลับคืน.
แก้วประเสริฐ.
ดีซิครับอดีตนี่แหละผมถึงได้แต่งกลอนรักหวานได้ครับ......อ่านอีกนะครับ ...จำเรียงรัก... คงจะถูกใจคุณครับ ขอบคุณมากนะครับเพื่อน
14 มิถุนายน 2547 02:28 น. - comment id 282723
มองเห็นดาวพราวดวงบนห้วงฟ้า อยากถามว่าเขาคำนึงถีงบ้างไหม เมื่อต้องอยู่ห่างกันแค่ถามใจ เขามีใครคนใหม่บ้างไหมดาว อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า หมดปัญญาจะพิสูจน์พูดรักได้ เต็มอยู่ในความว่างกลางหทัย คือหัวใจแสนหวงห่วงอาทร ไม้รู้ว่าสิ่งใดดลใจรัก เปลี่ยวใจนักยามคราจากยากเฉลย เป็นความจริงไม่อยากจากเจ้าเลย ให้เหมือนเคยอยู่เคียงข้างมิห่างจร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
