ร้อยมาลัยใบข้าวให้สาวนวล ครั้นเมื่อจวนจากนางไปกรุงศรี สัญญากันวันหน้ามินานปี ตัวพี่มีมั่งมาได้มั่นนาง ลมยามเย็นย้ำเตือนถึงเรือนอยู่ พี่หดหู่หัวใจเมื่อไกลห่าง นวลบังอรอ้อนอ้อยคนคอยทาง เกรงเจ้าร้างรักพี่เพียงมินาน จันทร์นวลเด่นเย็นดาวสกาวสด ฝากคูคดคลองห้วยช่วยขับขาน ส่งเสียงกล่อมเกี่ยวใจแม่กลิ่นกานต์ คล้องประสานสมดั่งดวงปทุม เสียงเรไรไพรพฤกษ์ยามดึกดื่น แลค่ำคืนฟืนไฟใคร่ก่อสุม ฝูงวัวควายห้วยคดคันงานมุม บึงน้ำลุ่มลึกใสใครช่วยทำ แลใบตาลต้องลมนวลชมงาม เรียมถูกถามทรามนวลว่าชวนขำ กังหันลมลู่เล่นเป็นประจำ เปรียบน้ำคำพร่ำพลอดหรือพี่ยา กระท่อมฟางนางนั่งแลกังหัน เสียงไก่ขันวันรุ่งร้างอุรา พี่จำใจไกลแล้วหนอแก้วตา ยอดชีวาลาไปเพียรให้คอย สายลมเย็นพัดปลิวผิวผ้าซิ่น น้ำตารินรดไหล่ให้เหงาหงอย อย่าร้องไห้ไปเลยลาแก้วกลอย จากทุ่งรอยไถ่หว่านมินานปี
29 พฤษภาคม 2547 14:17 น. - comment id 276316
ทรุดลงนั่งเอนหลังข้างกองฟาง มือประสานก่ายหน้าคิดถึงสาว ป่านนี้เจ้าอยู่ไหนไม่ส่งข่าว พี่คอยเหงาปวดร้าวคราวเจ้าไกล **มาเยี่ยม มาอ่าน มาให้กำลังใจ**
29 พฤษภาคม 2547 15:25 น. - comment id 276345
งดงามด้วยบรรยากาศ และความรู้สึกจริงจริงจ้ะ มาทักทายคุณวิจิตรจ้ะ
29 พฤษภาคม 2547 17:07 น. - comment id 276384
ฉันไม่สนใจหรอก ว่าเขาจะคิดยังไงกับฉัน เขาอาจจะไม่เคยเห็นตัวตนของฉันหรอก ว่าฉันอยู่ใกล้กับเขาขนาดไหน ฉันไม่เคยแคร์กับความรู้สึกตัวเอง ที่ต้องเหนื่อยและเฝ้าเสียใจ แค่ขอรับรู้เรื่องเขา ให้ได้สุขใจ อยู่เงียบๆข้างหลัง เท่านั้น.. ก็เกินพอ... แวะมาทักทายครับ
29 พฤษภาคม 2547 17:14 น. - comment id 276389
๏ หลงน้ำคำฉ่ำหวานกานท์บทกลอน ความช่างหลอนใบหญ้ามาเกี่ยวซิ่น มานั่งร้อยใบเรียวเคียวกรีดพิณ ทำมีดบิ่นตอนจะลับจับจักฟีน.... ๚ .... ทิกิ_tiki . เขียนสวยเหลือเกินคุณวิจิตร งานคุณสะท้านใจมาก ทิกิ_tiki
29 พฤษภาคม 2547 18:17 น. - comment id 276431
แม้พี่ห่างแสนไกลใจคงมั่น ยังไม่เปลี่ยนแปรผันฝันห่วงหา ทุ่งนาน้อยยังคอยเจ้าพี่ยา ให้กลับมาเหมือนเก่าขอเข้าใจ *-*งดงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
29 พฤษภาคม 2547 18:41 น. - comment id 276455
นำใบรวงข้าวมาบรรจงถัก มาลัยรักฝากไว้ไปกรุงศรี รวงข้าวเป็นอุบะแทนใจมี เพื่อนารีได้คิดมิบิดเบือน. แก้วประเสริฐ.
29 พฤษภาคม 2547 18:50 น. - comment id 276459
ไพเราะมากเลยค่ะ บทนี้... ........................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
29 พฤษภาคม 2547 20:12 น. - comment id 276471
แม้จากไปมาลัยก็ยังอยู่ ให้ได้ดูต่างหน้าคราคิดถึง อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเฝ้ารำพึง มาลัยซึ่งรอยฝากไว้..หัวใจคอย ..................................................
30 พฤษภาคม 2547 01:22 น. - comment id 276673
กลอนงดงามมากเลยค่ะ
30 พฤษภาคม 2547 11:27 น. - comment id 276828
มาเป็นกำลังใจ+ทักทายค่ะ จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
30 พฤษภาคม 2547 14:49 น. - comment id 276920
บรรยายธรรมชาติได้ลึกซึ้งกินใจมาก เห็นภาพพจน์ที่สวยสดงดงามมากครับ
30 พฤษภาคม 2547 19:19 น. - comment id 277052
มาแว้วๆๆๆ ก่ะเจ้า ชะแว๊บมาเปนกำลังใจให้แด่ผองเพื่อน.. ช่วงนี้วีนัสติดภาระกิจสำคัญ.. จำใจจำจากจร........T_T แต่กลับมาชะแว๊บได้แค่ 10 นาทีเช่นเดิม คิดถึงเพื่อนทุกคนค่ะ กลอนเพราะจังค่ะวิจิตร *-*มาเป็นกำลังใจ*-* วีนัสก่ะเจ้า