...ขออภัยไว้ก่อนถ้อยกลอนนี้ คงไม่มีค่าวัดหากตัดสิน เป็นคำคล้องของคนเดินบนดิน อย่าดูหมิ่นหยามหยันต่อกันเลย ถ้อยบทกลอนอ่อนหัดมาตัดต่อ จักไม่ขอประวิงนั่งนิ่งเฉย คงขีดเขียนเพียรไปแม้ไม่เคย หนึ่งอย่างเผยทำไปจากใจจริง ทำอะไรได้สุขทำทุกอย่าง ไม่เคยสร้างราคีพวกผีสิง เที่ยวยุแยงแทงพ่วงเที่ยวท้วงติง ไม่หยุดนิ่งติเขาว่าเราเป็น ทั้งที่แท้แค่สร้างเพียงอ้างโอ่ พอให้โชว์กลับเฉยไม่เคยเห็น ดีแต่พร่ำคำมากไม่ยากเย็น ตัวเองเหม็นโทษเขากลิ่นเท่ากัน หยิกแกมหยอกกลอกกลับว่าคลับคล้าย ท่าไม้ตายประกอบคนชอบหยัน พูดเล่นเล่นเป็นจริงทุกสิ่งอัน เพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่อาจได้ชม ทำเฒ่าท่านอ่านไว้พอให้คิด ให้ชีวิตหัวเราะพอเหมาะสม ยึดความดีที่ตั้งเพื่อสังคม อย่าหมักหมมเที่ยวริตำหนิใคร...
27 พฤษภาคม 2547 21:58 น. - comment id 275495
อารมณ์ไหน ..?
27 พฤษภาคม 2547 22:17 น. - comment id 275519
เนี่ย...เค้าหลงเข้ามาอ่ะ ใครก้อไม่รู้ที่อยูข้างบนส่งลิงค์มาให้.... สงสัยจะบอกว่าค้างคาวยังมะตาย แค่เดี้ยง กะหน้าแหกเอง 5555 ทำเอาเค้าอดกินงานเลย งานนี้กะว่าจะทำบุญ 20 บาท ตลอดงานอ่ะ .. พูดแล้วก้อเสียดายมะได้ไปทำบุญเรย แต่งกลอนนี้ถามหน่อยปล่อยอะไร รมณ์เสียมาจากจากไหนละพี่ขา แหมดุดันกว่าก่อนเก่าเคยผ่านตา ไหงพี่ยาเป็นบ้าไปรึไรกัน เอ.มะได้โดนสมองนี่นา โดนขากับหน้านี่นา
27 พฤษภาคม 2547 23:43 น. - comment id 275582
แวะมาเยี่ยมชมครับ น่าชื่นชมมากเลยครับ เขียนได้ดีจริง ๆ นับถือ นับถือ
28 พฤษภาคม 2547 00:47 น. - comment id 275654
เขียนได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
28 พฤษภาคม 2547 02:56 น. - comment id 275710
มาอ่านครับ
28 พฤษภาคม 2547 11:32 น. - comment id 275830
ขอคาราวะแด่ผู้เฒ่าซึ้งคำนี้ บทกวีที่เขาทำยากเย็นเหลือ ยังถูกคนประนามไม่จุนเจือ คงจะเหลือแต่เขาเก่งคนเดียว. แก้วประเสริฐ. ผู้น้อยขอคาราวะท่านผู้เฒ่าซึ้งใจมากในบทกวีของท่าน คนเราหาใช่จะเก่งตั้งแต่เกิดไม่ เพียงที่เขาเข้ามาก็เพื่อใจรักและจะสานงานกลอนต่อไป เขาทำได้เท่าที่สติปัญญาของเขา จริงอยู่อาจจะผิดพลาดไปบ้างก็ควรที่จะแนะนำ ชี้ช่องทางในการแต่งกลอนให้เพื่อขยายกลอนออกไปสู่สังคมอันกว้างรักษาไว้ซึ่งบทกลอนนับวันจะสูญหายไปจากไทย กลับมาค่อนแคะยุแยงตะแคงรั่วทำให้คนที่เริ่มหัดใหม่เสียกำลังใจและเลิกไปโดยปริยาย คงเหลือไว้แต่พวกงี่เง่าเต่าตุ่นหลงตัวเองว่าเก่งกาจกว่าคนอื่นครับ ผมขอสนับสนุนท่านผู้เฒ่าด้วยหัวใจอย่างแท้จริงครับ ขอบคุณอีกครั้งที่เขียนมาให้กำลังใจแก่ผมและคนอีกหลายๆคนที่มีความตั้งใจจะเล่นกลอนเพื่อความเบิกบาน คลายอารมณ์ได้ ครับ
28 พฤษภาคม 2547 18:16 น. - comment id 275967
การเขียน..ด้วยเต็มใจ..อยากจะเขียน.. การเขียน...ด้วยจำใจ..ในการเขียน... ผลงานที่ออกมา...ย่อมแตกต่างกันแน่นอน.... จงทำในสิ่งที่เรารัก...แต่อย่ารักในสิ่งที่ถูกสั่ง..หรือบังคับจิตใจ..ให้ทำ... แวะมาทักทายนะคะ...
28 พฤษภาคม 2547 23:43 น. - comment id 276113
ขอขอบคุณครับ ทุกท่านที่เข้ามาเยือน ..................สวัสดีครับ......................