แลตะวันยามชิงพลบหลบแมกไม้ ท้องฟ้าใกล้ราตรีมีจันทร์ฉาย บุหลันเสี้ยวเลี้ยวลิบสุดฟ้าไกล หมู่แมกไม้อึ่มคลื้มเสียงนกร้อง ลมโชยพัดอ่อนไหวใบไม้หวิว กิ่งอ่อนพลิ้วประสานเรไรก้อง มองนภาเมฆขาวลอยเป็นละออง จักจั่นร้องส่งประสานวังเวงใจ รักเอ๋ยหนอทำไมช่างยากนัก ประเพณีจักกั้นขวางทางรักได้ สองใจผูกพันมั่นรักช่างกระไร เหตุไฉนรักมิสมดังใจปอง มีแต่ใจเรามั่นผูกพันรัก สมานสมัครรักกันไว้มิเป็นสอง เรื่องของรักมั่นเสมอมิเป็นรอง สัญญาต้องครองคู่อยู่ด้วยกัน แม้ฟ้านั้นจะกำหนดกฏเกณฑ์รัก สองเราจักหักให้ได้แม้ฝัน โอ้ประเพณีขออย่ามากีดกั้น ดุจตะวันจันทร์ดาราคลาเยือน ฟ้าเอ๋ยฟ้าเรื่องฟ้าอย่ายุ่งฉัน มิอาจกั้นความรักนั้นดุจเสมือน เงาและกายฝากไว้ไม่แลเลือน ฟ้าและเดือนย่อมคู่ไว้ในโลกา. แก้วประเสริฐ.
27 พฤษภาคม 2547 18:33 น. - comment id 275419
อยากเป็นคนอ่อนแอ เธอจะได้มาเทคแคร์กันบ้าง อยากเป็นคนร้องไห้เสียงดังๆ เธอจะได้รับรู้บ้างเวลาน้อยใจ อยากเป็นเด็กไม่รู้จักโต เธอจะได้มาคอยโอ๋เอาใจใส่ อยากเป็ฯคนขี้อ้อนไม่สบาย จะได้คอยมีคนป้อนยาให้จนหายดี อยากเป็นทุกๆอย่าง ที่เธอไม่ทิ้งขว้างไม่หน่ายหนี อยากให้เธอรับรู้ไว้นะคนดี ว่ารักแรกที่ใจฉันมีก็คือเธอ ฯ **แวะมาชื่นชมผลงานครับ เขียนได้ดีมากครับ**
27 พฤษภาคม 2547 18:58 น. - comment id 275435
ฟ้านี้มิอาจกั้น ทางรักนั้นให้หวั่นไหว เพียงสองครองที่ใจ โลกสดใสในทุกวาร.....ฯ แวะมาเยี่ยมค่ะ..สบายดีมั้ยคะ...
27 พฤษภาคม 2547 21:19 น. - comment id 275486
มาเป็นกำลังใจรายวัน แวะมาชื่นชม+ทักทายเจ้าค่ะ คิดถึงเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมคือความห่วงใย
27 พฤษภาคม 2547 21:59 น. - comment id 275497
แค่ฟ้าเท่านั้น กางกั้น..ให้ห่าง สายใยไม่เบาบาง ตามความห่างของฟ้าไกล วันนี้โรแมนติคนะคะ มาทักทายค่า
28 พฤษภาคม 2547 00:02 น. - comment id 275602
สาธุๆๆๆๆๆ ขอให้อยากเธอสมความอยากเถอะนะ เห็นหลายอยากจัง เอ้าๆสำเร็จๆนะ ขอบใจมากครับที่เหมือนเดิมครับ แก้วประเสริฐ.
28 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 275609
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก ฟ้านั้นมิอาจจะกั้น แต่กำแพงนั้นซิยิ่งใหญ่ ทำนบแห่งหัวใจ ถ้าครองไว้ก็ไม่พัง.......อิอิ ตอนนี้ชักแย่เจอร้อนบ้างเย็นบ้าง ต้องทานยากำกับไว้มิฉนั้นลุกไม่ขึ้นแน่ ขอบคุณมากที่ห่วงใยในเพื่อนแฝดเสมอจ้า
28 พฤษภาคม 2547 00:10 น. - comment id 275611
คุณ เมกกะ โทษทีนะครับ รีบอวยพรลืมใส่ชื่อคุณ อิอิ คงไม่ว่ากันนะครับ แก้วประเสริฐ.
28 พฤษภาคม 2547 00:13 น. - comment id 275613
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ เท่านี้ก็ซึ้งแก่ใจแล้วล่ะครับที่ห่วงใยครับ ขอบคุณมาก...อิอิ แก้วประเสริฐ.
28 พฤษภาคม 2547 00:16 น. - comment id 275617
คุณ นางฟ้าซาตาน เพื่อนรัก ครับเขียนอุทาหรณ์มานาน เปลี่ยนมุมมองเสียบ้าง เดี๋ยวจะแก่มากขึ้นอีกโข เลยลองมุมอื่นบ้างนะครับ ขอบคุณเพื่อนรักมากที่มาเยียมเยียนเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
28 พฤษภาคม 2547 00:34 น. - comment id 275637
ฟากฟ้ามิอาจกั้น ตัวของฉันกับเธอได้ ประเพณีมีมากมาย ห้ามไม่ได้กับรักเรา *-*แต่งกลอนได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
28 พฤษภาคม 2547 00:50 น. - comment id 275658
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา รักผูกพันกระชั้นจิต รักสนิทชิดใกล้ได้เห็น กำแพงนั้นกั้นเนื้อเย็น สุดใจเย็นทุบกำแพงพัง.........อิอิ แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากนะเพื่อนรัก...อิอิทุบกำแพงประเพณีซะเลยกั้นดีนัก จริงไหมเพื่อน
28 พฤษภาคม 2547 03:06 น. - comment id 275719
ต่อให้ขุนเขาใหญ่ ป่าไม้ไพรพนากว้าง ไม่อาจขัดขวางทาง สองคนอย่างฉันและเธอ **แวะมาให้กำลังใจครับ**
28 พฤษภาคม 2547 11:15 น. - comment id 275825
ไม่กั้นก็ไม่กั้น..รักเลย..ลุย.. แวะมาดูสุดยอดวิชาลอยตัวกลางอากาศ.. อิอิ..แซวเล่นบ้างค่ะ..
28 พฤษภาคม 2547 11:18 น. - comment id 275827
คุณ ยโส อันขุนเขาใหญ่โตพนาสูงกว้าง สุดอ้างว้างหากมีประเพณีกั้น เอาศาสนาเป็นเครื่องตัดสินกัน รักคู่นั้นจึงต้องแยกแตกละลาย. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ ที่มาให้กำลังใจเสมอตลอดมาครับ
28 พฤษภาคม 2547 14:35 น. - comment id 275916
คคณางค์ไม่อาจกั้นความคิดถึง ไปรัดรึงตรึงจิตชิดสมร ส่งความรักทั้งหมดจากภาดร กอดตระกองยอดบังอัร ณ โค้งฟ้า
28 พฤษภาคม 2547 15:42 น. - comment id 275925
คุณ กาพย์นภาลัย ขอบคุณมากเลยครับที่กรุณาแวะมาเยือนผม ผมไม่ตอบเป็นกลอนนะครับ เพราะว่ากาพย์กลอนคุณไพเราะลึกซึ้งจริงๆครับ โอกาสหน้าแวะมาเยี่ยมเยียนอีกนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
28 พฤษภาคม 2547 16:49 น. - comment id 275945
บทนี้เพราะมากนะคะ... แวะมาเยี่ยมทักทายเหมือนเดิมค่ะ .....................................................
28 พฤษภาคม 2547 20:53 น. - comment id 276025
คู่กันแล้วไม่แคล้วหรือพลัดพราก แม้ลำบากยากเย็นไม่เป็นผล รักคือรักฝากไว้ในกมล ฟ้าจะดลลิขิตให้ได้สมปอง .................................................. สาธุ สาธุ ขอให้สมหวังนะคะ ..................................................
28 พฤษภาคม 2547 23:32 น. - comment id 276106
^J^ ................. ......กลอนเพราะครับ........ขอมอบกำลังใจด้วย...ฯ
29 พฤษภาคม 2547 00:04 น. - comment id 276126
คุณ ลี้ ชวนมาเยือน ขอบคุณมากเลยครับ แล้วแวะมาเยี่ยมทักทายอีกนะครับ แก้วประเสริฐ.
29 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 276129
คุณ magic ขอบคุณครับที่อวยพรให้ผม และขอขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาเยี่ยมผมเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
29 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 276131
คุณ กฤษณะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจผมครับ และขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมด้วยนะครับ แก้วประเสริฐ.
29 พฤษภาคม 2547 08:46 น. - comment id 276207
ฟ้ามิอาจกว้างเกินกว่าใจกว้าง มิอาจพรากเราให้ห่างไปไหนๆ มิอาจขีดกำหนดลิขิตใจใคร ระยะห่างแห่งฟ้าอาจดูไกล แต่ไม่เคยขีดกั้นหัวใจให้ไกลเธอ มาทักทายค่ะช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาค่ะ เนื่องจากงานยุ่งมาก และก็ไม่สามารถลงกลอนที่หน้าส่วนตัวได้ค่ะ เก็บของเพื่อนๆ ก็ไม่ได้ เศร้าค่ะ แต่พอไม่ได้เข้ามาแค่วันสองวัน ก็รู้สึกเหงาเหมือนกันนะคะ แฮ่ม ก็เลยต้องแวะเข้ามาเสียหน่อย สวัสดีตอนเช้าค่ะ
29 พฤษภาคม 2547 11:50 น. - comment id 276257
คุณ เพียงคนเดียว ฟ้านี้มีอาณาจักสุดกว้างขวาง ฟ้าบนดินสร้างประเพณีเกิดได้ จึงเกิดปัญหาของรักในดวงใจ รักแท้ในใจย่อมพ้นซึ่งประเพณี. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ บางครั้งผมเองก็เบื่อเหมือนคุณลงกลอนแล้วไม่เข้าหน้าส่วนตัว บางครั้งเปิดเวปได้แต่จะไปที่เวปกลอนอื่นไม่ได้ครับ สงสัยคนจะเล่นกันมากก็ไม่รู้ครับ ขอบคุณอีกครั้งนะครับ
30 พฤษภาคม 2547 16:26 น. - comment id 276961
สวัสดีค่ะ กลอนเพราะเหมือนเดิม แวะมาทักค่ะ