เพียงความไหวหวั่นในบางที จึงทำให้เธอนี้ ... หวั่นไหว จากความชิดใกล้ ... มาห่างไกล จากความเข้าใจ ... กลายเป็นงงงัน ระยะทางใช่สำคัญ ... คนดี หากรักเรานี้ ... ยังคงมั่น โปรดเถิด ... เชื่อในฉัน เราจะมีกันและกัน ... ตลอดไป ใช่เพียงเธอ ... ที่เหน็บหนาว ฉันเอง ... ก็ยากจะก้าว ... ข้ามไปได้ แต่ด้วยรัก ... รัก ... ยังปักใจ ฉันต้องประคอง ... รักเราไว้ ... ทั้งน้ำตา เจ็บปวดทั้งคู่ ... เราสอง แต่ขอให้เธอ ... มองดูว่า นี่คือบทพิสูจน์รัก ... ที่เราต้องฟันฝ่า เพื่อรักอันสูงค่า ... แม้นต้องก้าวข้ามกาลเวลา ... เราจะพากันไป ...
Completely 24 พ.ค. 2547 18:13 น. - ID 54081 
665
5
0
24 พฤษภาคม 2547 19:03 น. - comment id 273652
...เราจะพากันไป อืม...โดนจัง
24 พฤษภาคม 2547 19:17 น. - comment id 273660
เหมือนเดินคนเดียว เปลี่ยวใจ ทุกอย่างทำไป ไม่ดี ทุกอย่างที่คิด ไม่เข้าที ทุกอย่างที่เป็นอยู่นี้ เพราะเหงา ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีมากเลยครับ เจ็บปวดรวดร้าวเหลือเกินนะใจ อดทนไว้นะครับ ยังมีเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่คอยห่วงใย อย่าคิดมากนะครับ
24 พฤษภาคม 2547 23:17 น. - comment id 273850
หน้าส่วนตัว
ความหวั่นไหวในอารมณ์มิสมสอง
นั้นจึงต้องระแวงวันจนหวั่นไหว
หากรักซึ้งตรึงตราควรทำใจ
ถึงจะไหวหากดวงใจเรามั่นคง
แก้วประเสริฐ.
25 พฤษภาคม 2547 00:12 น. - comment id 273922
อย่าหวั่นไหวหรืออ่อนล้า เพราะมันเพียงปัญหาก็แค่นั้น แล้วสักวันหนึ่งสักวัน เส้นทางฝันคงมีฉันและเธอ *-*กลอนไพเราะและสวยงามด้วยความหมายมากๆๆๆๆๆๆเลยคะ ชอบจัง*-*
25 พฤษภาคม 2547 09:45 น. - comment id 274070
ดาลหาขอชื่นชมนะคะ...กลอนไพเราะมากค่ะ...
25 พฤษภาคม 2547 12:11 น. - comment id 274134
อ่านแล้วขนลุกเหมือนกันครับ ซึ้งมากๆๆๆๆ
25 พฤษภาคม 2547 13:08 น. - comment id 274145
ถึง ทุกๆคนเลย
ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจ โอเล่ขอรับไว้ด้วยความซาบซึ้งค่ะ
25 พฤษภาคม 2547 20:39 น. - comment id 274413
เพราะมากๆๆเลยค่ะ แวะมาทักทาย ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
