เพราะบางสิ่งเข้ามาทุกอณูในสมอง เฝ้าเพ่งมองหนงสือรักตักหน้าหมอน ทำไมเบื่อเบื่อ ไม่อยากอ่านแต่งแต่กลอน บางทีถอนพิษไข้ได้จากใจ หรือว่า ......เป็นที่ออกจากใจนี้ ต่อไปนี้อยากทำดี ให้สดใส อยากกลับเป็น นักกีฬาเหมือนเก่า โอ้ในใจ ไกลแค่ไหน ก้อยากเล่นเป็นกีฬา ก่อนนอนนี้ ........หลายคนจะคิดเราเป็นอย่างไร เราจะไม่แคร์ว่าเขาคิดภาษา หากเราเปิดสื่อไม่ได้ ใช่เรื่องเวลา เป็นเพราะว่า อาจไม่ดี ชีวาเอย วินาทีนี้.........................อย่าคิดว่า ฉันไม่คิด สมองต้องติดอยู่กับเวลาอันห่างเหิน เธอไปไหนไปทำไรมัวแต่เพลิน ฉันเฝ้าเกิน เวลา ไม่โกรธกัน ๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
23 พฤษภาคม 2547 10:21 น. - comment id 272863
เวลานี้ฉันมีแต่ความเศร้า เป็นดั่งเหงาชิดใกล้ไม่หน่ายหนี ด้วยไม่รู้คนสำคัญในชีวี ไปอยู่นี้ที่ไหนไม่กลับมา *-*แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 10:42 น. - comment id 272884
หลายอย่างช่างวกวนบนความคิด คอยแบ่งจิตเขียนกลอนอักษรฝัน สารพัดเรียนเล่นไม่เว้นวัน แต่ใจนั้น..ทุกนาที..มีแต่เธอ