เป็นได้ทุกอย่าง...ถ้าใจอยากจะเป็น

ยโส

เป็นได้ทุกอย่าง...ถ้าใจอยากจะเป็น
ฉันไม่รักเธอแล้วจะรักใคร
บอกได้ไหมบอกฉันแค่คำเดียว
คำว่า "ไม่" คำว่า "ใช่"
หรือไม่เกี่ยว
นึกแล้วเชียวคำนั้นทำฉันชัง
จู่จู่ก็เข้ามาในชีวิต
ฉันเป็นมิตรคนรักเป็นทุกหวัง
มีกันเสมอมีเราสองเป็นพลัง
ถึงจุดฝันเราสองก้าวเดินไป
ฝันฝ่าอุปสรรคคณานับ
แม้ลาลับจากกันก็ฝันใฝ่
กันและกันฉันเธอมีหัวใจ
แม้คืนหนึ่งจากไปไม่เคยลืม
โอ้ฝันฉันฝันฉันเลอะเลือน
ฉันลืมวันลืมเดือนลืมค่ำคืน
อยากจะหลับต่อไปไม่ยอมตื่น
ไม่อยากลืมตาตื่นฟื้นความจำ
เธอทำร้ายหัวใจฉันทำไม
หรือเห็นใจความเจ็บที่พลาดถลำ
สะใจเธอหัวเราะคำขบขำ
ใจแสนดำหน้าซื่อหรือสันดาน!
ลวงหลอกได้สารพัดคำประจบ
ชอบพูดปดมุสาน่าสงสาร
ส่อเสียดเหน็บแนมเพ้อเจ้อมานาน
ยังซมซานกลับมาพบหน้าไม่อาย
ฉันที่หนึ่งเขาก็หนึ่งแล้วใครสอง
ตัวสำรองคิดแล้วน่าใจหาย
เจ็บจนแสบเจ็บแทบชีวิตวาน
อยากจะตายให้รู้ดูใจเธอ (จะเฉยชาได้แค่ไหนกัน?)
"สุดที่รัก"
คำนี้เธอเคยเอ่ย
ฉันทำเฉยทำเมินเพราะเธอเพ้อ
เธอนอนฝันนอนเจ็บนอนละเมอ
เห็นหน้าตาหลับตาน่าจูบจัง
เอื้อมมือหมายสัมผัสจับแก้มอุ่น
ปากเนียนนุ่นจุมพิตรอยฝากฝัง
(รัก)
กลัวเธอตื่นลืมตาทำหน้าชัง
ฉันจำนั่งเฝ้าไข้ดูใจเนียง
เตียงที่ว่าหาใช่เตียงเราไม่
พยาบาลยามไข้ให้ส่งเสียง
เรียกร้องดังจะมาอยู่ข้างเคียง
คอยมองเมียงยามป่วยช่วยเหลือกัน
คงไม่แปลกเมื่อแรกเรียก
("สุดที่รัก") ฉันทำเฉย
เพราะฉันเคยเจ็บป่วยกระทันหัน
เป็นเพราะพิษรักหักหัวใจพลัน
ศึกโรมรันปั่นใจข้าให้ป่วยการ
(รัก)
ความรักมักจบลงด้วยลาจาก
บ้างก็หลากหลายสีสันพลันห้าวหาญ
บางคนเจ็บร้าวลึกศึก (รัก)
ร้าวราน
บ้างก็หวานเย็นเฉียบเสียบอุรา
จากยโส
อรินครับ				
comments powered by Disqus
  • อัณณพ

    11 พฤษภาคม 2547 15:46 น. - comment id 265819

    โธ่ เศร้าจังค่ะ
    
    แวบมาอ่านกลอนแทนหนังสือสอบ
    เจอกลอนคุณเลยเศร้าเลย
    
    แต่งได้จริงใจมากๆเลยค่ะ
    
    เคยเหมือนกันที่รู้สึกแบบกลอนของคุณ
    
    เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
  • เมกกะ

    11 พฤษภาคม 2547 16:52 น. - comment id 265866

    ความจริงใจ ใช่ ฉันเคยรู้จัก
    เคยจงรักภักดีกับสิ่งนั้น
    ความจริงใจ ที่ฉันให้ใครมานาน
    แต่ตัวเอง ไม่เคยได้สักที
    
    มีแต่ฉันที่ให้ได้แค่ความจริงใจ
    ที่ไม่เคยหลอกใคร ให้ทั้งใจที่มี
    แต่ฉันไม่เคยได้สิ่งนั้นกลับมาสักที
    พอเถอะพอ ลาก่อน....ความจริงใจ
    
    จากวันนี้ ฉันขอเป็นคนใหม่
    ไม่รู้จัก ความจริงใจ สักกะที
    ไม่ผิดใช่ไหม ที่ฉันจะทำแบบนี้
    เป็นคนดี แต่มันดีไม่พอในสายตาใคร ก็ไม่ขอทำ ฯ
    
    **  คิคิ  เข้าท่าจังกลอนนี้อ่ะ  คิคิคิ  อ่านแย้วได้อารมณืดีจัง  จะแวะมาอ่านเรื่อย ๆครับ  คิคิ **
  • ยโส

    11 พฤษภาคม 2547 17:36 น. - comment id 265889

    ตอบคุณอัณณพ
    
    ความเศร้าเมื่อเกิด
    ความเศร้าก็ดับได้
    ผ่านมาเจอทีไร
    เป็นต้องเศร้าทุกที
    
    หรือเป็นเพราะบทกวีของเรา
    ***
    ตอบคุณเมกกะ
    ชอบบทกวีที่คุณเมกกะแต่งให้มากครับ ประชดประชันและได้อารมณ์เจ็บดี
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 พฤษภาคม 2547 23:20 น. - comment id 266103

    ฉันที่หนึ่งเขาก็หนึ่งแล้วใครสอง
    ตัวสำรองหรือใครกันฉันสับสน
    ฉันหรือเขาที่เธอเฝ้าเอากมล
    มาเปรอปนมอบรักและภักดี
    
    *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนแต่งได้น่ารักดีค่ะ อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลย*-*
  • แก้วประเสริฐ

    11 พฤษภาคม 2547 23:21 น. - comment id 266104

    อันเรื่องรักคิดดูมีหลายหลาก
    มีจำพรากกับยินดีรักทุกที่
    อีกหัวร่อและร้องไห้เห็นมี
    โลกเรานี้จึงได้มีหญิงชาย
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
  • tiki

    12 พฤษภาคม 2547 09:32 น. - comment id 266189

    เขียนได้เจ็บดีอริณ
    เขียนดีมากค่ะ
  • ยโส

    12 พฤษภาคม 2547 15:01 น. - comment id 266313

    **ตอบคุณ ผู้หญิงไร้เงา
    แม้ตัวสำรอง ก็มีค่าในสายคนบางคน ลองมองดูให้ดีนะครับ อาจจะมีใครเฝ้ามองคุณอยู่ก็ได้
    
    **ตอบคุณ แก้วประเสริฐ
    บทกวีของคุณช่างแฝงไว้ด้วยปรัชญาชีวิต และความจริงในโลกใบนี้จริง ๆ ครับ
    
    **คำชมของคุณ tiki มีค่าเหลือเกิน เป็นกำลังใจให้อรินเสมอมาครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน