มีอยู่ในพลังเข้มขลังนัก เหมือนขมวดเก็บมาหมักไว้เต็มหมด อิทธิฤทธิ์ความกระสันแค่รันทด ขาดโอกาสจึงต้องอดชิมรสรัก หมายถึงสนามจะลงซ้อม ฝึกฝีมือให้พร้อม จะถอดสลัก ฝึกปรือ ปฏิบัติ ไม่ขัดชะงัก ยึกยัก เยื้องย้าย ไม่อายใคร ปลุกเอาความเข้มข้นให้ขนลุก ขลุกอยู่กับความสุขที่เสพไล้ ขนเอาความองอาจประกาศไชย ฉลองสวรรค์อันอำไพในพลัง ในหมวดความกระสันอันขาดเสพ เป็นสังเขปความสุขที่เฝ้าสั่ง ได้ระบายฝายกระชากออกจากคลัง แล้วขมวดเค้นพลังมาหมักคืน (ก็นั่นแหละความสุข ปลุกให้ความอดได้สดชื่น)
ผมชื่อโจ้ 10 พ.ค. 2547 18:22 น. - ID 53176 
1067
5
0
10 พฤษภาคม 2547 22:31 น. - comment id 265435
กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
10 พฤษภาคม 2547 23:05 น. - comment id 265469
แต่งได้เห็นภาพดีมากครับ... นาน ๆ จะได้อ่านกวีแนวนี้สักที (สงสัยเป็นลูกศิษย์ลูกหาคุณ นิวัฒน์ กองเพียร รึเปล่า?)
11 พฤษภาคม 2547 09:15 น. - comment id 265627
หมักหมม นี่มันจะกลิ่นตุตุ ไหมนะคะ
11 พฤษภาคม 2547 22:33 น. - comment id 266058
อืม แล้วมันคือพลังอะไรกันแน่คะ ถึงได้หมักหมม เหมือนจะรอระเบิด
12 พฤษภาคม 2547 11:01 น. - comment id 266220
ผมว่าคุณคะน้าทำทีท่าเหมือนกับจะไม่รู้ แกล้งโง่ไปรึเปล่า คำพูดในกลอนมันอธิบายชัดอยู่แล้ว หรือผมจะต้องพาคุณไปคลีนิค (หัวเราะ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
