เอ็นทรานซ์แค่งานหนึ่งในชีวิต อาจลิขิตชีวิตได้..ใช่..บางส่วน เรียนที่ไหนก็จบหนาถ้าคู่ควร อย่ากำสรวลชวนเชิญเดินต่อไป มาเริ่มนับจับมือกันในวันนี้ สรรหาที่เรียนใหม่ในวัยใส เช็ดน้ำตาหาวิชาพาเหมาะใจ มหาวิทยาลัยใดใดให้เหมือนกัน เรียนสี่ปีก็จบครบหลักสูตร จะถอดรูทสูตรสแตทฟอร์แมทนั่น* กิจกรรมทำเถิดประเสริฐพลัน ระหว่างวันนั่นเวลาท้าฝึกตน หางานทำคำคนอย่าสนนัก ขยันจักหนักเจียนเพียรฝึกฝน ได้แบ่งเบาภาระพ่อแม่ตน งานของคนสู้ชีวิตจงคิดตาม เกียรติบัณฑิตสถิตย์ที่คุณค่า ปริญญาใบเบิกเลิกขวากหนาม หนึ่งสองสามตามก้าวอย่าท้าวความ สู้ให้งามตามกำลังพลังตน... * root, Stat = Statistic, Format..
กุ้งหนามแดง 6 พ.ค. 2547 21:17 น. - ID 52909 
716
6
0
6 พฤษภาคม 2547 21:24 น. - comment id 261972
..จบแล้วค่อยมาสู้กันอีกที..ตอนหางานน่ะค่ะ.. ..เพียงในวันนี้ต้องสร้างทางฝันก่อนค่ะ.. ..
6 พฤษภาคม 2547 21:56 น. - comment id 262006
แม้ไม่ติดอย่าได้คิดเลยท้อแท้ เพราะเรานั้นใช่อ่อนแอเพียงนี้ อนาคตข้างหน้ายังคงมี ขอให้เธอคนดีสู้ต่อไป *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
6 พฤษภาคม 2547 22:56 น. - comment id 262090
หน้าส่วนตัว
ใช่จ๊ะจริงจ๊าแม่กุ้งหนามแดงจ้า
ใบปริญญาเขาใช้หนีขวากหนาม
พอได้ทำงานเรียนรู้ไม่ได้ความ
ด้วยงานนั้นคนละอย่างเรียนมา.
แก้วประเสริฐ.
แปลกแต่จริง...นี่คือเรื่องจริงแก้วฯประสบมาน๊ะ
6 พฤษภาคม 2547 23:13 น. - comment id 262098
เห็นด้วยค่ะ เป็นข้อคิดที่ดีจริงๆ จะเอาไปติดให้นักเรียนอ่าน
6 พฤษภาคม 2547 23:24 น. - comment id 262102
การศึกษา เป็นเหมือนไฟหน้า..ของชีวิต.. ความรู้ในโลกนี้เป็น เป็นเรื่องที่ไม่สิ้นสุด.. เราเดินบนถนนชีวิต ไม่อาจหรี่ไฟหน้าได้..จำเป็นอย่างมากที่เราต้องดูแลไฟหน้าเสมอ.... คุณเขียนได้ดีเสมอ..แม้บางครั้งสัมผัสอาจเฝือ.ไปบ้าง... เช็ดน้ำตาหาวิชาพาเหมาะใจ....ตรงนี้คำซ้ำกันมากไปนิด...ขออภัยที่ติติง....สวัสดีครับ..
7 พฤษภาคม 2547 08:21 น. - comment id 262254
อุตส่าห์เอ็นฯจนติดจึงได้รู้ ทนอุดอู้ในหอรอเธอมา วันพ้นผ่านเดือนปีไม่เห็นหน้า อนิจจาปริญญาถูกขังตั้งสี่ปี รับปริญญาดอกไม้ของผองเพื่อน รับจนเกลื่อนหลากหลายเธอกลับหนี เพียงอยากเห็นหน้าตานะคนดี ยามยินดีมีปริญญาเห็นหน้าเธอ **lucky in learn, but not in love.**
7 พฤษภาคม 2547 09:38 น. - comment id 262275
ตอบกลับค่ะ: คุณผู้หญิงไร้เงา: แม้ไม่ติดอย่าคิดมากอยากให้สู้ ต้องเรียนรู้ต่อไปไม่ย่อท้อ วันข้างหน้าต้องได้ดีอย่ามัวรอ เพียงแต่ขอให้ก้าวย่างอย่างมั่นใจ *ขอบคุณค่ะ ที่แวะทักทาย* .................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: เรียนมาคนละด้านก็จริงอยู่ แต่เรียนรู้การทำงานร่วมกันนั่น รั้วมหาวิทยาลัยให้อะไรหลากหลายครัน ได้แบ่งปันนำมาใช้ในชีวิตจริง.. *คนละอย่างจริงๆ น่ะคะ แต่ก็นำมาใช้ได้ค่ะ ทุกวิชาเลยน่ะ ขีดขีด เขียนเขียน* ...................................................................... คุณนางฟ้าซาตาน: ขอบคุณค่ะ ...................................................................... คุณคนจำแลง: ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ จะพยายามปรับปรุงให้คำสัมผัสแบบพอดี พอดีน่ะค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ ที่ติดตามและแนะนำเสมอมา ....................................................................... คุณยโส: โทรไปหาเขาหน่อยน่ะ อย่าเพิ่งละพยายามตามติดมั่น เขียนจดหมายก็ยังดีเหมือนกัน คิดถึงกันวันละนิดน่ะคนดี หอพักนั้นกักได้แต่กายเจ้า มีอาจเข้ากักใจน้องอย่าหมองศรี ขอเป็นกำลังใจในปริญญาตรี เกียรติยศที่มีนี้จิตใจ... *เดี๋ยวเขาก็กลับมา เป็นกำลังใจให้ค่ะ* ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
