ป.ปลา.... ป.ปลา..แต่ก่อนนี้ นั้นมากมี..ในลำคลอง ทั่วไป..ในบึงหนอง และในท้อง..ทะเลหลาย เดี๋ยวนี้..ปลาเริ่มหมด เพราะน้ำกรด..ยาเบื่อวาย แหอวน..มีมากมาย คนก็ร้าย..หาขายกิน ปลาดุก..มีให้เลือก แกงใส่เผือก..ถูกทรัพย์สิน ปลาสร้อย..ก้อยโสภิณ แซ่บถูกลิ้น..ชวนเชิญชิม ต้มโคล้ง..ต้องชะโด ปลาเทโพ..แกงกินอิ่ม ทอดมัน..ปลากรายลิ้ม จะต้องยิ้ม..เหนียวหนึกใน ต้มเปรต..ต้องปลาเอี่ยน ภาคกลางเรียน..เรียกปลาไหล ปลานึ่ง..รสถึงใจ ต้องปลาไน..เนื้อหวานมัน ปลาหลด..ปลากระทิง ย่างหรือปิ้ง..กินสุขสันต์ ปลานิล..ทอดกรอบนั้น นิยมกัน..ซื้อขายดี ปลาเผา..เอาปลาช่อน ปลาเนื้ออ่อน..เนื้อมากมี ปลาบึก..แพงนะพี่ ปลากระดี่..ปลาตองลาย ปลาบู่..นึ่งมะนาว เนื้อในขาว..มีซื้อขาย ปลาแขยง..มีมากมาย ปลาหมูได้..เอาต้มยำ ป.ปลา..มีเกลื่อนกลาด ตามตลาด..เป็นประจำ ซื้อแล้ว..เอาไปทำ กับแกล้มเหล้า..เมาไปเลย เขียนโดย....ปรีดี อู่ทรัพย์
11 มิถุนายน 2548 15:17 น. - comment id 161312
ขอบคุณงานดีดีครับเพิ่งมีโอกาสย้อนมาอ่านครับ lสะท้อนความจริงได้ดีครับ เป็นเช่นที่ว่าเลย
6 พฤษภาคม 2547 20:42 น. - comment id 261939
ปลามีหลายชนิด ทั้งมีพิษและไม่มี แต่กินปลาดีดี สิ่งที่ไม่มีคือไขมัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ*-*
6 พฤษภาคม 2547 22:03 น. - comment id 262015
ตอนแรกนึกว่าสงกะสาร แต่ไปๆมาๆชักแปล่งๆแล้วนะเนี่ย *-*