ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมไม่กล้าพูดคุยกับเธอ ทั้งๆที่อยากพูดคุยกับเธอ ยิ่งกว่าใคร ทั้งๆที่แต่ก่อนคุยกับเธอเป็นอย่างดี ก็เพิ่งรู้ใจตัวเอง ในวันนี้ เพราะฉันรักเธอ..รักเธอที่สุด จึงไม่กล้าพูดคุย กลัวที่จะต้องสบตาเธอ เพราะหัวใจทั้งหวั่นไหว เมื่อยู่ใกล้เธอ จะให้ฉันทำอย่างไร เพราะใจมันรักเธอ ก็รู้ดีว่าเธอนั้นเสียใจ ที่ฉันไม่พูดคุย แต่อยากให้เธอเข้าใจ เข้าหน่อยด้วยการกระทำของฉัน เพราะมันรักๆเธอออยู่ทุกคืนวัน ไม่กล้าสบตา กลัวหัวใจตัวเอง อยากให้เธอรู้สักทีได้ไหม ที่ฉันทำห่างเหืนไม่สนใจ ก็เพราะมันรัก....เธอ
4 พฤษภาคม 2547 12:22 น. - comment id 260116
ให้นัฐเดาต้องเป็นคนๆนั้นแน่ๆเลย ช่ายป่ะมิ้นท์ คนนั้นอ่ะ หุหุ ทำเพราะรักหรอ โอ้ว!! มิ้นท์ อิน เลิฟ
4 พฤษภาคม 2547 12:35 น. - comment id 260129
ไม่กล้าจะพูดจา กลัวเธอจะรู้ว่าฉันมีใจ และอีกอย่างคือหวั่นไหว ก็เธอจะรู้ความในใจของฉัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 14:06 น. - comment id 260184
มารับรู้แทนใครก็ไม่รู้ รักต้องสู้ กู่รัก ทักทายถาม อย่าปล่อยว่าง ห่างไปให้พยายาม รักงดงาม ใครปะ โชคนะเออ แวะมาอ่านค่ะ เพราะ ชอบมาก อยากฟังแบบนี้นะ อรุโณทัย อาภาภัส
4 พฤษภาคม 2547 16:26 น. - comment id 260355
ขอบคุณค่ะมาก ที่มาติชมกลอนนะคะ มิ้นท์ว่า เรากลัวการพูดคุย และหวั่นไหวเมื่ออยู่ใกล้ บางทีอาจจะเป็นเพราะรัก จนไม่กล้าเลยก็ได้นะคะ..................ส่วนนัฐอ่า อย่าแซวสิ