เกลือกกลิ้ง ทิ้งร่าง ข้างทะเล ให้สายลม พัดเห่ หัวใจฉัน ร่ำร้อง บอกลา ฟ้าตะวัน แล้วทักทาย พระจันทร์ ยามค่ำคืน วันนี้ โดดเดียว ใจเหงา กอบเก็บ ความเศร้า ไม่อาจฝืน ก้มหน้า ร่ำไห้ หลายวันคืน ยากจะยืน ก้าวขา เดินออกไป สายฝน โปรยปราย จากฟากฟ้า เหมือนจะมา ร่วมด้วย ช่วยปลอบขวัญ ทิ้งไปเถอะ ความผิดหวัง ในวันนั้น จงสานฝัน ก้าวขา เดินหน้าไป เกลือกกลิ้ง ทิ้งร่าง ข้างทะเล ให้สายลม พัดเห่ หัวใจใหม่ เพราะว่าฉัน อยากจะก้าว เดินต่อไป เพื่อเก็บฝัน กอบวันใหม่ ให้ตนเอง
3 พฤษภาคม 2547 17:56 น. - comment id 259500
ถามจริงๆเถอะครับ ไม่ทราบว่าคุณกำลังผิดหวังกับความรักหรือว่าการงานครับ
3 พฤษภาคม 2547 18:09 น. - comment id 259517
ตอบคุณ กรกฏ จริงๆแล้วไม่ได้ผิดหวังในเรื่องไหนเลย ชีวิตมีความสุขดี แต่อยู่ๆก็นึกถึงท่อนแรกได้ รู้สึกว่ามันดี ก็เลยแต่งต่อ แล้วก็ออกมาเป็นเช่นนี้ ใช้กับเรื่องไหนก็ได้ทั้งการงาน ความรัก เพราะอยากใช้คนอ่านรู้สึกว่า ถ้าเราล้ม เราก็ลุกขึ้นใหม่ได้นะคะ ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามา
3 พฤษภาคม 2547 18:59 น. - comment id 259543
เห็นด้วย จริงนะ จาก haji
3 พฤษภาคม 2547 19:12 น. - comment id 259560
ถ้าล้มก็ลุกขึ้นใหม่ ด้วยหัวใจไม่สิ้นหวัง หากวันนี้ท้อ ก็คงหมดกำลัง สู้ต่อไป ถ้าลมหายใจยังมี เข้ามาเป็นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 19:38 น. - comment id 259581
แกร่งกล้าท้าวันใหม่ ก้าวย่ำไปไม่หยุดยั้ง อย่าเหงาเศร้าลำพัง เติมพลังความหวังมี
3 พฤษภาคม 2547 19:46 น. - comment id 259590
แจมเศร้าเร้าอารมย์นิ ทรายเกลือกกลิ้ง ทิ้งร่าง หาดไร้ใจ ทะเลเห่ ร้องไห้ น้ำตาไหล ลมครวญคร่ำ ครวญคราง ครวญไกล ฉันเดียวดาย ฝันใฝ่ ไร้คนพบ อิอิ...ร้องให้เข็ดนิ..ตาบวม
3 พฤษภาคม 2547 20:33 น. - comment id 259618
จะทิ้งทุกข์หรือความเศร้ารุมเร้าฉัน ไว้กับเธอนะพระจันทร์ที่สดใส หรือไม่ก็ทิ้งไว้กับผื่นทราย ที่เรียงรายเต็มท้องทะเล *-*กลอนกำลังใจไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ชอบจัง*-*
3 พฤษภาคม 2547 21:37 น. - comment id 259677
ถึงล้มลุึกคลุกเศร้าจนเราโศก โลกทั้งโลกคงเหงาด้วยเราท้อ ทะยานฝัีนด้วยใจให้เพียงพอ และจงรอพบฝันด้วยมั่นใจ ...ขอให้ทะเลเห่กล่อม และถนอมหัวใจไว้ฝ่าฟัน... แวะมาทักทายกันเช่นเคยครับ กลอนเพราะดี มีความหมาย...
3 พฤษภาคม 2547 23:47 น. - comment id 259792
ความเปล่าเปลี่ยวเศร้าใจใครยากรู้ ความเป็นอยู่มิได้แสดงให้ใครเห็น ฝากไว้ให้ตะวันจันทร์ทะเลเมื่อจำเป็น แล้วยืนเด่นก้าวสู้หน้าในคราต่อไป. แก้วประเสริฐ. ครับซึ้งครับซึ้ง
4 พฤษภาคม 2547 00:35 น. - comment id 259826
แต่งดีนิ...ดีจัง haji แวะมาด้วย
4 พฤษภาคม 2547 05:11 น. - comment id 259922
ผ่านไปไม่เป็นไรทิ้งไปเถิด
4 พฤษภาคม 2547 05:45 น. - comment id 259943
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ พยายามต่อไปนะ
4 พฤษภาคม 2547 17:39 น. - comment id 260445
ตอบคุณเบนนี่ หากยังมีลมหายใจอยู่ ก็จะสู้เพราะฉันยังมีฝัน ถึงจะล้ม ก็จะลุกอย่างเร็วพลัน เรื่องท้อนั้นฉันไม่เห็นจะเกรงกลัว ขอบคุณสำหรับกลอนและกำลังใจคะ
4 พฤษภาคม 2547 17:42 น. - comment id 260448
ตอบคุณ ชัยชนะ และฉันมีความหวัง หากพลังไม่หมดสิ้น ถึงก้มตา น้ำตาริน ก็จะผิน บินต่อไป ขอบคุณที่แวะมานะคะ
4 พฤษภาคม 2547 17:44 น. - comment id 260450
ขอบคุณคุณน้ำที่แวะมา ไม่รู้จะต่อกลอนว่ายังไงดี แต่ดีใจที่คุณเข้ามาค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 17:49 น. - comment id 260453
ตอบคุณผู้หญิงไร้เงา จะทิ้งสุขหรือเศร้ารุมเร้าฉัน ทิ้งคืนวันเก่าๆที่ใจหาย ทิ้งความทุกข์ให้หมดจนมลาย ให้หล่นหายไปกับทราย และสายลม ขอบคุณที่เข้ามานะคะ และขอบคุณสำหรับคำชมที่มีให้เสมอด้วย
4 พฤษภาคม 2547 17:53 น. - comment id 260454
ตอบคุณเกียรติ กรัชกาย ถึงล้มลุกคลุกคลานอีกกี่หน ก็จะทน และจะลุกขึ้นสู้ใหม่ เพราะยังมีความหวังและแรงใจ ที่ส่งให้จากคุณทุกๆคน ขอบคุณสำหรับการทักทาย และคำชม งานของคุณก็ความหมายดีเช่นกันคะ
4 พฤษภาคม 2547 17:57 น. - comment id 260456
ตอบคุณแก้วประเสริฐ ฝากตะวันกับทะเลนะครานี้ ทุกข์ที่มีเจ้าเก็บไว้ได้ไหม อย่าให้ฉันทรมานอีกต่อไป เพราะวันใหม่ฉันก้าวไปอย่างมั่นคง ถ้ากลอนนี้ซึ้ง งานของคุณก็ซึ้งกว่านี้หลายเท่า ขอบคุณนะคะที่เข้ามา
4 พฤษภาคม 2547 17:59 น. - comment id 260458
ชอบคุณอัณณพ คุณtiki และคุณนางฟ้าซาตานมากนะคะที่เข้ามา กำลังใจที่ให้ได้รับแล้วค่ะ
5 พฤษภาคม 2547 07:44 น. - comment id 260907
เก็บฝัน วันใหม่ ให้ทะเล กล่อมเห่ พัดเศร้า เลือนหาย ทุกข์สะสม ออกไป ให้หมดกาย ก้าวเดินใหม่ ด้วยใจ ที่แข็งแรง ..................................................
5 พฤษภาคม 2547 18:25 น. - comment id 261294
ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะคะ คุณmagic