แหงนมองฟ้าดูดาว เจ็บปวดร้าวและหวั่นไหว หนทางยังยาวไกล ดาวดวงไหนคือตัวเรา จันทร์แจ่มดวงดาวเด่น ทำล้อเล่นเปล่งสกาว ยิบยับวับแวววาว มองดูดาวย้อนดูตน คิดถึงอยากไปหา กลัวสายตาหมิ่นแคลนคน คล้ายว่าหาเหตุผล ในกมลว่าทำไม?
2 พฤษภาคม 2547 04:12 น. - comment id 258445
เขียนดีค่ะ เพียงสงสัยทำไม ต้อง เพื่อนบอกมาครับ
2 พฤษภาคม 2547 20:19 น. - comment id 258767
ดาวเดือนอยู่เกลื่อนฟ้า ในทุกคราที่มืดมิด แต่ตัวเรายังสนิท ไม่มีมิตรชิดใกล้ใจ *-*ขอให้สมหวังในความรักนะค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 01:06 น. - comment id 259020
ดาวเดือนที่มากมาย มองหลากหลายบนนภา เพียงจันทร์แสงส่องหล้า เดือนนั้นหนากลับหม่นมัว หมู่มิตรที่รายล้อม มากมายหมู่รายรอบตัว พาทำแต่กรรมชั่ว มิตรหมองมัวมีทำไม มิตรแท้แค่เพียงหนึ่ง ควรคำนึงสำเหนียกไว้ อย่าไปชะล่าใจ กับมิตรร้ายคล้ายดวงดาว หมู่ดาวนับแสนแม้นเปรียบ ยังด้อยค่ากว่าหนึ่งดวงเดือน
3 พฤษภาคม 2547 15:31 น. - comment id 259347
ฝากดาวผ่านฟ้า ฉันคนนี้รักเธอ ***เป็นกำลังใจให้ทุกความรัก***
3 พฤษภาคม 2547 17:36 น. - comment id 259483
ตอบคุณ tiki ที่ว่าเพื่อนบอกมา เพราะเพื่อนเป็นนักคิดนักเขียน ที่สำคัญ ขี้เมาด้วยล่ะครับ ตอบคุณอัณณพ ขอบคุณในความรักที่ยิ่งใหญ่ของคุณอัณณพครับ