ความเจ็บช้ำที่ไม่มีใครรู้ โทษที่เขียนบทความลงในคอรัมบทกลอน

คนขี้เหงาในวันที่ฝนตก

เสียงสะอื้นในใจแต่ไม่มีใครได้ยินน้ำตาร่วงหล่นรินเจ็บช้ำหัวใจยิ่งนักเสียงสะอื้นสุดท้ายตอบย้ำชีวิตเสร้าๆไม่มีใครเขาเข้าใจเราอีกเเล้ว				
comments powered by Disqus
  • tiki

    27 เมษายน 2547 18:13 น. - comment id 255489

    .ใครหนอใครเล่าเจ้าเหงาเศร้าปานไฉน
    
    ฤาเสียงหัวใจเจ้าบ่นเพ้อละเมอกระไร
    
    เสียงสะอื้นในใจเจ้า ข้าฯมาฟังมาเก็บเอาไว้
    
    ข้าฯมายืนฟังเสียงน้ำตาร่วงหลุ่น
    รินเจ็บช้ำหัวใจยิ่งนักหรือ
    
    เสียงสะอื้นของเจ้านั้นคือเสียงแห่งความผิดหวัง
    แลเสียงเหงาเป่ล่าเปลี่ยวใจ
    ฤาว่าเจ้ากำลังหาใครก็ได้หรือไรให้เข้าใจเจ้า
    
    อ่อนะ ชีวิตเจ้าฤาชีวิตข้าฯ ก็ไม่แตกต่างกันเท่าไหร่นะเล่า
    ล้วนแล้วแต่หลงวนอยู่ในโลกเก่าเก่า
    อันเต็มไปด้วยความเศร้าเดิมเดิมอย่างที่ผ่านมา
    
    
    มองไปข้างหน้า แล้วทำใจให้สบาย สลายความทุกข์ของเจ้าไปให้หมดสิ้นเทอญ
    
    
    ทิกิ_tiki
  • atm

    27 เมษายน 2547 21:56 น. - comment id 255682

    คนเข้าใจเรายังมีแกเยอะค่ะ  แต่เราไม่รับรู้ไม่รับฟังเท่านั้นเอง  ตัดสินใจดีๆนะคะ**เป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    28 เมษายน 2547 10:48 น. - comment id 255896

    ปลาวาฬพร้อมจะเข้าใจนะคะ
    โลกนี้ยังมีอะไรอีกมากมาย
    บางครั้งที่ปลาวาฬเหมือนไม่มีใครข้างๆสักคน
    ทั้งๆที่จริงๆแล้วเค้ายังมองอยู่ไม่ไกล
    แต่ปลาวาฬมองไม่เห็นเค้า
    แล้ววันนึงเราจะได้รู้ค่ะว่าเราไม่ได้อยู่เพียงลำพัง
    จะมีสักคนเข้าใจในสักวัน
    ปลาวาฬเป็นกำลังใจให้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน