ซือหม่าอุ่ย ปรมาจารย์ การอ่านเขียน บอกนักเรียน สานุศิษย์ ที่ศึกษา ครบสามปี ปรี่เข้าห้อง ประลองวิชา ลูกผู้ชาย ใครเก่งกล้า ท้าพิสูจน์ นับแต่ช่วง เช้าห้ามสาย เกินบ่ายโมง ข้อตกลง พ้นเขตบ้าน อาจารย์พูด ใครที่ครู อนุญาต มาดกระฉูด จบหลักสูตร สำเร็จ เสร็จสิ้นสรรพ ศิษย์คนหนึ่ง ถึงอาจารย์ อาการร้อน อกสะท้อน โน้น ไฟไหม้ จะไปดับ อาจารย์บอก ควันไม่มี ไม่ยอมรับ พูดตอบกลับ ปฏิเสธ เลศไม่ดี ศิษย์ต่อมา ว่าให้ช่วย เมียป่วยหนัก ขึ้นช้าชัก ไม่เห็นใจ กลายเป็นผี อาจารย์ตอบ รอบบ่ายหมด อดใจที ถ้าบุญมี คงสั่งเสีย เมียทันบอก ศิษย์เก่งง้อ ขอครู อนุญาต ความสามารถ คิดการณ์ไกล ให้อยู่นอก อยู่ในห้อง สมองไหล คิดไม่ออก อย่ามาหลอก ข้ารู้ทัน มันน่าเตะ ศิษย์เหลี่ยมจัด สะบัดขา หน้าห้องโถง เปิดปากโป้ง ร้องป่วน ไอ้อ้วนเผละ ช่างสรรหา หัวคิดอ่าน การเละเทะ ดูสะเปะ สะปะ ข้าฝืนทน อาจารย์โกรธ กริ้วจน โอนเอนสั่น ตะโกนลั่น ปากไม่มีหูรูดก้น ลากถูลู่ จากกู อยู่เดี๋ยวโดน ไปให้พ้น เขตบ้าน ขวางนัยน์เนตร ................................................. ขงเบ้งเดิน กลับเข้าบ้าน คลานคลุกเข่า อาจารย์เจ้า บุญคุณ หนุนปกเกศ ขอลงโทษ ที่เกินล่วง ลวงหลอกเลศ เอ็งฤทธิ์เดช เสร็จครบถ้วน กระบวนวิชา
ชัยชนะ 23 เม.ย. 2547 12:54 น. - ID 51942 
1180
25
0
23 เมษายน 2547 13:39 น. - comment id 252748
เป็นทางออกตอกสลักใจที่ดียิ่ง ห่างอกหญิงห่างอกใครใจกลัดหนอง หากปากหวานหว่านคำเพ้อลมคะนอง หญิงทั้งผองร้องไห้ไร้วันคืน.. มีคนไปอ่านคอมเมนท์พุด*ในเปลือยหัวใจชัยชนะ* แล้วคงคิดว่าหลงรัก *สุดหล่อ*และอกหักรักร้าว เศร้าสุดทนจนบาดหัวใจจนหัวใจสลายดั่งบทเพลง..มิบังอาจค่ะ เขียนแนวนี้แหละดี..แล้วค่ะ
23 เมษายน 2547 13:45 น. - comment id 252757
มาอ่านนิทานสุดหล่อของสาวๆเรือนไทย.. รดาว่ามาเร็วแร๊วเชียวน๊า ... ยังช้ากว่าพี่พุดจนได้ อิอิ ...อ่าน เปลือยใจชัยชนะก้อเข้าใจอย่างที่พี่พุดบอกเหมือนกัน ...นี่ถ้าไม่ชี้แจง เข้าใจไปตามนั้นเลยนะนั่นน่ะ อิอิ ..^_^..
23 เมษายน 2547 13:49 น. - comment id 252758
เหอๆ..ชอบคับพี่ ชอบๆ ^_^
23 เมษายน 2547 13:50 น. - comment id 252759
อ่านแล้วมีความหมายดีครับพี่...ช่วงนี้ร้อนจังเลยนะรักษาสุขภาพด้วยนะครับ..เป็นห่วง
23 เมษายน 2547 13:54 น. - comment id 252764
วิชา..ตีฝีปากกล้า กระนั้นหรือ ?
23 เมษายน 2547 14:41 น. - comment id 252797
สนุกดีแต่แปลว่าทั้งขงเบ้งและอาจารย์ได้เรียนรู้วิถีชีวิตแบบนำ้พึ่งเรือเสือพึ่งป่าใช่ไหมคะ อรุโณทัย อาภาภัส
23 เมษายน 2547 15:25 น. - comment id 252824
วิจิตรอ่านแล้วมาอ่านคอมเมนของคุณอาภาภัสแล้วกลับไปอ่านใหม่ .. อ๋อ .. เป็นแบบที่คุณอาภาภัสว่าใช่ไหมครับ
23 เมษายน 2547 16:43 น. - comment id 252889
มานั่งอ่านกลอนพี่ชัย ด้วยความเพลิดเพลินเหมือนเคย...... สนุกดีค่ะพี่ บทนี้ วาชอบ แวะไปอ่านเปลือยใจชัยชนะมาแล้วนะ แหะๆๆ...อ่านไปสะดุ้งไป
23 เมษายน 2547 19:04 น. - comment id 252985
บางครั้งตำรา...ก็ใช่ว่า...มีในบทเรียน
23 เมษายน 2547 19:26 น. - comment id 253003
มาชื่นชมผลงานนะ ไม่รู้ซะคุณชัยชนะรู้ไหม ว่าตัวผมชื่นชมนะคุณชัย ที่แต่งกลอนได้เพราะจริง ๆ
23 เมษายน 2547 20:25 น. - comment id 253032
มาเหนือเมฆเลยหรอ ก็เห้งเกีย(....)ดิเนี่ยพี่ชัย โหหหหหหหหห มาสูงจัง ระวังตกมาซี้แหงแก๋นะคะ ..อิอิ กลอนเพราะจังอะ อ่านตั้งหลายรอบค่ะ ไม่ได้โพสต์ซักที เน็ตวันนี้มันขีเกียจอะพี่ชัย พิมพ์เสร็จจะโพสต์ มันแฮงนานยาวให้น้ำเกลือเลยอะ เหมือนตกมาจากฟ้ายังงัยยังงั้นค่ะ
23 เมษายน 2547 20:54 น. - comment id 253051
ศิษฐ์คราวะ..ใฝ่ฝัน..ฝากตัว รับรอง ไม่ปีน ข้ามรั้วหนี หวังครูท่าน ถ่ายทอด วิชาดี นิทานนี้ อุทาหอน สอนใจเอย อิอิ...ชอบครับ
23 เมษายน 2547 22:27 น. - comment id 253099
เห็นเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ แฟน ๆ มิตรรักนักกลอน คนคุ้นเคยกันทั้งนั้นเป็นส่วนมากมาเยี่ยม ก็ยิ้มออกครับ กำลังแรงใจก็เป็นสิ่งสำคัญ แต่ต้องขอกราบประทานอภัยทุก ๆ ท่าน วันนี้ไม่สบายนิดหน่อย ก็ลมฟ้าอากาศเปลี่ยน โดนฝนหลงฤดูเข้าให้ พรุ่งนี้อย่างช้าไม่เกินเที่ยงวันคงไปตอบให้ครับ และคงไม่มีเรี่ยวแรงไปเยี่ยมยามใคร ถ้าไปหาคงจะไม่ครบ ก็กลัวอีกคนจะน้อยใจ เอาไว้พรุ่งนี้จะแวะไปเยี่ยมทุก ๆ คนนะครับ ขอตอบให้คุณอัลมิตราที่กล่าว่า วิชา..ตีฝีปากกล้า กระนั้นหรือ ? เป็นคำถามที่แปลกดีขอลัดคิดตอบนะครับ หวังว่าคงไม่เป็นการสอนหนังสือสังฆราชนะครับ ขอยกตัวอย่างเปรียบเทียบจึงจะเห็นชัดเจนดีครับ ขอให้เก่งแบบสุนทรภู่ แต่อย่าเหมือนสุนทรภู่ คือเราเก่งการแต่งกลอนแบบท่าน แต่อย่าทำเหมือนท่าน คือสิ่งไหนที่ไม่ดีเราก็ไม่ทำตามท่าน เช่นกินเหล้า เจ้าชู้ เราแต่งกลอนเก่งแบบท่านก็ไม่ใช่หมายความว่า ให้เราคัดลอกกลอนท่าน หรือจำกลอนท่านมาใช้ แต่ให้เราศึกษาดูวิธีการแต่ง เช่นการวางสัมผัสนอก-ใน การลงท้ายบทแต่ละบทใช้วรรณยุกต์ไหนจึงไพเราะ การเล่นสัมผัสอักษร และอื่น ๆ อีกมากมาย ดังนั้นขอให้อัลมิตราเก่งแบบขงเบ้ง แต่อย่าเหมือนขงเบ้งนะครับ คงจะเข้าใจนะครับ ว่าไม่ได้ให้ไปทำตามขงบ้ง แต่ให้เราพลิกแพลงวิธีการนำมาใช้เองครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ
23 เมษายน 2547 23:06 น. - comment id 253118
กลอนเพราะมาเลยค่ะ จริงๆนะ แต่งเก่งมาก แสดงว่า เป็นนักอ่านหนังสือตัวยงเลย ความสามารถแบบสุดยอด แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจค่ะ จะมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
24 เมษายน 2547 01:42 น. - comment id 253160
หุหุ คนคอมเม้นท์มากมาย แต่... ชัยชนะ ตอบคอมเมนท์เดียว อิอิ มะมีรายแค่เด็กมันช่างสงสัยอ่ะค่ะ อิอิ
24 เมษายน 2547 07:13 น. - comment id 253239
สนุกจัง ชอบค่ะ แต่งแนวๆนี้อีกนะคะ จะแวะมาอ่านใหม่ ++มาทักทายค่ะ++
24 เมษายน 2547 12:04 น. - comment id 253382
พุด โกรธก็ยอมเรื่องปากหวานเราเป็นเพื่อนกัน เอาเป็นว่าหวานเหมือนกันทั้งผมและพุดจะไม่ได้เปรียบเสียเปรียบกันครับ อ้าว!เปิดโปงเผยความจริงให้เขารู้แล้วหรือครับ ว่าเราทั้งสองไม่มีอะไรมากไปกว่าความเป็นเพื่อน ว่าจะเอาพุดไว้กันสนุ๊กพวกสาว ๆ อยู่ (ล้อเล่นนะครับ) ผมถนัดนักประเภทพูดเรื่อยเปื่อยแบบนี้ อย่าถือสาหาความกันนะครับ ก็คงเพราะพิษสาวบ้านนาที่รักเป็นเหตุให้คนเข้าใจผิดกันยกใหญ่ แต่บางทีการที่เรื่องกระจ่างชัดก็ย่อมเป็นผลดีต่อทั้งสองฝ่ายครับ หนุ่ม ๆ ที่มาชอบพุด ผมว่ามีมากเหมือนกัน เขาจะไม่ได้มาเพ่งเล็งผมเข้าให้ รดา ผมพอจะรู้ว่าเหตุใดมาไม่ทัน ชื่อคงหลายพยางค์เกินไปมั๊งครับ สงสัยรดาจะยังเป็นเด็กหญิงอยู่ แวะมาลงทะเบียนอ่านนิทานถึง ๒ ครั้ง จะถูกข้อหาพรากผู้เยาว์ไหมครับเนี่ย ที่ตอบให้อัลมิตราก่อนเพราะเธอมาแปลกกว่าเพื่อน และเป็นคำถามที่ต้องตอบยาวจึงเข้าใจ มิมีอะไรพิเศษหรอกครับ ด้วยรักและผูกพัน
24 เมษายน 2547 12:14 น. - comment id 253386
รักคุณครับ มาบอกว่าชอบ ๆ ชอบอะไรกันแน่ครับ ชอบกลอนพี่หรือหวานใจของตัวเองกันแน่ ดีใจครับที่แวะมาเยี่ยม ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณในความเป็นห่วง ก็เป็นหวัดธรรมดา เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อคืนพักผ่อนเต็มที่ เช้าฟื้นคืนชีพขึ้นมาอ่านกลอนได้เหมือนเดิม เห็นความพยายามในการเขียน ผลงานของน้องกำลังดีวันดีคืนขึ้นทุกวันครับ วิจิตร เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ปัญญา แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าครับ คนเราบางทีมีความรู้ท่วมหัวเอาตัวเองไม่รอดก็มีถมไปนะครับ แต่สิ่งที่อยากจะสื่อ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วน บางครั้งก็อาจต้องใช้ความรุนแรง เด็ดขาด ไปบ้างตามสถานะการณ์ครับ แต่พี่คนใจอ่อน คงทำอะไรใครไม่ลงหรอกครับ
24 เมษายน 2547 12:41 น. - comment id 253394
หน้าส่วนตัว
อาภาภัส (ขอยืมกลอนเขามานะครับ)
น้ำพึ่งเรือ เสื่อพึ่งป่า อัชฌาสัย
เราก็จิต คิดดูเล่า เขาก็ใจ
ผูกไมตรีไว้ ดีกว่าชัง ระวังกัน
(ไม่รู้จำผิดก็ขออภัยเจ้าของกลอนด้วยนะครับ)
เรื่องสั้นใช่ว่า ว่าใช่ ผมไปอ่านแล้ว เขียนได้สนุกดีนี่ครับ(ตอบให้ที่นี่นะครับ
ผมแยกเสมอครับงานเขียนและเรื่องส่วนตัว ผมสงสัยประเด็นเดียวคือ
ทำไมคุณโพลสถึง สิบกว่า ครั้ง ก็ตีความได้สองแบบ
คือจะลงหรือไม่ลงแบบว่าไม่มั่นใจ
และตั้งใจจะลงกลัวคนจะอ่านไม่เจอ
อะไรที่เราทำแล้วทำให้ใจเรามีความสุข ก็ทำไปเถอะครับ อย่าไปแคร์อะไรเลย
ก็วันนี้หายเงียบไป ถ้ามาจะแวะไปเยี่ยมกันเหมือนเดิมครับ
มารักษาภาษาเหมือนเดิมอย่าหนีหายนะครับ
แม่จิตร ดีครับ มาชื่นชมหยิบยื่นไมตรีให้แก่กันเป็นสิ่งที่ครับ
ที่เขียนได้ทุกวันนี้ก็ด้วยกำลังใจที่มาคอมเมนท์ให้และตัวเลขผู้ที่เข้ามาชมงานของเรา
ผมว่าช่วงนี้แม่จิตร เขียนกลอนได้ดี ผิดหูผิดตาขึ้นมากครับ
น้องวา สะดุ้งอะไรกันหรือครับ หรือกลัวว่าที่คุณย่า(พี่ล้อเล่นน่า)
จะมาให้พี่เป็นด็อกฯ ใจร้ายจังนะเรา มากระซิบบอกน้องวาเบา ๆ
คุณแม่ของพี่ท่านใจดีเป็นที่หนึ่งเลย พี่ก็เขียนเสือให้วัวกลัวไปงั้น ๆ แหละ
ดีใจที่น้องวาอ่านแล้วสนุก พี่จะทุกข์ใจไปไยเล่า
อาจตอบสลับอันดับกันไปบ้าง คิดว่าคงไม่ตกหล่นตอบให้ทุกคนครับ
24 เมษายน 2547 13:04 น. - comment id 253413
น้องฟ่าง ถึงเขียนน้อยคำ แต่ก็คมคาย คมขำมากนะครับ ขอฝอยนิดหน่อยนะครับอย่าพึ่งรำคาญละ ประสบการณ์เป็นสิ่งสำคัญมาก เกษตรกรที่ปลูกพริกเรียนจบ ป.๔ กับนักศึกษาปริญญาเอก เรียนการปลูกพริกภาคทฤษฎี ให้มาปลูกพริกแข่งขัน น้องฟ้างคงจะรู้คำตอบดี ว่า ป.๔ชนะ เพราะประสบการณ์สูง (ที่ยกเรื่องนี้เพราะที่หมู่บ้านพี่ปลูกพริกกันเยอะ ถ้าน้องฟ่างอยากได้บอกพี่มานะครับ พริก(แจกแต่น้ำตาลมากให้อย่างอื่นบ้าง) น้องมัดหมี่ ก็ต้องมีร่มชูชีพาสำรองสวมไว้ด้วยครับ (เรื่องโดดร่มสมัยเป็นนักเรียนก็พอมีบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ) เรื่องเวปไซด์ ผมยอมรับครับ ช่วงค่ำ ๆ ไทยโพเอ็มเราเชื่องช้ามาก ๆๆๆๆครับ เต่าเรียกปู่ไปเลย และมีบางครั้งเขียนกลอนไว้เสียดิบดี ปรากฏว่าตอนฅโพลสเออเรอร์ ก็ลืมกลอนที่โพลสไว้อีก ก็ขอบคุณใจไมตรีจิตรที่แวะไปมาหาสู่กันนะครับ น้ำ ผมว่าอุทาหอน(จะหอนอย่างไรชอบกล) จะมาสมัครเป็นนักเรียนใหม่หรือครับ ร้องเพลงนี้ให้ได้ก่อนนะ โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน เด็ก ๆ จึงไม่ซุกซน พวกเราทุกคนชอบมาโรงเรียน ชอบมา ชอบมาโรงเรียน
24 เมษายน 2547 13:21 น. - comment id 253417
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ขอบคุณครับผมประเภทผีเข้าผีออก บางทีก็ดี บางที่ก็ไม่ค่อยได้เรื่องราวสักเท่าไหร่ สมัยเรียนหนังสือ ตอนเที่ยงผมชอบเข้าห้องสมุดเป็นประจำ หนอนหนังสือก็ว่าได้ แต่ไปอ่านนวนิยายหนังจีนนะสิครับ ติดนิยายนะ เลยเรียนไม่ค่อยได้เรื่องเท่าที่ควร อ่านหามรุ่งหามเช้าก็ยังเคย แต่คนอ่านไม่เสียหายอะไรหรอกครับ อ่านมากรู้มากครับ นางฟ้าซาตาน ชื่อขัดแย้งกันอย่างไรชอบกล ขอบคุณครับที่ชอบนิทาน อาจจะลองลงดูอีกสักเรื่อง เพราะคนส่วนมากจะชอบเรื่องรักเป็นส่วนใหญ่ แต่เขียนแนวนี้สบายใจทั้งผู้ที่ไปโพลส และสบายใจผู้ที่ตอบด้วยครับ
24 เมษายน 2547 22:21 น. - comment id 253650
สมกับเป็นหวานใจไทยโพเอ็มจริงๆเลยค่ะ พุดว่าไม่มีใครตอบคำได้ยียวนกวน หวนไห้เสน่หาน่ารักได้แบบนี้ได้อีกเลยแล้ว ยกให้..เลยสุภาพบุรุษหัวใจเกินร้อยมิเคยถอยหนีและมีไมตรีมากล้นซะจริงๆ อ้าวแล้วที่ว่ารักพุดจริงว่าไง..(อย่าตกใจสิสนุ๊กให้แล้วไง)
25 เมษายน 2547 00:28 น. - comment id 253696
เรน..เขียนก่อนใครเนี่ยน๊า..
สงสัยจังว่า.. หายไปไหน...
เรน..คงเพี้ยน.. แน่เล้ย..หรืองัย..
เขียนมากมาย.. หายไปไหนม่ายรู้..ดิ..
.จะไปตามกลอนวันก่อน...
คงลืมซ่อน.. เก็บ..ในแผ่น..อย่างดี..
โมโห..ตัวเองแล้วล่ะซิ..
ลืม..พี่ชัย..พี่ชาย..คนดี.. ไปได้ยังงัย...
เรนแวะมา..กลางดึก...
...
z z z z z
25 เมษายน 2547 13:53 น. - comment id 253910
พี่ตุ้ม..พึ่งมีเวลาว่างวันนี้เอง (มีภาระกิจด่วน 19-24 เมย.)..คิดถึงน้องชัยจ๊ะ...มาช้าดีกว่าไม่มานะ...พี่ยังเสมอต้น..เสมอปลาย..เช่นเดิมจ๊ะ..ดูแลสุขภาพให้ดี...เป็นห่วงนะคะ... กลอนให้แนวคิดที่ดีมากในการฝึกปัญญาแก้ไขปัญหา....มาให้กำลังใจและชื่นชมนะจ๊ะ...
25 เมษายน 2547 20:16 น. - comment id 254080
(บ่น)ชัยชนะอุตส่าห์จะมาเหนือเมฆ คิดว่าไม่เขียนกลอนรักจะปลอดภัย ตอบไปตอบมา จะว่าปากพาเสีย หรือปากพาได้กันแน่ งานนี้ไม่ง่ายเหมือนปลอกกล้วย เข้าปากซะแล้ว นี่หละหนาเขาว่าปลาหมอตายเพราะปาก ชัยชนะยิ่งไม่ใช่คนหัวหมอซะด้วย พุดพัดชาสาวบ้าน บทจะมาก็เข้ามาสองรอบเชียวนะครับ เล่นเข้ามาวางระเบิดไว้ซะด้วย ก่อนไป ชัยชนะไม่ขอเสี่ยงเข้าไปถอดสลัก ก็ปล่อยไว้อย่างงั้นแหละ ตามแต่คนจะเข้าใจว่าของเก๊หรือของปลอม ระวังจะเป็นวัวพันหลัก เชือกพันขาตนเองล้มลงนะครับ น้องเรนโมเมจัง พี่ยืนยัน ไม่เคยลบความเห็นใด ๆ ออกเลย ยกเว้นเจ้าของจะบอกมา พี่ก็จะลบให้ตามใบสั่งจ้า พี่เชื่อเสมอแม้น้องเรนจะไม่ตอบให้ แต่ก็คงได้แวะมาอ่านงานของพี่ชัยอย่างแน่นอน พี่ตุ้ม เงียบหายไปหลายวันนะครับ เห็นหมอมารู้สึกว่าจะเป็นหวัดเป็นไอ ช่วงนี้ทานน้ำเย็นไม่ได้เลย เปิดพัดลมก็ไม่ได้แพ้อากาศครับ ดีที่ไม่ได้ใช้เสียง งั้นคงได้ยินเสียงแหบมหาเสน่ห์เป็นแน่ เรื่องใจสู้ซะอย่าง ก็มาเยี่ยมเพี่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ไหวเหมือนเดิมครับ เห็นอกเห็นใจในภาระกิจอันหนักของพี่ ส่งกำลังใจไปช่วยนะครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจของพี่ที่แวะมาหาผมเป็นประจำสม่ำเสมอครับ
26 เมษายน 2547 11:10 น. - comment id 254356
พอรู้ว่าน้องไม่สบาย...พี่ก็ไม่ค่อยสบายใจ..เป็นห่วงนะ...ดูแลตัวเองให้ดี...ร่างกายต้องแข็งแรง..พักผ่อนให้เพียงพอ(อย่านอนดึก)...ถ้ามีไข้..ก็เช็ดตัวลดไข้..หากไข้ไม่ลดจริงๆ..ค่อยทานยาลดไข้...ดื่มน้ำอุ่นๆ...หลีกเลี่ยงสิ่งที่แพ้..ถ้ามีน้ำมูก/ไอ...จึงค่อยทานยาลดอาการนี้ได้..ถ้าอาการไม่ดีขึ้นภายใน 2-3 วัน...ให้ไปปรึกษาแพทย์..เพื่อการรักษาที่ดีต่อไปนะคะ.. จริงๆ..ไข้หวัด..หายได้เองใน 1 สัปดาห์โดยไม่ต้องทานยา..เพียงแต่ดูแลร่างกายให้ดีเท่านั้น..หากมีอาการแทรกซ้อน..อาจจะต้องใช้ยาและนานกว่านั้น....เท่าที่ฟังอาการ...ไม่น่ามีปัญหานะน้องชัย...กลัวอย่างเดียว..จะมี..ไข้ใจ..เข้าไปแทรกซ้อน...จะรักษานาน..และต้องหาสาเหตุเพื่อจะได้รักษาให้หาย...(ขอแซวหน่อยนะจ๊ะ).. พี่เข้าไปอ่าน..เรื่องสั้น..ของน้องแล้ว..เขียนได้ดีมาก..คอมเมนท์ให้แล้วค่ะ...เอาความจริงมาเปิดเผย..แล้วสาวๆที่ไหนเขาจะกล้าเข้าใกล้ล่ะคะ...ก็แม่หวงนักหนา...งานนี้..น้องชัย..อาจจะโสดอีกนานนะเนี่ย...แนวโน้มจะเป็นอย่างนั้นนะ..อิอิ..(หากว่างเเปิดเมล์นะคะ)....
26 เมษายน 2547 15:08 น. - comment id 254529
วิจิตร เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ปัญญา แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าครับ คนเราบางทีมีความรู้ท่วมหัวเอาตัวเองไม่รอดก็มีถมไปนะครับ แต่สิ่งที่อยากจะสื่อ การแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วน บางครั้งก็อาจต้องใช้ความรุนแรง เด็ดขาด ไปบ้างตามสถานะการณ์ครับ แต่พี่คนใจอ่อน คงทำอะไรใครไม่ลงหรอกครับ ***อ๋อเป็นงี้เอง
26 เมษายน 2547 20:51 น. - comment id 254800
พี่ตุ้ม มีพี่สาวเป็นหมอก็สบายอย่างนี้แหละ มีคำแนะนำดี ๆ มาบอก เรื่องยาก็ไม่ทานเพราะอาการไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร เหลือแต่อาการไอ ต้องทานน้ำอุ่นประจำ ของหวานไม่ยอมแตะด้วย คิดว่าอีก ๓ - ๔ วันคงเป็นปรกติครับ แค่ยินคำแนะนำไข้ลดไปเยอะแล้วครับ เรื่องไข้ใจ ก็ของธรรมดาครับ อยู่ในวังวนกลอนรัก มีสุขทุกข์บ้าง ไม่ต้องหาสาเหตุยาก ก็คนในบ้านกลอนไทยนี่แหละครับ คงไม่เป็นอะไรมาก เพราะไม่พยายามติดต่อเพิ่มเชื้อเข้ามาให้มาก ก็ติดต่อกันเฉพาะกลอน คงไม่ร้ายแรงหรอกครับ วิจิตร ขอบคุณมากครับที่แวะมารอบที่สองอีกครั้ง เขาว่าคนเราจะทำงานใหญ่ได้สำเร็จ ต้องเป็นคนใจเด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง เด็ดขาด
27 เมษายน 2547 00:36 น. - comment id 254949
พักมากมากอยากบอกไว้ ด้วยห่วงใยในวันนี้ หากอาการไข้มากมี โปรดเถอะพี่โปรดหาหมอ *-*เห็นไม่สบายก็ดูแลตัวเองด้วยแล้วกันนะค่ะ พักผ่อนมากๆๆๆๆๆนะค่ะ ห่วงใยเสมอนะค่ะ ยังไงก็ขอให้หายเร็ว ๆ แล้วกันค่ะ (กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ)*-*
27 เมษายน 2547 01:46 น. - comment id 254994
น้องวา สะดุ้งอะไรกันหรือครับ หรือกลัวว่าที่คุณย่า(พี่ล้อเล่นน่า) จะมาให้พี่เป็นด็อกฯ ใจร้ายจังนะเรา มากระซิบบอกน้องวาเบา ๆ คุณแม่ของพี่ท่านใจดีเป็นที่หนึ่งเลย พี่ก็เขียนเสือให้วัวกลัวไปงั้น ๆ แหละ ดีใจที่น้องวาอ่านแล้วสนุก พี่จะทุกข์ใจไปไยเล่า ว่าที่คุณย่า นี่ หมายถึงอะไร ยังไงอ่ะคะ วาไม่เข้าใจอ่ะค่ะ เอ๊ะ หรือว่า พี่จะมาจีบคุณแม่วาล่ะค่ะ แล้วคุณแม่พี่ ก๊อ จะมาเป็นคุณย่าวา แหะๆๆๆ
27 เมษายน 2547 18:22 น. - comment id 255499
ดาหลามาเอาใจช่วยอีกคนนะคะ... เพื่อนรอเมล์ของเธอจนเป็นไข้เลย...คราวนี้เพื่อนเราอาการหนักเอาการ..... เอาน่าไหนๆก้อรอมาแล้ว...เธอคงจะใจอ่อนสักวันแระน่า...รออีกหน่อยก้อไม่เป็นไร....จิงปะ... ขอให้เธอตอบกลับมาเร็วๆนะคะ... เอาใจช่วยเพื่อนเสมอ... ขอให้โชคดีนะคะ...
27 เมษายน 2547 21:36 น. - comment id 255670
น้องหญิงไร้เงา อยากไปหาหมอที่รักษาตรงกับอาการโรคได้ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่ไหน เป็นห่วงคอมพ์ของน้องที่ต้องเดี้ยง น้องจำเลี่ยง หลบไป ให้ถามหา อาการป่วย เป็นไข้ หาทานยา สองสามวัน ข้างหน้า คงสบาย เจอฝนหลงฤดูไม่มากไม่มาย ขอบคุณในกำลังใจที่มีมาให้เสมอ ขอให้คอมพ์หายป่วยกลับมาในเร็ววันเหมือนกันนะครับ น้องวา ผู้ไร้เดียงสา แหมทำเอาพี่ชัยต๊กกะใจ คิดหาคำตอบทั้งวันเกือบตาย ฮื้อ! ก็น่าจะรู้พี่ชัยพูดทีเล่นทีจริง (พอได้ก็จะเอา (พูดเล่นอีกจ้า) ) ต้องเอาหลักฐานมายืนยันซะก่อน คัดลอกมาจากเรื่อง โซ่ ของทิกิ ตะวันหลับแล้วค่ะ..... นอนหลับตาพริ้มเลย.... เลยมารับโทรศัพท์พี่ไม่ได้.... วาเลยไม่กล้ารับแทน เลยแว่บมาบอกค่ะ อ้อ....กลอนเพราะมากเหมือนเคยนะคะ อยู่ดึกทุกวันเลยเนอะ....พี่ทิกิ จาก : ถนนสายเก่า....แวะมาบอกข่าว รหัส - วัน เวลา : 259319 - 27 เม.ย. 47 - 01:06 แบบว่านอนด้วยกันพี่ขอเข้าใจว่าเป็นจุดจุดจุด ก็แล้วกัน ลำดับสายโลหิต ตะวันเป็นน้องพี่ชัย วา เป็นจุดจุดจุด กับตะวัน ดังนั้นถูกต้องด้วยประการทั้งปวงเรียกแม่พี่ชัยว่า ท่านย่า ถ้าไม่เข้าใจก็ถามน้องตะวันของพี่ได้นะครับ ดาหลา แหมจะช่วยกันจริง ๆ หรือเปล่า เดี่ยวพรุ่งนี้จะเขียนเมล์ไปหา ก็ดาหลายังไม่รู่ว่าเธอคือใคร ใครคือเธอ แวะเข้ามาหาก็มาสนับสนุนซะนี่ บอกก็ได้ เธอมีหวานใจแล้ว คงไม่มีเวลาว่างมาตอบเมล์หรอก อีกอย่างพี่ก็เขียนไว้แล้วในเรื่องสั้น ต้องการเป็นมิตรกับทุก ๆ คน ส่วนเรื่องความรัก ขอใช้คำว่าเป็นไปไม่ได้ดีกว่าที่จะสมหวังในโลกอินเตอร์เน็ตนี้
28 เมษายน 2547 14:39 น. - comment id 256062
ง๊านน รดา เปลี่ยนชื่อยาวๆ หน่อยดีก่า... เอาชื่อไรดีน๊า.. ชัยชนะ combine กะ รดา ออกมาเป็น ชยรดา ดีไม๊คะ 55555 มาคอมเม้นท์คราวหน้าจาใช้ ชยรดา อิอิ ตั้งเอาไว้ป่วนสาวๆ ของคุณชัยชนะ.. ..ขอใช้คำว่าเป็นไปไม่ได้ดีกว่าที่จะสมหวังในโลกอินเตอร์เน็ตนี้...... อ่ะ อันนี้ ตะ ต้อง ลองดู นะคะ.....
29 เมษายน 2547 21:38 น. - comment id 257055
น้องรดา แอบมายังไงกันนี่ มีใครเห็นหรือเปล่า ไม่กลัวหวานใจจะโกรธให้หรือครับ เป็นไปไม่ได้คงจะใช้กับชัยชนะ แต่ถ้าเป็นรดาพี่ไม่รู้ด้วย.. แต่อย่าไปจริงจังมากเกินไป ไหมละกลอนหลัง ๆ ยังมาร้องห่มร้องไห้ให้พี่ชัยได้ยินเลย จะทำอะไรพี่ว่าให้ดูฤกษ์งามยามดีก่อนนะครับคนดี
30 เมษายน 2547 10:16 น. - comment id 257274
คุณพี่ชัยชานะ.. ไม่ได้แอบเลย มากันเห็นๆเนี่ยหละค่ะ เรื่องกลัวหวานใจโกรธนี่ลืมไปได้เล๊ยย ไม่ร้องไห้ให้พี่ชัยฯได้ยินแล้วจาร้องให้ใครฟังอ่ะคะ เผื่อจา(หลงผิด)มาปลอบรดามั่งอ่ะจิ (ตอนแรกว่าจะไม่ตอบต่อแล้วเชียว ถูกกัดเล็กๆ ยอมไม่ด้ายยยยยย) ฮ่าๆๆๆๆ......ชยรดา ..^_^..
30 เมษายน 2547 21:56 น. - comment id 257712
น้องชยรดา ดีใจด้วยที่แวะมาเยี่ยมพี่อีก ก็ไม่น่าไปลงเปลือยใจชัยชนะเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงได้ปลอบเสียหวานหยดย้อยแล้ว แต่เมื่อได้ลงข่าวว่าเป็นพี่น้องกันจะปลอบมากก็กะไรอยู่ วันนี้อารมณ์นะครับ ไม่ทราบว่าพี่ชัยไปเผลอกัดตรงไหนเข้าให้ ไม่รู้เนื้อน้องจะช้ำหรือเปล่า เจ็บตรงไหนบอกนะครับจะทายาให้ มาหาพี่คนเคยแซวกัน ขืนทำตัวเรียบร้อยคนเขาจะเห็นผิดปรกติ ก็หยอกเย้าเพียงน้อยนิด จิดแจ่มใสจ้า
31 พฤษภาคม 2547 11:15 น. - comment id 277432
อิอิ ถ้าเผลอกัน ก้อจะไม่ให้ปล่อยเด็ดขาด!! 555 กัดนานๆได้ไหม ...หุหุ .. แล้วจะได้ออด ได้อ้อนให้ทายา ทาที่หัวจายยย 5 5 5 เจ็บจิ๊ดๆ นะเจ็บจิ๊ดๆ 5 5 5 ..^_^..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
